Organizacja i zasady pobytu nieletnich w zakładach poprawczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.26.126

Akt utracił moc
Wersja od: 14 marca 1995 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 7 maja 1983 r.
w sprawie organizacji i zasad pobytu nieletnich w zakładach poprawczych.

Na podstawie art. 95 § 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228), zwanej dalej "ustawą", zarządza się, co następuje:

Przepisy ogólne.

§  1.
Zakład poprawczy, zwany dalej "zakładem", jest specjalną placówką wychowawczą o charakterze resocjalizacyjnym, czynną przez cały rok.
§  2.
Zadaniem zakładu jest resocjalizacja nieletnich, zmierzająca do zmiany ich postaw wobec siebie i innych w kierunku społecznie pożądanym, zapewniającym prawidłowy rozwój osobowości, a zwłaszcza kształtowanie pozytywnych zainteresowań, właściwej hierarchii wartości oraz przestrzeganie przyjętych zasad współżycia społecznego.
§  3.
Zadania resocjalizacyjne zakład realizuje przez nauczanie i wychowanie, kształcenie zawodowe, działalność ideowo-wychowawczą organizacji młodzieżowych i społecznych, zajęcia kulturalno-oświatowe i sportowe, przy współudziale samorządu wychowanków oraz współpracy ze środowiskiem i rodziną nieletniego.
§  4.
Resocjalizację nieletnich realizuje się stosując system wychowawczy zakładu, opracowany i przyjęty przez jego radę pedagogiczną; system ten powinien uwzględniać zasady współczesnej wiedzy pedagogicznej oraz dyscyplin pokrewnych, specyfikę placówki i indywidualne właściwości psychofizyczne wychowanków.
§  5.
Zakład przy wykonywaniu zadań współpracuje z instytucjami państwowymi i organizacjami społecznymi, a zwłaszcza ze szkołami, organizacjami młodzieżowymi, zakładami pracy, domami kultury, klubami sportowymi.
§  6.
1. 1
Bezpośredni nadzór administracyjny i pedagogiczny nad zakładami, z zachowaniem uprawnień kuratorów oświaty i z zastrzeżeniem ust. 2, sprawuje Minister Sprawiedliwości osobiście, za pośrednictwem swoich organów oraz wizytatorów Ministerstwa Sprawiedliwości i sądów powszechnych.
2. 2
Bezpośredni nadzór finansowo-gospodarczy nad zakładami sprawują prezesi sądów powszechnych wyznaczonych przez Ministra Sprawiedliwości..
3. 3
Nadzór nad prawidłowym wykonywaniem środka poprawczego sprawuje sędzia rodzinny.
4. 4
Nadzór nad działalnością służby zdrowia w zakładach sprawują właściwe terenowo zespoły opieki zdrowotnej dla ogółu ludności.
5. 5
Nadzór pedagogiczny w zakresie kształcenia i wychowania regulują odrębne przepisy.

Przyjmowanie do zakładu.

§  7.
Podstawę przyjęcia nieletniego do zakładu stanowią: prawomocne orzeczenie sądu, nakaz przyjęcia i skierowanie wydane przez organ uprawniony do kierowania.
§  8.
1.
Nieletniego przyjmuje do zakładu dyrektor lub upoważniony przez niego pracownik pedagogiczny; dyrektor zakładu przeprowadza z nieletnim rozmowę nacechowaną życzliwością, podczas której zapoznaje go z warunkami pobytu, możliwościami kontynuowania nauki oraz z jego obowiązkami i uprawnieniami.
2.
O przyjęciu nieletniego do zakładu dyrektor zawiadamia niezwłocznie sąd wykonujący orzeczenie oraz rodziców (opiekuna) nieletniego, których informuje jednocześnie o zasadach utrzymywania z nieletnim korespondencji, przesyłania mu paczek, pieniędzy i częstotliwości odwiedzania go.
§  9.
1.
Nieletni jest obowiązany przekazać do depozytu zakładu posiadane pieniądze, przedmioty wartościowe, a jeżeli przepisy dotyczące rodzaju zakładu tego wymagają - również ubranie, bieliznę, obuwie i inne przedmioty, których posiadanie jest zabronione.
2.
Przyjęte od nieletniego pieniądze wpłaca się na jego książeczkę oszczędnościową PKO.
§  10.
1.
Po przyjęciu kieruje się nieletniego do izby przejściowej w celu przeprowadzenia zabiegów higienicznosanitarnych i badań lekarskich.
2.
W czasie pobytu w izbie przejściowej kontakt z wychowankiem nawiązują osoby, które będą kierowały procesem jego resocjalizacji.
3.
Pobyt wychowanka w izbie przejściowej powinien być możliwie krótki; w żadnym razie nie może trwać dłużej niż 14 dni.

Organizacja i warunki pobytu wychowanków w zakładzie.

