Art. 121. - Prawo celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.84.610

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1960 r.

Art.  121.

1. Zmiana ustalonego wyniku rewizji celnej i wymiaru należności celnych poza przypadkami przewidzianemi w art. 130 - 132 może być dokonana:

a) w przywozie przed wydaniem towarów,

b) w wywozie przed wywiezieniem towarów zagranicę.

2. Sprostowanie wyniku rewizji i wymiaru należności celnych po wydaniu towarów lub po ich wywiezieniu zagranicę następuje tylko w przypadku nieprawidłowego zastosowania stawek konwencyjnych lub ujawnienia oczywistych omyłek, a w szczególności:

a) omyłek rachunkowych;

b) omyłek ujawniających się w rozbieżności między zgłoszoną przez stronę i stwierdzoną przy rewizji, jako zgodną z rzeczywistością, taryfową jakością i ilością towarów, a oznaczoną w wyniku rewizji odmiennie;

c) omyłek przy zgłoszeniu ogólnem oraz przy rewizji celnej z urzędu, ujawniających się w rozbieżności miedzy określoną w wyniku rewizji taryfową nazwą lewarów a pozycją i podziałem pozycji taryfy celnej;

d) omyłek polegających na zastosowaniu stawek celnych w danym czasie nieobowiązujących.

3. Niedobory celne, wynikające ze sprostowania (ust. 2), strona powinna uiścić w ciągu 30 dni po dniu doręczenia jej wezwania płatniczego.

4. Od niedoborów celnych, nieuiszczonych w okresie oznaczonym w ust. 3, pobiera się po upływie tego okresu karę za zwłokę w wysokości ustalanej przez Ministra Skarbu w drodze rozporządzenia.

5. Należności celne pobrane nadmiernie z powodu omyłek, wymienionych w ust. 2, powinny być stronie zwrócone z urzędu lub na jej wniosek bez odsetek.

6. Odpowiedzialność za uiszczenie niedoborów celnych (ust. 2) ponosi prócz strony również agent celny oraz agencja celna publicznych przedsiębiorstw przewozowych. Odpowiedzialność wymienionych osób jest solidarna.

Przymusowe ściągnięcie należności i niedoborów celnych.