Postępowanie celne.
Dz.U.1930.33.276
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 14 marca 1930 r.
o postępowaniu celnem.
Urzędy celne pierwszej klasy mają upoważnienie do odprawy przy przywozie wszystkich towarów bez względu na ich ilość lub wysokość przypadającego cła.
Urzędy celne drugiej klasy mają upoważnienie do odprawy towarów, wyszczególnionych w tabeli załączonej do niniejszego rozporządzenia (załącznik I), w zakresie tamże wskazanym.
Rozdzielanie przesyłek, celem ominięcia kompetencji celnej jest niedozwolone.
Prócz urzędów pierwszej i drugiej klasy mogą być przy drogach kołowych ustanowione dla podróżnych i mieszkańców pogranicza punkty przejściowe. Przewóz jakichkolwiek bądź towarów przez punkty przejściowe jest wzbroniony.
Wywóz zagranicę towarów, od których zwraca się opłaty wewnętrzne, jak spirytus, oleje mineralne i t. p., regulują specjalne przepisy.
Władza celna wyznacza na wodach granicznych miejsca lądowania, w których może odbywać się załadowanie i wyładowanie towarów.
Wszystkie -towary, przywiezione z zagranicy, winny być dostawione do najbliższego granicznego urzędu celnego. Na przestrzeni pomiędzy linją celną a urzędem celnym nie wolno towarów ani zatrzymywać, ani składać, ani przeładowywać, z wyjątkiem wypadków koniecznej potrzeby.
O ile, z jakiegokolwiek powodu, nie można odprawić towaru w dniu jego nadejścia, a urząd celny nie ma magazynu do jego przechowania, powinien zażądać wywiezienia towaru zpowrotem zagranicę. Strona obowiązana jest żądanie to wykonać. Towar pozostawiony w urzędzie, należy w dniu przywozu zapisać do rejestru przywozu.
Podróżnych zgłaszających się w urzędach celnych przy drogach kołowych, odprawiać można poza godzinami urzędowemi w wypadkach istotnej potrzeby.
Przejeżdżających w celu wykonania zawodu:
duchownych, lekarzy, felczerów, akuszerki i straż pożarną przepuszczać należy przez granicę o każdej porze dnia i nocy.
Godziny urzędowe w urzędach celnych przy kolejach żelaznych należy ustalać, w zależności od (stosunków miejscowych, w porozumieniu z władzami kolejowemi.
Przy towarach, które usunięto z pod oclenia, miarodajną jest jakość ich i chwila, w której należało zadeklarować je do oclenia, gdy zaś tego stwierdzić nie można, chwila ich wykrycia i jakość ich w owej chwili.
Nazwa państwa | Nazwa monety złotej | Wartość nominalna monety | Waga monety normalna w gramach | Wartość w złotych polskich | |
Anglja | funt szterling. | 5 | 39,940 | 216,91 | |
2 | 15,976 | 86,76 | |||
1 | 7,988 | 43,38 | |||
½ | 3,994 | 21,69 | |||
Austrja | korona | 100 | 33,875 | 180,62 | |
20 | 6,775 | 36,12 | |||
10 | 3,388 | 18,06 | |||
szyling | 100 | 23,525 | 125,43 | ||
25 | 5,881 | 31,36 | |||
Danja | korona | 20 | 8,961 | 47,78 | |
10 | 4,480 | 23,89 | |||
Finlandja | marka | 200 | 8,421 | 44,90 | |
100 | 4,211 | 22,45 | |||
Gdańsk | gulden | 25 | 7,988 | 43,38 | |
Holandja | gulden | 10 | 6,72 | 35,83 | |
5 | 3,36 | 17,92 | |||
Kanada i Stany Zjedn. | dolar | 20 | 33,436 | 178,28 | |
10 | 16,718 | 89,14 | |||
5 | 8,359 | 44,57 | |||
Niemcy | marka | 20 | 7,965 | 42,47 | |
10 | 3,982 | 21,23 | |||
5 | 1,991 | 10,62 | |||
Norwegja | korona | 20 | 8,961 | 47,78 | |
i Szwecja | 10 | 4,480 | 23,89 | ||
5 | 2,240 | 11,94 | |||
Państwa b. Unji | ) | ||||
Łacińskiej | ) | ||||
stempla | ) | ||||
przedwojennego: | ) | ||||
Francja | frank | ) | |||
Włochy | lir | ) | |||
Belgja | frank | } | 100 | 32,258 | 172- |
Grecja | drachma | ) | 50 | 16,129 | 86,- |
Rumunja | leja | ) | 20 | 6,452 | 34,40 |
Bułgarja | lew | ) | 10 | 3,226 | 17,20 |
Serbja | dinar | ) | 5 | 1,613 | 8,60 |
oraz stempla | ) | ||||
przed i powojennego: | ) | ||||
Hiszpanja | peso | ) | |||
Szwajcarja | frank | ) | |||
Rosja | rubel | 15 | 12,904 | 68,80 | |
10 | 8,603 | 45,87 | |||
7½ | 6,452 | 34,40 | |||
5 | 4,301 | 22,93 |
Monety złote, wymienione w powyższej tabeli, winny mieć wagę normalną; monety starte, nadpiłowane, obcięte i t. p, są wykluczone od przyjęcia.
pkt. 3: na podstawie wniosków przewodniczących delegacyj zagranicznych do rokowań, tudzież władz polskich, powołanych do dochodzeń i innych czynności urzędowych w stosunkach międzynarodowych, wreszcie władz sądowych i śledczych, o ile chodzi np. o dowody rzeczowe i t. p.;
pkt. 4: na podstawie dyplomów;
pkt. 5: a) na podstawie zaświadczenia zarządu właściwego monopolu stwierdzającego, że przedmioty monopolu państwowego sprowadzone z zagranicy stanowią własność rządową i są przeznaczone dla fabryk lub składów rządowych.