§  11.
Porządek dnia i rozkład zajęć w zakładzie ustala dyrektor w porozumieniu z radą pedagogiczną.
§  12.
Zakład jest obowiązany tak organizować działalność resocjalizacyjną, aby włączyć wychowanka do aktywnego udziału w zajęciach organizowanych w zakładzie i pozazakładowym środowisku społecznym.
§  13.
Odpowiednio sprawowany nadzór nad wychowankami, całodzienna nad nimi opieka wychowawcza oraz właściwa organizacja zajęć powinny uniemożliwiać samowolne opuszczanie zakładu przez wychowanków.
§  14.
1.
W wypadkach uzasadnionych względami wychowawczymi można dokonać przeszukania osobistego wychowanka lub przedmiotów pozostających w jego dyspozycji, a także pomieszczenia, w którym wychowanek przebywa.
2.
Przeszukanie wychowanka przeprowadza osoba tej samej płci.
§  15.
1.
Wychowankom zakładu zapewnia się odpowiednio do potrzeb odzież, bieliznę, obuwie, materiały, przybory szkolne i podręczniki, sprzęt i środki czystości oraz inne przedmioty codziennego użytku.
2.
Wychowankom zapewnia się całodzienne wyżywienie według ustalonych norm i zasad żywieniowych. Sposób przyrządzania oraz jakość posiłków podlegają kontroli służby zdrowia zakładu. Jeżeli stan zdrowia wychowanka tego wymaga, otrzymuje on wyżywienie według zaleceń lekarza.
3.
Wychowanek może korzystać z własnego ubrania, bielizny i obuwia według zasad ustalonych przez radę pedagogiczną.
§  16.
Wychowankowi w miarę potrzeby umożliwia się dokonywanie zakupów żywności, ubrania, obuwia, bielizny i innych przedmiotów osobistego użytku oraz pokrywanie wydatków na cele kulturalno-oświatowe i sportowe.
§  17.
1.
Wychowanek może otrzymywać paczki, głównie z żywnością, ubraniem, bielizną, obuwiem, książkami lub innymi przedmiotami osobistego użytku.
2.
Paczki doręczane są wychowankowi za pokwitowaniem; w uzasadnionych wypadkach ich zawartość może być poddana kontroli. Znajdujące się w paczkach artykuły żywnościowe nie nadające się do spożycia podlegają zniszczeniu w obecności wychowanka, a przedmioty uznane za niedozwolone do użytku w zakładzie przekazuje się do depozytu.
§  17a. 6
 
1.
Wychowanek otrzymuje na własne wydatki kwoty pieniężne zwane "kieszonkowym", wypłacane ze środków przeznaczonych na utrzymanie zakładu.
2.
Kwoty przeznaczone na wypłatę kieszonkowego nalicza się miesięcznie na wychowanka w wysokości 6% najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie Kodeksu pracy.
3.
Wysokość kieszonkowego wynosi miesięcznie 2,5% najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego w ust. 2.
4.
W przypadkach uzasadnionych trudną sytuacją materialną nieletniego, względami osobistymi lub wychowawczymi kieszonkowe może być wypłacane w innej wysokości niż określona w ust. 3, nie większej jednak niż 10% najniższego wynagrodzenia pracowników określonego w ust. 2.
5.
Wysokość kieszonkowego ustala indywidualnie dla wychowanka dyrektor zakładu.
6.
W przypadku ucieczki nieletniego z zakładu lub nie usprawiedliwionej nieobecności, spowodowanej niezgłoszeniem się w ustalonym terminie z urlopu lub przepustki, nieletni traci prawo do kieszonkowego przez okres trzech miesięcy.
§  18.
Wychowanek może otrzymywać pieniądze od osób, instytucji lub organizacji; otrzymane pieniądze wychowanek jest obowiązany wpłacić na swoją książeczkę oszczędnościową PKO.
§  19.
Zakład zapewnia wychowankom bezpłatną opiekę zdrowotną oraz - w razie potrzeby - leczenie; o wypadkach poważniejszych zachorowań zawiadamia się rodziców (opiekuna) i właściwy sąd rodzinny.
§  20.
1.
Wychowance w okresie ciąży, porodu i po porodzie zapewnia się właściwą opiekę lekarską, świadczoną przez zakłady opieki zdrowotnej. Sytuację macierzyńską uwzględnia się w pracy resocjalizacyjnej, przygotowując wychowankę do prawidłowego pełnienia roli matki.
2.
O stanie ciąży wychowanki i urodzeniu przez nią dziecka dyrektor zakładu zawiadamia właściwy sąd rodzinny oraz jej rodziców (opiekuna).
3.
Zakład udziela wychowance pomocy w umieszczeniu dziecka w instytucji opiekuńczej i w zorganizowaniu opieki nad dzieckiem. Jeżeli wychowanka może zapewnić dziecku właściwą opiekę, a względy resocjalizacyjne nie stoją temu na przeszkodzie, umieszcza się ją poza zakładem.
§  21.
Zakład uniemożliwia wychowankom nabywanie i spożywanie napojów alkoholowych i środków odurzających; zakład prowadzi działalność wychowawczą i uświadamiającą, dotyczącą szkodliwości spożywania alkoholu, środków odurzających i palenia tytoniu.
§  22.
Wychowankom zakładu zapewnia się możliwość utrzymywania kontaktów ze środowiskiem pozazakładowym, a zwłaszcza z rodziną i osobami najbliższymi, w formie korespondencji i wzajemnych odwiedzin. Rodzaj i sposób utrzymywania kontaktów ustala rada pedagogiczna.
§  23.
1.
Korespondencja wychowanka może być kontrolowana przez dyrektora lub upoważnionych przez niego pracowników pedagogicznych. W razie ujawnienia treści, które mogą wpłynąć ujemnie na przebieg resocjalizacji, korespondencji nie doręcza się wychowankowi. Korespondencję zatrzymaną włącza się do akt wychowanka. O zatrzymaniu korespondencji zawiadamia się wychowanka.
2.
Korespondencja wychowanka z urzędami nie podlega zatrzymaniu.
§  24.
1.
Zakład udziela wszechstronnej pomocy wychowankowi w nawiązywaniu kontaktów z rodzicami lub opiekunami bądź innymi osobami wywierającymi na niego pozytywny wpływ wychowawczy.
2.
Pracownicy pedagogiczni powinni udzielać rodzicom lub opiekunom wychowanków wszechstronnych informacji o ich wynikach w nauce i o zachowaniu się oraz ustalać z nimi jednolite zasady postępowania wychowawczego.
3.
Dyrektor zakładu lub osoba przez niego upoważniona może ograniczyć kontakty wychowanka z osobami wywierającymi ujemny wpływ na przebieg procesu resocjalizacji. Ograniczenia te nie dotyczą rodziców (opiekuna) wychowanka.
§  25.
W sprawach związanych z postępowaniem sądowym zapewnia się wychowankowi możliwość kontaktowania się z obrońcą na terenie zakładu, bez udziału innych osób.
§  26.
1.
Wychowankowi, który wykazuje poprawę w zachowaniu, pozytywny stosunek do nauki i pracy oraz postępowaniem swoim daje podstawę do przypuszczenia, że poza zakładem będzie zachowywał się nienagannie i powróci do zakładu w wyznaczonym terminie, może być udzielony urlop w wymiarze do 42 dni w ciągu roku.
2.
W wypadkach uzasadnionych ważnymi względami osobistymi lub rodzinnymi wychowankowi może być udzielone zezwolenie na czasowe opuszczenie zakładu - w każdym czasie.
§  27.
1.
Wychowankom przebywającym w zakładzie umożliwia się spełnianie praktyk religijnych, korzystanie z posług religijnych oraz posiadanie przedmiotów niezbędnych do spełniania tych praktyk.
2.
Sposób i warunki spełniania praktyk religijnych oraz korzystanie z posług religijnych regulują odrębne przepisy.

