Część 5 - POSTĘPOWANIE CELNE. - Prawo celne.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1933.84.610
Akt utracił moc Wersja od: 1 lipca 1960 r.
CZĘŚĆ V.
POSTĘPOWANIE CELNE.
POSTĘPOWANIE CELNE.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Deklaracja celna nadawcy.
1.
Zagraniczne towary przeznaczone do przywozu lub przewozu powinny być zaopatrzone w deklaracje celne nadawcy. Deklaracja celna nadawcy ma zawierać następujące dane:a)
dokładny adres nadawcy i odbiorcy,b)
kraj pochodzenia i kraj, z którego towar wysłano bezpośrednio do polskiego obszaru celnego,c)
znaki i numery, ilość sztuk, rodzaj opakowania, wagę brutto towarów,d)
ilość i rodzaj towarów według norm i nazw w handlu przyjętych,e)
wartość towarów.2.
W braku deklaracji celnej nadawcy przewoźnik obowiązany jest do sporządzenia zastępczej deklaracji celnej według danych zawartych w dokumentach przewozowych.3.
Od obowiązku przedstawienia deklaracji celnej nadawcy zwolnieni są podróżni oraz mieszkańcy pogranicza, jeżeli wiozą towary w małym ruchu granicznym.4.
Przy przewozie towarów zagranicznych drogą morską, drogą wodną śródlądową lub powietrzną deklaracja celna nadawcy może być zastąpiona innym dokumentem.Zgłoszenie towarów do odprawy celnej.
1.
Towary dostawione do urzędu celnego powinny być zgłoszone do odprawy celnej z wymienieniem rodzaju odprawy, która ma być dokonana (zgłoszenie celne). Rodzaje odpraw są następujące:a)
odprawa ostateczna przywozowa i ostateczna wywozowa,b)
odprawa warunkowa przywozowa i warunkowa wywozowa,c)
przekazanie towaru do innego urzędu celnego,d)
złożenie towaru na skład,e)
powrotny przywóz z zagranicy towarów krajowych i powrotny wywóz zagranicę, towarów zagranicznych poza obrotem warunkowym.2.
Zgłoszenie do odprawy celnej nie może nastąpić przed dostawieniem towarów do urzędu celnego.3.
Graniczny urząd celny może odmówić przyjęcia zgłoszenia do odprawy celnej według ust. 1 punktów a, b, d i e towarów, których rewizja nastręcza trudności, i może żądać zgłoszenia takich towarów do przekazania do innego urzędu celnego.4.
Okres czasu, w którym towary dostawione w przywozie powinny być zgłoszone do odprawy celnej, ustala Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.5.
Towary niezgłoszone w przepisanym okresie podlegają rewizji celnej z urzędu, przyczem zgłoszenie celne uskutecznia zarząd magazynu celnego.Osoby uprawnione do złożenia zgłoszenia celnego.
1.
Zgłoszenie celne może złożyć tylko osoba uprawniona do rozporządzania towarem (strona).2.
Za uprawnionego do rozporządzania towarem uważa się:a)
osobę, która ma towar w bezpośredniem władaniu,b)
osobę, która dokumentami wykaże swoje prawo do rozporządzania towarem.3.
Strona może do złożenia zgłoszenia celnego upoważnić:a)
agenta celnego lub agencję celną (art. 38 i 39);b)
swego pracownika pozostającego u niej w stałym stosunku służbowym, jeżeli strona prowadzi przedsiębiorstwo, dla którego zgłoszony towar jest przeznaczony lub przezeń wywożony;c)
inną osobę, jeżeli towar nie jest przeznaczony na handel.4.
Strona może składać zgłoszenie celne osobiście lub przez swego pracownika tylko wtedy, jeżeli z dokumentów przedstawianych przy odprawie celnej lub innych okoliczności nie wynika, że zgłoszony towar do niej nie należy.5.
Strona powinna dla swego pracownika uzyskać zezwolenie urzędu celnego do załatwiania formalności celnych w jej zastępstwie. Urząd celny może zezwolenie według swego uznania cofnąć.Agenci celni.
1.
Kto chce zawodowo lub zarobkowo załatwiać formalności celne przy odprawach w urzędzie celnym w zastępstwie osób wymienionych w art. 37 ust. 2, powinien uzyskać osobną koncesję. Kto koncesję uzyskał, jest agentem celnym. Agent celny może otwierać filje przy innych urzędach celnych również tylko na podstawie osobnej koncesji.2.
Koncesję wydaje Minister Skarbu według swego uznania na warunkach przez niego ustalanych. Koncesję wydaje się na określony czas.3.
Minister Skarbu może wydaną koncesję zawiesić lub cofnąć w razie ujawnienia:a)
nadużycia popełnionego przez agenta celnego lub jego pełnomocników albo też uczestnictwa agenta lub jego pełnomocników w nadużyciu;b)
szkodliwej działalności agenta celnego lub jego pełnomocników dla Skarbu Państwa albo też dla stron przez nierzetelne wykonywanie ich zleceń w sprawach związanych z odprawą towarów.4.
Agenci celni mogą załatwiać formalności celne bez przedstawiania pisemnego zlecenia strony, dla której towar jest przeznaczony.5.
Agenci celni mogą poruczać czynności wymienione w ust. 1 pracownikom swoim, pozostającym u nich w stałym stosunku służbowym. Wykonywanie tych czynności przez pracowników zależne jest od zezwolenia urzędu celnego, w którym czynności mają być wykonywane. Urząd celny może cofnąć zezwolenie według swego uznania.6.
Minister Skarbu zatwierdza dla agentów celnych maksymalną taksę opłat, jakie mogą być pobierane od stron za załatwianie formalności celnych i czynności ekspedycyjnych.7.
Utrzymywane przez agentów celnych biura oraz prowadzone przez nich księgi, rejestry i dokumenty podlegają kontroli władz celnych.Agencje celne publicznych przedsiębiorstw przewozowych.
1.
Publiczne przedsiębiorstwa, prowadzące przewozy przez granicę celną, obowiązano są na żądanie władz celnych utrzymywać przy urzędach celnych agencje celne powołane do załatwiania formalności celnych i innych w zastępstwie stron.2.
Zakres, w jakim agencje celne mogą działać i załatwiać formalności celne bądź z upoważnienia strony, bądź z urzędu bez jej upoważnienia, określają osobne przepisy wydawane przez właściwych ministrów w porozumieniu z Ministrem Skarbu.3.
Załatwianie formalności celnych przez przedsiębiorstwa przewozowe nie we własnym zarządzie i nie przez swych pracowników wymaga uzyskania pozwolenia Ministra Skarbu, udzielanego z zastosowaniem postanowień art. 38.Wstępne zbadanie towarów przez stronę.
1.
Strona uprawniona do rozporządzania towarem może przed złożeniem zgłoszenia celnego na piśmie zbadać pod kontrolą celną wagę, miarę, ilość sztuk, rodzaj i jakość towarów i w tym celu posługiwać się składowemi wagami. Przepis o posługiwaniu się siłami pomocniczemi do wykonywania robót fizycznych, zawarty w ust. 3 art. 42, ma w danym przypadku zastosowanie. Na żądanie strony należy wydać jej próbkę towarów celem zbadania ich jakości.2.
Minister Skarbu ustala, kiedy powyższe postanowienia będą w poszczególnych urzędach celnych wprowadzone w życie.Odpowiedzialność za nieprawidłowe zgłoszenia towarów.
1.
Podanie w zgłoszeniu celnem danych o towarze niezgodnych z rzeczywistością powoduje odpowiedzialność według ustawy karnej skarbowej.2.
Niezgodność zgłoszenia wagi towaru lub ilości ton rejestrowych statku z rzeczywistością nie powoduje odpowiedzialności, jeżeli różnica pomiędzy wagą wymiarową względnie ilością ton podaną w zgłoszeniu a stwierdzoną przy odprawie celnej nie przekracza 10 % zgłoszonej wagi lub ilości ton.3.
