Rozdział 4 - Nagrody i kary dyscyplinarne. - Organizacja i zasady pobytu nieletnich w zakładach poprawczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.26.126

Akt utracił moc
Wersja od: 14 marca 1995 r.

Rozdział  4

Nagrody i kary dyscyplinarne.

§  28.
W celu wzmocnienia motywacji wychowanków do zachowań pozytywnych stosuje się następujące nagrody:
1)
pochwałę,
2)
pochwałę wobec wszystkich wychowanków,
3)
udział w wycieczkach, obozach, rajdach, organizowanych przez zakład lub przez instytucje państwowe, organizacje młodzieżowe, kluby sportowe i inne organizacje społeczne - dla wyróżniających się wychowanków,
4)
indywidualne korzystanie z rozrywek kulturalnych, oświatowych i sportowych na zewnątrz zakładu,
5)
zezwolenie na rozmowę telefoniczną na koszt zakładu,
6)
przyznanie nagrody rzeczowej lub pieniężnej,
7)
zezwolenie na wykonanie przedmiotu lub usługi w warsztatach szkolnych na potrzeby wychowanka,
8)
podwyższenie wychowankowi wynagrodzenia za pracę,
9)
udzielenie przepustki na indywidualne przebywanie poza terenem zakładu w czasie wolnym od nauki i pracy bez nadzoru wychowawczego,
10)
udzielenie urlopu,
11)
list pochwalny powiadamiający rodziców (opiekuna) nieletniego lub sąd rodzinny wykonujący orzeczenie, o wyróżniającym się zachowaniu wychowanka,
12)
umieszczenie poza zakładem na określony czas, tytułem próby, na mocy art. 90 ustawy,
13)
przedstawienie do warunkowego zwolnienia.
§  29.
1.
Nagrody przyznaje dyrektor zakładu lub upoważniony przez niego pracownik pedagogiczny.
2.
Nagrody wymienione w § 28 pkt 12 i 13 przyznaje dyrektor zakładu po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej.
3.
O przyznaniu nagrody dokonuje się adnotacji w aktach wychowanka.
§  30.
1.
Wychowanek, który dopuścił się naruszenia regulaminu, podlega karze dyscyplinarnej.
2.
Karami dyscyplinarnymi są:
1)
upomnienie,
2)
nagana wobec ogółu wychowanków,
3)
zawiadomienie rodziców (opiekuna) o niewłaściwym zachowaniu wychowanka,
4)
cofnięcie udzielonych, a nie zrealizowanych w pełni wszystkich lub niektórych nagród,
5)
pozbawienie możliwości podejmowania pieniędzy z książeczki oszczędnościowej PKO na okres dwóch miesięcy,
6)
pozbawienie lub ograniczenie prawa spotykania się z osobami z zewnątrz; zakaz ten nie dotyczy rodziców (opiekuna),
7)
wstrzymanie przepustek na okres do jednego miesiąca,
8)
zawieszenie prawa do urlopu na okres do trzech miesięcy,
9)
zmniejszenie urlopu przewidzianego w § 26 ust. 1 do 14 dni,
10)
przeniesienie do zakładu dla nieletnich o wzmożonym nadzorze wychowawczym.
3.
O popełnieniu przez wychowanka czynu karalnego dyrektor zakładu zawiadamia niezwłocznie sąd rodzinny wykonujący orzeczenie.
§  31.
1.
Kary dyscyplinarne wymierza dyrektor zakładu lub upoważniony przez niego pracownik pedagogiczny.
2.
Karę przeniesienia do zakładu dla nieletnich o wzmożonym nadzorze wychowawczym stosuje się za zgodą sędziego rodzinnego. W razie konieczności natychmiastowego przeniesienia, decyzja wymaga zatwierdzenia przez sędziego rodzinnego.
§  32.
1.
W sprawie ukarania dyscyplinarnego przeprowadza się postępowanie wyjaśniające; z przebiegu postępowania sporządza się notatkę służbową.
2.
Decyzja o ukaraniu powinna być wydana na piśmie i zawierać: określenie przewinienia dyscyplinarnego, rodzaj kary i jej uzasadnienie. Decyzję o ukaraniu podaje się do wiadomości ukaranego i włącza się do jego akt.
3.
Zażalenia na decyzję o rozpatrzeniu sprawy w trybie dyscyplinarnym, o której mowa w art. 91 § 1 ustawy, wychowanek składa za pośrednictwem dyrektora zakładu; dyrektor zakładu niezwłocznie przekazuje zażalenie sędziemu rodzinnemu sprawującemu nadzór nad zakładem.
4.
W stosunku do wychowanka, który przeprosił osobę pokrzywdzoną oraz naprawił wyrządzoną szkodę, można odstąpić od wymierzenia lub wykonania kary dyscyplinarnej.
§  33.
1.
Kary dyscyplinarne mogą być stosowane tylko indywidualnie.
2.
Za jedno przewinienie, a także za kilka przewinień rozpatrywanych łącznie, wymierza się jedną karę dyscyplinarną.
§  34.
Wykonanie kary dyscyplinarnej może być zawieszone na okres 3 miesięcy lub kara może być darowana w części lub w całości, jeżeli uzasadnia to przypuszczenie, że zachowanie wychowanka mimo niewykonania kary ulegnie poprawie. Jeżeli w okresie zawieszenia kary nieletni sprawuje się nienagannie, zawieszona kara zostaje darowana.
§  35.
Nie należy wymierzać tego samego rodzaju kary dyscyplinarnej ponownie w taki sposób, aby stanowiła ona przedłużenie kary wymierzonej poprzednio.