O ile wyroby tytoniowe i surowiec tytoniowy, sprowadzane z zagranicy przez Zarząd Monopolu Tytoniowego W. M. Gdańska, podlegają zwolnieniu od cła na zasadach, ustalonych w każdocześnie obowiązującej umowie polsko-gdańskiej, przeznaczenie wyrobów tytoniowych i surowca tytoniowego dla Gdańskiego Monopolu Tytoniowego winno być stwierdzone przez odpowiednie pismo Zarządu tegoż monopolu, zaświadczone przez Senat W. M. Gdańska;
b) na podstawie zaświadczenia Ministra Spraw Wojskowych, że sprowadzone z zagranicy przedmioty są przeznaczone dla potrzeb armji;
pkt. 7:a) dzieła artystów polskich - na podstawie zaświadczenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego;
b) przedmioty muzealne, przeznaczone dla zbiorów publicznych, - na podstawie zaświadczeń zarządów muzealnych;
c) środki, preparaty i przyrządy naukowe, sprowadzane do celów naukowych przez wyższe zakłady naukowe oraz instytucje naukowe i zakłady naukowo - badawcze tak państwowe, jak i prywatne - na podstawie zaświadczeń tych zakładów i instytucyj. Spis instytucyj naukowych i zakładów naukowo-badawczych, korzystających ze zwolnienia od cła, będzie ustalał i ogłaszał w Monitorze Polskim Minister Skarbu;
d) środki, preparaty i przyrządy naukowe, sprowadzane do celów naukowych przez szkoły średnie ogólnokształcące, zakłady kształcenia nauczycieli, średnie i niższe szkoły zawodowe oraz szkoły powszechne i zakłady wychowania przedszkolnego na podstawie zaświadczeń kuratorjów okręgów szkolnych, Liceum Krzemienieckiego i Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego. O ile chodzi o maszyny I narzędzia rzemieślnicze, sprowadzane przez szkoły zawodowe, kuratorja okręgów szkolnych będą wydawały tym szkołom zaświadczenie na przywóz tylko po uprzedniem porozumieniu z Ministerstwem Przemysłu i Handlu.
Ze zwolnienia korzystają tak szkoły państwowe, jak i prywatne, którym przyznane zostało prawo publiczności.
Nie podlegają zwolnieniu przedmioty służące potrzebom gospodarczym i administracyjnym;
pkt. 8: na podstawie traktatów i umów, na mocy których państwa sąsiednie obowiązane są do utrzymywania dróg i stacyj kolejowych oraz wodnych na polskim obszarze celnym;
pkt. 9: na podstawie zawartych umów z państwami sąsiedniemi o ułatwieniach w małym ruchu granicznym;
pkt. 10: jako wolne od cła należy uważać umocowane na kartonach wzory wyrobów metalowych, papierowych i t. p, w pojedynczych sztukach, różniących się między sobą wielkością, kształtem, kolorem lub rysunkiem, jako to: garnitury guzików, okuć, kopert, pocztówek i t. p. Wzory wszelkiego rodzaju, nadające się i w pojedynczych sztukach do użytku, jak np. scyzoryki, nożyczki, kwiaty sztuczne, portmonetki, rękawiczki z jednej ręki i t. p. odprawić można bez cła tylko wtedy, gdy za zgodą strony przedmioty te zostaną uczynione niezdatnemi do użytku.
Pozatem wolne są od cła i opłat wewnętrznych próbki niżej wyszczególnionych towarów, o ile są sprowadzane przez osoby i stowarzyszenia handlowe trudniące się importem odnośnych towarów, lub też są przywożone przez ajentów zagranicznych firm eksportowych oraz, o ile te próbki pod względem rozmaitości gatunku towaru i sposobu opakowania nie wzbudzają wątpliwości co do ich przeznaczenia:
Osoby i stowarzyszenia, otrzymujące z zagranicy próbki towarów wymienionych pod literami a) - b), winny na żądanie urzędu celnego przedstawić odpowiednie zaświadczenie, stwierdzające, że zajmują się eksportem, względnie importem odnośnych towarów;
Pkt. 11: jako rzeczy podróżnych mogą być, oprócz przedmiotów wymienionych w tym punkcie, zwalniane od cła narzędzia rzemieślników i monterów, instrumenty lekarzy, artystów i uczonych, fotograficzne aparaty, małe (podróżne) maszyny do pisania, wózki dla dzieci i do przewożenia chorych, o ile te przedmioty są używane i służyć mają do własnego użytku lub wykonywania zawodu i nie zachodzi podejrzenie, że podróż przedsięwzięto jedynie w celu wprowadzenia przedmiotów bez cła.
Urzędy celne mają prawo, o ileby ze względu na ilość lub jakość wprowadzonych rzeczy podróżnego zachodziła potrzeba stwierdzenia zatrudnienia i stosunków podróżnego, żądać okazania dokumentów podróży.
W wypadkach podejrzanych lub, gdy rzeczy podróżnych ze względu na swą jakość lub ilość nie odpowiadają potrzebie i stanowi podróżnego, należy stosować odprawę warunkową i żądać zabezpieczenia cła.
Podróżni mogą przywozić do własnego użytku, bez cła i opłat monopolowych względnie skarbowych:
Ulg tych nie należy jednak stosować do mieszkańców pogranicza, o ile państwowe umowy o ułatwieniach w małym ruchu granicznym nie stanowią inaczej;
pkt. 12: środki transportowe należy odprawiać bez cła, o ile z rodzaju transportu, środka transportowego, z kierunku i miejsca przeznaczenia niewątpliwie wynika, że w danym wypadku chodzi o przewiezienie osób lub towarów, a nie o wprowadzenie środka transportowego bez opłaty cła. Od samochodów, rowerów i samolotów należy żądać zabezpieczenia cła, aż do chwili występu zagranicę. Na wyjątki od tego może zezwolić Minister Skarbu. Przy odprawie innych środków transportowych jako to: wozów, taczek i t. p. należy wymagać zabezpieczenia cła tylko, gdy zachodzi podejrzenie, że zamierzano ominąć opłatę celną, lub też, gdy środki te nie noszą śladów używania.
Wagony kolejowe, zaliczone do parku kolei zagranicznych i jako takie zewnętrznie oznaczone, wolne są od zabezpieczenia;
pkt. 13: trumny ze zwłokami lub urny z popiołami zwłok - na podstawie pozwoleń, udzielanych przez konsulaty lub poselstwa polskie; przy odprawie zaś wieńców i kwiatów - na podstawie potwierdzenia zagranicznych władz administracyjnych, że wieńce lub kwiaty przeznaczone są do złożenia na grobach poległych.
W pograniczu regulują odprawę celną trumien, wieńców, przedmiotów do utrzymywania grobów i t. p., państwowe umowy o ułatwieniach w małym ruchu granicznym.