Nagrody i kary dyscyplinarne.

§  28.
W celu wzmocnienia motywacji wychowanków do zachowań pozytywnych stosuje się następujące nagrody:
1)
pochwałę,
2)
pochwałę wobec wszystkich wychowanków,
3)
udział w wycieczkach, obozach, rajdach, organizowanych przez zakład lub przez instytucje państwowe, organizacje młodzieżowe, kluby sportowe i inne organizacje społeczne - dla wyróżniających się wychowanków,
4)
indywidualne korzystanie z rozrywek kulturalnych, oświatowych i sportowych na zewnątrz zakładu,
5)
zezwolenie na rozmowę telefoniczną na koszt zakładu,
6)
przyznanie nagrody rzeczowej lub pieniężnej,
7)
zezwolenie na wykonanie przedmiotu lub usługi w warsztatach szkolnych na potrzeby wychowanka,
8)
podwyższenie wychowankowi wynagrodzenia za pracę,
9)
udzielenie przepustki na indywidualne przebywanie poza terenem zakładu w czasie wolnym od nauki i pracy bez nadzoru wychowawczego,
10)
udzielenie urlopu,
11)
list pochwalny powiadamiający rodziców (opiekuna) nieletniego lub sąd rodzinny wykonujący orzeczenie, o wyróżniającym się zachowaniu wychowanka,
12)
umieszczenie poza zakładem na określony czas, tytułem próby, na mocy art. 90 ustawy,
13)
przedstawienie do warunkowego zwolnienia.
§  29.
1.
Nagrody przyznaje dyrektor zakładu lub upoważniony przez niego pracownik pedagogiczny.
2.
Nagrody wymienione w § 28 pkt 12 i 13 przyznaje dyrektor zakładu po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej.
3.
O przyznaniu nagrody dokonuje się adnotacji w aktach wychowanka.
§  30.
1.
Wychowanek, który dopuścił się naruszenia regulaminu, podlega karze dyscyplinarnej.
2.
Karami dyscyplinarnymi są:
1)
upomnienie,
2)
nagana wobec ogółu wychowanków,
3)
zawiadomienie rodziców (opiekuna) o niewłaściwym zachowaniu wychowanka,
4)
cofnięcie udzielonych, a nie zrealizowanych w pełni wszystkich lub niektórych nagród,
5)
pozbawienie możliwości podejmowania pieniędzy z książeczki oszczędnościowej PKO na okres dwóch miesięcy,
6)
pozbawienie lub ograniczenie prawa spotykania się z osobami z zewnątrz; zakaz ten nie dotyczy rodziców (opiekuna),
7)
wstrzymanie przepustek na okres do jednego miesiąca,
8)
zawieszenie prawa do urlopu na okres do trzech miesięcy,
9)
zmniejszenie urlopu przewidzianego w § 26 ust. 1 do 14 dni,
10)
przeniesienie do zakładu dla nieletnich o wzmożonym nadzorze wychowawczym.
3.
O popełnieniu przez wychowanka czynu karalnego dyrektor zakładu zawiadamia niezwłocznie sąd rodzinny wykonujący orzeczenie.
§  31.
1.
Kary dyscyplinarne wymierza dyrektor zakładu lub upoważniony przez niego pracownik pedagogiczny.
2.
Karę przeniesienia do zakładu dla nieletnich o wzmożonym nadzorze wychowawczym stosuje się za zgodą sędziego rodzinnego. W razie konieczności natychmiastowego przeniesienia, decyzja wymaga zatwierdzenia przez sędziego rodzinnego.
§  32.
1.
W sprawie ukarania dyscyplinarnego przeprowadza się postępowanie wyjaśniające; z przebiegu postępowania sporządza się notatkę służbową.
2.
Decyzja o ukaraniu powinna być wydana na piśmie i zawierać: określenie przewinienia dyscyplinarnego, rodzaj kary i jej uzasadnienie. Decyzję o ukaraniu podaje się do wiadomości ukaranego i włącza się do jego akt.
3.
Zażalenia na decyzję o rozpatrzeniu sprawy w trybie dyscyplinarnym, o której mowa w art. 91 § 1 ustawy, wychowanek składa za pośrednictwem dyrektora zakładu; dyrektor zakładu niezwłocznie przekazuje zażalenie sędziemu rodzinnemu sprawującemu nadzór nad zakładem.
4.
W stosunku do wychowanka, który przeprosił osobę pokrzywdzoną oraz naprawił wyrządzoną szkodę, można odstąpić od wymierzenia lub wykonania kary dyscyplinarnej.
§  33.
1.
Kary dyscyplinarne mogą być stosowane tylko indywidualnie.
2.
Za jedno przewinienie, a także za kilka przewinień rozpatrywanych łącznie, wymierza się jedną karę dyscyplinarną.
§  34.
Wykonanie kary dyscyplinarnej może być zawieszone na okres 3 miesięcy lub kara może być darowana w części lub w całości, jeżeli uzasadnia to przypuszczenie, że zachowanie wychowanka mimo niewykonania kary ulegnie poprawie. Jeżeli w okresie zawieszenia kary nieletni sprawuje się nienagannie, zawieszona kara zostaje darowana.
§  35.
Nie należy wymierzać tego samego rodzaju kary dyscyplinarnej ponownie w taki sposób, aby stanowiła ona przedłużenie kary wymierzonej poprzednio.