W przypadkach korzystania z rewizji wstępnej (art. 40) ujawniona różnica pomiędzy zgłoszoną wagą wymiarową a stwierdzoną przy odprawie nie powoduje odpowiedzialności, jeżeli nie przekracza 2 % wagi zgłoszonej.4.
Przy zgłoszeniu towarów podlegających cłu od sztuki odpowiedzialność istnieje za każdą różnicę między ilością sztuk zgłoszoną a ilością stwierdzoną przy odprawie celnej.Rewizja towarów.
1.
Towary zgłoszone do odprawy celnej podlegają rewizji celnej.2.
Rewizja towarów odbywa się w obecności strony. Jeżeli strona zrzekła się w zgłoszeniu prawa asystowania lub nie zjawiła się do rewizji w ustalonym okresie czasu, rewizja odbywa się w jej nieobecności.3.
Strona obowiązana jest wykonać na własny koszt i odpowiedzialność wszelkie czynności fizyczne, jakie urząd celny uzna za potrzebne do należytego zbadania towarów. Jeżeli przy urzędach celnych istnieją siły pomocnicze do wykonywania robót fizycznych, strona ma obowiązek posłużenia się niemi za przepisanem wynagrodzeniem.4.
Prawidłowość dokonanej rewizji może być sprawdzana przez organa kontrolne w drodze ponownej rewizji.5.
Rewizji celnej nie podlegają:a)
przedmioty przeznaczone do użytku zwierzchników państw obcych i ich otoczenia podczas ich pobytu na polskim obszarze celnym;b)
przesyłki urzędowe adresowane do przedstawicielstw i misyj dyplomatycznych oraz konsulatów, tudzież do osób korzystających z przywilejów dyplomatycznych, opatrzone pieczęcią urzędową ministerstwa spraw zagranicznych państwa obcego, przedstawicielstwa zagranicznego Rzeczypospolitej Polskiej lub państwa obcego, Sekretarjatu Generalnego Ligi Narodów, Międzynarodowego Biura Pracy, Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze, Stałego Sądu Rozjemczego w Hadze lub innych stałych instytucyj międzynarodowych o charakterze zbliżonym do powyższych instytucyj;c)
rzeczy przesiedlenia oraz bagaże należące do osób zajmujących stanowiska dyplomatyczne w służbie państw obcych, jak również osób korzystających z przywilejów dyplomatycznych i specjalnych na mocy umów międzynarodowych.Wymiar należności celnych i innych.
1.
Wymiar należności celnych odbywa się na podstawie wyniku rewizji celnej.2.
Od towarów, które bez wymiaru należności celnych zostały podjęte lub wywiezione zagranicę, urząd celny wymierza należności po ujawnieniu przypadku. Jeżeli rewizja celna towarów nie była i nie może być dokonana, wymiar należności może być oparty na dokumentach lub innych danych, stwierdzających rodzaj i ilość towarów.3.
Jeżeli towary przywożone z zagranicy podlegają według osobnych przepisów podatkom pośrednim, opłatom monopolowym lub innym opłatom państwowym albo samorządowym, urząd celny wymierza równocześnie z należnościami celnemi takie podatki i opłaty na podstawie wyniku rewizji według zasad ustalonych w osobnych przepisach. Postanowienia ust. 2 mają zastosowanie.Osobne opłaty za niektóre czynności.
1.
Ministerstwo Skarbu na żądanie osób interesowanych udziela w konkretnych przypadkach informacji w sprawie stosowania taryfy celnej. Informacja taka obowiązuje tylko dla przypadku, w którym była udzielona.2.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia tryb postępowania przy udzielaniu informacji i okres jej ważności.
Przepisy dla poszczególnych rodzajów odpraw celnych.
Przepisy dla poszczególnych rodzajów odpraw celnych.
Odprawa ostateczna.
Odprawa ostateczna.
A. Przywóz.
Zasady odprawy przywozowej ostatecznej.
1.
Odprawie przywozowej ostatecznej podlegają towary przywożone z zagranicy, które mają przejść bezpośrednio i bez ograniczenia do wolnego obrotu.2.
Towary podlegają wymiarowi cła według stanu, w jakim przekroczyły granicę celną.3.
Towary, które, pozostając pod kontrolą celną, zmieniły w czasie przewozu lub w czasie przechowania w magazynie lub składzie celnym swą jakość lub ilość z przyczyn od strony niezależnych, podlegają wymiarowi cła według stanu, w jakim znajdują się w chwili rewizji celnej przeprowadzonej celem ostatecznej odprawy.4.
Towary, które, pozostając pod kontrolą celną, uległy w czasie przewozu lub w czasie przechowania w magazynie lub składzie celnym zniszczeniu albo pod kontrolą urzędową zostały zniszczone, są wolne od należności celnych.5.
Zrzeczenie się przez stronę towarów na rzecz Skarbu Państwa przed uiszczeniem należności celnych zwalnia stronę od uiszczenia tych należności. Towary, których strona się zrzekła, podlegają sprzedaży.6.
O stosowaniu stawek celnych oraz opłat manipulacyjnych, w tem i dodatkowych (akcydencji), rozstrzyga dzień złożenia zgłoszenia celnego, jeżeli uiszczenie należności celnych nastąpi w okresie ustalonym w art. 116, Po upływie tego okresu rozstrzyga dzień uiszczenia należności celnych. Przy towarach niezgłoszonych przez stronę w ustalonym okresie (art. 36 ust. 5) rozstrzyga dzień uiszczenia należności celnych. Należności celne odroczone lub zakredytowane (art. 119 i 120) nie podlegają zmianom.7.
Przy towarach usuniętych z pod wymiaru należności celnych rozstrzyga dzień usunięcia z pod wymiaru, a gdy nie może być ustalony - dzień, w którym usunięcie zostało ujawnione.8.
O stosowaniu przepisów celnych, niedotyczących wysokości stawek celnych i opłat manipulacyjnych, rozstrzyga dzień złożenia zgłoszenia celnego, a przy rewizji towarów z urzędu (art. 36 ust. 5) - dzień rewizji.Znakowanie towarów.
Towary przywożone z zagranicy mogą być przed wydaniem do wolnego obrotu poddane znakowaniu. Spis towarów podlegających znakowaniu, sposób znakowania oraz tryb postępowania ustala Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.
B. Wywóz.
Zasady odprawy wywozowej ostatecznej.
1.
Odprawie wywozowej ostatecznej podlegają towary krajowe wywożone zagranicę na stałe.2.
Odprawa wywozowa ostateczna odbywa się w granicznych urzędach celnych. Do odprawy wywozowej mogą być upoważnione również wewnętrzne urzędy celne.3.
O stosowaniu stawek celnych, opłat manipulacyjnych, w tem i dodatkowych (akcydencji), jak również przepisów celnych rozstrzyga dzień złożenia zgłoszenia celnego.4.
W przypadkach, gdy po dokonaniu ostatecznej odprawy wywozowej towary uległy zniszczeniu przed wywiezieniem za granicę celną lub wywóz towarów zagranicę został przez stronę zaniechany, pobrane należności celne podlegają zwrotowi.
Odprawa warunkowa.
Odprawa warunkowa.
Zasady odprawy warunkowej.
1.
Odprawie warunkowej podlegają:a)
towary przywożone z zagranicy do celów w prawie niniejszem wymienionych, które w oznaczonym okresie mają być wywiezione zpowrotem zagranicę,b)
towary z wolnego obrotu wywożone zagranicę do celów w prawie niniejszem wymienionych, które w oznaczonym okresie mają być z zagranicy zpowrotem przywiezione.2.