Przedmioty i towary, wymienione w punktach 6, 9, 11, 12, 13 (z wyjątkiem przedmiotów do utrzymania grobów poległych żołnierzy państw obcych) i w punkcie 14 - mają prawo zwalniać od cła wszystkie urzędy celne we własnym zakresie.
Przedmioty i towary wymienione w punktach: 3, 4, 5, 7, 8 i 10 mogą zwalniać od cła urzędy celne I klasy we własnym zakresie.
Przedmioty zaś do utrzymania grobów poległych żołnierzy, państw obcych (punkt 13) odprawiać można bez cła za każdorazowem pozwoleniem dyrekcji ceł.
pkt. 1: osoby przesiedlające się powinny dołączyć do podania szczegółowy spis ruchomości, potwierdzony przez władzę administracyjną dotychczasowego miejsca zamieszkania i uwierzytelniony przez właściwe przedstawicielstwo Rzeczypospolitej Polskiej na dowód, że objęte spisem przedmioty stanowią ich własność i były przez nie używane zagranicą.
Spisy uwierzytelniane przez właściwe władze tego kraju, z którym Polska zawarła umowę o obrocie prawnym, mogą być legalizowane w sposób w umowie wskazany.
Osoby przesiedlające się ze Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej mogą przedstawiać zaświadczenia, spisane przez notarjuszów publicznych.
Narzędzia i instrumenty do wykonywania zawodu, maszyny, części składowe maszyn i urządzenia fabryczne zwolnić można od cła, o ile były używane przez przesiedlającego się, odpowiadają jego stosunkom i przeznaczone są do prowadzenia własnego przedsiębiorstwa w kraju.
Nie wolno zwalniać od cła produktów spożywczych, nieprzerobionych materjałów, półfabrykatów i surowców oraz wszelkich przedmiotów, które przy odprawie celnej będą uznane za nieodpowiadające potrzebie lub stosunkom przesiedlającego się;
pkt. 2: wyprawy ślubne, podarunki dla narzeczonych lub podarunki ślubne mogą być przywożone, z uwolnieniem od cła, jeżeli przeznaczone są dla cudzoziemców lub obywateli własnego kraju, zamieszkałych dłużej niż dwa lata zagranicą, którzy z powodu zawarcia związku małżeńskiego z osobą zamieszkałą na polskim obszarze celnym przenoszą do tego obszaru swe miejsce zamieszkania. W podaniu winno się udowodnić, że małżeństwo zostało zawarte, pozatem należy dołączyć szczegółowy spis przedmiotów, stanowiących wyprawę.
Dyrekcje ceł mogą zezwolić na późniejsze złożenie metryki ślubnej. W tym wypadku pobiera się należność celną warunkowo, aż do dostarczenia dowodu ślubnego. Po upływie terminu wyznaczonego w tym celu stronie, należność celna nie ulega zwrotowi.
Władze celne mogą odmówić zwolnienia od cła, gdy uznają, że przedmioty nie odpowiadają stosunkom osoby przewożącej lub gdy ilość ich nie odpowiada zwyczajowi albo potrzebie;
pkt. 3: celem uzyskania zwolnienia od cła przedmiotów odziedziczonych w spadku należy do podania dołączyć urzędowy dowód spadkobrania, wystawiony przez władze administracyjne lub sądowe według przepisów państwa, w którem spadek otwarto. Przedmioty spadku mogą być zwalniane od cła tylko wówczas, gdy służyć mają do własnego użytku spadkobiercy;
pkt. 4: przedmioty, wymienione w tym punkcie, mogą być zwolnione od cła, o ile osoba prosząca złoży poświadczenie właściwej władzy administracyjnej, że stała się ofiarą klęski elementarnej;
pkt. 5: nieodzownym warunkiem zwolnienia od cła przesyłek krajowych zwróconych z zagranicy jest wykazanie w sposób niewątpliwy, że przedmioty te pochodzą z kraju, że zagranicą nie weszły do wolnego obrotu i że przed wysłaniem zagranicę znajdowały się w wolnym obrocie w kraju.
Jako dowód, że przesyłki takie zagranicą nie weszły do wolnego obrotu, może służyć poświadczenie zagranicznego publicznego przedsiębiorstwa przewozowego lub urzędu celnego na oryginalnych listach przewozowych.
Towary, które weszły zagranicą do wolnego obrotu, mogą być, przy powrotnym ich przywozie, zwalniane od cła tylko wówczas, jeżeli przemawiają za tem przeważające względy słuszności;
pkt. 6: zwrot cła od tych zagranicznych przesyłek, które po ocleniu weszły do wolnego obrotu, a które są wywożone zpowrotem zagranicę, może nastąpić pod warunkiem zgłoszenia towaru do wywozu zasadniczo w terminie trzymiesięcznym od chwili oclenia, stwierdzenia jego tożsamości i wykazania na żądanie władz celnych, że towaru nie sprowadzono do użytku czasowego. Przesyłki takie należy dostawić przed dokonaniem zwrotu zagranicę do tego samego urzędu celnego, w którym zostały oclone, celem stwierdzenia ich tożsamości oraz wywozu pod kontrolą celną. Inne urzędy celne mogą przyjąć przesyłkę tego rodzaju do wywozu tylko wówczas, gdy zdołają stwierdzić tożsamość towaru.
Powrotny wywóz za zwrotem cła może być zezwolony po upływie trzymiesięcznego terminu tylko w wyjątkowych wypadkach.
Przy powrotnym wywozie nie zwraca się pobranych przy przywozie kwot tytułem dodatkowych opłat manipulacyjnych (akcydencji). Wymienione opłaty, wymierzone lecz jeszcze niepobrane, winny być ściągnięte przed wywozem przesyłki;
pkt. 7: a) zwrócone z zagranicy: używane i znakami zaopatrzone opakowania, zewnętrzne i wewnętrzne, jako to: beczki, skrzynie, kosze, kufry, worki, flaszki, słoje, butle i t. p., pochodzące niewątpliwie z krajowych przesyłek wywozowych, jak również takie same opakowania, wywiezione w swoim czasie zagranicę w stanie próżnym do napełnienia, mogą być zwalniane od cła tylko na zasadzie przedstawionych zaświadczeń wywozu według dołączonego wzoru Nr. 1, o ile opakowania te nadchodzą w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia ich stwierdzonego urzędownie wywozu zagranicę.