Przenoszenie wychowanka do innego zakładu.

§  36.
1.
Przeniesienie wychowanka do innego zakładu tego samego rodzaju może nastąpić ze względu na brak w danym zakładzie odpowiedniej szkoły, kierunku szkolenia zawodowego, a także ze względów wychowawczych.
2.
Przeniesienie może nastąpić na wniosek dyrektora zakładu, na prośbę wychowanka lub jego rodziców (opiekuna).
§  37.
Przeniesienie wychowanka do innego rodzaju zakładu, niż określił sąd rodzinny w orzeczeniu o umieszczeniu nieletniego w zakładzie, oraz przeniesienie wychowanka do zakładu dla nieletnich o wzmożonym nadzorze wychowawczym może nastąpić za zgodą sędziego rodzinnego. W razie konieczności natychmiastowego przeniesienia wychowanka do zakładu o wzmożonym nadzorze wychowawczym, przeniesienie wymaga zatwierdzenia przez sędziego rodzinnego.
§  38.
1.
Do wniosku o przeniesienie wychowanka do innego zakładu należy załączyć opinię psychologa i pedagoga społecznego, a do wniosku o przeniesienie do zakładu dla nieletnich z zaburzeniami neuropsychicznymi i innymi zaburzeniami osobowości lub do zakładu dla nieletnich o wzmożonym nadzorze wychowawczym - także opinię psychiatry.
2.
Zakładowi, do którego wychowanek zostaje przeniesiony, przekazuje się jego akta osobowe i depozyty.
§  39.
Wychowanek, wobec którego podjęto decyzję o przeniesieniu, powinien być poddany badaniom lekarskim w celu ustalenia, czy stan jego zdrowia pozwala na przeniesienie.
§  40.
1.
O przeniesieniu wychowanka do innego zakładu dyrektor zawiadamia niezwłocznie sąd rodzinny i rodziców (opiekuna) nieletniego.
2.
Szczegółowe zasady i tryb kierowania wychowanków do zakładów oraz ich przenoszenia regulują odrębne przepisy.

Umieszczenie poza zakładem.

§  41.
Dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może umieścić wychowanka na czas określony poza zakładem w trybie art. 90 ustawy, jeżeli przemawiają za tym względy resocjalizacyjne lub zdrowotne.
§  42.
1.
Wychowanek może być umieszczony w instytucji państwowej lub u osób, które dają rękojmię właściwego oddziaływania wychowawczego, a także skierowany do uspołecznionego zakładu pracy w celu wykonywania pracy.
2.
Jeżeli wychowanek został umieszczony poza zakładem na terenie innego województwa, dyrektor zwraca się do sądu rodzinnego, właściwego ze względu na miejsce pobytu wychowanka, o wyznaczenie kuratora w celu udzielenia pomocy w sprawowaniu właściwego nadzoru.
§  43.
Jeżeli zachowanie wychowanka poza zakładem jest niezgodne z ustalonymi wobec niego obowiązkami, a w szczególności wychowanek zachowuje się nagannie, nie uczy się lub nie pracuje, dyrektor zakładu w porozumieniu z radą pedagogiczną może w każdej chwili cofnąć decyzję o umieszczeniu poza zakładem.

Zwalnianie wychowanka z zakładu.

§  44.
Zwolnienie wychowanka z zakładu następuje w wypadkach przewidzianych w ustawie.
§  45.
W razie warunkowego zwolnienia wychowanka, gdy powrót jego do środowiska rodzinnego nie byłby pożądany, dyrektor współdziała z sądem rodzinnym w przygotowaniu mu odpowiedniego środowiska zastępczego.
§  46.
1.
W okresie poprzedzającym zwolnienie zakład ułatwia wychowankowi zakup ubrania, bielizny, obuwia i innych niezbędnych przedmiotów z jego własnych funduszów.
2.
Jeżeli zwalniany wychowanek nie posiada własnych pieniędzy i nie może uzyskać potrzebnej pomocy od rodziców (opiekuna), dyrektor udziela mu pomocy finansowej.
3.
Zakład ustala także rodzaj i zakres pomocy, jakiej wychowanek będzie potrzebował po zwolnieniu z zakładu: wniosek w tej sprawie przekazuje się do właściwego sądu rodzinnego.
§  47.
O dacie zwolnienia wychowanka zakład zawiadamia rodziców (opiekuna) nieletniego w odpowiednim terminie i w uzasadnionych wypadkach prosi o ich przybycie w dniu zwolnienia w celu przekazania im wychowanka.
§  48.
1.
Zwalnianemu wychowankowi należy wydać tymczasowe zaświadczenie tożsamości lub dowód osobisty, świadectwo szkolne, dokumenty ukończenia lub przebiegu nauki szkolnej, pieniądze i inne przedmioty stanowiące jego własność. Wychowanek wymagający leczenia otrzymuje również odpowiednie świadectwo lekarskie.
2.
Jeżeli wychowankowi nie mogą być wydane pieniądze i przedmioty będące jego własnością, przesyła się je na adres rodziców (opiekuna), a w uzasadnionych wypadkach - na adres wskazany przez wychowanka.
3.
Przed zwolnieniem wychowanka odbiera się od niego przedmioty będące własnością zakładu, przydzielone mu uprzednio do używania.

Struktura organizacyjna i pracownicy zakładu.