Towary odprawione warunkowo są wolne czasowo od należności celnych. Należności te wymierza się według zasad ustalonych dla odprawy ostatecznej. Wymierzone należności powinny być zabezpieczone.3.
Od towarów odprawionych warunkowo, które podlegają ograniczeniom przywozowym lub wywozowym, pobiera się poza zabezpieczeniem należności celnych również zabezpieczenie w wysokości wartości towarów.4.
Odprawa warunkowa może być dokonywana tylko na zasadzie pozwolenia władz celnych i na warunkach w pozwoleniu określonych.5.
Minister Skarbu ustala:a)
formę zabezpieczeń celnych według ust. 2 i 3,b)
przypadki zwolnienia od zabezpieczeń celnych pobieranych według ust. 2 i 3.Stosowanie odprawy warunkowej.
Odprawa warunkowa może być stosowana:
1. do towarów przeznaczonych na wystawy, targi, jarmarki, konkursy, zawody i t. p.,
2. do towarów przeznaczonych do czasowego użycia, doświadczenia, wypróbowania lub naśladowania,
3. do wzorów i próbek przewożonych przez podróżujących agentów handlowych,
4. do opakowań,
5. do środków przewozowych,
6. do zwierząt pociągowych oraz zwierząt przeznaczonych do rozpłodu, na wyścigi, na wypas i t. p.
7. w ruchu podróżnych,
8. w małym ruchu granicznym,
9. w obrocie uszlachetniającym czynnym i biernym,
10. w obrocie reparacyjnym czynnym i biernym,
11. w innych przypadkach ustalanych przez Ministra Skarbu.
Obrót uszlachetniający czynny.
1.
Odprawa warunkowa według art. 49 ust. 1 p. a może być stosowana do towarów przywożonych z zagranicy w obrocie uszlachetniającym czynnym:a)
które mają być w kraju poddane obróbce lub przeróbce,b)
które mają być w kraju użyte przy wyrobie towarów przeznaczonych do wywozu; w wyjątkowych przypadkach towary zagraniczne odprawione warunkowo mogą być zastąpione takiemi samemi towarami krajowemi z jednoczesnem zwolnieniem zagranicznych towarów od należności celnych.2.
Obróbka, przeróbka i użycie towarów przywożonych w obrocie uszlachetniającym czynnym mogą być poddane osobnej kontroli celnej.Obrót uszlachetniający bierny.
1.
Odprawa warunkowa według art. 49 ust. 1 p. b może być stosowana do towarów wywożonych zagranicę w obrocie uszlachetniającym biernym, którę mają być zagranicą poddane obróbce celem nadania im wyższego stopnia wykończenia.2.
Odprawa warunkowa według ust. 1 może być tylko wtedy stosowana:a)
gdy uszlachetnienie nie może być w kraju wcale lub w dostatecznej ilości albo też w równie dobrym stopniu dokonane,b)
gdy mają być wypróbowane nowe procesy fabrykacyjne lub nowe wzory.3.
Odprawa warunkowa według ust. 1 nie może być stosowana:a)
do towarów pochodzenia zagranicznego wprowadzonych do obszaru celnego,b)
do towarów, których tożsamość przy powrotnym przywozie nie może być stwierdzona zapomocą znakowania; w drodze wyjątku od tej zasady odprawa warunkowa może być stosowana tylko w przypadkach, gdy towar uszlachetniony po powrocie do kraju ma być ponownie wywieziony zagranicę, lub gdy chodzi o jednorazowe wypróbowanie nowych procesów fabrykacyjnych lub nowych wzorów.Obrót reparacyjny czynny i bierny.
Odprawa warunkowa według art. 49 ust. 1 może być stosowana do towarów przywożonych z zagranicy w obrocie reparacyjnym czynnym lub wywożonych zagranicę w obrocie reparacyjnym biernym, które w kraju lub zagranicą mają być poddane naprawie.
Wymiar należności celnych w biernym obrocie uszlachetniającym i reparacyjnym.
Minister Skarbu ustala zasady wymierzania należności celnych przy powrotnym przywozie towarów w biernym obrocie uszlachetniającym i reparacyjnym oraz zasady zwalniania tych towarów od należności celnych.
Pozwolenia dla obrotu uszlachetniającego i reparacyjnego.
1.
Na obrót uszlachetniający, zarówno czynny jak i bierny, oraz na obrót reparacyjny bierny udziela pozwoleń i ustala warunki Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.2.
Minister Skarbu może w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu upoważniać władze celne II i I instancji do udzielania dla pewnych rodzajów towarów pozwoleń na obrót uszlachetniający czynny oraz na obrót reparacyjny bierny.3.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia tok postępowania dotyczący obrotu uszlachetniającego i reparacyjnego.Odpowiedzialność strony.
Jeżeli towary odprawione warunkowo nie zostały w oznaczonym okresie zpowrotem wywiezione zagranicę lub przywiezione z zagranicy do kraju, odprawa warunkowa staje się odprawą ostateczną, a strona jest obowiązana do uiszczenia:
a)
należności celnych i innych ciążących na towarach, ustalonych w wyniku rewizji,b)
kary za zwłokę (art. 117),c)
dodatkowej opłaty w wysokości wartości towarów, jeżeli towary podlegały ograniczeniom przywozowym lub wywozowym, a strona nie przedstawi pozwolenia na przywóz lub wywóz wymaganego przy ostatecznej odprawie.Odprawa warunkowa środków przewozowych.
Dla środków przewozowych oraz zwierząt wierzchowych, zaprzęgowych i jucznych wraz z uprzężą i okryciem, wprowadzanych lub wyprowadzanych przez granicę celną do czasowego użycia, może Minister Skarbu ustanawia osobne przepisy. Przepisy te mogą również obejmować:
1)
warunkowe lub całkowite zwolnienie od cła narzędzi oraz części zapasowych i zamiennych, należących do środków przewozowych; 2)
częściowe lub całkowite zwolnienie od cła zwierząt, które padły, oraz środków przewozowych, które bez winy strony uległy zniszczeniu; 3)
postanowienia o przedawnieniu odmienne od postanowień art. 123.
Odprawa przekazowa.
Odprawa przekazowa.
Stosowanie odprawy przekazowej.
1.
Odprawie przekazowej podlegają:a)
towary celne, które mają być przesłane z jednego urzędu celnego (nadawczego) do innego urzędu celnego (odbiorczego) do dalszej czynności urzędowej;b)
towary pochodzące z wolnego obrotu w kraju, które mają być przesłane przez obcy obszar celem powrotnego ich wprowadzenia do kraju lub przewiezione drogą morską z jednego portu krajowego do drugiego portu krajowego.2.
Towary wymienione w ust. 1 p. a przekazuje się za listem przekazowym lub konwojowym; towary wymienione w ust. 1 p. b przekazuje się za listem przejściowym.3.
Towary celne oraz towary krajowe przewożone drogą morską (ust. 1) mogą być za pozwoleniem władz celnych przekazywane pod konwojem funkcjonarjuszów celnych. Koszty konwoju ponosi strona.4.
Złożenie listu przekazowego, konwojowego lub przejściowego jest zgłoszeniem celnem w rozumieniu art. 36.Przekazywanie za listem przekazowym.
1.
Towary przekazywane za listem przekazowym przewozić mogą tylko publiczne przedsiębiorstwa przewozowe na podstawie pozwolenia Ministra Skarbu i na warunkach przez niego ustalanych.2.
Przedsiębiorstwo przewozowe ponosi odpowiedzialność za należności celne i inne (art. 43 ust. 3), ciążące na przekazywanych towarach. W razie niedostawienia takich towarów do urzędu celnego odbiorczego w ustalonym terminie przedsiębiorstwo przewozowe obowiązane jest uiścić te należności, przyczem cło powinno być uiszczone według właściwej stawki taryfy celnej, a jeżeli nie można w sposób wiarogodny ustalić rodzaju i jakości towarów, według stawek ustanawianych w tym celu przez Ministra Skarbu w drodze rozporządzenia.3.