Do wydawania takich zaświadczeń na żądanie strony obowiązane są graniczne urzędy celne, przez które się odbywa wywóz towaru. Prośbę o wydanie poświadczenia winna strona umieścić na deklaracji wywozowej.
Urzędy celne na wydane poświadczenia mają prowadzić rejestr według załączonego wzoru Nr. 2;
b) opony ochronne do przykrywania wozów kolejowych, liny, sznury, podpory, deski, zapory i t. p. urządzenia wagonów kolejowych, służące do ładowania lub umocnienia towarów w czasie transportu i stanowiące własność krajowych przedsiębiorstw kolejowych, wolne są od cła, gdy przynależność ich do tych przedsiębiorstw oraz krajowe pochodzenie zostaną w każdym wypadku stwierdzone;
pkt. 8: a) opakowania zagraniczne, przywożone wraz z towarem a clone osobno, przeznaczone do powrotnego wywozu, podlegają odprawie warunkowej na przeciąg trzech miesięcy od daty odprawy.
Zagraniczne opakowania, wprowadzone do obszaru celnego celem napełnienia, odprawia się w postępowaniu warunkowem na podstawie zabezpieczenia celnego. Do powrotnego wywozu takich opakowań zagranicę wyznacza się termin 6 miesięcy, licząc od dnia dokonania przywozowej odprawy celnej.
Używane próżne beczki żelazne po pyle cynkowym, przeznaczone dla krajowych przedsiębiorstw górniczo-hutniczych a wprowadzone celem napełnienia pyłem cynkowym i wywozu zagranicę w stanie napełnionym, podlegają odprawie w postępowaniu warunkowem bez zabezpieczenia celnego, po obliczeniu przypadających należności celnych. Przy odprawie tych beczek przedsiębiorstwa górniczo-hutnicze obowiązane są składać urzędowi celnemu oświadczenie, że beczki przeznaczone są do napełnienia pyłem cynkowym, a zarazem i pisemne zobowiązanie, że beczki te zostaną wywiezione zpowrotem zagranicę w ciągu sześciu miesięcy od daty odprawy przywozowej i, że w razie niewywiezienia, zostaną uiszczone przypadające opłaty celne.
Na tych samych zasadach odprawia się używane zagraniczne próżne beczki drewniane po nafcie i płynnych produktach naftowych (oleje, smary, mieszanka), przeznaczone do krajowych rafineryj, a wprowadzone celem napełnienia i wywozu zagranicę w stanie napełnionym;
b) opony wagonowe, należące do zagranicznych przedsiębiorstw kolejowych, mogą być zwalniane od cła na warunkach ustalanych osobnemi rozporządzeniami.
Przedmioty i towary, wymienione w punktach 1, 2, 3 i 4 tego artykułu (z wyjątkiem maszyn i narzędzi fabrycznych) zwalniają od cła dyrekcje ceł.
Towary wymienione w punkcie 5 zwalniają od cła urzędy celne I klasy, o ile towary te nadejdą w przeciągu jednego roku od chwili wywiezienia ich zagranicę i nie weszły zagranicą do wolnego obrotu. W innych wypadkach zwolnienia udzielają dyrekcje ceł. Przy powrotnym przywozie obowiązana jest strona zwrócić ewentualnie pobrane kwoty eksportowe.
Na powrotny wywóz zagranicznych przesyłek, wymienionych w punkcie 6, mogą zezwalać urzędy celne I klasy, o ile przesyłki te pozostają pod ich nadzorem. Ewentualnie pobrane cło zwracają urzędy celne I klasy we własnym zakresie. W innych wypadkach zezwala na powrotny wywóz Ministerstwo Skarbu.
Opakowania, wymienione w punktach 7 i 8, mogą być odprawiane i zwalniane od cła przez urzędy celne I klasy we własnym zakresie, z wyjątkiem worków zagranicznych. Ewentualny zwrot cła należy również do właściwości urzędów celnych.
Zwolnienia od cła maszyn i narzędzi fabrycznych (punkty 1 - 4) udzielać może tylko Minister Skarbu. Również worki zagraniczne (pkt, 8), przywożone do napełniania, mogą być odprawiane w postępowaniu warunkowem wyłącznie za zezwoleniem Ministra Skarbu.
We wszystkich wypadkach, nieobjętych wyżej podanemi postanowieniami, decyduje Minister Skarbu.
Osoby lub przedsiębiorstwa, zamierzające korzystać z ulgi tego rodzaju, powinny wnieść podanie do izby handlowo-przemysłowej tego okręgu, w którym leży przedsiębiorstwo. W podaniu takiem należy wymienić siedzibę i rozmiar prowadzonego przedsiębiorstwa, wysokość zapotrzebowania towaru, sposób jego przeróbki względnie użycia, źródło zagraniczne, z którego towar zamierza, się sprowadzać oraz wskazać urząd celny, w którym zamierza się przeprowadzić odprawą celną.
Izby handlowo-przemysłowe badają prawdziwość przytoczonych w podaniu danych i, wraz ze, swoją opinją (w szczególności co do tego, czy zachodzi istotna potrzeba posiłkowania się towarami sprowadzonemi z zagranicy) odsyłają go za pośrednictwem Ministerstwa Przemysłu i Handlu do Ministerstwa Skarbu.
Pozwoleń takich udzielać się będzie tylko osobom i przedsiębiorstwom, które pod względem swego stosunku do Skarbu są nieposzlakowane, godne zaufania, a które poddadzą się warunkom kontroli skarbowej.
Pozwolenia na przywóz za zniżonem cłem lub z uwolnieniem od opłaty cła wydawać się będzie na okres najwyżej lat trzech. Po upływie tego terminu pozwolenia można, na prośbę przedsiębiorcy, przedstawioną w tej samej drodze, przedłużyć pozwolenie na dalszy okres.
W razie potrzeby można zarządzić zabezpieczenie cła lub różnicy cła na czas od wprowadzenia towaru aż do jego przerobienia.
Przedsiębiorstwo, które na cały czas trwania pozwolenia poddaje się pod dozór skarbowy, jest obowiązane do utrzymywania ksiąg w celu zapisywania odbioru i użycia towaru, wprowadzonego do przerobienia lub do celów technicznych. Organy dozoru skarbowego mają wolny dostęp do wszystkich lokali i składów przedsiębiorstwa, mogą badać proces przeróbki, zapasy towaru surowego i przerobionego oraz porównywać je z zapisami w księgach.