§  49.
Zakład prowadzi:
1)
szkołę (szkoły),
2)
warsztaty szkolne (gospodarstwo pomocnicze),
3)
internat,
4)
inne służby zapewniające realizację zadań zakładu.
§  50.
1.
Dla zapewnienia prawidłowej realizacji zadań resocjalizacyjnych zakład powinien posiadać przede wszystkim:
1)
sale lekcyjne (pracownie przedmiotowe) z zapleczem na środki dydaktyczne,
2)
pomieszczenia warsztatowe wyposażone w maszyny, urządzenia i narzędzia odpowiednie do kierunków prowadzonego szkolenia zawodowego,
3)
pomieszczenia mieszkalne, rekreacyjne i higieniczno-sanitarne, wyposażone w sprzęt i meble o charakterze domowym i wystroju sprzyjającym kształtowaniu kulturalnych i estetycznych potrzeb i nawyków wychowanków,
4)
salę gimnastyczną,
5)
bibliotekę z czytelnią,
6)
inne pomieszczenia.
2.
W otoczeniu zakładu powinny znajdować się odpowiednie tereny i urządzenia zapewniające możliwość prowadzenia różnorodnych zajęć rekreacyjnych i sportowych.
§  51.
1.
W zakładzie zatrudnia się:
1)
pracowników pedagogicznych (nauczycieli, wychowawców, psychologa, pedagoga społecznego),
2)
pracowników ekonomicznych, administracyjnych i obsługi,
3)
pracowników służby zdrowia,
4)
pracowników gospodarstwa pomocniczego.
2.
Liczbę pracowników, ich kwalifikacje oraz warunki tworzenia stanowisk regulują odrębne przepisy.
§  52.
1.
Każdy pracownik, bez względu na zajmowane stanowisko, powinien brać czynny udział w resocjalizacji nieletnich.
2.
W stosunku do wychowanków pracownik zakładu powinien być życzliwy, wykazywać gotowość niesienia im pomocy, wpajać zasady dyscypliny i oddziaływać wychowawczo przykładem osobistym.
§  53. 7
 
1.
Dyrektora zakładu powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości.
2.
Powołanie może być poprzedzone konkursem ogłoszonym przez Ministra Sprawiedliwości. Regulamin konkursu na dyrektorów zakładów poprawczych stanowi załącznik do rozporządzenia.
3.
Do powoływania i odwoływania dyrektora zakładu poprawczego mają zastosowanie przepisy art. 68-72 Kodeksu pracy.
4.
Dyrektor organizuje i kontroluje pracę wszystkich pracowników, tworzy właściwą atmosferę pracy jako ich przełożony, a także zapewnia warunki niezbędne do realizacji zadań zakładu i ponosi odpowiedzialność za całokształt działalności placówki.
5.
Dyrektor zakładu w szczególności:
1)
zapewnia opiekę wychowankom oraz stwarza warunki harmonijnego rozwoju psychofizycznego nieletnich przez optymalne oddziaływanie resocjalizacyjne,
2)
współpracuje w wykonywaniu swoich zadań z radą pedagogiczną i samorządem wychowanków, jeżeli został utworzony,
3)
realizuje uchwały rady pedagogicznej, podjęte w ramach jej kompetencji stanowiących,
4)
dysponuje środkami określonymi w planie finansowym zakładu i ponosi odpowiedzialność za ich prawidłowe wykorzystanie,
5)
organizuje obsługę administracyjną, finansową i gospodarczą zakładu,
6)
sprawuje nadzór pedagogiczny,
7)
jest kierownikiem zakładu pracy dla pracowników pedagogicznych oraz innych pracowników zakładu i z tego tytułu:
a)
zatrudnia w drodze mianowania lub umowy o pracę pracowników pedagogicznych oraz zawiera umowy o pracę z innymi pracownikami zakładu,
b)
przyznaje nagrody oraz wymierza kary porządkowe pracownikom pedagogicznym i innym pracownikom zakładu,
c)
jest uprawniony, dla dobra nieletniego, do zawieszania w pełnieniu obowiązków pracownika pedagogicznego, przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub złożono wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, jeżeli ze względu na powagę i wiarygodność wysuniętych zarzutów celowe jest odsunięcie go od pracy z wychowankami,
d)
występuje - po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej - z wnioskami w sprawach odznaczeń, nagród oraz innych wyróżnień dla pracowników pedagogicznych i innych pracowników zakładu,
e)
rozwiązuje stosunek pracy z pracownikami pedagogicznymi i innymi pracownikami zakładu, w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach,
8)
reprezentuje zakład na zewnątrz,
9)
pełni inne obowiązki i realizuje uprawnienia wynikające z przepisów odrębnych.
§  54.
1.
Rada pedagogiczna jest organem powołanym do ustalania, opracowywania i rozstrzygania, w granicach swoich kompetencji, zagadnień resocjalizacyjnych w zakładzie.
2.
Skład rady pedagogicznej oraz szczegółowy zakres jej uprawnień regulują odrębne przepisy.
§  55.
1.
Organem doradczym dyrektora zakładu przy podejmowaniu bieżących istotnych decyzji, nie zastrzeżonych dla rady pedagogicznej, jest zespół kierowniczy.
2.
W skład zespołu kierowniczego wchodzą:
1)
zastępca dyrektora,
2)
dyrektor szkoły (szkół),
3)
kierownik warsztatów szkolnych,
4)
kierownik internatu.
3.
Dyrektor zakładu w razie potrzeby może zaprosić do udziału w pracach zespołu kierowniczego przedstawicieli organizacji politycznych i społecznych działających w zakładzie.

Kształcenie ogólne i zawodowe wychowanków.

