Art. 9. - Opodatkowanie wzrostu wynagrodzeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.1.1

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1994 r.

Art.  9.

1. 41 Podatnicy w roku (okresie) podatkowym:

1) mogą powiększać normę przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w art. 5 ust. 3, o dodatkową kwotę, która nie spowoduje zmniejszenia relacji wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności powiększonych o zysk brutto do wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności za ten okres w stosunku do relacji z roku poprzedniego,

2) 42 od dnia 1 stycznia 1993 r. do ustalenia relacji, o których mowa w pkt 1, przyjmują wynagrodzenia obciążające koszty całokształtu działalności łącznie z wypłatami z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ustalonymi zgodnie z art. 3 ust. 3 i 4.

2. Podatnicy do ustalenia relacji, o której mowa w ust. 1, mogą przyjąć stratę bilansową, pod warunkiem niepowiększenia jej w roku (okresie) podatkowym.

3. Minister Finansów określi sposób liczenia relacji, o której mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do państwowych gospodarstw rolnych i państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.

4. 43 (skreślony).

5. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się przez podzielenie kwoty wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności roku (okresu) podatkowego przez przeciętne miesięczne zatrudnienie od początku roku i liczbę miesięcy za ten okres.

6. Do wyliczenia relacji w roku (okresie) podatkowym przyjmuje się wynagrodzenie obciążające koszty całokształtu działalności, ustalone zgodnie z art. 2 ust. 6 pkt 1, pomniejszone o wypłaty z rezerw na wynagrodzenia dokonane w 1991 r.

7. Podatnik traci prawo do podwyższenia normy przeciętnego wynagrodzenia w roku podatkowym o kwoty ustalone w ust. 1 w przypadku:

1) obniżenia relacji, o której mowa w ust. 1, w roku (okresie) podatkowym w stosunku do relacji z roku poprzedniego,

2) stwierdzenia przez Urząd Antymonopolowy stosowania praktyk monopolistycznych przez podatnika,

3) 44 nieterminowego regulowania zobowiązań wobec budżetu.

8. Podatnicy, o których mowa w art. 7, do ustalenia relacji wymienionej w ust. 1 przyjmują wynagrodzenia obciążające koszty całokształtu działalności i zysk brutto w wysokości uwzględniającej dokonane zmiany organizacyjne.

9. 45 W 1992 r. do ustalenia relacji wymienionej w ust. 1 pkt 1 przyjmuje się wynagrodzenia osobowe obciążające koszty całokształtu działalności w 1991 r., powiększone o 25% tych wynagrodzeń.

⁴¹ Art. 9 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 19 września 1992 r. (Dz.U.92.73.361) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1992 r., z tym że art. 9 ust. 1 pkt 2 zmieniony z dniem 1 stycznia 1993 r.

⁴² Art. 9 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez art. 17 pkt 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U.94.43.163) z dniem 1 stycznia 1994 r.

⁴³ Art. 9 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 19 września 1992 r. (Dz.U.92.73.361) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1993 r.

⁴⁴ Art. 9 ust. 7 pkt 3 dodany przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.93.28.127) z dniem 1 maja 1993 r.

⁴⁵ Art. 9 ust. 9 dodany przez art. 1 pkt 10 lit. c) ustawy z dnia 19 września 1992 r. (Dz.U.92.73.361) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1992 r.