Koszta kontroli urzędowej ponosi przedsiębiorca.
Urzędy celne przy odprawie towaru powinny na wydanem pozwoleniu zaznaczać pojedyncze przesyłki aż do wyczerpania dozwolonej ich ilości.
O każdej dokonanej odprawie urzędy celne zawiadamiają osobnem pismem organ celny lub skarbowy, powołany do kontroli przedsiębiorstwa.
Organy upoważnione do kontroli stwierdzają prawidłowe nadejście przesyłki i, po wpisaniu danych do swego rejestru, zwracają odpowiednio zaświadczone zawiadomienie właściwemu urzędowi celnemu.
W razie ujawnienia nadużycia, Minister Skarbu może każdej chwili cofnąć udzielone pozwolenie niezależnie od wdrożenia postępowania karnego.
a) ze względów zdrowotnych:
b) ze wzglądu na bezpieczeństwo publiczne: armat, pocisków, granatów, bomb i t. p.;
c) z innych względów publicznych:
Tym mieszkańcom Wolnego Miasta Gdańska, którzy udowodnią, że sprowadzali dotąd losy niemieckich loteryj publicznych, zezwala się nadal na przywóz tych losów przez okres dziesięciu lat, licząc od dnia 1 stycznia 1922 r. bez prawa zbywania tych losów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej,
Etykiety, kapsle, korki, naczynia i t. p. z firmami zagranicznych producentów, wprowadzone jednocześnie z właściwym towarem, mogą być przywożone w stosunku odpowiadającym ilości towaru.
Jeżeli zagraniczny towar był przywieziony wcześniej, urząd celny może przepuścić odnośne etykiety, kapsle, korki i t. p. po uprzedniem stwierdzeniu, że wprowadzony towar przybył bez nich.
Etykiety, naczynia i t. p. z firmami zagranicznych producentów, adresowane bezpośrednio do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają przepuszczeniu bez żadnych zaświadczeń. W innych wypadkach przywozu etykiet, naczyń i t. p. celem rejestracji w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jest wymagane przedstawienie w urzędzie celnym odpowiedniego zaświadczenia tego urzędu,
Środki lecznicze, niewymienione w wykazach, wolno sprowadzać na podstawie każdorazowego pozwolenia Ministra Skarbu oraz wspomnianego wyżej zaświadczenia władzy administracyjnej II instancji.
Środki lecznicze w drobnych ilościach do własnego użytku wolno sprowadzać na podstawie pozwolenia Ministra Skarbu. Pozwolenia te będą udzielane po przedstawieniu przez stronę recepty lekarza, stwierdzającej konieczność użycia tego środka oraz niemożność zastąpienia go środkiem wyrobu krajowego.
Urzędy celne I klasy są upoważnione również do odprawy we własnym zakresie środków leczniczych wszelkiego rodzaju i specyfików farmaceutycznych, sprowadzanych w niewielkich ilościach przez zakłady naukowe oraz szpitale rządowe, komunalne i kas chorych w celach badawczych. Do odprawy winno być przedstawione urzędowi celnemu odpowiednie zaświadczenie rektora, dziekana, kierownika kliniki, szpitala i t. p.
Przywóz środków leczniczych dla mieszkańców pogranicza regulują umowy państwowe o ułatwieniach w małym ruchu granicznym. Środki lecznicze tego rodzaju, w ilości nieprzekraczającej 150 gr, mogą być odprawiane przez urzędy celne I klasy we własnym zakresie bez osobnego pozwolenia.
Przywóz surowic i szczepionek, używanych w praktyce lekarskiej może być dopuszczony wyłącznie za każdorazowem zezwoleniem Ministra Opieki Społecznej i na warunkach w zezwoleniu tem określonych
Uwaga: nie dotyczy ziemniaków, które podlegają postanowieniom, wymienionym pod p. 5a),
f) Ponadto przy przywozie drzewek, krzewów i ukorzenionych sadzonek oraz wszelkich innych roślin żywych z korzeniami lub podziemnych części roślin (cebule, kłącze, korzenie) z przylegającą do nich ziemią lub umieszczonych w naczyniach z ziemią, powyższe zaświadczenia powinny stwierdzać, że rośliny te zostały wyprodukowane w miejscowości wolnej od raka ziemniaczanego (Synchytrium endtobioticum Perc) i że zawarta w przesyłce ziemia nie pochodzi z terenu zarażonego rakiem ziemniaczanym.
Ponadto przywożone z zagranicy do polskiego obszaru celnego-nasiona koniczyny, lucerny, przelotu, nostrzyku i komonicy podlegają w urzędach celnych, upoważnionych do dokonywania odprawy celnej tych artykułów, przymusowi barwienia w sposób, ustalony przez Ministra Skarbu w porozumieniu 7. Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych. Odnośne przepisy zostaną ogłoszone w Monitorze Polskim.
Barwienie odbywa się na koszt importera.
Świadectwo kwalifikacyjne winno podawać gatunek fasoli (nazwę botaniczną) i stwierdzać, że nie zawiera składników trujących.
Brak wymaganego świadectwa kwalifikacyjnego może być zastąpiony przez zaświadczenie krajowego Zakładu Państwowego Badania Żywności, wystawione po zbadaniu prób, przesłanych zakładowi przez urząd celny pod pieczęcią urzędową.
Badanie i przesyłkę prób uskutecznia się na koszt strony, t. j. osoby uprawnionej do rozporządzenia towarem.
Postanowienie to nie ma zastosowania w razie, gdy artykuły, wymienione pod a), b), będą przewożone w zakrytych i zaplombowanych wagonach bez przeładowania, względnie w szczekiem i nieuszkodzonem opakowaniu.
Spis urzędów celnych, uprawnionych do odprawy artykułów wymienionych pod a), b), d), będzie ogłaszany w Monitorze Polskim. W urzędach tych zdrowotność artykułów wymienionych pod a), b), może być sprawdzana przez rzeczoznawców upoważnionych do tego przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych. W razie stwierdzenia na wspomnianych artykułach chorób lub szkodników, wymienionych w niniejszem rozporządzeniu, artykuły te nie będą mogły być przywiezione do polskiego obszaru celnego.