Jeżeli przewóz wykonany był kolejno przez kilka przedsiębiorstw przewozowych, wówczas wszystkie przedsiębiorstwa odpowiadają solidarnie wobec władz celnych w myśl ust. 2.4.
Minister Skarbu może w przypadkach zasługujących na uwzględnienie zwalniać przedsiębiorstwa przewozowe od odpowiedzialności za niedostawione urzędowi celnemu przesyłki przekazane.Przekazywanie za listem konwojowym.
1.
Przekazywanie towarów przy przywozie i przewozie za listem konwojowym odbywa się na wniosek i odpowiedzialność strony, jeżeli przewozu nie dokonywa publiczne przedsiębiorstwo przewozowe.2.
Od towarów przekazywanych za listem konwojowym wymierza się należności celne i inne (art. 43 ust. 3), które powinny być zabezpieczone przez stronę.3.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia zasady zabezpieczenia oraz przypadki zwolnienia od zabezpieczenia.Przekazywanie za listem przejściowym.
1.
Towary przekazywane za listem przejściowym (art. 58 ust. 2) wolne są od należności celnych i innych oraz ograniczeń przywozowych przy powrotnym przywozie do polskiego obszaru celnego.2.
Przewóz za listem przejściowym towarów podlegających ograniczeniom wywozowym może być dokonywany tylko za osobnem pozwoleniem właściwej władzy. Od towarów podlegających cłom wywozowym wymierza się należności celne, które powinny być zabezpieczone przez stronę.3.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia zakres odpowiedzialności strony za towary przewożone za listem przejściowym, zasady zabezpieczenia oraz przypadki zwolnienia od zabezpieczenia.
Złożenie towarów na skład.
Złożenie towarów na skład.
Składy celne oraz ich rodzaje.
1.
Zagraniczne towary celne mogą być czasowo przechowywane w składach celnych bez uiszczenia należności celnych.2.
Składy celne mogą być zakładane także dla przechowywania zagranicznych towarów celnych zgóry przeznaczonych do wywozu zagranicę (składy tranzytowe).3.
Składy celne są publiczne lub prywatne.4.
Publiczne składy celne nie mogą w granicach rozporządzalnej pojemności odmawiać przyjęcia towarów celnych na przechowanie.5.
Prywatne składy celne służą tylko do przechowywania towarów należących do właściciela składu. Prywatne składy celne mogą być urządzane także w pomieszczeniach publicznych składów celnych.6.
Publiczne i prywatne składy celne mogą być przeznaczone do przechowywania towarów wszelkiego rodzaju lub towarów tylko pewnego rodzaju.7.
Składy celne mogą być utrzymywane tylko w siedzibie urzędów celnych; pozostają one pod kontrolą celną i zamknięciem celnem. Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia zwalniać od zamknięcia celnego niektóre składy, przeznaczone dla pewnych rodzajów towarów.8.
Składy celne ponoszą koszta kontroli celnej.9.
Przy domach składowych publicznych prowadzonych na podstawie ogólnego prawa o domach składowych mogą być zakładane składy celne jako osobne oddziały. Składy te podlegają przepisom prawa niniejszego.10.
Magazyny celne przeznaczone do przechowywania przejściowo towarów celnych (art. 32) nie są składami celnemi w rozumieniu prawa niniejszego.A. Publiczne składy celne.
Zakładanie składów.
1.
Publiczne składy celne mogą być zakładane przez władze celne lub przez przedsiębiorstwa państwowe, związki samorządowe, zrzeszenia oraz przedsiębiorstwa prywatne. Składy zakładane przez władze celne są składami urzędowemi, zakładane zaś przez wymienione przedsiębiorstwa, związki oraz zrzeszenia są składami nieurzędowemi.2.
Na zakładanie przez przedsiębiorstwa państwowe nieurzędowych publicznych składów celnych wymagana jest zgoda Ministra Skarbu. Na zakładanie innych nieurzędowych publicznych składów celnych wymagana jest koncesja, którą wydaje Minister Skarbu według swego uznania po porozumieniu się z Ministrem Przemysłu i Handlu. Koncesja nie może być odstąpiona innej osobie bez zezwolenia Ministra Skarbu.3.
Koncesja ustala warunki, na jakich skład ma być prowadzony; wydawana jest na oznaczony czas.Minister Skarbu może wydaną koncesję przed upływem okresu jej ważności cofnąć lub czasowo zawiesić w razie ujawnienia:
a)
nadużycia popełnionego przez przedsiębiorcę składowego lub jego pracowników albo też uczestnictwa przedsiębiorcy składowego lub jego pracowników w nadużyciu;b)
szkodliwej działalności przedsiębiorcy składowego lub jego pracowników dla Skarbu Państwa albo dla osób składających towary.4.
Taryfę opłat składowych, pobieranych przez publiczny skład celny za przechowywanie towarów i czynności z tem związane, zatwierdza Minister Skarbu.Przyjęcie towarów na skład.
1.
Urząd celny wydaje stronie potwierdzenie zgłoszenia towaru na skład (art. 36 ust. 1 p. d), na którem publiczny skład celny obowiązany jest poświadczyć przyjęcie złożonego towaru. Potwierdzenie takie może być indosowane i uprawnia do rozporządzania towarem w rozumieniu postanowień art. 37. Przyjęcie towaru na skład potwierdza publiczny skład celny również urzędowi celnemu.2.
Z urzędu, bez zgłoszenia strony, mogą być złożone na przechowanie w publicznych składach celnych:a)
towary zrewidowane z urzędu (art. 36 ust. 5),b)
towary, od których należności celne nie zostały w przepisanym okresie uiszczone,c)
towary zajęte w postępowaniu karnem skarbowem.3.
Publiczny skład celny obowiązany jest do przyjmowania na przechowanie towarów wymienionych w ust. 2. Towary te mają pierwszeństwo przed towarami zgłoszonemi do przechowania przez strony.Obowiązki i odpowiedzialność przedsiębiorcy składowego.
1.
Przedsiębiorca prowadzący publiczny skład celny jest obowiązany:a)
urządzać pomieszczenia składowe według zleceń władz celnych,b)
zabezpieczać skład celny od pożaru a złożone w nim towary od pożaru i kradzieży,c)
utrzymywać skład celny i poszczególne pomieszczenia składowe w porządku i dbać o bezpieczeństwo złożonych w nich towarów,d)
otwierać i zamykać skład w godzinach ustalonych przez władze celne,e)
w zakresie czynności składowych stosować się do zleceń władz celnych,f)
prowadzić przepisane księgi składowe,g)
przestrzegać okresu ustalonego dla przechowywania towarów w składzie,h)
dostarczać bezpłatnie mieszkań dla funkcjonarjuszów urzędu celnego sprawujących kontrolę celną w składzie,i)
usuwać swych pracowników na żądanie władz celnych od zajęć w składzie.2.
Przedsiębiorca składowy ponosi odpowiedzialność za należności celne i inne (art. 43 ust. 3) przypadające od towarów, których ubytek nastąpił wskutek kradzieży lub niedbalstwa w zarządzie składem celnym.Prawa i obowiązki osób składających.
1.
Strona ma prawo pod kontrolą celną doglądać, czy towary przez nią w składzie złożone znajdują się w dobrym stanie i stosować dozwolone środki, potrzebne do utrzymania towarów w takim stanie.2.
Strona ma prawo za zgodą władz celnych i pod kontrolą celną:a)
przepakowywać, sortować, dzielić, czyścić towary i poddawać je innym podobnym czynnościom;b)
uzupełniać lub dopełniać towary złożone w składzie towarami pochodzącemi z wolnego obrotu, które przez to nabierają charakteru towarów zagranicznych;c)
pobierać próbki towarów;d)
poddawać towary przeróbce lub obróbce pod warunkiem uzyskania osobnego na to pozwolenia Ministra Skarbu.3.
