Art. 8. - Prawo dewizowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.63.288

Akt utracił moc

Wersja od: 26 listopada 1983 r.

Art.  8.

Użyte w ustawie określenia:

1) kraj - oznacza terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

2) wywóz za granicę, przywóz z zagranicy i przewóz przez terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wartości dewizowych - oznaczają wszelkie sposoby przemieszczania wartości dewizowych przez granicę państwową Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wnoszenie ich na obce statki w portach polskich i wynoszone z tych statków oraz dokonywanie międzynarodowych pieniężnych przekazów bankowych lub pocztowych,

3) zezwolenie dewizowe - oznacza zezwolenie uprawnionego organu na posiadanie wartości dewizowych lub dokonanie obrotu dewizowego, a także na dokonanie innej czynności wymagającej takiego zezwolenia zgodnie z przepisami ustawy; udzielenie zezwolenia dewizowego jednej ze stron na zawarcie i wykonanie umowy oznacza zezwolenie również dla drugiej strony oraz osoby trzeciej, której umowa dotyczy, jeżeli w zezwoleniu nie zastrzeżono inaczej,

4) członkowie najbliższej rodziny - oznacza małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, rodziców małżonka, zięciów, synowe, pasierbów oraz osoby przysposobione i przysposabiające, a także dzieci obce, na które przysługuje zasiłek rodzinny,

5) przepisy ustawy - oznaczają przepisy niniejszej ustawy, przepisy wydane na podstawie upoważnień zawartych w tej ustawie oraz przepisy innych ustaw,

6) właściwy minister - oznacza również kierownika urzędu centralnego, a w odniesieniu do spółdzielni - Naczelną Radę Spółdzielczą,

7) bank dewizowy - oznacza bank uprawniony w ramach jego statutowej działalności do finansowania, kredytowania i rozliczania obrotów towarowych i usługowych z zagranicą oraz do obsługi dewizowej ludności.