Przesyłki nasion wymienionych pod d) mogą być przez urzędy celne poddane w Polsce ponownej analizie. Jeżeli analiza wykaże zanieczyszczenie kanianką przesyłanych nasion, nie będą one mogły być przywiezione do polskiego obszaru celnego.
Wymienione pod a), b) rośliny oraz ich części, niezaopatrzone w zaświadczenia oficjalnej służby fitopatologicznej lub zakładów ochrony roślin kraju eksportującego, mogą być wydane do wolnego obrotu dopiero po uzyskaniu przez stronę zainteresowaną świadectwa od jednej z polskich stacyj ochrony roślin, stwierdzającego, że dana przesyłka jest wolna od niebezpiecznych chorób i szkodników roślin.
Nasiona roślin wymienionych pod d), niezaopatrzone w świadectwo zagranicznej stacji oceny nasion, mogą być przywiezione do polskiego obszaru celnego dopiero po uzyskaniu od jednej z uprawnionych do tego krajowych stacyj oceny nasion świadectwa, którego treść powinna odpowiadać wzorowi Nr. 4.
Postanowienia, dotyczące barwienia i świadectw czystości nasion, nie odnoszą się do próbek handlowych o wadze brutto 100 gramów i mniej, które mogą być przywożone bez żadnych ograniczeń
Broń do użytku osobistego wolno sprowadzać lub przywozić ze sobą bądź na zasadzie pozwolenia powiatowej władzy administracji ogólnej, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania odbiorcy, względnie przywożącego, bądź na zasadzie zaświadczenia wydanego przez właściwą placówkę konsularna Rzeczypospolitej Polskiej zagranicą.
Materjały wybuchowe (ciała w stanie stałym, ciekłym lub lotnym, które pod działaniem podniet fizycznych, mechanicznych lub chemicznych rozwijają siłę niszczycielską) mogą być sprowadzane tylko na podstawie pozwolenia wojewódzkiej władzy administracji ogólnej.
Ograniczenie powyższe nie dotyczy przywozu farb artystycznych w postaci gotowej do użytku
mogą być wywożone z granic Państwa Polskiego jedynie za zezwoleniem władzy konserwatorskiej pierwszej instancji (wojewódzkie władze administracji ogólnej).
Wywóz dzieł sztuki oraz zabytków starożytności z obszaru Wolnego Miasta Gdańska dozwolony jest jedynie za zezwoleniem Senatu W. M. Gdańska.
Przywóz.
Przywóz.
W stosunku do towarów szybko psujących się powyższe terminy mogą być przez urząd celny skrócone o tyle, o ile tego wymaga stan towaru. W tym wypadku urząd celny zawiadamia o tem stronę.
Zwierzęta oraz przedmioty wybuchowe muszą być zadeklarowane niezwłocznie.
W urzędach celnych II klasy towar musi być zadeklarowany w dniu dostawienia.
O ile po upływie oznaczonych wyżej terminów towar nie zostanie zadeklarowany, urząd celny zarządza załatwienie czynności celnych z urzędu za pośrednictwem kolejowej ajencji celnej.
Również urząd celny zarządza załatwienie czynności celnych z urzędu w wypadkach, gdy strona zadeklaruje towar do oclenia w ustalonym terminie, lecz, nie zrzekłszy się w deklaracji prawa asystowania przy rewizji celnej, nie zjawi się do wspomnianej rewizji w ciągu trzech dni od daty zadeklarowania towaru.
Przy ustnem deklarowaniu towarów wymienionych w punkcie i) a podlegających opłacie celnej, jak też w punktach k) i l) winny być złożone urzędowi celnemu dokumenty handlowe, wymagane przy pisemnej deklaracji, pod rygorami, przewidzianemi w paragrafie 27.
Deklaracja powinna zawierać:
na stronie 1-szej:
na stronie 2-giej:
Jeżeli towary nadchodzą w opakowaniu, należy deklarować wagę brutto każdej sztuki (colli) osobno i wymienić rodzaj opakowania według nazwy, przewidzianej w tabeli tarowej.
Opakowania, niewymienione w tabeli tarowej, deklaruje się tak, jak się one zewnętrznie przedstawiają, np. kufer, konewka, blaszanka i t. p.
Całowagonowe ładunki oraz przesyłki, składające się z większej ilości sztuk (colli), można deklarować sumarycznie, o ile zawierają towar jednakowego gatunku i nadeszły w jednakowem opakowaniu.
Przy deklarowaniu strona może zgłosić deklarację celną nadawcy (§ 19) jako fakturę.
Dołączony wykaz (załącznik II) zawiera zakres ulg, jakie są dopuszczalne przy określaniu w dokumentach handlowych rodzaju niektórych towarów.
Dokumenty handlowe dołączone do deklaracji, winny również podawać zagraniczną cenę towaru, za którą został sprzedany odbiorcy krajowemu. Wystarcza jednak, gdy na dokumencie handlowym lub liście przewozowym nadawca zagraniczny potwierdzi wartość towaru.
Jeżeli dokument handlowy lub zgłoszona w miejsce jego deklaracja celna nadawcy nie zawiera ścisłych określeń pod względem taryfowej przynależności towarów a towary te nie korzystają z ulg wymienionych w załączniku II, strona może na wezwanie urzędu celnego wskazać pisemnie na dokumencie pozycję, punkt i literę taryfy celnej, według których towar ma być oclony. Gdy strona tego uczynić nie może, winna to zaznaczyć na dokumencie.
Temuż rygorowi podlega deklaracja celna nadawcy, o ile zostanie zgłoszona przez stronę jako faktura.
W wypadkach, gdy przedstawiony przez stronę dokument handlowy zawiera ścisłe określenie taryfowej jakości oraz ilości towarów, lub też został przez stronę uzupełniony podaniem pozycji, punktu i litery taryfy celnej, lecz przeprowadzona rewizja towaru wykaże niezgodność stanu faktycznego z określeniem podanem w dokumencie handlowym, ewentualnie przez stronę uzupełnionym, strona ponosi odpowiedzialność według zasad ustawy karnej skarbowej za niezgodne z rzeczywistością zadeklarowanie towaru.
Różnica w wadze pomiędzy ilością zadeklarowaną a ilością ustaloną w wyniku rewizji, nie przewyższająca 10%, nie powoduje wdrażania postępowania karnego.
Deklarację na piśmie formalnie wadliwą należy odrzucić.
Rewizja towaru jest zewnętrzna i wewnętrzna.
