Przeciwdziałanie praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej.
Dz.U.1987.3.18
Akt utracił mocUSTAWA
z dnia 28 stycznia 1987 r.
o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Ustawa reguluje zasady przeciwdziałania praktykom monopolistycznym stosowanym przez jednostki gospodarcze oraz przez ich zrzeszenia i związki, które wywołują skutki na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Ustawa nie narusza praw wynikających z przepisów o wynalazczości, znakach towarowych, wzorach zdobniczych oraz z przepisów Prawa autorskiego, a także z umów międzynarodowych.
Prezes Rady Ministrów na wniosek organu antymonopolowego określa szczegółowe zadania, skład i tryb działania Rady.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
Praktyki monopolistyczne.
Praktyki monopolistyczne.
Zakazuje się działań jednostek gospodarczych, godzących w interes społeczny albo w interesy innych jednostek gospodarczych lub konsumentów, które polegają na:
Organ antymonopolowy może uznać za godzące w interes społeczny albo w interesy innych jednostek gospodarczych lub konsumentów działanie jednostki gospodarczej, polegające na ograniczaniu produkcji, skupu lub zbytu towarów, mimo istnienia możliwości zaopatrzeniowych, nie wykorzystanych zdolności produkcyjnych i niezaspokojonego popytu, prowadzącym do podwyższenia ceny danego towaru, zakazując takiego działania.
Zakazuje się zawierania porozumień monopolistycznych między jednostkami gospodarczymi będącymi dostawcami (sprzedawcami) lub odbiorcami (kupującymi), prowadzących do:
Jeżeli organ antymonopolowy stwierdzi naruszenie przez jednostki gospodarcze przepisów art. 11, wydaje decyzję unieważniającą porozumienie.
Organ antymonopolowy może stwierdzić nieważność porozumienia monopolistycznego jednostek gospodarczych prowadzącego do wzrostu cen lub utrzymywania ich na nieuzasadnionym gospodarczo poziomie.
- jeżeli stwierdzi praktyki monopolistyczne w rozumieniu art. 7 pkt 1.
W razie stwierdzenia praktyk monopolistycznych, wymienionych w art. 8 i 11 lub o których mowa w art. 13 i 14, organ antymonopolowy może wydać decyzję nakazującą zaniechanie tych praktyk oraz określającą związane z tym obowiązki jednostki gospodarczej.
Przepisy art. 11-14 stosuje się odpowiednio do uchwał zrzeszeń przedsiębiorstw państwowych oraz uchwał i zaleceń innych związków jednostek gospodarczych.
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może uznać za praktyki monopolistyczne inne niż wymienione w ustawie rodzaje działań jednostek gospodarczych i zakazać ich stosowania.
Łączenie jednostek gospodarczych.
Łączenie jednostek gospodarczych.
Zamiar połączenia jednostek gospodarczych podlega zgłoszeniu organowi antymonopolowemu. Zgłoszenia zamiaru dokonania połączenia jednostek gospodarczych dokonują organy uprawnione do wszczęcia postępowania zmierzającego do połączenia tych jednostek.
Minister Finansów, w drodze rozporządzenia:
Odpowiedzialność za stosowanie praktyk monopolistycznych.
Odpowiedzialność za stosowanie praktyk monopolistycznych.
jest obowiązana wpłacić na Fundusz Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu karę pieniężną w wysokości ustalonej przez organ antymonopolowy. Kara pieniężna nie może być niższa niż 100.000 złotych i wyższa niż 10% zysku po opodatkowaniu, osiągniętego w okresie stosowania tych praktyk, nie dłuższym jednak niż trzy lata. Kara ta jest płatna z zysku do podziału, z nadwyżki bilansowej lub innej formy nadwyżki dochodów nad wydatkami.
Jeżeli jednostka gospodarcza stosuje praktyki, o których mowa w art. 8, sąd wojewódzki lub okręgowa komisja arbitrażowa na żądanie jednostki dotkniętej stosowaniem tych praktyk mogą nałożyć na jednostkę stosującą te praktyki obowiązek zawarcia umowy i ustalić jej treść zgodnie z warunkami umów przyjętymi w danej dziedzinie obrotu lub unieważnić umowę zawartą z naruszeniem tych warunków.
- podlega karze pieniężnej w wysokości ustalonej przez organ antymonopolowy, jednak nie przekraczającej jego trzymiesięcznego wynagrodzenia. Przepis art. 20 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Kto w imieniu jednostki gospodarczej udziela organowi antymonopolowemu nieprawdziwych danych dotyczących działalności gospodarczej tej jednostki,
podlega karze aresztu do 3 miesięcy, ograniczenia wolności do 3 miesięcy lub grzywny do 50.000 złotych.
Postępowanie w sprawach przeciwdziałania praktykom monopolistycznym.
Postępowanie w sprawach przeciwdziałania praktykom monopolistycznym.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Przepisy przejściowe i końcowe.
W ustawie z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 45, poz. 289 i z 1985 r. Nr 12, poz. 50) dodaje się art. 5a w brzmieniu:
"Art. 5a. Minister Finansów wykonuje zadania określone w przepisach ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej."
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1988 r., z wyjątkiem przepisów art. 28, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (8)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (3)
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (1)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (3)
- Określenie jednostek gospodarczych, do których nie stosuje się ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej.
- Szczegółowe zadania, skład i tryb działania Rady do Spraw Przeciwdziałania Praktykom Monopolistycznym.
- Warunki i tryb zgłaszania zamiaru połączenia jednostek gospodarczych oraz tryb postępowania odwoławczego w razie zgłoszenia sprzeciwu przez organ antymonopolowy.