§ 14. - Postępowanie celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.33.276

Akt utracił moc
Wersja od: 6 sierpnia 1933 r.
§  14.
Towary, przeznaczone do przerobienia lub do celów technicznych i użycia wewnątrz kraju (art. 1), jak np. ryż do polerowania, figi do wyrobu kawy figowej, tkaniny i filce do użytku fabrycznego i t. d. można w granicach postanowień taryfy wprowadzać za zniżonem cłem lub bez opłaty cła wyłącznie za pozwoleniem Ministra Skarbu.

Osoby lub przedsiębiorstwa, zamierzające korzystać z ulgi tego rodzaju, powinny wnieść podanie do izby handlowo-przemysłowej tego okręgu, w którym leży przedsiębiorstwo. W podaniu takiem należy wymienić siedzibę i rozmiar prowadzonego przedsiębiorstwa, wysokość zapotrzebowania towaru, sposób jego przeróbki względnie użycia, źródło zagraniczne, z którego towar zamierza, się sprowadzać oraz wskazać urząd celny, w którym zamierza się przeprowadzić odprawą celną.

Izby handlowo-przemysłowe badają prawdziwość przytoczonych w podaniu danych i, wraz ze, swoją opinją (w szczególności co do tego, czy zachodzi istotna potrzeba posiłkowania się towarami sprowadzonemi z zagranicy) odsyłają go za pośrednictwem Ministerstwa Przemysłu i Handlu do Ministerstwa Skarbu.

Pozwoleń takich udzielać się będzie tylko osobom i przedsiębiorstwom, które pod względem swego stosunku do Skarbu są nieposzlakowane, godne zaufania, a które poddadzą się warunkom kontroli skarbowej.

Pozwolenia na przywóz za zniżonem cłem lub z uwolnieniem od opłaty cła wydawać się będzie na okres najwyżej lat trzech. Po upływie tego terminu pozwolenia można, na prośbę przedsiębiorcy, przedstawioną w tej samej drodze, przedłużyć pozwolenie na dalszy okres.

W razie potrzeby można zarządzić zabezpieczenie cła lub różnicy cła na czas od wprowadzenia towaru aż do jego przerobienia.

Przedsiębiorstwo, które na cały czas trwania pozwolenia poddaje się pod dozór skarbowy, jest obowiązane do utrzymywania ksiąg w celu zapisywania odbioru i użycia towaru, wprowadzonego do przerobienia lub do celów technicznych. Organy dozoru skarbowego mają wolny dostęp do wszystkich lokali i składów przedsiębiorstwa, mogą badać proces przeróbki, zapasy towaru surowego i przerobionego oraz porównywać je z zapisami w księgach.

Koszta kontroli urzędowej ponosi przedsiębiorca.

Urzędy celne przy odprawie towaru powinny na wydanem pozwoleniu zaznaczać pojedyncze przesyłki aż do wyczerpania dozwolonej ich ilości.

O każdej dokonanej odprawie urzędy celne zawiadamiają osobnem pismem organ celny lub skarbowy, powołany do kontroli przedsiębiorstwa.

Organy upoważnione do kontroli stwierdzają prawidłowe nadejście przesyłki i, po wpisaniu danych do swego rejestru, zwracają odpowiednio zaświadczone zawiadomienie właściwemu urzędowi celnemu.

W razie ujawnienia nadużycia, Minister Skarbu może każdej chwili cofnąć udzielone pozwolenie niezależnie od wdrożenia postępowania karnego.