Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Przeciwdziałanie praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.3.18

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1989 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

Art.  1.

Ustawa reguluje zasady przeciwdziałania praktykom monopolistycznym stosowanym przez jednostki gospodarcze oraz przez ich zrzeszenia i związki, które wywołują skutki na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Art.  2.

Ustawa nie narusza praw wynikających z przepisów o wynalazczości, znakach towarowych, wzorach zdobniczych oraz z przepisów Prawa autorskiego, a także z umów międzynarodowych.

Art.  3.

1. Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych podległych Ministrom: Finansów, Obrony Narodowej, Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych oraz Spraw Zagranicznych, a także przedsiębiorstw podległych Prezesowi Narodowego Banku Polskiego.

2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może:

1) wyłączyć stosowanie ustawy w odniesieniu do:

a) jednostek gospodarczych wykonujących uprawnienia wynikające z określonego przepisami prawa monopolu oraz z zasad reglamentacji obrotu towarami,

b) określonej dziedziny gospodarczej, ze względu na szczególny interes gospodarki narodowej, informując uprzednio właściwe komisje sejmowe o przyczynach i okresie wyłączenia,

2) określić zakres stosowania ustawy w odniesieniu do jednostek, o których mowa w pkt 1 lit. a).

Art.  4.

1. Przeciwdziałanie praktykom monopolistycznym określonym w ustawie należy do Ministra Finansów, zwanego dalej "organem antymonopolowym".

2. Do zadań organu antymonopolowego należy czuwanie nad przestrzeganiem przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej, a w szczególności:

1) wydawanie decyzji przewidzianych w ustawie oraz wymierzanie przewidzianych w niej kar pieniężnych,

2) występowanie do właściwych organów administracji państwowej i gospodarczej z wnioskami mającymi na celu ochronę funkcjonowania rynku i konkurencji, w szczególności w sprawach tworzenia, łączenia i likwidacji przedsiębiorstw państwowych, ustanawiania wyłączności obrotu oraz ograniczenia terenu działania jednostek gospodarczych,

3) przeprowadzanie kontroli mającej na celu ustalenie, czy i w jakim zakresie jednostka gospodarcza stosuje w swojej działalności praktyki monopolistyczne,

4) występowanie do właściwych organów w sprawie wydania, zmiany lub uchylenia aktów normatywnych mających wpływ na stan monopolizacji gospodarki,

5) przedstawianie projektów aktów normatywnych w sprawach, o których mowa w art. 3 ust. 2.

Art.  5.

1. Przy organie antymonopolowym działa Rada do Spraw Przeciwdziałania Praktykom Monopolistycznym, zwana dalej "Radą".

2. W skład Rady wchodzą przedstawiciele zainteresowanych organów administracji państwowej, ogólnokrajowych organizacji spółdzielczych i związkowych, organizacji konsumenckich oraz innych zainteresowanych organizacji społecznych, społeczno-zawodowych i zawodowych, a także przedstawiciele środowisk naukowych.

3. Rada jest organem opiniodawczym i doradczym organu antymonopolowego w sprawach:

1) dokonywania okresowych ocen stopnia monopolizacji gospodarki oraz przedstawiania wniosków wynikających z tych ocen,

2) określania kierunków polityki demonopolizacji,

3) wszczynania i prowadzenia postępowania w sprawach o szczególnej doniosłości społecznej lub prowadzących do podziału jednostek gospodarczych,

4) wprowadzania i doskonalenia regulacji prawnych ograniczających praktyki monopolistyczne oraz rozszerzających zakres i formy konkurencji w gospodarce.

Art.  6.

Prezes Rady Ministrów na wniosek organu antymonopolowego określa szczegółowe zadania, skład i tryb działania Rady.

Art.  7.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) praktykach monopolistycznych - rozumie się przez to sprzeczne z niniejszą ustawą działania jednostek gospodarczych naruszające interes społeczny albo interes jednostek gospodarczych lub konsumentów, a także zawieranie i wykonywanie sprzecznych z niniejszą ustawą porozumień monopolistycznych,

2) porozumieniach monopolistycznych - rozumie się przez to umowy zawierane między jednostkami gospodarczymi lub niektóre ich postanowienia,

3) jednostkach gospodarczych - rozumie się przez to osoby prawne i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą,

4) cenach - rozumie się przez to ceny, marże handlowe, prowizje i narzuty do cen,

5) towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, a także świadczone usługi i roboty budowlane,

6) ustawie o cenach - rozumie się przez to ustawę z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1985 r. Nr 49, poz. 261 i z 1986 r. Nr 47, poz. 226).