Rozdział 3 - Osobne przepisy dla poszczególnych rodzajów przewozu towarów przez granicę celną. - Prawo celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.84.610

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1960 r.

Rozdział  III.

Osobne przepisy dla poszczególnych rodzajów przewozu towarów przez granicę celną.

1.

Przewóz drogami kołowemi

Ograniczenie przewozu.

Art.  74.

Przewóz osób i towarów drogami kołowemi przez granicę celną podlega ograniczeniom celnym, które ustala Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.

Zawodowy i zarobkowy przewóz samochodami.

Art.  75.

Na zawodowy lub zarobkowy przewóz samochodami osób i towarów przez granicę celną wymagana jest zgoda Ministra Skarbu.

Instrukcja celna dla przewozu podróżnych i towarów drogami kołowemi.

Art.  76.

Szczegółowe przepisy o postępowaniu celnem w związku z przewozem przez granicę celną drogami kołowemi osób i towarów wydaje Minister Skarbu.

2.

Przewóz kolejami żelaznemi.

Czas przewozu.

Art.  77.

Koleje przeznaczone do użytku publicznego mogą przez granicę celną przewozić podróżnych, bagaże i towary zarówno w dzień jak i w nocy.

Instrukcja kolejowo-celna.

Art.  78.

Szczegółowe przepisy o postępowaniu kolejowo-celnem w związku z przewozem przez granicę celną osób, bagażów i towarów wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Komunikacji.

3.

Przewóz pocztą.

Ograniczenie przywozu przedmiotów w listach.

Art.  79.

Przywóz w listach do polskiego obszaru celnego przedmiotów podlegających należnościom celnym nie jest dozwolony.

Kontrola i rewizja celna.

Art.  80.

Paczki pocztowe przewożone przez granicę celną podlegają przepisom prawa niniejszego o kontroli i rewizji celnej towarów. Dotyczy to również przesyłek listowych w przypadkach podejrzenia, że zawierają one przedmioty podlegające należnościom celnym lub ograniczeniom w obrocie towarowym z zagranicą. Kontrola celna obejmuje także środki przewozowe.

Zastępstwo strony.

Art.  81.

Jeżeli strona nie zastrzeże sobie osobistego udziału w załatwieniu formalności celnych, odprawa celna odbywa się w nieobecności strony przy udziale organu pocztowego. Zastępstwo strony przez agentów celnych nie jest dozwolone.

Instrukcja pocztowo-celna.

Art.  82.

Szczegółowe przepisy o postępowaniu pocztowo-celnem w związku z przewozem pocztowych przesyłek celnych wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Poczt i Telegrafów.

4.

Przewóz granicznemi śródlądowemi drogami wodnemi.

Pojęcie wód granicznych.

Art.  83.

Jako graniczne wody śródlądowe w rozumieniu prawa niniejszego uważa się wszelkie wody stojące i bieżące, jak jeziora, stawy, rzeki, kanały, strumienie i t. p., które stanowią granicę celną lub są przez granicę celną przecięte. Władze celne mogą w przypadkach, gdy warunki celnej ochrony granicy tego wymagają, uznać jako wody graniczne także inne wody położone w pasie do 10 km od granicy celnej. Wody graniczne powinny być jako takie w sposób widoczny oznaczone.

Pojęcie statku.

Art.  84.

Jako statek w rozumieniu prawa niniejszego uważa się każde pływające urządzenie poruszane siłą własną lub obcą.

Zgłoszenie statku przy przyjeździe i wyjeździe.

Art.  85.

Po przyjeździe statku z zagranicy i przed wyjazdem statku zagranicę kierownik statku (kapitan, szyper, retman), obowiązany jest przedstawić granicznemu urzędowi celnemu zgłoszenie ogólne statku i jego ładunku (manifest), konosamenty, wykaz włazów i skrytek, spis prowizji i zasobów okrętowych, spis bagażów zarejestrowanych oraz spis przedmiotów podlegających cłu, przywiezionych przez kierownika i załogę statku.

