Dział 6 - WYDOBYWANIE KOPALIN. - Prawo górnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.4.12 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1992 r.

DZIAŁ  VI

WYDOBYWANIE KOPALIN.

Rozdział  I

Przepisy ogólne.

Art.  93. 

Kopaliny mogą być wydobywane jedynie z zachowaniem przepisów prawa górniczego i zgodnie z narodowymi planami gospodarczymi.

Art.  94. 

1. Eksploatacja złoża kopaliny powinna być prowadzona w sposób gospodarczo uzasadniony, który zapewnia racjonalne wydobycie kopaliny i ogranicza możliwość powodowania szkód górniczych.

2. Przy eksploatacji złoża kopaliny należy mieć na względzie eksploatację sąsiednich złóż kopalin oraz zapewnić możliwość wykorzystania odpadów powstałych przy eksploatacji.

Art.  95. 

Porzucenie złoża kopaliny w takich warunkach, że późniejsze jej wydobywanie staje się technicznie niemożliwe lub gospodarczo niecelowe, jest niedozwolone, z wyjątkiem przypadków, gdy wymaga tego inny ważniejszy interes społeczny, a przede wszystkim bezpieczeństwo życia i zdrowia ludzkiego.

Art.  96. 

1. Przedsiębiorstwo górnicze obowiązane jest przedsiębrać środki niezbędne dla ochrony i wykorzystania zasobów złoża, jak również dla ochrony powierzchni oraz wód powierzchniowych i podziemnych, stosownie do obowiązujących przepisów oraz zasad techniki górniczej.

2. Przedsiębiorstwo górnicze jest obowiązane w toku budowy lub rozbudowy zakładu górniczego oraz w toku eksploatacji złoża kopaliny prowadzić bieżąco ewidencję zasobów złoża stosownie do przepisów szczególnych.

Art.  97. 

Na terenach podlegających ochronie na mocy przepisów szczególnych mogą być prowadzone roboty górnicze tylko w zakresie dopuszczalnym według tych przepisów.

Art.  98. 

Na wniosek zainteresowanego ministra lub terenowego organu administracji państwowej stopnia wojewódzkiego minister właściwy ze względu na przedsiębiorstwo górnicze może zakazać z uwagi na interes społeczny prowadzenia robót górniczych na określonych terenach.

Rozdział  II

Planowanie górnicze.

Art.  99. 

1. Przedsiębiorstwo górnicze sporządza w nawiązaniu do wieloletnich planów produkcyjnych przedsiębiorstwa górniczego i programu ochrony terenów górniczych (art. 52) dla każdego zakładu górniczego plan ruchu, który powinien w szczególności zapewniać:

1) prawidłowość wykonania przez zakład górniczy zadań produkcyjnych,

2) bezpieczeństwo i higienę pracy załogi zakładu górniczego,

3) prawidłową gospodarkę złożem,

4) ochronę budowli, urządzeń i wyrobisk zakładu górniczego i sąsiednich zakładów górniczych,

5) ochronę sąsiednich złóż kopalin,

6) ochronę wód powierzchniowych i podziemnych,

7) ochronę powierzchni w związku z robotami górniczymi w zakresie uzasadnionym interesem społecznym oraz likwidację i zagospodarowanie wyrobisk odkrywkowych w miarę postępu eksploatacji.

2. Przedsiębiorstwo górnicze przedkłada plan ruchu do zatwierdzenia okręgowemu urzędowi górniczemu.

3. Okręgowy urząd górniczy może nakazać zmianę planu ruchu ze względu na obowiązujące przepisy oraz zasady prawidłowej techniki górniczej.

4. W przypadku braku decyzji okręgowego urzędu górniczego w sprawie zatwierdzenia planu ruchu przed datą rozpoczęcia jego wykonywania przedsiębiorstwo górnicze może przystąpić do wykonywania tego planu.

5. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego ustala w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami zasady sporządzania planu ruchu oraz tryb jego zatwierdzania.

