Część 2 - Kontyngent zakupu. - Prawo odpędu, kontyngent zakupu i sposób obliczania ceny spirytusu, produkowanego w gorzelniach rolniczych i przemysłowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.95.677

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lipca 1928 r.

CZĘŚĆ  II.

Kontyngent zakupu.

§ 14. Ilość spirytusu, którą Dyrekcja Państwowego Monopolu Spirytusowego zakupuje w każdej kampanji od producentów, stanowi kontyngent zakupu.

§  15.

1) Wysokość kontyngentu zakupu dla gorzelni rolniczych, które uzyskały prawo odpędu na zasadzie art. 51 (ustęp 2) ustawy wynosi połowę kontyngentu zakupu, obliczonego w stosunku do tego prawa odpadu, które należałoby się im według norm art. 49 ustawy.

2) Dla gorzelni, które na własną prośbę otrzymają prawo odpędu poniżej 300 hl., jako też uruchamianych na próbę, kontyngent zakupu równy jest prawu odpędu w granicach do 150 hl. spirytusu 100° włącznie.

§ 16. W ciągu miesiąca lutego każdego roku Dyrekcja Państwowego Monopolu Spirytusowego zawiadomi wszystkie gorzelnie, posiadające prawo odpędu, o wysokości przydzielonego każdej z nich kontyngentu zakupu na nadchodzącą kampanję i poda przypuszczalne terminy odbioru. O uskutecznionym przydziale Dyrekcja Państwowego Monopolu Spirytusowego zawiadamia jednocześnie władze skarbowe II instancji.

§ 17. Przed 1 listopada każdego roku, a w każdym razie nie później, jak na 2 tygodnie przed uruchomieniem gorzelni, przedsiębiorcy podają do Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego najwygodniejsze dla nich terminy dla dostawy kontyngentu zakupu w bieżącej kampanji oraz przybliżone ilości każdorazowej partji spirytusu. Jednocześnie zawiadamiają, czy spirytus będzie odstawiony w ich własnych beczkach, czy też w skarbowych, podając w tym ostatnim wypadku żądaną ilość beczek i stację kolejową, do której beczki skarbowe mają być skierowane. Ma zasadzie tych zgłoszeń, wyznaczone stosownie do § 16 przypuszczalne terminy odbioru, mogą za zgodą Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego ulec odpowiednim zmianom.

§  18.

1) Przy przewozach koleją przedsiębiorcy gorzelni są obowiązani odstawić spirytus, stanowiący wyznaczony przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego kontyngent zakupu, według dyspozycji Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego w partjach wagonowych. W wyjątkowych wypadkach, w braku większych zbiorników, w partjach wynoszących 5.000 klg.

2) Przy wysyłkach mniejszych ilości, zarządzonych na pisemne życzenie przedsiębiorcy gorzelni, ponosi on różnicę kosztów przewozu kolejowego od swojej najbliższej stacji do stacji towarowej kolei żelaznej najbliższej rektyfikacji, czynnej dla Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego. Przy odstawach kołowych najmniejsza ilość określa się na 3.000 klg. Przepisy § niniejszego nie dotyczą odstawy resztek kontyngentu zakupu poniżej 5.000 względnie 3.000 klg., odstawionych na dyspozycją Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego, o ile przy wszystkich odstawach zastosowany został przez przedsiębiorcą najekonomiczniejszy sposób ładowania.

§ 19. W wypadku niedostarczenia przez przedsiębiorcę gorzelni w wyznaczonych terminach partji spirytusu, bez uprzedniego, przynajmniej 3-tygodniowego uwiadomienia Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego, lub o ile spóźnienie dostawy nie nastąpiło z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy, wszelkie koszty wynikłe dla Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego z opóźnienia dostawy obciążają przedsiębiorcą.

§ 20. Niedobór lub nadwyżka kontyngentu zakupu dostarczonego przez przedsiębiorców gorzelni w danej kampanji, nie może przekraczać zasadniczo 2% kontyngentu zakupu danej gorzelni, niezależnie od dopuszczalnych zaników. Gdyby obliczona w ten sposób nadwyżka lub niedobór okazała się niższą od 1.000 litrów, wówczas wahania te są dopuszczalne w granicach do 1.000 litrów spirytusu 100%. Odstawa nadwyżki, względnie niedobór w powyższych granicach pozostaje bez wpływu na ceną nabycia spirytusu.

§ 21. Przedsiębiorca gorzelni, w razie niedostarczenia wyznaczonego przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego dla gorzelni kontyngentu zakupu, traci prawo odpędu, o ile nie wykaże, że niedostarczenie nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych. O utracie prawa odpędu orzeka, na skutek zawiadomienia Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego o niedostarczeniu kontyngentu zakupu, władza skarbowa II instancji, nie wcześniej, jak po upływie kampanji, na którą kontyngent zakupu był wyznaczony. Od zarządzenia tego może przedsiębiorca gorzelni odwołać się w ciągu 2 tygodni do Ministra Skarbu, który ostatecznie sprawę rozstrzyga.

§  22.

1) Gorzelnie, które uległy zniszczeniu po dniu 1 sierpnia 1914 r. i uzyskały na zasadzie art. 51 ust. 2 ustawy prawo przelewu połowy prawa odpędu na gorzelnię, należącą do innego właściciela pod warunkiem, że przerobią w tej gorzelni ze swego gospodarstwa ilość ziemniaków, potrzebną do wykorzystania tej polowy prawa odpędu-winny przydział ten wykorzystać i co najmniej kontyngent zakupu spirytusu wyprodukować w ilości i terminie przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego wyznaczonym.

2) Dostawa dla Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego spirytusu wyprodukowanego na rachunek gorzelni zniszczonej w gorzelni czynnej, może nastąpić po odpędzeniu przez gorzelnię czynną własnego kontyngentu zakupu dla Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego, co winno być poświadczone przez władzę skarbową I instancji.

3) O niemożności dopełnienia warunków art. 51 ustąp 2 ustawy, zaszłej po uzyskaniu przydziału i wyznaczeniu kontyngentu zakupu, a wynikłej z przyczyn, niezależnych od przedsiębiorców gorzelni czynnej i zniszczonej, lub jednej z nich, należy niezwłocznie zawiadomić Dyrekcję Państwowego Mononopolu Spirytusowego i najbliższe władze skarbowe. Przydzielona połowa prawa odpędu a niewykorzystana w danej kampanji przez gorzelnię zniszczoną nie może być przeniesiona na następną kampanię ani w całości, ani w części.

§ 23. Przedsiębiorca gorzelni ma obowiązek przechowywania naczyń Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego w odpowiedniem miejscu i ponosi odpowiedzialność za uszkodzenia ich ponad normalne zużycie od chwili przyjęcia na stacji kolejowej lub przystani do chwili oddania beczek na miejsce, wyznaczone przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego.

§ 24. Używane przez przedsiębiorców gorzelni naczynia do przewożenia spirytusu winny być czyste zupełnie i mogą być używane wyłącznie, bądź do przewożenia okowity (surówki), bądź do przewożenia rektyfikatu.

§ 25. O każdej dokonanej odstawie spirytusu monopolowego przedsiębiorca gorzelni zawiadamia Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego.