Art. 17c. - Opodatkowanie wzrostu wynagrodzeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.1.1

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1994 r.

Art.  17c. ⁶³

 

1. Podatnicy, którym właściwa izba skarbowa zaakceptuje zasady kształtowania wynagrodzeń w 1993 r., nie naliczają podatku od wzrostu wynagrodzeń na podstawie art. 3-5 oraz 12 i 13, z zastrzeżeniem ust. 4.

2. Zasady kształtowania wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:

1) dopuszczalny limit wzrostu wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności,

2) udział nagród i premii w kwocie zysku netto oraz zasady ich wypłacania,

3) wielkość zryczałtowanego podatku od wzrostu wynagrodzeń,

4) 64 wysokość normy wydatków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wolnych od opodatkowania, a także sposób opodatkowania przekroczenia tej normy.

3. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, ramowe zasady kształtowania wynagrodzeń oraz minimalnej kwoty zryczałtowanego podatku od wzrostu wynagrodzeń, określone w ust. 1 i 2.

4. Jeżeli podatnik narusza zasady kształtowania wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, lub nie realizuje terminowo zobowiązań wobec budżetu, dokonuje naliczenia i wpłaty podatku od wzrostu wynagrodzeń za cały rok podatkowy. Wymagalność podatkowa powstaje z chwilą niespełnienia warunków upoważniających do nienaliczania podatku od wzrostu wynagrodzeń.

⁶³ Art. 17c dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 19 września 1992 r. (Dz.U.92.73.361) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1993 r.

⁶⁴ Art. 17c ust. 2 pkt 4:

- dodany przez art. 11 pkt 4 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.93.28.127) z dniem 1 stycznia 1993 r.

- zmieniony przez art. 17 pkt 5 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U.94.43.163) z dniem 1 stycznia 1994 r.