Rozdział 1 - Zakres zaopatrzenia emerytalnego. - Powszechne zaopatrzenie emerytalne pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.6

Akt utracił moc

Wersja od: 9 marca 1982 r.

Rozdział  1.

Zakres zaopatrzenia emerytalnego.

Art.  1.

Powszechne zaopatrzenie emerytalne stanowi system obowiązkowego zabezpieczenia społecznego:

1) pracowników - w razie osiągnięcia wieku emerytalnego lub w razie inwalidztwa,

2) rodzin pracowników, emerytów i rencistów - w razie śmierci i ich żywiciela.

Art.  2.

Świadczenia przewidziane w ustawie obejmują:

A. Świadczenia pieniężne:

1) emeryturę,

2) rentę inwalidzką,

3) rentę rodzinną,

4) dodatki do emerytury i rent,

5) zasiłek pogrzebowy.

B. Świadczenia w naturze:

1) świadczenia lecznicze i położnicze,

2) protezownie,

3) przysposobienie zawodowe,

4) umieszczenie w domu rencistów.

Art.  3.

1. Odrębne przepisy regulują:

1) zaopatrzenie emerytalne niektórych grup pracowników zatrudnionych w górnictwie i na kolei, żołnierzy zawodowych i nadterminowych, funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej oraz rodzin tych osób,

2) świadczenia pieniężne - w razie inwalidztwa lub śmierci wskutek wypadku przy pracy.

2. Na warunkach określonych w ustawie przysługują świadczenia w niej przewidziane również osobom objętym odrębnymi przepisami (ust. 1), jeżeli osoby te nie spełniają warunków wymaganych do uzyskania świadczeń na podstawie tych przepisów albo jeżeli świadczenia z ustawy są dla tych osób korzystniejsze.

Art.  4.

Użyte w ustawie określenia:

1) renta - oznacza rentę inwalidzką i rentę rodzinną,

2) rencista - oznacza osobę mającą ustalone prawo do emerytury lub do renty,

3) organ rentowy - oznacza organ Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwy do ustalania prawa do emerytur i rent oraz do ich wypłaty.

Art.  5.

1. Pracownikiem w rozumieniu ustawy jest osoba pozostająca w stosunku pracy na podstawie umowy o pracę, mianowania lub powołania oraz osoba, która w związku z wyborem pozostaje w stosunku pracy na podstawie szczególnych przepisów, jak również członek lub kandydat na członka spółdzielni pracy pozostający ze spółdzielnią w stosunku pracy.

2. Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się również:

1) osobę zatrudnioną na podstawie umowy o naukę zawodu, o przyuczenie do określonej pracy lub o odbycie wstępnego stażu pracy,

2) osobę wykonującą pracę nakładczą, jeżeli spełnia warunki, które określa w drodze rozporządzenia Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac,

3) adwokata z tytułu pracy w zespołach adwokackich od dnia 1 stycznia 1964 r.

3. Nie jest pracownikiem w rozumieniu ustawy małżonek osoby prowadzącej zakład pracy na rachunek własny lub wspólny z inną osobą - z tytułu pracy w tym zakładzie.

Art.  6.

1. Zatrudniony w nie uspołecznionym zakładzie pracy najbliższy krewny i powinowaty osoby, która prowadzi ten zakład na rachunek własny lub wspólny z inną osobą, korzysta ze świadczeń przewidzianych w ustawie tylko z tytułu wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej, jeżeli:

1) umowa o pracę została zawarta w formie aktu notarialnego oraz

2) nie mieszka wspólnie z osobą, na której rachunek zakład jest prowadzony.

2. Najbliższymi krewnymi i powinowatymi w rozumieniu ust. 1 są dzieci własne i przysposobione, pasierbowie, rodzice, osoby przysposabiające, ojczym, macocha, wnuki, dziadkowie, rodzeństwo, teściowie, zięciowie, synowe, szwagierki i szwagrowie.

Art.  7.

1. Zakładem pracy w rozumieniu ustawy jest osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna wykonująca działalność produkcyjną, usługową lub inną, zatrudniająca pracowników (art. 5).

2. Przepisy ustawy dotyczące zakładów pracy stosuje się również do osoby fizycznej zatrudniającej pracownika.