Strona jest obowiązana stosować się do przepisów składowych, w szczególności do przepisów ustalających wewnętrzny porządek w składzie.Wzajemne prawa i obowiązki przedsiębiorcy składowego i osoby składającej.
1.
Przedsiębiorca składowy ma wobec osoby składającej obowiązek:a)
dbać o złożone w składzie towary ze starannością sumiennego kupca,b)
ubezpieczać złożone towary od pożaru i kradzieży, chyba że osoba składająca pisemnie tego się zrzeknie,c)
zawiadamiać niezwłocznie osobę składającą o dostrzegalnych zmianach w opakowaniach lub towarach, wskazujących na ubytek, uszkodzenie lub zepsucie towarów, a w przypadkach nagłej potrzeby przedsiębrać środki zapobiegawcze.2.
Przedsiębiorca składowy ma wobec osoby składającej prawo:a)
pobierania opłat składowych i żądania zwrotu wydatków związanych z utrzymywaniem towarów w składzie,b)
zastawu na złożonych towarach dla zabezpieczenia roszczeń wymienionych pod a),c)
zgłaszania do urzędu celnego wniosku o sprzedaż złożonych towarów, jeżeli osoba składająca zalega z opłatami składowemi za okres dłuższy niż 3 miesiące.3.
Strona składająca obowiązana jest uiszczać przedsiębiorcy składowemu opłaty składowe i zwracać wydatki związane z utrzymaniem towarów w składzie.4.
Inne wzajemne prawa i obowiązki przedsiębiorcy składowego i osoby składającej mogą być ustalane w umowie składowej pomiędzy niemi zawartej, jeżeli ich nie regulują odrębne przepisy.Okres przechowywania towarów.
1.
Towary złożone na wniosek strony w publicznym składzie celnym mogą być przechowywane w ciągu 3 lat. W przypadkach zasługujących na uwzględnienie okres ten może być przez władze celne przedłużany.2.
Towary w okresie składowym niepodjęte ze składu lub niewywiezione zagranicę podlegają sprzedaży przez urząd celny celem pokrycia ciążących na nich należności celnych i innych (art. 43 ust. 3).3.
Jeżeli towarom przechowywanym w składzie grozi zepsucie lub inne ważne względy nie pozwalają na dalsze ich przechowywanie, towary takie na wniosek przedsiębiorcy składowego podlegają sprzedaży przez urząd celny przed upływem okresu składowego. W przypadkach nagłej potrzeby wymienione towary mogą być sprzedane bez uprzedzenia strony.Dalsza odprawa celna towarów złożonych w składzie.
1.
Do towarów złożonych w składzie może mieć zastosowanie odprawa celna ostateczna, warunkowa i powrotny wywóz zagranicę. W przypadkach zasługujących na uwzględnienie władze celne mogą pozwolić na przekazanie (przewóz) poszczególnych towarów z jednego składu celnego do drugiego.2.
Celem dokonania odprawy według ust. 1 strona powinna złożyć nowe zgłoszenie na piśmie, które powoduje wszelkie skutki przewidziane dla danego zgłoszenia. Odprawa odbywa się według ogólnych zasad.3.
O stosowaniu stawek celnych i opłat manipulacyjnych, w tem i dodatkowych (akcydencji), do towarów złożonych w składzie rozstrzyga dzień złożenia nowego zgłoszenia (ust. 2), jeżeli uiszczenie należności celnych nastąpi w okresie ustalonym w art. 116. Po upływie tego okresu rozstrzyga dzień uiszczenia należności celnych. Przy sprzedaży towarów (art. 68 ust. 2 i 3) rozstrzyga dzień ich sprzedaży.4.
O stosowaniu przepisów celnych niedotyczących stawek celnych i opłat manipulacyjnych rozstrzyga dzień złożenia nowego zgłoszenia celnego, o stosowaniu ograniczeń przywozowych decydują przepisy art. 30.5.
Do towarów złożonych w składzie mają zastosowanie przepisy art. 46 ust. 2 - 5 i 7. Przy odprawie towarów poddanych w składzie celnym przemianom wymienionym w art. 66 ust. 2 może być dozwolone wymierzenie cła według stanu, w jakim towary znajdują się w czasie rewizji przeprowadzonej celem dokonania odprawy.6.
Towary złożone w składzie tranzytowym mogą być odprawione do wolnego obrotu tylko za osobnem pozwoleniem władz celnych.Regulaminy dla składów celnych.
Szczegółowe przepisy o urządzeniu i prowadzeniu składów celnych ustalają regulaminy. Dla składów nieurzędowych regulaminy zatwierdza władza celna.
B. Prywatne składy celne.
Zakładanie i prowadzenie składów.
1.
Dla założenia prywatnego składu celnego wymagana jest koncesja, którą wydaje Minister Skarbu według własnego uznania i na warunkach przez niego ustalanych. Koncesja nie może być odstąpiona innej osobie bez pozwolenia Ministra Skarbu.2.
Koncesja wydawana jest na oznaczony czas. Minister Skarbu może wydaną koncesją przed upływem okresu jej ważności cofnąć lub czasowo zawiesić w razie ujawnienia:a)
nadużycia popełnionego przez koncesjonarjusza lub jego pracowników lub też uczestnictwa koncesjonarjusza lub jego pracowników w nadużyciu,b)
szkodliwej działalności koncesjonarjusza lub jego pracowników dla Skarbu Państwa.3.
Celem złożenia na skład towary powinny być zgłoszone w sposób ustalony dla odprawy ostatecznej.4.
Towary złożone w prywatnym składzie celnym mogą być przechowywane w ciągu 2 lat. W przypadkach zasługujących na uwzględnienie okres ten może być przez władze celne przedłużany. W razie przekroczenia okresu składowego stosuje się przepisy art. 68 ust. 2.5.
Do towarów złożonych na skład może mieć zastosowanie odprawa celna ostateczna, warunkowa i powrotny wywóz zagranicę. Dla zastosowania żądanego rodzaju odprawy strona winna złożyć osobny wniosek na piśmie.6.
O stosowaniu stawek celnych i opłat manipulacyjnych, w tem i dodatkowych (akcydencji), do towarów złożonych na skład rozstrzyga dzień złożenia wniosku (ust. 5), jeżeli uiszczenie należności celnych nastąpi w okresie ustalonym w art. 116. Po upływie tego okresu rozstrzyga dzień uiszczenia należności celnych. Przy sprzedaży towarów rozstrzyga dzień ich sprzedaży. O stosowaniu ograniczeń przywozowych decydują przepisy art. 30.7.
Do towarów złożonych w prywatnym składzie celnym maja zastosowanie przepisy art. 46 ust. 2 - 5 i 7. Przy odprawie towarów poddanych w prywatnym składzie celnym przemianom wymienionym w art. 66 ust. 2 może być dozwolone wymierzenie cła według stanu, w jakim towary znajdują się w czasie rewizji przeprowadzonej celem dokonania odprawy.8.
Towary złożone w prywatnym składzie tranzytowym mogą być odprawione do wolnego obrotu tylko za osobnem pozwoleniem władz celnych.9.
Przepisy o regulaminach dla składów celnych (art. 70), o prawach i obowiązkach osób składających (art. 66), jak również przepisy o obowiązkach i odpowiedzialności przedsiębiorcy składowego (art. 65 ust. 1 punkty a - g, i, oraz ust. 2) mają analogiczne zastosowanie.
Powrotny przywóz i wywóz poza obrotem warunkowym.
Powrotny przywóz i wywóz poza obrotem warunkowym.
Zasady powrotnego przywozu towarów do kraju poza obrotem warunkowym.
1.