Rewizja zewnętrzna polega na obliczeniu sztuk, zbadaniu rodzaju znaków i numerów pojedynczych opakowań i na zbadaniu ich wagi brutto.
Rewizja wewnętrzna ma za zadanie sprawdzić ilość i gatunek towaru całej przesyłki tak, aby żadnej części jej nie uchylono od oclenia, ani też niewłaściwie nie oclono. W tym celu należy otworzyć i zbadać każdą sztukę, o ile o jej zawartości nie można przekonać się inaczej, np, zapomocą prętu rewizyjnego. Gdy przesyłka zawiera więcej sztuk z tym samym towarem, łatwym do zrewidowania i otaryfowania, a jakość i przeznaczenie towaru, ze względu na fakturę, osobę nadawcy lub odbiorcy, rodzaj opakowania, znaki towaru i t. p., nie nasuwają żadnych wątpliwości, można rewizję wewnętrzną ograniczyć do dziesiątej części przesyłki, lecz co najmniej do pięciu sztuk, na których wybór strona nie może wywierać żadnego wpływu. W razie stwierdzenia niezgodności należy rewizją objąć wszystkie sztuki.
Do wagi brutto nie dolicza się jednak dodatkowego opakowania, przeznaczonego do ochrony w drodze, np. drugiej beczki, drugiej skrzyni, słomy jako ochrony zewnętrznej i t. p., oraz wagi środków transportowych (wagonów, wozów, cystern i t. p.), w których towar bezpośrednio jest załadowany;
Do wagi netto nie dolicza się kartonów, papieru, sznurków, tasiemek do obwiązywania towaru, deszczułek wkładkowych, wałków, i t. p. do nawijania tkanin, koronek, wstążek.
Natomiast dolicza się opakowanie bezpośrednie, względnie służące podczas spożycia, o ile to przepisuje taryfa celna lub art. 8.
Bezpośrednie opakowanie, wraz z którem cli się towar (§ 31 lit. b), przedstawiające samodzielny artykuł, podlegający chi wyższemu, niż zawarty w nim towar, należy oprócz tego oclić osobno, według pozycji, przewidzianej dla tego artykułu.
Wagę towarów, opłacających cło od wagi brutto, a których stawka przekracza 10 zł od 100 kg, należy stwierdzać przez faktyczne odważenie. Jeżeli towary znajdują się w opakowaniach jednego rodzaju i jednej wagi, można przeprowadzać tylko próbne odważanie, które jednak musi obejmować co najmniej dziesiątą część przesyłki, wybraną bez wpływu strony. Jeżeli przy próbnem odważaniu okaże się niezgodność, należy odważyć całą przesyłkę.
Faktyczne wyważenie winno nastąpić, o ile urzędnik rewidujący zauważy, że waga rzeczywista opakowania jest mniejsza od ustalonej w tabeli tarowej lub, o ile strona tego zażąda i przedstawi fakturę na poparcie swego żądania. W tym ostatnim wypadku urząd celny może odmówić stronie wyważenia towaru, jeżeli wyważenie będzie połączone z wielkiemi trudnościami lub ze szkodą dla zdrowia uczestników rewizji.
Na wypadek faktycznego wyważenia z jakiejkolwiek przyczyny towaru, dla którego ustanowiona jest tara, cło należy pobrać od wagi wyważonej.
Tabelę tarową dołącza się do niniejszego rozporządzenia (załącznik III).
Wykaz tych towarów załącza się (załącznik IV), We wszystkich jednak wypadkach, mogących wzbudzić wątpliwość co do prawdziwości tary wagonu, czy też jednolitości zawartego w wagonie towaru, należy wagę towaru ustalić przez odważenie towaru, po częściowem lub całkowitem wyładowaniu tegoż.
W potwierdzeniu tem należy uwidocznić:
Gdy nie zgadza się (art. 16), winna wyraźnie to zaznaczyć, wymieniając, jak, zdaniem jej, należy towar otaryfować.
Strona może składać wyjaśnienia w sprawie swego sprzeciwu również poza rewizją celną, aż do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez urząd celny.
W urzędach celnych I klasy:
W urzędach celnych II klasy.
W urzędach celnych II klasy ponowne zbadanie towaru, na żądanie strony, przeprowadza sam naczelnik urzędu. Gdy z ponowną rewizją strona się nie zgodzi, urząd celny winien na żądanie strony natychmiast sporządzić protokół według wzoru Nr. 8 i przedstawić Ministerstwu Skarbu wraz z próbkami towaru.
W urzędach celnych I i II klasy.
W trybie powyższym urzędy celne winny również rozpatrywać i orzekać sprawy taryfowania, poruszane w konkretnych przypadkach przez urzędników rewidujących. Naczelnik urzędu lub jego zastępca obowiązany jest również bez żądania stron jaknajczęściej kontrolować odprawy, dokonywane przez urzędników, i prostować spostrzeżone nieprawidłowości.
Do sprawozdania dołącza urząd złożone przez stronę dokumenty oraz jedną próbkę towaru.
Próbki powinny być wydzielone przez rewidującego urzędnika w obecności strony, w dwóch jednakowych egzemplarzach, z których drugi pozostaje w urzędzie celnym.
Do próbek przymocowuje się kartki (wzór Nr. 10) i przypieczętowuje lakiem w ten sposób, aby ich nie można było odjąć bez uszkodzenia pieczęci. Końce sznurka, którym przywiązane są próbki do kartek, pieczętuje się na odwrotnej stronie kartek pieczęcią strony i urzędu, pozostawiając końce sznurka dla pieczęci Ministerstwa Skarbu przy zwrocie próbek. Kartki, wypełnione według wzoru, podpisują: urzędnik rewidujący i strona.
Przy wydzielaniu próbek należy mieć na uwadze:
Próby należy przedstawiać w takiej ilości i w takim stanie, aby mogły dostatecznie charakteryzować zareklamowany towar i jego przeznaczenie.
Nadesłane egzemplarze próbek, o ile zwrot ich zastrzegła strona w protokóle, zwraca Ministerstwo Skarbu do urzędu celnego wraz z rozstrzygnięciem sprawy, celem doręczenia stronie za pokwitowaniem.
W tych samych terminach, na żądanie strony, może towar być przekazany do wolnego składu celnego lub do innego urzędu celnego, celem uiszczenia należności celnych. Przy przekazaniu do innego urzędu celnego-, należności winny być uiszczone w ciągu sześciu dni od dnia przyjęcia przekazanego towaru pod dozór celny, a przy przekazaniu do wolnego składu celnego - w ciągu terminu koncesyjnego.
