Poczty, telegrafy i telefony w czasie wojny lub grożącego Państwu niebezpieczeństwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.51.367 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 6 lipca 1936 r.

USTAWA
z dnia 18 grudnia 1920 r.
o pocztach, telegrafach i telefonach w czasie wojny lub grożącego Państwu niebezpieczeństwa.

(1)
Z chwilą wybuchu wojny lub z chwilą zarządzenia bądź ogólnej, bądź częściowej mobilizacji, albo gdy tego wymaga interes obrony Państwa, stwierdzony uchwałą Rady Ministrów, powziętą na wniosek Ministra Spraw Wojskowych - podporządkowuje się wszystkie władze i urzędy telegraficzne, telefoniczne oraz organa służby teletechnicznej interesom obrony Państwa.
(2)
Takiemu samemu podporządkowaniu w przypadkach, przewidzianych w ustępie pierwszym, podlegać mogą również władze i urzędy pocztowe, gdy potrzebę podporządkowania w interesie obrony Państwa stwierdzi uchwała Rady Ministrów, powzięta na wniosek Ministra Spraw Wojskowych.
(3)
We władzach i urzędach, w których dział służby telegraficznej lub telefonicznej tworzy z działem pocztowym jedną całość i podlega wspólnemu przełożonemu, interesom obrony Państwa zostaje podporządkowany przełożony tej władzy lub urzędu (jego zastępca) albo wyznaczony na kierownika jeden spośród pracowników poczt, telegrafów i telefonów oraz cały personel działu telegraficzno-telefonicznego.
(4)
W rozumieniu ustawy niniejszej wyrażenia: "telegraf i telefon" oznaczają również radjotelegraf, radjotelefon, radjofon i inne środki do porozumiewania się, przesyłania wiadomości, znaków, sygnałów, obrazów lub dźwięków na drodze elektrycznej.
(1)
W przypadkach, przewidzianych w art. 1, przedsiębiorstwa telegrafów i telefonów prywatnych przechodzą pod zarząd Ministra Poczt i Telegrafów, a ich władze (zarządy) stają się organami wykonawczemi Ministra Poczt i Telegrafów. Przedsiębiorstwa te z tytułu poddania ich pod zarząd państwowy nie mogą sobie rościć żadnych pretensyj do Skarbu Państwa.
(2)
Władze i urzędy pocztowe, telegraficzne i telefoniczne oraz przedsiębiorstwa telegrafów i telefonów prywatnych obowiązane są do ścisłego współdziałania w czasie pokoju z władzami wojskowemi w pracach przygotowawczych, dotyczących wojennej sprawności poczt i urządzeń telegraficznych i telefonicznych.

Władze i urzędy pocztowe, telegraficzne i telefoniczne, przedsiębiorstwa telegrafów i telefonów prywatnych, tudzież przedsiębiorstwa, pracujące w zakresie telegrafji i telefonji, obowiązane są w warunkach przewidzianych w art. 1:

a)
do wykonywania żądań właściwej władzy wojskowej w zakresie służby pocztowej, telegraficznej i telefonicznej,
b)
do dostarczania na żądanie Ministra Spraw Wojskowych lub upoważnionych przez niego organów posiadanych środków, materjałów i urządzeń, potrzebnych dla komunikacji i łączności wojsk.

Władze i urzędy telegraficzne i telefoniczne, przedsiębiorstwa telegrafów i telefonów prywatnych, tudzież przedsiębiorstwa pracujące w zakresie telegrafji i telefonji, podporządkowane interesom obrony Państwa - zatrzymują całkowitą odpowiedzialność za fachowo - techniczne kierownictwo i sprawność podległych im sieci, urządzeń i przedsiębiorstw telegraficznych i telefonicznych.

W wypadkach, w których sprawność władz i urzędów lub przedsiębiorstw pocztowych, telegraficznych i telefonicznych nie zaspakaja żądań Ministra Spraw Wojskowych lub upoważnionych przez niego organów, służy Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Poczt i Telegrafów prawo wkraczania w zakres ich działania i wydawania zarządzeń we wszystkich sprawach, dotyczących komunikacji, łączności wojsk i interesów obrony Państwa.

(1)
Funkcjonarjusz lub pracownik poczt, telegrafów i telefonów, który w warunkach, przewidzianych w art. 1, porzuca samowolnie służbę, albo umyślnie narusza lub zaniedbuje obowiązki służbowe, albo też umyślnie dopuszcza się innego działania lub zaniechania, obniżającego sprawność poczt, telegrafów i telefonów lub zagrażającego ruchowi komunikacji pocztowej, telegraficznej i telefonicznej, podlega karze więzienia do lat pięciu.
(2)
W warunkach, przewidzianych w art. 1, może Rada Ministrów w drodze rozporządzenia poddać funkcjonarjuszów i pracowników poczt, telegrafów i telefonów właściwości sądów wojskowych za przestępstwa, wymienione w ust. (1).
(1)
W warunkach, przewidzianych w art. 1, każdy funkcjonarjusz lub pracownik poczt, telegrafów i telefonów aż do 60 roku życia włącznie może być odpowiednio do swych kwalifikacyj i w zakresie swojej specjalności powołany do wojskowej służby łączności w telegrafach i telefonach lub do wojskowej służby w pocztach - jeżeli w myśl obowiązujących ustaw nie podlega obowiązkowi wojskowej służby czynnej, służby w rezerwie lub w pospolitem ruszeniu.
(2)
Ponadto mogą być wówczas powołani do wojskowej służby łączności w telegrafach i telefonach lub do wojskowej służby w pocztach i ci obywatele Państwa Polskiego aż do 60 roku życia włącznie, którzy:
a)
byli funkcjonarjuszami lub pracownikami poczt, telegrafów i telefonów, albo
b)
pozostawali, choćby tylko czasowo, w służbie wojskowej w pocztach, telegrafach i telefonach, albo
c)
mają fachowe wykształcenie lub fachową praktykę w powyższej dziedzinie -

jeżeli w myśl obowiązujących ustaw nie podlegają obowiązkowi wojskowej służby czynnej, służby w rezerwie lub w pospolitem ruszeniu.

(1)
Ilość i kategorje osób, które mają być powołane do służby w myśl art. 7, ustali Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z właściwymi ministrami.
(2)
Uposażenie i wynagrodzenie funkcjonarjuszów państwowych i pracowników przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon", na wypadek powołania do służby wojskowej, normują szczególne przepisy. Uposażenie innych osób, powołanych na mocy art. 7, ustali Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Osoby, powołane w myśl art. 7 do wojskowej służby łączności w telegrafach i telefonach lub do wojskowej służby w pocztach, stają się osobami wojskowemi, podlegającemi narówni z innemi osobami wojskowemi władzom, ustawom i sądom wojskowym, i jako takie składają przysięgę wojskową.

Przepisy art. 6 - 9 stosuje się tak do mężczyzn jak i do kobiet.

Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Poczt i Telegrafów.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia. Z tym dniem traci moc obowiązującą ustawa z dnia 2 sierpnia 1919 r. (Dz. Pr. Nr. 65, poz. 396), o ile dotyczy pracowników poczt, radjotelegrafów, telegrafów i telefonów, tudzież wszelkie inne ustawy, przepisy i zarządzenia, o ile są w sprzeczności z niniejszą ustawą.