Krajowe towary zwrócone do kraju z zagranicy w stanie niezmienionym władze celne mocą zwalniać od ceł i ograniczeń przywozowych. Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia warunki, na jakich zwrotne towary krajowe mogą być zwalniane od ceł przywozowych.2.
W przypadkach zwolnienia od ceł przywozowych zwrotnych towarów krajowych, od których przy wywozie były uiszczone cła wywozowe, cła te podlegają zwrotowi.3.
Jeżeli przy wywozie krajowego towaru zagranicę strona korzystała z pomocy finansowej Skarbu Państwa, jak np. ze zwrotu ceł (art. 23 ust. 1 punkt b), zwolnienia od podatku przemysłowego i t. p., to zwolnienie tego rodzaju towarów od ceł i ograniczeń przywozowych może nastąpić tylko za osobnem pozwoleniem władzy celnej pod warunkiem zwrotu przez stronę kwot uzyskanych przy wywozie.Zasady powrotnego wywozu towarów zagranicę poza obrotem warunkowym.
1.
Zagraniczne towary celne mogą być za zezwoleniem władz celnych wywożone zpowrotem zagranicę.2.
Wywóz towarów wymienionych w ust. 1 następuje na warunkach ustalanych przez Ministra Skarbu w drodze rozporządzenia.3.
Towary wywożone według ust. 1 są wolne od należności celnych przywozowych, o ile zaś należności te zostały uiszczone, podlegają one zwrotowi.4.
Wywóz towarów zagranicznych, które już weszły do wolnego obrotu, może nastąpić za zwrotem należności celnych tylko w wyjątkowych przypadkach określanych przez Ministra Skarbu w drodze rozporządzenia. Dla opakowań zewnętrznych i wewnętrznych, które były w przywozie oddzielnie oclone, mogą być w tym względzie przyznane ulgi.5.
Zwolnienie od należności celnych lub ich zwrot według ust. 3 i 4 nie obejmuje opłat składowych (art. 17 punkt d).6.
Zagraniczne towary, których powrotny wywóz zagranicę został przez władze celne dozwolony, nie podlegają cłom i ograniczeniom wywozowym.
Osobne przepisy dla poszczególnych rodzajów przewozu towarów przez granicę celną.
Osobne przepisy dla poszczególnych rodzajów przewozu towarów przez granicę celną.
Przewóz drogami kołowemi
Przewóz drogami kołowemi
Ograniczenie przewozu.
Przewóz osób i towarów drogami kołowemi przez granicę celną podlega ograniczeniom celnym, które ustala Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.
Zawodowy i zarobkowy przewóz samochodami.
Na zawodowy lub zarobkowy przewóz samochodami osób i towarów przez granicę celną wymagana jest zgoda Ministra Skarbu.
Instrukcja celna dla przewozu podróżnych i towarów drogami kołowemi.
Szczegółowe przepisy o postępowaniu celnem w związku z przewozem przez granicę celną drogami kołowemi osób i towarów wydaje Minister Skarbu.
Przewóz kolejami żelaznemi.
Przewóz kolejami żelaznemi.
Czas przewozu.
Koleje przeznaczone do użytku publicznego mogą przez granicę celną przewozić podróżnych, bagaże i towary zarówno w dzień jak i w nocy.
Instrukcja kolejowo-celna.
Szczegółowe przepisy o postępowaniu kolejowo-celnem w związku z przewozem przez granicę celną osób, bagażów i towarów wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Komunikacji.
Przewóz pocztą.
Przewóz pocztą.
Ograniczenie przywozu przedmiotów w listach.
Przywóz w listach do polskiego obszaru celnego przedmiotów podlegających należnościom celnym nie jest dozwolony.
Kontrola i rewizja celna.
Paczki pocztowe przewożone przez granicę celną podlegają przepisom prawa niniejszego o kontroli i rewizji celnej towarów. Dotyczy to również przesyłek listowych w przypadkach podejrzenia, że zawierają one przedmioty podlegające należnościom celnym lub ograniczeniom w obrocie towarowym z zagranicą. Kontrola celna obejmuje także środki przewozowe.
Zastępstwo strony.
Jeżeli strona nie zastrzeże sobie osobistego udziału w załatwieniu formalności celnych, odprawa celna odbywa się w nieobecności strony przy udziale organu pocztowego. Zastępstwo strony przez agentów celnych nie jest dozwolone.
Instrukcja pocztowo-celna.
Szczegółowe przepisy o postępowaniu pocztowo-celnem w związku z przewozem pocztowych przesyłek celnych wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Poczt i Telegrafów.
Przewóz granicznemi śródlądowemi drogami wodnemi.
Przewóz granicznemi śródlądowemi drogami wodnemi.
Pojęcie wód granicznych.
Jako graniczne wody śródlądowe w rozumieniu prawa niniejszego uważa się wszelkie wody stojące i bieżące, jak jeziora, stawy, rzeki, kanały, strumienie i t. p., które stanowią granicę celną lub są przez granicę celną przecięte. Władze celne mogą w przypadkach, gdy warunki celnej ochrony granicy tego wymagają, uznać jako wody graniczne także inne wody położone w pasie do 10 km od granicy celnej. Wody graniczne powinny być jako takie w sposób widoczny oznaczone.
Pojęcie statku.
Jako statek w rozumieniu prawa niniejszego uważa się każde pływające urządzenie poruszane siłą własną lub obcą.
Zgłoszenie statku przy przyjeździe i wyjeździe.
Po przyjeździe statku z zagranicy i przed wyjazdem statku zagranicę kierownik statku (kapitan, szyper, retman), obowiązany jest przedstawić granicznemu urzędowi celnemu zgłoszenie ogólne statku i jego ładunku (manifest), konosamenty, wykaz włazów i skrytek, spis prowizji i zasobów okrętowych, spis bagażów zarejestrowanych oraz spis przedmiotów podlegających cłu, przywiezionych przez kierownika i załogę statku.
Odpowiedzialność za nieprawidłowe zgłoszenie statku.
1.
Kierownik statku ponosi wobec władz celnych odpowiedzialność, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu ogólnem statku i jego ładunku (manifeście), konosamentach, wykazie włazów i skrytek, spisie prowizji, zasobów okrętowych i bagażów zarejestrowanych nie są zgodne z rzeczywistością.2.
Kierownik i załoga statku ponoszą odpowiedzialność wobec władz celnych, jeżeli sporządzony przez nich spis przedmiotów podlegających cłu nie jest zgodny z rzeczywistością.3.
Kierownik statku nie ponosi odpowiedzialności za określenie wagi i rodzaju towarów w manifeście i zgłoszeniu ogólnem, jeżeli w tych dokumentach wyraźnie zaznaczy, że rodzaj i waga towarów nie są mu znane.4.
Ilość prowizji i zasobów okrętowych może być podana w przybliżeniu.Osobne ułatwienia dla statków.
Dla pewnych rodzajów statków oraz dla ruchu na wodach granicznych Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia ustalać osobne ułatwienia w postępowaniu żeglugowo-celnem.
Instrukcja żeglugowo-celna.
Szczegółowe przepisy o postępowaniu żeglugowo - celnem w związku z przewozem przez granicę celną osób oraz z przewozem towarów celnych, a w szczególności ze spławem materjałów drzewnych (tratwy i t. p.), wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.
5.
Przewóz drogą morską.Kontrola celna w morskim pasie celnym.
1.
W morskim pasie celnym (art. 5) statki podlegają kontroli celnej.2.
W morskim pasie celnym nie wolno bez zezwolenia władz celnych:a)
wydawać ze statku i przyjmować na statek towarów,b)
przybijać statkiem do innych statków i do lądu w miejscu niedozwolonem,c)
opuszczać statku i wstępować na statek.3.