Odpowiedzialność za nieprawidłowe zgłoszenie statku.

Art.  86.

1. Kierownik statku ponosi wobec władz celnych odpowiedzialność, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu ogólnem statku i jego ładunku (manifeście), konosamentach, wykazie włazów i skrytek, spisie prowizji, zasobów okrętowych i bagażów zarejestrowanych nie są zgodne z rzeczywistością.

2. Kierownik i załoga statku ponoszą odpowiedzialność wobec władz celnych, jeżeli sporządzony przez nich spis przedmiotów podlegających cłu nie jest zgodny z rzeczywistością.

3. Kierownik statku nie ponosi odpowiedzialności za określenie wagi i rodzaju towarów w manifeście i zgłoszeniu ogólnem, jeżeli w tych dokumentach wyraźnie zaznaczy, że rodzaj i waga towarów nie są mu znane.

4. Ilość prowizji i zasobów okrętowych może być podana w przybliżeniu.

Osobne ułatwienia dla statków.

Art.  87.

Dla pewnych rodzajów statków oraz dla ruchu na wodach granicznych Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia ustalać osobne ułatwienia w postępowaniu żeglugowo-celnem.

Instrukcja żeglugowo-celna.

Art.  88.

Szczegółowe przepisy o postępowaniu żeglugowo - celnem w związku z przewozem przez granicę celną osób oraz z przewozem towarów celnych, a w szczególności ze spławem materjałów drzewnych (tratwy i t. p.), wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.

5. Przewóz drogą morską.

Kontrola celna w morskim pasie celnym.

Art.  89.

1. W morskim pasie celnym (art. 5) statki podlegają kontroli celnej.

2. W morskim pasie celnym nie wolno bez zezwolenia władz celnych:

a) wydawać ze statku i przyjmować na statek towarów,

b) przybijać statkiem do innych statków i do lądu w miejscu niedozwolonem,

c) opuszczać statku i wstępować na statek.

3. W przypadkach naruszenia przez statki przebywające w morskim pasie celnym przepisów wymienionych w ust. 2 lub w razie podejrzenia o przemytnictwo organom zarządu ceł służy prawo:

a) zatrzymania statku,

b) wkroczenia na statek i żądania przedłożenia dokumentów ładunkowych, okrętowych itp.,

c) przeszukiwania statku,

d) przymusowego dostawienia statku do najbliższego urzędu celnego.

Kontrola celna w porcie.

Art.  90.

1. Cały obszar portu wraz z wszelkiemi urządzeniami portowemi pozostaje pod kontrolą celną.

2. Władzom celnym służy w każdym czasie prawo wstępu na wszystkie statki znajdujące się w porcie z wyjątkiem statków wojennych.

3. Kontrola celna na obszarach portów wojennych odbywa się w myśl przepisów, wydawanych przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.

Wjazd statku do portu.

Art.  91.

Przed wjazdem statku do portu i przy wjeździe do portu wstęp na statek dozwolony jest pilotowi zaprzysiężonemu przez władzę celną oraz władzom uprawnionym. Inne osoby mogą wchodzić na statek tylko za osobnem pozwoleniem władz celnych.

Zgłoszenie statku przy przyjeździe.

Art.  92.

1. Po zawinięciu statku do portu kapitan obowiązany jest w przepisanym okresie czasu przedstawić urzędowi celnemu:

a) manifest wystawiony zagranicą obejmujący wszystkie towary znajdujące się na statku,

b) zgłoszenie ogólne obejmujące wszystkie towary przeznaczone do wyładowania,

c) konosamenty,

d) wykaz włazów i skrytek,

e) spis prowizji i zasobów okrętowych,

f) spis bagażów zarejestrowanych,

g) spis przedmiotów podlegających cłu, przywiezionych przez kapitana i załogę statku.

2. Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia, jakie dane ma zawierać zgłoszenie ogólne przewidziane w ust. 1 punkt b.

3. Urząd celny może żądać przedstawienia przez kapitana statku spisu podróżnych i załogi.

Przyjęcie statku. Wylądowanie towarów.

Art.  93.

1. Przyjęcie zgłoszenia statku oraz wstępna rewizja celna statku odbywają się od wschodu do zachodu słońca. Władze celne mogą zezwalać na przyjęcie zgłoszenia i rewizję celną także w innym czasie.

2. Wyładowanie towarów może nastąpić dopiero po dokonaniu wstępnej rewizji celnej statku.

Przyjęcie statków na redzie.

Art.  94.

Przyjęcie statków, odprawa celna podróżnych oraz wyładowanie towarów może odbywać się również na redzie według przepisów wydawanych przez Ministra Skarbu.

Załadowanie towarów przy wyjeździe statku.

Art.  95.

1. O zamierzonem ładowaniu towarów na statek strona powinna zawiadomić na piśmie urząd celny.

2. Towary przeznaczone do wywozu powinny być przed załadowaniem na statek zgłoszone do odprawy wywozowej.

Zgłoszenie statku przy wyjeździe.

Art.  96.

1. Po ukończeniu załadowania kapitan statku składa urzędowi celnemu:

a) zgłoszenie ogólne obejmujące wszystkie załadowane towary,

b) konosamenty,

c) zgłoszenie wyjazdu statku.

2. Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia, jakie dane ma zawierać zgłoszenie ogólne przewidziane w ust. 1 punkt a.

3. Wyjazd statku nie może nastąpić bez pisemnego zezwolenia urzędu celnego, stwierdzającego, że odprawa celna statku została ukończona.

Odpowiedzialność za nieprawidłowe zgłoszenie statku.

Art.  97.

1. Kapitan statku ponosi odpowiedzialność wobec władz celnych, jeżeli dane zawarte w dokumentach wyszczególnionych w art. 92 ust. 1 punkty a, b, d, e i f, oraz w art. 96 ust. 1 punkt a nie są zgodne z rzeczywistością.

2. Kapitan i załoga statku ponoszą odpowiedzialność wobec władz celnych, jeżeli sporządzony przez nich spis przedmiotów podlegających cłu (art. 92 ust. 1 punkt g) nie jest zgodny z rzeczywistością.

3. Kapitan nie ponosi odpowiedzialności za określenie wagi i rodzaju towarów w manifeście i zgłoszeniach ogólnych, jeżeli w tych dokumentach wyraźnie zaznaczy, że rodzaj i waga towarów nie są mu znane.

4. Ilość prowizji i zasobów okrętowych może być podana w przybliżeniu.

Pośrednicy okrętowi.

Art.  98.

1. Pośrednicy okrętowi (maklerzy) mogą w zastępstwie kapitana statku wykonywać czynności przewidziane w art. 92 i 96 oraz pośredniczyć w sprawach postępowania celnego między kapitanem statku a urzędami celnemi.

2. Kto chce zawodowo lub zarobkowo wykonywać czynności wymienione w ust. 1, powinien być wpisany w rejestrze handlowym jako przedsiębiorca trudniący się maklerstwem okrętowem i złożyć zgłoszenie na piśmie we właściwym urzędzie celnym o dopuszczenie go do występowania w urzędzie celnym w zastępstwie kapitanów statków. Pośrednicy okrętowi nie mają uprawnień agentów celnych (art. 38 i 39).

3. Pośrednicy okrętowi, działający w zastępstwie kapitanów statków, ponoszą odpowiedzialność przewidzianą w art. 97.

4. W razie popełnienia nadużycia celnego przez pośrednika okrętowego władza celna może nie dopuścić go do dalszego wykonywania czynności wymienionych w ust. 1.

Ułatwienia celne w ruchu morskim.

Art.  99.

Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia ustanawiać dla pewnych rodzajów statków oraz dla pewnych rodzajów ruchu morskiego osobne ułatwienia w postępowaniu celnem.

Stosowanie przepisów celnych do statków wojennych.

Art.  100.

1. Statki wojenne nie podlegają rewizji celnej.

2. Przepisy o postępowaniu celnem ze statkami wojennemi wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Przedmioty awaryjne.

Art.  101.

1. Przedmioty awaryjne powinny być zgłoszone najbliższemu urzędowi celnemu.

2. Od uszkodzonych zagranicznych przedmiotów awaryjnych sprzedawanych w drodze publicznego przetargu można pobierać jako cło przywozowe dziesiąta cześć kwoty uzyskanej z przetargu.

3. Zagraniczne przedmioty awaryjne, przechodzące na własność Skarbu Państwa, wolne są od należności celnych.

4. Krajowe przedmioty awaryjne ze statków, które po opuszczeniu portu uległy nieszczęśliwemu wypadkowi, są wolne od należności celnych i ograniczeń przywozowych, jeżeli fakt awarji i krajowe pochodzenie przedmiotów zostaną udowodnione.

Instrukcja morsko-celna.

Art.  102.

Szczegółowe przepisy o postępowaniu morsko-celnem w związku z przewozem osób i towarów wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

6.

Przewóz drogami powietrznemi.

Przelot statków powietrznych przez granicę celną.

Lotniska celne.

Art.  103.

1. Dla przelotu statków powietrznych przez granice celną mogą być ustalane pewne miejsca.

2. Statki powietrzne przylatujące z zagranicy powinny lądować a odlatujące zagranice wzlatywać wyłącznie na wyznaczonych w tym celu lotniskach pozostających pod kontrolą celną (lotniska celne). Minister Skarbu może zezwalać na odprawę celną w innem miejscu.

3. Lotniska celne ustala i podaje do wiadomości publicznej Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.

4. Pierwsze lotnisko celne, na którem ląduje statek powietrzny przybyły z zagranicy, jest lotniskiem celnem wejściowem. Lotnisko celne, z którego statek powietrzny odlatuje bezpośrednio zagranicy, jest lotniskiem celnem wyjściowem.

5. Drogę między granicą celną a lotniskiem wejściowem oraz drogę miedzy lotniskiem wejściowem a granicą celną statki powietrzne obowiązane są przebyć bez lądowania i zmiany ładunku.

Lądowanie przymusowe.

Art.  104.

1. Jeżeli przylatujący z zagranicy lub przelatujący nad polskim obszarem celnym statek powietrzny jest po przekroczeniu granicy celnej zmuszony względami bezpieczeństwa do ładowania przed przylotem na lotnisko celne, dowódca statku obowiązany jest natychmiast po wylądowaniu zawiadomić o tem najbliższy urząd celny, a w razie trudności zawiadomienia urzędu celnego - najbliższe organa skarbowe lub ochrony granicy celnej albo policyjne lub miejscowy zarząd gminy, który ze swej strony powinien zawiadomić o przymusowem lądowaniu statku najbliższy z oznaczonych organów państwowych.

2. Statek powietrzny może wyruszyć w dalsza drogę tylko za zezwoleniem organu państwowego (ust. 1) i w razie żądania tego organu powinien lądować na wskazanem przez niego lotnisku celnem.

3. Jeżeli statek powietrzny był odprawiony do odlotu zagranicę, a następnie zmuszony względami bezpieczeństwa do lądowania przed przekroczeniem granicy celnej, mają zastosowanie co do obowiązku zawiadomienia o przymusowem lądowaniu postanowienia ustępu 1. Organa państwowe mogą zarządzić, aby statek udał się do wskazanego przez nich lotniska celnego celem ponownej kontroli podróżnych, ładunku i dokumentów. Bez zezwolenia wspomnianych organów państwowych statek nie może wyruszyć w dalszą drogę.

4. Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia, w jakich przypadkach statki powietrzne lądujące przymusowo mogą być zwolnione od kontroli celnej.

Wyrzucanie przesyłek podczas lotu.

Odpowiedzialność za wyrzucone przesyłki.

Art.  105.

1. Wyrzucanie na polskim obszarze celnym ze statku powietrznego przesyłek w przywozie nieodprawionych, jak również przesyłek odprawionych już przez urząd celny do wywozu zagranicę, jest wzbronione.

2. Wyjątek od tego przepisu stanowią:

a) pocztowe przesyłki z gazetami i listami, które mogą być wyrzucane w ustalonych miejscach przy zachowaniu warunków określanych przez Ministra Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami;

b) przesyłki wyrzucane podczas lotu dla ratowania podróżnych i załogi, o czem dowódca statku obowiązany jest zawiadomić urząd celny przy pierwszem lądowaniu.

3. Za należności celne i inne (art. 43 ust. 3), ciążące na wyrzuconych przesyłkach, dowódca i właściciel statku ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec władz celnych, przyczem postanowienia art. 59 ust. 2 mają analogiczne zastosowanie.

4. Jeżeli wyrzucone przesyłki były przewożone przez przedsiębiorstwo przewozowe, odpowiedzialność wymieniona w ust. 3 ponoszą solidarnie dowódca statku i przedsiębiorstwo przewozowe.

5. Władze celne mogą w przypadkach zasługujących na uwzględnienie przyznać zwolnienie od odpowiedzialności określonej w ust. 3 i 4.

6. Postanowienia ust. 1-5 mają zastosowanie również do statków powietrznych przelatujących nad polskim obszarem celnym bez ładowania.

Nakaz lądowania.

Art.  106.

W przypadkach:

a) naruszenia przepisów celnych przez załogę statku powietrznego lub podróżnych,

b) podejrzenia o przemytnictwo - organa celne i ochrony granicy mają prawo wydania załodze statku nakazu bezzwłocznego lądowania na najbliższem lotnisku oraz prawo użycia w tym celu wszelkich środków dozwolonych odrębnemi przepisami o ruchu powietrznym.

Zawodowy i zarobkowy przewóz statkami powietrznemi.

Art.  107.

Przewidziane w odrębnych przepisach zezwolenie (koncesja) na zawodowy lub zarobkowy przewóz statkami powietrznemi osób i towarów przez granicę celną wydaje się w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Przylot z zagranicy. Przedstawienie dokumentów.

Art.  108.

1. Po wylądowaniu na lotnisku celnem dowódca statku obowiązany jest przedstawić urzędowi celnemu dziennik podróży poświadczony przez urząd celny miejsca odlotu i zgłosić do odprawy celnej statek powietrzny wraz ze spisem prowizji i zasobów statku.

2. Przy przewozie przesyłek towarowych lub bagażów zarejestrowanych dowódca statku obowiązany jest posiadać manifest (deklarację ogólną ładunku) i przedstawić go urzędowi celnemu wraz z innemi dokumentami wymaganemi do odprawy celnej.

3. Na żądanie urzędu celnego dowódca statku obowiązany jest przedstawić spis podróżnych i załogi.

Odlot zagranicę. Przedstawienie dokumentów.

Art.  109.

1. Przy odprawie celnej wywozowej dowódca statku obowiązany jest przedstawić urządowi celnemu dziennik podróży i manifest (deklarację ogólną ładunku).

2. Na żądanie urzędu celnego dowódca statku obowiązany jest przedstawić spis podróżnych i załogi oraz deklaracje celne nadawcy na przesyłki towarowe.

Wojskowe statki powietrzne.

Art.  110.

Zakres kontroli celnej wojskowych statków powietrznych ustala Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.

Instrukcja lotniczo-celna.

Art.  111.

Szczegółowe przepisy o postępowaniu lotniczo-celnem w związku z przewozem lotniczych przesyłek celnych oraz z przewozem osób przez granicę celną wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.