Art.  100. 

1. Ruch zakładu górniczego odbywa się według zatwierdzonego planu ruchu.

2. Zmiana lub uzupełnienie planu określonego w ust. 1 może nastąpić tylko w przypadkach zmiany naturalnych lub technicznych warunków wydobywania kopaliny i z zastrzeżeniem uprzedniego zatwierdzenia tych zmian i uzupełnień przez okręgowy urząd górniczy.

Art.  101. 

W wyjątkowych przypadkach, gdy wskutek nieprzewidzianych okoliczności wyniknie potrzeba natychmiastowego odstąpienia od zatwierdzonego planu ruchu ze względu na bezpieczeństwo życia i zdrowia ludzkiego lub ochronę zakładu górniczego, przedsiębiorstwo górnicze może odstąpić od tego planu. Kierownictwo zakładu górniczego obowiązane jest zawiadomić o tym w ciągu trzech dni okręgowy urząd górniczy celem uzyskania jego zgody. W przypadku braku zgody okręgowego urzędu górniczego dalszy ruch zakładu może być prowadzony tylko według zatwierdzonego planu.

Rozdział  III

Ruch zakładu górniczego.

Art.  102. 

1. Ruch zakładu górniczego powinien być prowadzony według zasad techniki górniczej oraz w taki sposób, aby życie i zdrowie ludzkie ani interes społeczny nie były narażone na niebezpieczeństwo.

2. Przedsiębiorstwo górnicze obowiązane jest usunąć niezwłocznie spowodowane ruchem zakładu górniczego niebezpieczeństwo dla życia ludzkiego oraz dla interesu społecznego i przedsięwziąć wszelkie środki zabezpieczające na przyszłość.

Art.  102a. 

1. 17  Przedsiębiorstwa górnicze uczestniczą w kosztach działalności Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego oraz okręgowych stacji ratownictwa górniczego.

2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa:

1) rodzaje przedsiębiorstw górniczych obowiązanych do świadczeń określonych w ust. 1,

2) wielkość wnoszonej opłaty.

Art.  103. 

Prezes Rady Ministrów wydaje w drodze rozporządzenia przepisy w sprawach:

1) bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach górniczych,

2) bezpieczeństwa pożarowego w zakładach górniczych,

3) filarów ochronnych,

4) nabywania, przechowywania i używania środków strzałowych w zakładach górniczych.

Art.  104. 

1. Właściwi ministrowie wydają w porozumieniu z Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego szczegółowe przepisy w sprawach prowadzenia ruchu i gospodarki złożem w podległych im zakładach górniczych.

2. Tryb wydawania przepisów technicznych o eksploatacji kolei zakładów górniczych normują przepisy o kolejach.

Art.  105. 

Przepisy wydane na podstawie art. 103 mogą określać szczególne wymagania techniki budowlanej ze względu na wpływ robót górniczych na powierzchnię.

Art.  106. 

Przedsiębiorstwo górnicze obowiązane jest zawiadomić okręgowy urząd górniczy co najmniej na 14 dni naprzód o zamierzonym rozpoczęciu albo wstrzymaniu w całości lub w części ruchu zakładu górniczego. W przypadku konieczności natychmiastowego wstrzymania ruchu zawiadomienie powinno być dokonane w ciągu 3 dni po wstrzymaniu ruchu.

Art.  107. 

1. Kierownik ruchu zakładu górniczego obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić okręgowy urząd górniczy o każdym zaszłym w zakładzie górniczym wypadku lub o niebezpieczeństwie, zagrażającym interesowi społecznemu, w szczególności życiu lub zdrowiu ludzkiemu albo urządzeniom użyteczności publicznej.

2. O zdarzeniach określonych w ust. 1 kierownik ruchu zakładu górniczego obowiązany jest ponadto zawiadomić niezwłocznie inne właściwe organy państwowe.

¹⁷ Art. 102a dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 9 marca 1991 r. (Dz.U.91.31.128) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 kwietnia 1991 r.