W przypadkach naruszenia przez statki przebywające w morskim pasie celnym przepisów wymienionych w ust. 2 lub w razie podejrzenia o przemytnictwo organom zarządu ceł służy prawo:a)
zatrzymania statku,b)
wkroczenia na statek i żądania przedłożenia dokumentów ładunkowych, okrętowych itp.,c)
przeszukiwania statku,d)
przymusowego dostawienia statku do najbliższego urzędu celnego.Kontrola celna w porcie.
1.
Cały obszar portu wraz z wszelkiemi urządzeniami portowemi pozostaje pod kontrolą celną.2.
Władzom celnym służy w każdym czasie prawo wstępu na wszystkie statki znajdujące się w porcie z wyjątkiem statków wojennych.3.
Kontrola celna na obszarach portów wojennych odbywa się w myśl przepisów, wydawanych przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.Wjazd statku do portu.
Przed wjazdem statku do portu i przy wjeździe do portu wstęp na statek dozwolony jest pilotowi zaprzysiężonemu przez władzę celną oraz władzom uprawnionym. Inne osoby mogą wchodzić na statek tylko za osobnem pozwoleniem władz celnych.
Zgłoszenie statku przy przyjeździe.
1.
Po zawinięciu statku do portu kapitan obowiązany jest w przepisanym okresie czasu przedstawić urzędowi celnemu:a)
manifest wystawiony zagranicą obejmujący wszystkie towary znajdujące się na statku,b)
zgłoszenie ogólne obejmujące wszystkie towary przeznaczone do wyładowania,c)
konosamenty,d)
wykaz włazów i skrytek,e)
spis prowizji i zasobów okrętowych,f)
spis bagażów zarejestrowanych,g)
spis przedmiotów podlegających cłu, przywiezionych przez kapitana i załogę statku.2.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia, jakie dane ma zawierać zgłoszenie ogólne przewidziane w ust. 1 punkt b.3.
Urząd celny może żądać przedstawienia przez kapitana statku spisu podróżnych i załogi.Przyjęcie statku. Wylądowanie towarów.
1.
Przyjęcie zgłoszenia statku oraz wstępna rewizja celna statku odbywają się od wschodu do zachodu słońca. Władze celne mogą zezwalać na przyjęcie zgłoszenia i rewizję celną także w innym czasie.2.
Wyładowanie towarów może nastąpić dopiero po dokonaniu wstępnej rewizji celnej statku.Przyjęcie statków na redzie.
Przyjęcie statków, odprawa celna podróżnych oraz wyładowanie towarów może odbywać się również na redzie według przepisów wydawanych przez Ministra Skarbu.
Załadowanie towarów przy wyjeździe statku.
1.
O zamierzonem ładowaniu towarów na statek strona powinna zawiadomić na piśmie urząd celny.2.
Towary przeznaczone do wywozu powinny być przed załadowaniem na statek zgłoszone do odprawy wywozowej.Zgłoszenie statku przy wyjeździe.
1.
Po ukończeniu załadowania kapitan statku składa urzędowi celnemu:a)
zgłoszenie ogólne obejmujące wszystkie załadowane towary,b)
konosamenty,c)
zgłoszenie wyjazdu statku.2.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia, jakie dane ma zawierać zgłoszenie ogólne przewidziane w ust. 1 punkt a.3.
Wyjazd statku nie może nastąpić bez pisemnego zezwolenia urzędu celnego, stwierdzającego, że odprawa celna statku została ukończona.Odpowiedzialność za nieprawidłowe zgłoszenie statku.
1.
Kapitan statku ponosi odpowiedzialność wobec władz celnych, jeżeli dane zawarte w dokumentach wyszczególnionych w art. 92 ust. 1 punkty a, b, d, e i f, oraz w art. 96 ust. 1 punkt a nie są zgodne z rzeczywistością.2.
Kapitan i załoga statku ponoszą odpowiedzialność wobec władz celnych, jeżeli sporządzony przez nich spis przedmiotów podlegających cłu (art. 92 ust. 1 punkt g) nie jest zgodny z rzeczywistością.3.
Kapitan nie ponosi odpowiedzialności za określenie wagi i rodzaju towarów w manifeście i zgłoszeniach ogólnych, jeżeli w tych dokumentach wyraźnie zaznaczy, że rodzaj i waga towarów nie są mu znane.4.
Ilość prowizji i zasobów okrętowych może być podana w przybliżeniu.Pośrednicy okrętowi.
1.
Pośrednicy okrętowi (maklerzy) mogą w zastępstwie kapitana statku wykonywać czynności przewidziane w art. 92 i 96 oraz pośredniczyć w sprawach postępowania celnego między kapitanem statku a urzędami celnemi.2.
Kto chce zawodowo lub zarobkowo wykonywać czynności wymienione w ust. 1, powinien być wpisany w rejestrze handlowym jako przedsiębiorca trudniący się maklerstwem okrętowem i złożyć zgłoszenie na piśmie we właściwym urzędzie celnym o dopuszczenie go do występowania w urzędzie celnym w zastępstwie kapitanów statków. Pośrednicy okrętowi nie mają uprawnień agentów celnych (art. 38 i 39).3.
Pośrednicy okrętowi, działający w zastępstwie kapitanów statków, ponoszą odpowiedzialność przewidzianą w art. 97.4.
W razie popełnienia nadużycia celnego przez pośrednika okrętowego władza celna może nie dopuścić go do dalszego wykonywania czynności wymienionych w ust. 1.Ułatwienia celne w ruchu morskim.
Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia ustanawiać dla pewnych rodzajów statków oraz dla pewnych rodzajów ruchu morskiego osobne ułatwienia w postępowaniu celnem.
Stosowanie przepisów celnych do statków wojennych.
1.
Statki wojenne nie podlegają rewizji celnej.2.
Przepisy o postępowaniu celnem ze statkami wojennemi wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.Przedmioty awaryjne.
1.
Przedmioty awaryjne powinny być zgłoszone najbliższemu urzędowi celnemu.2.
Od uszkodzonych zagranicznych przedmiotów awaryjnych sprzedawanych w drodze publicznego przetargu można pobierać jako cło przywozowe dziesiąta cześć kwoty uzyskanej z przetargu.3.
Zagraniczne przedmioty awaryjne, przechodzące na własność Skarbu Państwa, wolne są od należności celnych.4.
Krajowe przedmioty awaryjne ze statków, które po opuszczeniu portu uległy nieszczęśliwemu wypadkowi, są wolne od należności celnych i ograniczeń przywozowych, jeżeli fakt awarji i krajowe pochodzenie przedmiotów zostaną udowodnione.Instrukcja morsko-celna.
Szczegółowe przepisy o postępowaniu morsko-celnem w związku z przewozem osób i towarów wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.
Przewóz drogami powietrznemi.
Przewóz drogami powietrznemi.
Przelot statków powietrznych przez granicę celną.
Lotniska celne.
1.
Dla przelotu statków powietrznych przez granice celną mogą być ustalane pewne miejsca.2.
Statki powietrzne przylatujące z zagranicy powinny lądować a odlatujące zagranice wzlatywać wyłącznie na wyznaczonych w tym celu lotniskach pozostających pod kontrolą celną (lotniska celne). Minister Skarbu może zezwalać na odprawę celną w innem miejscu.3.
Lotniska celne ustala i podaje do wiadomości publicznej Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.4.
Pierwsze lotnisko celne, na którem ląduje statek powietrzny przybyły z zagranicy, jest lotniskiem celnem wejściowem. Lotnisko celne, z którego statek powietrzny odlatuje bezpośrednio zagranicy, jest lotniskiem celnem wyjściowem.5.
Drogę między granicą celną a lotniskiem wejściowem oraz drogę miedzy lotniskiem wejściowem a granicą celną statki powietrzne obowiązane są przebyć bez lądowania i zmiany ładunku.Lądowanie przymusowe.
1.
