Rozdział 2 - Tryb dokonywania czynności notarialnych - Prawo o notariacie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.33.176

Akt utracił moc
Wersja od: 29 grudnia 1989 r.

Rozdział  2

Tryb dokonywania czynności notarialnych

§  1.
Czynności notarialnych dokonuje się w lokalu państwowego biura notarialnego.
§  2.
Poza tym lokalem czynność notarialna może być dokonana wyjątkowo, jeżeli wymaga tego charakter czynności albo jeżeli strona nie może stawić się do państwowego biura notarialnego.
§  3.
Minister Sprawiedliwości może zarządzić dokonywanie czynności notarialnych poza lokalem i siedzibą państwowego biura notarialnego.
§  1.
Przy dokonywaniu czynności notarialnej notariusz jest obowiązany stwierdzić tożsamość osób biorących udział w czynności.
§  2.
Stwierdzenie tożsamości powinno nastąpić na podstawie prawem przewidzianych dokumentów, a w braku takich dokumentów - w sposób wyłączający wszelką wątpliwość co do określenia tożsamości osoby biorącej udział w czynności notarialnej.
§  3.
Sposób stwierdzenia tożsamości notariusz określa w sporządzanym dokumencie.
§  1.
Jeżeli osoba biorąca udział w czynnościach:
1)
nie zna języka polskiego i do czynności nie jest dołączony przekład na inny, znany tej osobie język, notariusz powinien przetłumaczyć akt lub inny dokument, osobiście lub przy pomocy tłumacza,
2)
jest głucha lub głuchoniema, notariusz jest obowiązany dokonać czynności przy udziale biegłego,
3)
jest niewidoma, notariusz, na życzenie takiej osoby, powinien przywołać do czynności wskazaną przez nią zaufaną osobę; o powyższym notariusz powinien uprzedzić osobę niewidomą,
4)
nie umie lub nie może pisać, powinna na dokumencie złożyć odcisk palca, obok tego zaś odcisku inna osoba wpisze imię i nazwisko osoby nie umiejącej lub nie mogącej pisać, umieszczając swój podpis,
5)
może złożyć podpis jedynie w alfabecie nie znanym notariuszowi, należy stwierdzić, że jest to podpis tej osoby.
§  2.
O zachowaniu warunków przewidzianych w § 1 pkt 2 i 3 oraz o sposobie stwierdzenia okoliczności, o których mowa w § 1, notariusz czyni stosowną wzmiankę w treści sporządzanego dokumentu.
§  1.
Jeżeli do dokonania czynności notarialnej jest niezbędny dokument właściwego organu administracji państwowej, na wniosek notariusza organ ten sporządza odpis lub wyciąg z takiego dokumentu, z przeznaczeniem na potrzeby czynności notarialnej.
§  2.
Przepis § 1 nie wyłącza obowiązku uiszczenia przez zainteresowanego stosownych opłat lub poniesienia innych kosztów związanych ze sporządzeniem dokumentu przez organ administracji państwowej.

Podpisy na aktach notarialnych i poświadczanych dokumentach są składane w obecności notariusza. Jeżeli podpis na poświadczonym dokumencie był złożony nie w obecności notariusza, osoba, która podpisała, powinna uznać przed notariuszem złożony podpis za własnoręczny. Okoliczność tę notariusz zaznacza w sporządzanym dokumencie.

§  1.
Za dokonanie czynności notarialnych państwowe biura notarialne pobierają opłaty.
§  2.
Opłaty nie uiszczone ściąga sąd rejonowy, tak jak należności sądowe. Na postanowienie państwowego biura notarialnego o obowiązku uiszczenia opłat przysługuje zażalenie do sądu wojewódzkiego. Do zażalenia stosuje się art. 52 § 2.
§  3.
W przypadkach dotyczących indywidualnych kancelarii notarialnych postanowienie o ściągnięciu nie uiszczonych opłat wydaje sąd rejonowy.
§  4.
Wysokość opłat, tryb ich pobierania oraz zasady zwalniania od opłat i wprowadzania ulg, a także przypadki, w których nie pobiera się opłat, określa w drodze rozporządzenia Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Finansów.
§  1.
Niezależnie od opłaty za dokonanie czynności notarialnych, państwowe biuro notarialne pobiera, na rzecz Skarbu Państwa, podatki i opłatę skarbową należne w związku z dokonywaną czynnością.
§  2.
Strony czynności notarialnej odpowiadają solidarnie wobec Skarbu Państwa za opłatę przypadającą za dokonanie tej czynności.
§  3.
Notariusz wymienia na każdym sporządzonym dokumencie wysokość pobranych opłat, podatków i kosztów, powołując podstawę prawną.