Powyższe terminy nie dotyczą jednak żywych zwierząt, przedmiotów wybuchowych oraz towarów szybko psujących się, które muszą być opłacone i odebrane niezwłocznie po dokonaniu odprawy celnej.
W wypadkach, gdy strona wniesie reklamację, z powodu wyniku rewizji celnej i towaru nie podejmie z urzędu celnego (§ 41 lit. f), wymienione wyżej, terminy liczy się od daty zawiadomienia strony o ostatecznem orzeczeniu.
W urzędach celnych II klasy towary winny być opłacone i odebrane w dniu zgłoszenia (§ 20).
Uzyskaną ze sprzedaży gotówkę, po potrąceniu ciążących na towarze należności celnych i przewozowych, kosztów licytacji i innych, otrzymuje strona.
Wywóz.
Wywóz.
O ile przy deklarowaniu ustnem pobierana jest opłata celna (litery a, b, c), urząd celny wystawia pokwitowanie na druku wzór Nr. 12.
Gdy stronie potrzebny jest dowód wywozu, winna ona dołączyć do dokumentów przewozowych osobną deklarację według wzoru Nr. 13, na której graniczny urząd celny poświadcza występ towaru zagranicę.
Deklaracja powinna zawierać:
na stronie 1-szej:
na stronie 2-giej:
Postanowienia § 30, ustalające sposób rewizji zewnętrznej i wewnętrznej, stosuje się, o ile chodzi o towary podlegające cłu wywozowemu lub od których wypłaca się należności eksportowe. Stopień zaś dokładności rewizji towarów wolnych od cła zależy od charakteru towarów, przyczem należy mieć na uwadze, aby pod postacią wolnych, od cła towarów nie były wywożone towary zakazane lub podlegające cłu wywozowemu.
Przywóz i wywóz warunkowy.
Przywóz i wywóz warunkowy.
Przy odprawie warunkowej winno być pobrane zabezpieczenie celne w wysokości przypadającej należności celnej w gotówce względnie w papierach wartościowych według każdorazowych obwieszczeń Ministerstwa Skarbu.
Bliższe postanowienia co do zakresu odpraw warunkowych, kompetencji, ustalenia tożsamości i t. d., określi specjalna instrukcja, która zostanie ogłoszona w Monitorze Polskim.
W podaniach, wnoszonych za pośrednictwem izb handlowo-przemysłowych, w których okręgu leży przedsiębiorstwo, strony powinny wymienić materjały, półfabrykaty, tudzież części składowe, które zamierzają sprowadzać lub wywozić i dokładnie określić towar, który będzie wytworzony. Nadto należy podać siedzibę przedsiębiorstwa, przedstawić szczegółowo przebieg postępowania technicznego i wskazać urząd celny, w którym zamierza się przeprowadzać odprawę.
Izby handlowo-przemysłowe odsyłają podanie w dwutygodniowym terminie ze swą opinją przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu do Ministerstwa Skarbu, po zbadaniu prawdziwości przytoczonych danych. W szczególności izba winna podać, czy możność współzawodnictwa na zagranicznych rynkach zależy istotnie od użycia zagranicznych nieoclonych materjałów, półfabrykatów lub części składowych względnie, czy w kraju jest brak odpowiednich zakładów, które mogłyby dokonać uszlachetnienia.
Minister Skarbu ustala, po przeprowadzeniu próbnej fabrykacji pod dozorem skarbowym, ilościowy stosunek wytworzonych towarów do sprowadzonych materjałów, określając równocześnie ilość odpadków lub dodatku i dopuszczalny ubytek albo przyrost materjału.
W wypadkach ujawnienia nadużycia Minister Skarbu może w każdej chwili cofnąć udzielone pozwolenie, niezależnie od wdrożenia postępowania karnego.
W obu wypadkach winien być podany w wyniku rewizji termin powrotnego wywozu względnie przywozu.
We wszystkich wypadkach powrotnego przywozu, względnie wywozu strona obowiązana jest złożyć kwit warunkowej odprawy, otrzymany z urzędu celnego przy pierwotnej odprawie. Wynik rewizji zależny jest od dochowania przez stronę warunków pierwotnej odprawy, a w szczególności dochowania terminu. Zabezpieczenie celne zwraca się po występie towaru zagranicę.
Przewóz towarów.
Przewóz towarów.
Przekazanie może nastąpić:
Odpowiedzialność za należności celne od przewożonych przesyłek ponosi przedsiębiorstwo przewozowe.
Szczegóły postępowania przy przekazywaniu ustalają osobne instrukcje.
Postanowienia końcowe.
Postanowienia końcowe.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
ZAŁĄCZNIK Nr. I 19
TABELA
TABELA
ZAŁĄCZNIK Nr. II
WYKAZ
WYKAZ
ZAŁĄCZNIK Nr. IV
WYKAZ
WYKAZ
- zmieniony przez § 1 pkt 5 i 6 rozporządzenia z dnia 22 lutego 1932 r. (Dz.U.32.17.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1932 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.56.427) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 sierpnia 1933 r.
-zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 22 lutego 1932 r. (Dz.U.32.17.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1932 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.56.427) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 sierpnia 1933 r.
Zmiany nie zostały naniesione na tekst.
-zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 13 stycznia 1932 r. o uzupełnienieniu tabeli tarowej(Dz.U.32.5.30) z dniem 25 stycznia 1932 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 22 lutego 1932 r. (Dz.U.32.17.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 marca 1932 r.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 11 stycznia 1933 r. o częściowej zmianie tabeli tarowej (Dz.U.33.5.31) z dniem 31 stycznia 1933 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 10 i 11 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.56.427) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 sierpnia 1933 r.
Zmiany nie zostały naniesione na tekst.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (52)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (5)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (17)
- Uzupełnienie spisu instytucyj naukowych i zakładów naukowo-badawczych, mających prawo przywozu z zagranicy bez cła środków, preparatów i przyrządów naukowych.
- Utworzenie w Serafińcach punktu przejściowego.
- Uzupełnienie spisu instytucyj naukowych i zakładów naukowo badawczych, mających prawo przywozu z zagranicy bez cła środków, preparatów i przyrządów naukowych.