§ 14. - Orzekanie o czasowej niezdolności do pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.63.302

Akt utracił moc

Wersja od: 9 sierpnia 1999 r.

§  14.

1. Po 30 dniach niezdolności do pracy lekarz prowadzący leczenie, wydając pracownikowi orzeczenie o dalszej niezdolności do pracy, ocenia jednocześnie, czy stan zdrowia pracownika uzasadnia potrzebę przeprowadzenia rehabilitacji leczniczej, a w przypadku stwierdzenia takiej potrzeby - wypełnia wniosek według wzoru ustalonego w przepisach odrębnych.

2. Nie później niż na 60 dni przed zakończeniem okresu zasiłkowego lekarz prowadzący leczenie w warunkach ambulatoryjnych, domowych oraz w szpitalu przeprowadza badanie i ocenę, czy stan zdrowia pracownika:

1) rokuje odzyskanie zdolności do pracy przed zakończeniem okresu zasiłkowego,

2) uzasadnia wystąpienie z wnioskiem o przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego na okres nie dłuższy niż 3 miesiące,

3) uzasadnia złożenie wniosku o ustalenie prawa do renty inwalidzkiej.

3. Nie później niż na 60 dni przed zakończeniem przedłużonego okresu zasiłkowego lekarz, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza badanie i ocenia, czy stan zdrowia pracownika uzasadnia odpowiednie zastosowanie przepisu ust. 2 pkt 1 lub pkt 3 albo uzasadnia złożenie wniosku o ustalenie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

4. Lekarz prowadzący leczenie powinien poinformować pracownika o terminie badań określonych w ust. 2 i 3, w toku prowadzonego leczenia.

5. Badanie, o którym mowa w ust. 2 i 3, przeprowadza się w domu pracownika, jeśli jest obłożnie chory.