Część 3 - Kalkulacja ceny. - Prawo odpędu, kontyngent zakupu i sposób obliczania ceny spirytusu, produkowanego w gorzelniach rolniczych i przemysłowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.95.677

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lipca 1928 r.

CZĘŚĆ  III.

Kalkulacja ceny.

§ 26. Podstawowa cena monopolowa za 1 hl. spirytusu 100° z gorzelni rolniczej określa się dla każdego województwa oddzielnie, biorąc za podstawę do kalkulacji produkcję dobrze prowadzonej gorzelni, wypalającej przeciętnie 700 hl. 100° spirytusu.

§ 27. Przy określaniu podstawowej ceny monopolowej za 1 hl. 100° spirytusu, dostarczonego z gorzelni rolniczych, przyjmuje się następująca czynniki:

a) koszt surowców: ziemniaków i jęczmienia.

Ilość ziemniaków, potrzebną dla wyprodukowania 700 hl. spirytusu 100% wylicza się, opierając się na wydajności 60 litrów spirytusu 100% z 1 g. skrobi, przy uwzględnieniu zużycia 21,30 klg. jęczmienia na słód, potrzebny do wyprodukowania 100 litrów spirytusu przy przyroście 50% na słód i wydajności 30% skrobi ze słodu. Zawartość skrobi w ziemniakach ustala się 17,2°/5 na kampanje 1925/26 r. oraz 1926/27 r., t. j. na okres od 1 września 1925 r. do 31 sierpnia 1927 r. włącznie. Zawartość skrobi względnie sposób jej obliczenia na następny okres ustali Minister Skarbu.

Podstawą dla wypośrodkowania ceny ziemniaków loco gorzelnia dla danego województwa jest rynkowa cena ziemniaków fabrycznych z miesięcy września i października każdego roku. Ceny te zostają zmniejszone o koszt transportu do kolei lub miasta, przyjmując przeciętną odległość dla gorzelni danego województwa. Koszt transportu ziemniaków do kolei przyjmuje się w/g cen, ustalonych w punkcie g) dla zwózki węgla z wagonu do gorzelni.

Ceny na jęczmień loco gorzelnia wyprowadza się stosownie do przeciętnych cen rynkowych na jęczmień wszystkich gatunków w miesiącach wrześniu i październiku danego roku z wyłączeniem jęczmienia browarnego.

b) Koszt gorzelanego.

Koszt gorzelanego przyjmuje się według norm ustalonych przez organizacje zawodowe techników gorzelanych za zawodową pracę gorzelanych. Normy te podlegają porównaniu, w miarę możności, z rzeczywistemi kontraktami, w celu ewentualnego skorygowania, o ileby te kontrakty wykazywały inne płace. Z obliczonego w ten sposób kosztu może być przeniesiony pewien procent na rachunek gospodarstwa rolnego, o ile w danem województwie w myśl umowy gorzelani zatrudniani są w gospodarstwie rolnem. Wysokość procentu przyjmowanego na rachunek gospodarstwa rolnego może być dla poszczególnych województw różna, w zależności od ilości czasu poświęcanego przez gorzelanego dla gospodarstwa rolnego w poszczególnych województwach.

c) Koszty administracyjne.

Koszty administracyjne obejmują koszty materjałów piśmiennych: książek, druków, porto, koszty związane z wyjazdami przedsiębiorców gorzelni w sprawach gorzelni, koszty związane z utrzymaniem pokoju dla urzędników skarbowych z używalnością koni przy ich poszczególnych czynnościach i t. p.

Koszty administracyjne przyjmuje się do kalkulacji w wysokości ¹/₃ kosztów gorzelanego obciążających gorzelnię.

d) Robocizna.

Jako podstawę do obliczenia kosztów robocizny przyjmuje się, że kampanja w gorzelni trwa 180 dni roboczych, w ciągu których jest zatrudnionych 5 robotników.

Wynagrodzenie robotników ustala się według norm, przyjętych dla robotników rolnych przez t. zw. umowy rolne, przyczem uwzględnia się 3 robotników wykwalifikowanych, płaconych, jak ordynarjusze, oraz 2 robotników niewykwalifikowanych, płaconych, jak robotnicy dniówkowi.

e) Odstawa spirytusu.

Przyjmuje się przeciętną w danem województwie odległość gorzelni od najbliższej stacji kolejowej lub przystani, oraz 64 furmanki dla odstawy spirytusu.

Cenę furmanki przyjmuje się w wysokości 75% przeciętnych cen miesięcy zimowych furmanek najemnych, ciężarowych za 1 klm. i 100 kg., wyprowadzonych przez oddziały Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego.

f) Amortyzacja i remont.

Wartość gorzelni ustala się w wysokości następującej w zależności od województwa: woj. tarnopolskie, stanisławowskie, białostockie, wołyńskie, poleskie, nowogródzkie i okrąg administracyjny wileński - 90.000 zł., woj. warszawskie, lubelskie, kieleckie i łódzkie - 85.000 zł., woj. krakowskie, lwowskie, pomorskie, poznańskie i śląskie - 80.000 zł.

Z wartości powyższej przyjmuje się 40°/o na budynek i 60% na urządzenie, przyczem oblicza się 4% na amortyzację i remont budynków oraz 10% na amortyzację i remont urządzeń.

g) Opał.

Zasadniczo przyjmuje się dla określenia kosztu opalu, iż gorzelnie opalane są węglem. Zużycie węgla na 1 hl. spirytusu przyjmuje się w wysokości 1.5 q. węgla. Cenę węgla określa się z przeciętnej ceny loco wagon kopalnia (kopalnie: górnośląska i dąbrowiecka, gatunek: kostka i orzech) z dodaniem przeciętnych kolejowych kosztów przewozu do danego województwa oraz przeciętnych kosztów zwózki z wagonu do gorzelni i 5% na manco węgla przy przewozie.

h) Asekuracja.

Przyjmuje się całkowitą asekurację gorzelni i urządzeń w pełnej wartości według punktu f), według przeciętnych stawek towarzystw asekuracyjnych oraz asekurację dwumiesięcznego zapasu spirytusu i jęczmienia.

i) Podatki i opłaty.

Przyjmuje się według danych władz skarbowych, uwzględniając rzeczywiste podatki państwowe i komunalne, obciążające gorzelnie (świadectwo przemysłowe, patent akcyzowy, zasadniczy i dodatkowy, komunalny dodatek do świadectwa przemysłowego, komunalny dodatek na szkoły, komunalny do patentu akcyzowego, podatek obrotowy, oraz opłaty za dozór kotłów).

j) Smary i światło.

Przyjmuje i się zużycie 2 kg. smaru i 1 kg. nafty dziennie według cen rynkowych.

k) Oprocentowanie kapitału obrotowego.

Przyjmuje się dwumiesięczne wydatki, poczynione przez przedsiębiorców gorzelni na gorzelanego, administrację, robociznę, opał, asekurację, smary i światło, obliczone według zasad tego paragrafu przy oprocentowaniu według stopy dyskontowej w Banku Polskim.

l) Ubytki magazynowe i drogowe.

Na ubytki przyjmuje się 1¹/₂% w powyższy sposób wyprowadzonych kosztów jednego hl. spirytusu.

§ 28. W wypadkach przelania prawa odpędu z jednej gorzelni na drugą, przewidzianych w art. 51 ustawy, cena wypłacana za spirytus obliczona jest, jak dla dwóch gorzelni, t. j., iż przelane prawo odpędu nie wpływa na obniżenie ceny. Natomiast w wypadku, przewidzianym w art. 55 ustawy, cena wypłacana przedsiębiorcy gorzelni oblicza się od łącznej sumy kontyngentów dwóch lub więcej gorzelni.

§  29.

1) Przy stosowaniu stawek procentowych dodatku lub potrącenia (art. 11 ustawy) do ceny podstawowej, należna przedsiębiorcy gorzelni ogólna kwota za większą ilość spirytusu obliczona według obowiązujących stawek nie może być niższą od sumy przypadającej do zapłaty za ilość mniejszą. Np. dana gorzelnia dostarczyła wyznaczony jej kontyngent zakupu w ilości 410 hl. i według ścisłego obliczenia otrzymałaby przy cenie podstawowej 50 zł. za 1 hl. z dodatkiem 8%:

Ta sama gorzelnia dostarczywszy ilość mniejszą-400 hl., otrzymałaby przy cenie podstawowej 50 z dodatkiem 12%:

Gorzelni tej należy wypłacić 22.400 zł. Ta sama zasada stosuje się przy potrąceniu. Np. dana gorzelnia dostarczyła 1.020 hl., za które należałoby się według ścisłego obliczenia:

Ta sama gorzelnia, dostarczywszy 1.000 hl, otrzymałaby:

W tym wypadku gorzelnia otrzymuje nie 47.940 zł., lecz 48.000 zł.

2) Ewentualne dopłaty wyrównawcze, o których mowa wyżej, uskutecznia się przy ostatecznym obrachunku po dostarczeniu ostatniej partji spirytusu na pokrycie kontyngentu zakupu w danej kampanji, nie później jednak, jak w 6 tygodni po ukończeniu tejże.

§ 30. W związku z art. 24 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 85 poz. 580) w przedmiocie zmian w ustawie z dnia 31 lipca 1924 r. o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. № 78 poz. 756), kontyngent zakupu spirytusu dla gorzelni rolniczych, wyznaczony przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego do odstawy w okresie od 1 września 1925 r. do dnia 31 grudnia 1925 r. unieważnia się.

§ 31. Unieważnia się również kontyngent zakupu gorzelni rolniczych istniejących, oraz zniszczonych po 1 sierpnia 1914 r., jako też przemysłowych, którym wymierzone zostało prawo odpędu w myśl art. 49, 50 i 51 ustawy o monopolu spirytusowym, a które z prawa tego w kampanji 1924/25 r. całkowicie nie skorzystały.

§  32.

1) W gorzelniach przemysłowych, za wyłączeniem owocowych, zalicza się na poczet kontyngentu zakupu kampanji 1925/26 25% kontyngentu zakupu, wyznaczonego przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego na okres od 1 września 1924 r. do 31 grudnia 1925 r. z tem, ze zaliczona ilość nie może przekraczać kontyngentu zakupu kampanji 1925/26 r.

2) Ustęp poprzedni oraz § 30 nie dotyczą gorzelni, które wyprodukowały i na własną prośbę, za zezwoleniem Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego lub na dyspozycję tejże, odstawiły przed 1 września 1925 r. całkowity kontyngent zakupu, wyznaczony na okres do 31 grudnia 1925 r., a to zarówno czynnych, jako też gorzelni zniszczonych po dniu 1 sierpnia 1914 r., które uzyskały połowę prawa odpędu w trybie art. 51 ustawy o monopolu spirytusowym.

§ 33. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 września 1925 r.

Jednocześnie tracą moc obowiązującą dotychczasowe, sprzeczne z niniejszym przepisy i rozporządzenia, a w szczególności sprzeczne z niniejszym ustępy §§ 4, 73, 75, 77, 85 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 10 marca 1925 r. w celu wykonania ustawy o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. Na 31 poz. 218).