§  56.
1.
Zakład organizuje kształcenie ogólne i zawodowe wychowanków, z zastosowaniem form i metod uwzględniających ich potrzeby i możliwości psychofizyczne.
2.
Kształcenie ogólne i zawodowe prowadzone jest zgodnie z obowiązującymi programami szkół podstawowych i zawodowych, programami szkolenia kursowego i rzemieślniczego.
3.
Dla wychowanków z zaburzeniami rozwojowymi i opóźnionych w nauce prowadzi się zajęcia korekcyjno-wyrównawcze.
§  57.
Wychowankom zachowującym się poprawnie i rokującym osiąganie dobrych wyników w nauce umożliwia się uczęszczanie do szkół poza zakładem.
§  58.
1.
Podstawę przyjęcia wychowanka do odpowiedniej klasy stanowi świadectwo szkolne lub arkusz ocen ze szkoły, do której wychowanek poprzednio uczęszczał. W razie braku odpowiednich dokumentów szkolnych i po wyczerpaniu wszystkich możliwości ich uzyskania, zespół rady pedagogicznej, opierając się na egzaminie sprawdzającym wiadomości i umiejętności ucznia, może zakwalifikować go do odpowiedniej klasy. Protokół egzaminu i uchwała rady pedagogicznej stanowią podstawę do założenia nowej dokumentacji szkolnej.
2.
W szkole zakładu w wyjątkowych wypadkach może być przeprowadzona śródroczna promocja uczniów do klas programowo wyższych, jeżeli uczniowie ci opanowali w stopniu dostatecznym materiał programowy i rokują uzupełnienie w bieżącym roku szkolnym materiału nauczania klasy programowo wyższej.
3.
Rada pedagogiczna może wyrazić zgodę na składanie egzaminu z zakresu danej klasy lub szkoły przez wychowanka, który został zwolniony z zakładu przed ukończeniem roku szkolnego.
§  59.
1.
Przy wyborze kierunku szkolenia należy uwzględniać stan zdrowia, uzdolnienia, zainteresowania i predyspozycje psychofizyczne wychowanka.
2.
W toku praktycznej nauki zawodu należy kształtować u wychowanka właściwy stosunek do pracy oraz rozwijać zainteresowanie wykonywanym zawodem.
§  60.
Praktyczną naukę zawodu organizuje się w warsztatach szkolnych zakładu, w uspołecznionych zakładach pracy lub zakładach rzemieślniczych.
§  61.
1.
Przed dopuszczeniem wychowanka do pracy oraz w trakcie jej wykonywania należy zapoznać go z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz obsługą maszyn i urządzeń.
2.
U wychowanków należy kształtować nawyki dokładnego wykonywania przydzielonej pracy, przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, dbałości o porządek w miejscu pracy oraz o stan obsługiwanych maszyn i przydzielonego sprzętu.
§  62.
Wychowankowi, który ukończył w zakładzie daną szkołę, klasę lub szkolenie zawodowe, zakład wydaje świadectwo szkolne lub zaświadczenie - bez zaznaczenia, że uzyskał je w zakładzie poprawczym.
§  63.
1.
Za wykonaną pracę o charakterze produkcyjnym, a także za uzyskane efekty pracy podczas zajęć szkolenia praktycznego, wychowankowie otrzymują wynagrodzenie.
2.
Zasady wynagradzania wychowanków regulują odrębne przepisy.
3.
Za prace porządkowe i obsługowe na rzecz zakładu oraz prace społeczne wychowankowie nie otrzymują wynagrodzenia.

Praca wychowawcza w internacie.

§  64.
1.
Praca wychowawcza w internacie organizowana jest w czasie wolnym od nauki w szkole i zajęć w warsztatach szkolnych; zmierza ona do zmiany niewłaściwych postaw moralnych i nieprawidłowo ukształtowanej hierarchii wartości, do wyrobienia u wychowanków poczucia odpowiedzialności oraz rozwijania i kształtowania w nich wartościowych zainteresowań.
2.
Zajęcia w internacie prowadzi się w grupach wychowawczych, w zespołach zainteresowań i grupach terapeutycznych; kryteria tworzenia grup i zespołów określa rada pedagogiczna.
3.
Internat prowadzi ponadto pracę wychowawczą przez właściwie zorganizowaną działalność samorządu wychowanków i organizacji młodzieżowych. Zasady organizacyjne samorządu wychowanków określa rada pedagogiczna.
§  65.
Internat zapewnia wychowankom opiekę i nadzór w czasie wolnym od nauki i pracy oraz w porze nocnej, odpowiednie warunki bytowe, rekreację i wypoczynek.

Rodzaje zakładów.

§  66.
1.
Tworzy się następujące rodzaje zakładów poprawczych:
1)
zakłady dla nieletnich zdemoralizowanych w mniejszym stopniu, prowadzące pracę wychowawczą w środowisku otwartym,
2)
zakłady dla nieletnich wymagających bezpośredniego nadzoru wychowawczego,
3)
zakłady o wzmożonym nadzorze wychowawczym dla nieletnich zdemoralizowanych w wysokim stopniu,
4)
zakłady dla nieletnich upośledzonych umysłowo, stosujące oddziaływanie resocjalizacyjno-rewalidacyjne,
5)
zakłady dla nieletnich z zaburzeniami neuropsychicznymi i innymi zaburzeniami osobowości, zapewniające wzmożoną opiekę psychoterapeutyczną.
2.
Mogą być również tworzone inne rodzaje zakładów lub filie zakładów, jeśli wymagają tego względy resocjalizacyjne i potrzeby społeczne.
§  67.
Zakłady wymienione w § 66 stosują przepisy rozdziałów 1-10, 13 i 14, z uwzględnieniem zmian określonych w rozdziale 12.

Specyfika zakładów.

