Rozdział 2 - Praktyki monopolistyczne. - Przeciwdziałanie praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.3.18

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1989 r.

Rozdział  2

Praktyki monopolistyczne.

Art.  8.

Zakazuje się działań jednostek gospodarczych, godzących w interes społeczny albo w interesy innych jednostek gospodarczych lub konsumentów, które polegają na:

1) narzucaniu bez uzasadnionego powodu uciążliwych warunków umów, przynoszących jednostce gospodarczej narzucającej te warunki nieuzasadnione korzyści lub ograniczających jej odpowiedzialność za wykonanie umowy,

2) uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia, nie związanego z przedmiotem umowy, którego nie przyjęłaby lub nie spełniałaby mając zapewnioną możliwość wyboru,

3) nakładaniu na jednostkę gospodarczą będącą stroną umowy obowiązku wyłącznego zakupu, sprzedaży lub zawierania innych umów wyłącznie z określoną jednostką gospodarczą,

4) pobieraniu rażąco wysokiej ceny w rozumieniu ustawy o cenach.

Art.  9.

Organ antymonopolowy może uznać za godzące w interes społeczny albo w interesy innych jednostek gospodarczych lub konsumentów działanie jednostki gospodarczej, polegające na ograniczaniu produkcji, skupu lub zbytu towarów, mimo istnienia możliwości zaopatrzeniowych, nie wykorzystanych zdolności produkcyjnych i niezaspokojonego popytu, prowadzącym do podwyższenia ceny danego towaru, zakazując takiego działania.

Art.  10.

1. Jeżeli organ antymonopolowy stwierdzi, że działanie jednostki gospodarczej godzi w interes społeczny albo w interesy innych jednostek gospodarczych lub konsumentów, w rozumieniu art. 8 pkt 1-3 i art. 9, wydaje decyzję stwierdzającą nieważność umowy lub poszczególnych jej postanowień.

2. Postanowienia umowy inne niż określone w ust. 1 pozostają w mocy, chyba że bez postanowień dotkniętych nieważnością wykonanie umowy mogłoby prowadzić do rażącego naruszenia interesów jednostki gospodarczej, będącej stroną umowy.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do umów już wykonanych.

4. Jeżeli organ antymonopolowy stwierdzi, w drodze decyzji, pobieranie rażąco wysokiej ceny, o której mowa w art. 8 pkt 4, podejmie działania określone w art. 8 ust. 1 ustawy o cenach.

Art.  11.

Zakazuje się zawierania porozumień monopolistycznych między jednostkami gospodarczymi będącymi dostawcami (sprzedawcami) lub odbiorcami (kupującymi), prowadzących do:

1) podziału rynku według zasięgu terytorialnego lub według odbiorców,

2) ustalania lub ograniczania wielkości produkcji lub sprzedaży,

3) ograniczania dostępu do rynku lub eliminowania z rynku jednostek gospodarczych nie objętych porozumieniem.

Art.  12.

Jeżeli organ antymonopolowy stwierdzi naruszenie przez jednostki gospodarcze przepisów art. 11, wydaje decyzję unieważniającą porozumienie.

Art.  13.

Organ antymonopolowy może stwierdzić nieważność porozumienia monopolistycznego jednostek gospodarczych prowadzącego do wzrostu cen lub utrzymywania ich na nieuzasadnionym gospodarczo poziomie.

Art.  14.

1. Organ antymonopolowy może zakazać wykonywania porozumienia monopolistycznego zawartego między jednostkami gospodarczymi będącymi dostawcami (sprzedawcami) lub odbiorcami (kupującymi), które:

1) wprowadza specjalizację asortymentową produkcji lub sprzedaży albo

2) przewiduje wspólną sprzedaż lub wspólne zakupy

- jeżeli stwierdzi praktyki monopolistyczne w rozumieniu art. 7 pkt 1.

2. Organ antymonopolowy zakaże wykonywania porozumienia określonego w ust. 1, jeżeli prowadzi ono do istotnego ograniczenia konkurencji lub warunków do jej powstania na danym rynku oraz nie przynosi korzyści gospodarczych polegających na:

1) znacznym obniżeniu kosztów produkcji lub sprzedaży, albo

2) poprawie jakości towarów, albo

3) zwiększeniu produkcji, albo

4) zwiększeniu innowacyjności jednostek gospodarczych uczestniczących w porozumieniu.

3. Organ antymonopolowy zakaże wykonywania porozumienia monopolistycznego zawartego między jednostkami gospodarczymi będącymi dostawcami (sprzedawcami) lub odbiorcami (kupującymi), ustalającego warunki umów zawieranych z osobami trzecimi, jeżeli warunki te są nadmiernie uciążliwe dla osób trzecich.

4. W decyzji zakazującej wykonywania porozumień monopolistycznych, o których mowa w ust. 1 i 3, organ antymonopolowy może również orzec nieważność tych porozumień.

Art.  14a. ¹

W razie stwierdzenia praktyk monopolistycznych, wymienionych w art. 8 i 11 lub o których mowa w art. 13 i 14, organ antymonopolowy może wydać decyzję nakazującą zaniechanie tych praktyk oraz określającą związane z tym obowiązki jednostki gospodarczej.

Art.  15.

Przepisy art. 11-14 stosuje się odpowiednio do uchwał zrzeszeń przedsiębiorstw państwowych oraz uchwał i zaleceń innych związków jednostek gospodarczych.

Art.  16.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może uznać za praktyki monopolistyczne inne niż wymienione w ustawie rodzaje działań jednostek gospodarczych i zakazać ich stosowania.

¹ Art. 14a dodany przez art. 15 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o niektórych warunkach konsolidacji gospodarki narodowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.89.10.57) z dniem 28 lutego 1989 r.