§ 13. - Prowadzenie rejestru zabytków i centralnej ewidencji zabytków.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.19.101

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1999 r.

§ 13. 10

1. Centralna ewidencja zabytków jest zbiorem dokumentacji ewidencyjnej zabytków nieruchomych, ruchomych i kolekcji z poszczególnych województw. Dobro kultury zostaje objęte centralną ewidencję zabytków po wstępnym zakwalifikowaniu przez konserwatora do wpisu do rejestru zabytków, jego udokumentowaniu i przekazaniu dokumentacji jednostce organizacyjnej prowadzącej centralną ewidencję zabytków. Centralna ewidencja zabytków nie obejmuje zabytków znajdujących się w muzeach i bibliotekach oraz zabytków wchodzących do narodowego zasobu archiwalnego.

2. Zbiór dokumentacji ewidencyjnej centralnej ewidencji zabytków obejmuje:

1) ewidencję miast zabytkowych,

2) ewidencję zabytków architektury i budownictwa,

3) ewidencję zabytków ruchomych,

4) ewidencję zabytków techniki,

5) ewidencję stanowisk archeologicznych,

6) ewidencję parków i ogrodów zabytkowych,

7) ewidencję cmentarzy zabytkowych,

8) inne rodzaje ewidencji - według wzorów zatwierdzanych przez jednostkę organizacyjną prowadzącą centralną ewidencję zabytków.

3. Centralną ewidencję zabytków prowadzi Ministerstwo Kultury i Sztuki - Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków.

4. Minister Kultury i Sztuki może powierzyć prowadzenie centralnej ewidencji zabytków Ośrodkowi Dokumentacji Zabytków w Warszawie.

5. Minister Kultury i Sztuki określi szczegółowe zasady prowadzenia centralnej ewidencji zabytków.

¹⁰ § 13 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1986 r. (Dz.U.86.42.204) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 grudnia 1986 r.