§  68.
1.
W zakładach dla nieletnich zdemoralizowanych w mniejszym stopniu, prowadzących pracę wychowawczą w środowisku otwartym, organizuje się:
1)
kształcenie ogólne i zawodowe poza zakładem w szkołach i zakładach pracy, stosownie do predyspozycji psychofizycznych i zainteresowań wychowanków,
2)
zatrudnienie wychowanków mających kwalifikacje zawodowe w miejscowych zakładach pracy,
3)
w czasie wolnym od nauki i pracy zajęcia o charakterze kulturalnym, oświatowym, sportowym, rekreacyjnym poza zakładem w zakresie ustalonym przez radę pedagogiczną.
2.
W zakładach, o których mowa w ust. 1, wychowankowie mają prawo:
1)
korzystać z ubrania, bielizny, obuwia oraz innych przedmiotów osobistego użytku, stanowiących ich własność,
2)
za zgodą dyrektora lub osoby upoważnionej przyjmować w zakładzie osoby najbliższe i kolegów,
3)
prowadzić korespondencję bez kontroli,
4)
dysponować własnymi pieniędzmi - w porozumieniu z wychowawcą.
§  69.
1.
W zakładach dla nieletnich wymagających bezpośredniego nadzoru wychowawczego prowadzi się nauczanie ogólnokształcące i zawodowe, a zatrudnienie odbywa się w zasadzie na terenie zakładu.
2.
Dyrektor zakładu (ust. 1) może wyrazić zgodę na uczęszczanie wychowanków do szkoły poza zakładem, a także na naukę zawodu i zatrudnienie w uspołecznionych i rzemieślniczych zakładach pracy, jeżeli jest to uzasadnione względami wychowawczymi i szkoleniowymi.
3.
Zajęcia w czasie wolnym od nauki i pracy prowadzi się w zakładzie i poza zakładem pod stałym nadzorem pracowników zakładu.
§  70.
1.
W zakładach o wzmożonym nadzorze wychowawczym dla nieletnich zdemoralizowanych w wysokim stopniu umieszcza się nieletnich, którzy ukończyli 16 lat, a w wyjątkowych wypadkach 15 lat.
2.
Resocjalizacja wychowanków odbywa się w warunkach zwiększonej dyscypliny, ze szczególnym uwzględnieniem zasady indywidualizacji w oddziaływaniu wychowawczym. Nauczanie, szkolenie zawodowe, zatrudnienie, a także zajęcia w czasie wolnym od nauki i pracy prowadzi się w zakładzie.
3.
Dla wychowanków wykazujących poprawę w zachowaniu mogą być organizowane zajęcia poza zakładem; zajęcia te są prowadzone pod bezpośrednim nadzorem pracowników zakładu.
4.
Na terenie zakładu wychowanek nie może korzystać z własnego ubrania, bielizny i obuwia, chyba że wymagają tego względy zdrowotne.
5.
Wychowanek może tylko raz w miesiącu otrzymać paczkę od osób najbliższych.
6.
Dyrektor może udzielić wychowankowi urlopu jedynie na okres 21 dni w roku - po co najmniej 3-miesięcznym pobycie wychowanka w tym zakładzie.
7.
Dyrektor poza karami wymienionymi w § 30 ust. 1 pkt 1-9 może stosować zakaz korzystania przez wychowanka z rozrywek kulturalno-oświatowych na okres do 3 miesięcy.
§  71.
W zakładach dla nieletnich upośledzonych umysłowo, stosujących oddziaływanie resocjalizacyjno-rewalidacyjne, zadania dydaktyczno-wychowawcze realizuje się z zastosowaniem form i metod pracy z młodzieżą upośledzoną umysłowo i niedostosowaną społecznie. Kształcenie ogólne i zawodowe prowadzi się zgodnie z programami nauczania młodzieży upośledzonej umysłowo.
§  72.
W zakładach dla nieletnich z zaburzeniami neuropsychicznymi i innymi zaburzeniami osobowości, zapewniających wzmożoną opiekę psychoterapeutyczną:
1)
zmierza się do przywrócenia wychowankom umiejętności normalnego współżycia społecznego oraz koryguje się i zapobiega pogłębianiu się patologicznych cech osobowości - przez stosowanie odpowiednich metod i środków wychowawczych i leczniczych,
2)
stosuje się w szerszym zakresie terapię zajęciową na podstawie indywidualnych programów resocjalizacyjnych,
3)
zwalnia się wychowanka w wypadkach uzasadnionych stanem jego zdrowia od niektórych bądź wszystkich zajęć szkolnych, szkolenia zawodowego lub innych zajęć, określając jednocześnie czynności, które w tym czasie powinien wykonywać,
4)
doboru zajęć dokonuje się pod kątem łagodzenia napięć emocjonalnych, wpływania na poprawę stanu psychicznego wychowanków oraz wyzwalania ich aktywności i inicjatywy w kierunku działań społecznie użytecznych i podnoszenia kultury życia codziennego,
5)
przy stosowaniu kar dyscyplinarnych zasięga się porady lekarza psychiatry i psychologa.
§  73.
1.
Liczba wychowanków w grupach wychowawczych i oddziałach (klasach) szkolnych wynosi:
1)
w zakładach dla nieletnich zdemoralizowanych w mniejszym stopniu, prowadzących pracę wychowawczą w środowisku otwartym - 15-18 wychowanków,
2)
w zakładach dla nieletnich wymagających bezpośredniego nadzoru wychowawczego - 12-15 wychowanków,
3)
w zakładach dla nieletnich upośledzonych umysłowo, stosujących oddziaływanie resocjalizacyjno-rewalidacyjne - 8-12 wychowanków,
4)
w zakładach dla nieletnich z zaburzeniami neuropsychicznymi i innymi zaburzeniami osobowości oraz w zakładach o wzmożonym nadzorze wychowawczym dla nieletnich w wysokim stopniu zdemoralizowania - 6-10 wychowanków.
2.
Zajęcia praktyczne w warsztatach szkolnych organizuje się w grupach liczących w zasadzie połowę liczebności oddziałów (klas) szkolnych.

Bezpieczeństwo zakładu.

§  74.
Prawo wstępu na teren zakładu, poza pracownikami w nim zatrudnionymi, mają osoby sprawujące nadzór nad zakładem oraz osoby uprawnione.
§  75.
1.
O ucieczce wychowanka z zakładu i jego powrocie lub doprowadzeniu dyrektor lub osoba przez niego upoważniona zawiadamia niezwłocznie miejscową jednostkę Milicji Obywatelskiej, właściwy sąd rodzinny oraz rodziców (opiekuna) nieletniego.
2. 8
O zbiorowej ucieczce wychowanków lub innym nadzwyczajnym wydarzeniu w zakładzie zawiadamia się niezwłocznie dyrektora Departamentu Sądów i Notariatu.
§  76.
1.
W razie agresywnego zachowania się wychowanka, które może spowodować zagrożenie dla jego życia lub zdrowia albo życia i zdrowia innych osób bądź wyrządzić poważne szkody materialne, wychowanka umieszcza się w izbie izolacyjnej na czas nie dłuższy niż 24 godziny.
2. 9
Decyzję o umieszczeniu wychowanka w izbie izolacyjnej lub zastosowaniu wobec niego innych środków bezpieczeństwa podejmuje dyrektor zawiadamiając o tym dyrektora Departamentu Sądów i Notariatu.
3.
Rodzaj innych środków bezpieczeństwa oraz tryb i zasady ich stosowania regulują odrębne przepisy.

