Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Prawo o notariacie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.33.176

Akt utracił moc
Wersja od: 29 grudnia 1989 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.
Notariusze dokonują następujących czynności:
1)
sporządzają akty notarialne,
2)
sporządzają poświadczenia,
3)
spisują protokoły,
4)
sporządzają protesty weksli i czeków,
5)
przyjmują na przechowanie dokumenty,
6)
sporządzają odpisy i wyciągi,
7)
sporządzają na żądanie stron projekty aktów, oświadczeń i innych dokumentów.
§  2.
Notariusze dokonują również czynności określonych w przepisach o postępowaniu wieczysto-księgowym oraz o postępowaniu spadkowym.
§  3.
Notariusze prowadzący indywidualne kancelarie notarialne dokonują czynności wymienionych w § 1, z wyjątkiem przechowywania dokumentów, oraz czynności wymienionych w § 2.

Notariusz odmówi dokonania czynności notarialnej sprzecznej z prawem albo naruszającej zasady współżycia społecznego.

Osobę, której odmówiono dokonania czynności notarialnej, należy pouczyć o prawie i trybie zaskarżenia odmowy, a na jej pisemne żądanie - podać w terminie 7 dni na piśmie przyczyny odmowy.

§  1.
Na odmowę dokonania czynności notarialnej osoba zainteresowana może wnieść w terminie 7 dni zażalenie do sądu wojewódzkiego właściwego dla siedziby państwowego biura notarialnego. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem notariusza, który jest obowiązany ustosunkować się do zażalenia w terminie 7 dni i wraz z zażaleniem przedstawić swoje stanowisko sądowi wojewódzkiemu. Sąd wojewódzki rozpoznaje zażalenie na rozprawie, stosując przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o środkach odwoławczych. Postanowienie sądu wojewódzkiego nie podlega zaskarżeniu.
§  2.
Notariusz może, jeżeli uzna zażalenie za słuszne, dokonać czynności notarialnej; w tym przypadku nie nadaje zażaleniu dalszego biegu.
§  3.
Przy rozpoznawaniu zażalenia przez sąd wojewódzki przepis art. 391 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio.
§  4.
W razie dostrzeżenia w toku dokonywania czynności notarialnej, że przedstawiona przez stronę decyzja administracyjna lub zaświadczenie organu administracji państwowej budzą wątpliwości co do ich zgodności z prawem, notariusz wstrzymuje się z dokonaniem czynności oraz w ciągu 14 dni zwraca się do prokuratora, powiadamiając o tym równocześnie organ administracji państwowej, który wydał decyzję lub zaświadczenie. Notariusz dokonuje czynności, jeżeli w terminie 30 dni prokurator nie wniesie sprzeciwu od decyzji lub nie wniesie skargi na decyzję do sądu administracyjnego albo nie zakwestionuje prawnej mocy zaświadczenia.
§  1.
Notariuszowi nie wolno dokonywać czynności notarialnych, które dotyczą:
1)
samego notariusza,
2)
jego małżonka,
3)
krewnych lub powinowatych notariusza w linii prostej bez ograniczenia stopnia, w linii bocznej zaś krewnych i powinowatych do trzeciego stopnia włącznie,
4)
osób związanych z notariuszem z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli.
§  2.
Zakaz przewidziany w § 1 stosuje się również wobec osoby, której powierzono pełnienie czynności notarialnych.
§  3.
Niezależnie od przyczyn wymienionych w § 1 sąd wojewódzki, w którego okręgu znajduje się siedziba państwowego biura notarialnego, wyłącza notariusza na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności notariusza. Przed wydaniem orzeczenia sąd wojewódzki wysłucha wyjaśnień notariusza.
§  4.
Jeżeli wyłączenie dotyczy dyrektora państwowego biura notarialnego lub notariusza w biurze jednoosobowym albo notariusza prowadzącego indywidualną kancelarię notarialną, to notariusza wyznacza prezes sądu wojewódzkiego; w pozostałych wypadkach notariusza wyznacza dyrektor.
§  5.
Ograniczenia wymienione w § 1 pkt 2-4 trwają także po ustaniu małżeństwa, powinowactwa, przysposobienia, opieki lub kurateli.