Jeżeli przylatujący z zagranicy lub przelatujący nad polskim obszarem celnym statek powietrzny jest po przekroczeniu granicy celnej zmuszony względami bezpieczeństwa do ładowania przed przylotem na lotnisko celne, dowódca statku obowiązany jest natychmiast po wylądowaniu zawiadomić o tem najbliższy urząd celny, a w razie trudności zawiadomienia urzędu celnego - najbliższe organa skarbowe lub ochrony granicy celnej albo policyjne lub miejscowy zarząd gminy, który ze swej strony powinien zawiadomić o przymusowem lądowaniu statku najbliższy z oznaczonych organów państwowych.2.
Statek powietrzny może wyruszyć w dalsza drogę tylko za zezwoleniem organu państwowego (ust. 1) i w razie żądania tego organu powinien lądować na wskazanem przez niego lotnisku celnem.3.
Jeżeli statek powietrzny był odprawiony do odlotu zagranicę, a następnie zmuszony względami bezpieczeństwa do lądowania przed przekroczeniem granicy celnej, mają zastosowanie co do obowiązku zawiadomienia o przymusowem lądowaniu postanowienia ustępu 1. Organa państwowe mogą zarządzić, aby statek udał się do wskazanego przez nich lotniska celnego celem ponownej kontroli podróżnych, ładunku i dokumentów. Bez zezwolenia wspomnianych organów państwowych statek nie może wyruszyć w dalszą drogę.4.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia, w jakich przypadkach statki powietrzne lądujące przymusowo mogą być zwolnione od kontroli celnej.Wyrzucanie przesyłek podczas lotu.
Odpowiedzialność za wyrzucone przesyłki.
1.
Wyrzucanie na polskim obszarze celnym ze statku powietrznego przesyłek w przywozie nieodprawionych, jak również przesyłek odprawionych już przez urząd celny do wywozu zagranicę, jest wzbronione.2.
Wyjątek od tego przepisu stanowią:a)
pocztowe przesyłki z gazetami i listami, które mogą być wyrzucane w ustalonych miejscach przy zachowaniu warunków określanych przez Ministra Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami;b)
przesyłki wyrzucane podczas lotu dla ratowania podróżnych i załogi, o czem dowódca statku obowiązany jest zawiadomić urząd celny przy pierwszem lądowaniu.3.
Za należności celne i inne (art. 43 ust. 3), ciążące na wyrzuconych przesyłkach, dowódca i właściciel statku ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec władz celnych, przyczem postanowienia art. 59 ust. 2 mają analogiczne zastosowanie.4.
Jeżeli wyrzucone przesyłki były przewożone przez przedsiębiorstwo przewozowe, odpowiedzialność wymieniona w ust. 3 ponoszą solidarnie dowódca statku i przedsiębiorstwo przewozowe.5.
Władze celne mogą w przypadkach zasługujących na uwzględnienie przyznać zwolnienie od odpowiedzialności określonej w ust. 3 i 4.6.
Postanowienia ust. 1-5 mają zastosowanie również do statków powietrznych przelatujących nad polskim obszarem celnym bez ładowania.Nakaz lądowania.
W przypadkach:
a)
naruszenia przepisów celnych przez załogę statku powietrznego lub podróżnych,b)
podejrzenia o przemytnictwo - organa celne i ochrony granicy mają prawo wydania załodze statku nakazu bezzwłocznego lądowania na najbliższem lotnisku oraz prawo użycia w tym celu wszelkich środków dozwolonych odrębnemi przepisami o ruchu powietrznym.Zawodowy i zarobkowy przewóz statkami powietrznemi.
Przewidziane w odrębnych przepisach zezwolenie (koncesja) na zawodowy lub zarobkowy przewóz statkami powietrznemi osób i towarów przez granicę celną wydaje się w porozumieniu z Ministrem Skarbu.
Przylot z zagranicy. Przedstawienie dokumentów.
1.
Po wylądowaniu na lotnisku celnem dowódca statku obowiązany jest przedstawić urzędowi celnemu dziennik podróży poświadczony przez urząd celny miejsca odlotu i zgłosić do odprawy celnej statek powietrzny wraz ze spisem prowizji i zasobów statku.2.
Przy przewozie przesyłek towarowych lub bagażów zarejestrowanych dowódca statku obowiązany jest posiadać manifest (deklarację ogólną ładunku) i przedstawić go urzędowi celnemu wraz z innemi dokumentami wymaganemi do odprawy celnej.3.
Na żądanie urzędu celnego dowódca statku obowiązany jest przedstawić spis podróżnych i załogi.Odlot zagranicę. Przedstawienie dokumentów.
1.
Przy odprawie celnej wywozowej dowódca statku obowiązany jest przedstawić urządowi celnemu dziennik podróży i manifest (deklarację ogólną ładunku).2.
Na żądanie urzędu celnego dowódca statku obowiązany jest przedstawić spis podróżnych i załogi oraz deklaracje celne nadawcy na przesyłki towarowe.Wojskowe statki powietrzne.
Zakres kontroli celnej wojskowych statków powietrznych ustala Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.
Instrukcja lotniczo-celna.
Szczegółowe przepisy o postępowaniu lotniczo-celnem w związku z przewozem lotniczych przesyłek celnych oraz z przewozem osób przez granicę celną wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.
Osobne przepisy dla pasa granicznego.
Osobne przepisy dla pasa granicznego.
Mały ruch graniczny.
1.
Jako mały ruch graniczny w rozumieniu prawa niniejszego uważa się ruch mieszkańców własnego i sąsiedniego pasa granicznego przez granicę celną, mający na celu zaspakajanie własnych potrzeb osobistych i gospodarczych w obszarze granicznym sąsiedniego państwa.2.
Dla małego ruchu granicznego Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia ustanawiać osobne ułatwienia celne.Doraźna pomoc duchowna i lekarska. Wyprawy ratownicze.
1.
Duchownym, lekarzom, felczerom i położnym, śpieszącym z doraźną pomocą w pasie granicznym, mogą być przyznawane:a)
ułatwienia celne co do miejsca i czasu przekraczania granicy celnej,b)
zwolnienie od cła dla przewożonych przez nich przedmiotów potrzebnych do spełnienia obowiązków duszpasterskich lub do wykonania zawodu.2.
Ulgi według ust. 1 mają analogiczne zastosowanie do pociągów i drużyn ratowniczych oraz straży pożarnych, śpieszących wraz z przyborami ratowniczemi na miejsce wypadku celem niesienia doraźnej pomocy.Rybołówstwo na wodach granicznych.
1.
Rybakom, uprawiającym rybołówstwo na wodach granicznych (art. 83), mogą być przyznawane ułatwienia celne tak co do miejsca i czasu przekraczania granicy celnej, jak i co do przewozu przez granicę celną połowu i przyborów rybackich.2.
Dla połowu pochodzącego z wód granicznych położonych poza granicą celną może być przyznawane zwolnienie od cła.Ograniczenia w granicznym pasie celnym.
1.
W interesie celnej ochrony granicy mogą być dla granicznego pasa celnego, nie wyłączając wód granicznych, ustanawiane w drodze rozporządzenia Ministra Skarbu przepisy ograniczające przewóz i przechowywanie towarów oraz zaostrzające kontrolę celną towarów.2.
Przewidziane w odrębnych przepisach zezwolenie (licencja) na uprawianie handlu okrężnego w granicznym pasie celnym wydaje się w porozumieniu z władzami celnemi. Władze celne mogą z handlu okrężnego wyłączać ogólnie lub dla pewnych odcinków granicznego pasa celnego niektóre towary, niezależnie od towarów wyłączonych na mocy innych przepisów.6 Art. 44 uchylony przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 14 lutego 1952 r. o ustroju i zakresie działania administracji celnej (Dz.U.52.10.53) z dniem 1 lipca 1952 r.