Przepisy końcowe.

§  77.
Obowiązki pracowników zakładu oraz zasady organizacji pracy resocjalizacyjnej określają odrębne przepisy.
§  78.
Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 listopada 1951 r. - Tymczasowy regulamin zakładów poprawczych (Dz. U. z 1951 r. Nr 67, poz. 468 i z 1955 r. Nr 4, poz. 26).
§  79.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 10

REGULAMIN KONKURSU NA DYREKTORÓW ZAKŁADÓW POPRAWCZYCH

§  1.
Konkurs na stanowisko dyrektora zakładu poprawczego zarządza Minister Sprawiedliwości, zwany dalej "organizatorem konkursu".
§  2.
Konkurs na stanowisko dyrektora zakładu poprawczego , zwanego dalej "zakładem", organizuje się przez:
1)
ogłoszenie konkursu w danym zakładzie, innych placówkach wychowawczo-resocjalizacyjnych, w kuratorium oświaty, wyższych uczelniach, środkach masowego przekazu,
2)
ustalenie terminu zgłoszenia kandydatów,
3)
określenie terminu i miejsca posiedzenia komisji konkursowej,
4)
podanie wymagań, jakim powinni odpowiadać kandydaci.
§  3.
Organizator konkursu powołuje komisję konkursową w składzie:
1)
przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości jako przewodniczący,
2)
przedstawiciel kuratora oświaty,
3)
dwaj przedstawiciele rady pedagogicznej zakładu,
4)
dwaj przedstawiciele nadzoru pedagogicznego Ministra Sprawiedliwości,
5)
po jednym przedstawicielu zakładowych organizacji związkowych działąjacych w placówce.

Pracami komisji kieruje jej przewodniczący.

§  4.
Ustala się następujące wymagania wobec kandydata na stanowisko dyrektora:
1)
minimum 5-letni staż pracy pedagogicznejw pełnym wymiarze zajęć,
2)
posiadanie kwalifikacji nauczycielskich określonych w odrębnych przepisach,
3)
do udziału w konkursie nie mogą być dopuszczone osoby, wobec których zostało wszczęte postępowanie dyscyplinarne lub które w okresie ostatnich trzech lat przed ogłoszeniem konkursu zostały ukarane karami dyscyplinarnymi, a także odwołane z funkcji kierowniczych w związku z nieprawidłową realizacją powierzonych im zadań.
§  5.
Kandydat na dyrektora składa organizatorowi konkursu następujące dokumenty:
1)
pisemnie opracowany model placówki resocjalizacyjnej,
2)
kwestionariusz osobowy ze zdjęciem,
3)
życiorys uwzględniający przebieg pracy pedagogicznej i osiągnięcia zawodowe,
4)
odpisy dyplomów potwierdzających kwalifikacje pedagogiczne i osiągnięcia zawodowe,
5)
opinie zakładu pracy z ostatnich 3 lat,
6)
zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia.
§  6.
Organizator konkursu na prośbę kandydata umożliwia mu zapoznanie się z działalnością zakładu.
§  7.
Konkurs przeprowadza się również w przypadku zgłoszenia się jednego kandydata.
§  8.
Pierwsze posiedzenie komisji konkursowej powinno nastąpić nie później niż 14 dnia od daty zamknięcia listy przyjmowania zgłoszeń kandydatów na dyrektora zakładu.
§  9.
Konkurs przebiega w dwóch etapach:
1)
etap pierwszy - sprawdzenie warunków formalnych oraz wstępna ocena merytoryczna złożonej oferty; o dopuszczeniu kandydata do drugiego etapu decyduje komisja w głosowaniu jawnym; w przypadku równej liczby głosów o przejściu kandydata do drugiego etapu decyduje przewodniczący komisji,
2)
drugi etap - rozmowa z kandydatem na temat funkcjonowania i rozwoju zakładu, zainteresowań zawodowych i dotychczasowych osiągnięć.
§  10.
Na posiedzeniu końcowym komisja konkursowa wyłania w głosowaniu tajnym, zwykłą większością głosów, kandydata na stanowisko dyrektora.
§  11.
Jeżeli w pierwszej turze głosowania żaden z kandydatów nie uzyskał bezwzględnej większości głosów, do drugiej tury głosowania przechodzą dwaj kandydaci, którzy uzyskali największą liczbę głosów. W przypadku uzyskania ponownie równej liczby głosów, przewodniczący komisji przedstawia obu kandydatów organizatorowi konkursu.
§  12.
Komisja bezpośrednio po zakończeniu konkursu informuje zainteresowanych o jego wyniku.
§  13.
Z przebiegu konkursu sporządza się protokół, który po zakończeniu pracy komisji podpisują jej członkowie.
§  14.
1.
Kandydat może w ciągu 3 dni od dnia ogłoszenia wyników konkursu wnieść sprzeciw od decyzji komisji do organizatora konkursu.
2.
O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje organizator konkursu. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 21 dni od daty wniesienia jest równoznaczne z jego uzwględnieniem.
3.
Decyzja organu rozpatrującego sprzeciw jest ostateczna.
§  15.
Przewodniczący komisji konkursowej przekazuje organizatorowi konkursu wyniki konkursu i dokumentację z jego przebiegu, wraz z wnioskiem o powierzenie funkcji dyrektora zakładu.
1 § 6 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r.
2 § 6 ust. 2 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r.
3 § 6 ust. 3 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r
4 § 6 ust. 4 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r
5 § 6 ust. 5 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r
6 § 17a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 13 lutego 1995 r. (Dz.U.95.19.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 1995 r.
7 § 53:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 13 lutego 1995 r. (Dz.U.95.19.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 1995 r.

8 § 75 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r
9 § 76 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r
10 Załącznik:

- dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 11 grudnia 1992 r. (Dz.U.92.97.483) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1993 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 13 lutego 1995 r. (Dz.U.95.19.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 1995 r.