Art. 17. - Opłaty stemplowe od weksli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.38.313

Akt utracił moc
Wersja od: 18 czerwca 1924 r.
Art.  17. 3

Postanowienia niniejszej ustawy stosują się również:

a)
do przekazów i obligów, opiewających na pieniądze i płatnych okazicielowi lub przenośnych za pomocą indosów;
b)
do obligów, wystawionych przez kupców na pożyczki, udzielone jm na zastaw towarów lub papierów wartościowych;
c)
do świadectw zastawnych składów towarowych (warantów), a to z chwilą umieszczenia pierwszego indosu, w której to chwili od podanej w indosie sumy wierzytelności, zabezpieczonej zastawem, opłatę stemplową uiścić należy.

Do przekazów, opiewających bądź na wyraźnie oznaczoną osobę, fizyczną lub prawną, bądź na zlecenie lub na okaziciela, a sporządzonych na blankiecie firmy, uprawnionej do przyjmowania pieniędzy na cudzy rachunek, oraz zawierających w treści swej słowo "czek" i polecenie do odnośnej firmy natychmiastowej wypłaty pewnej sumy z wierzytelności przekazującego, stosują się wprawdzie przepisy niniejszej ustawy, jednak z tą różnicą, że od przekazów takich pobiera się stałą opłatę w kwocie 5 marek. Postanowienia niniejszego ustępu nie mają zastosowania, jeśli przekazy takie nie zawierają daty wystawienia, lub jeśli puszczono je w obieg przed uwidocznioną na nich datą wystawienia; w tych bowiem wypadkach przekazy te podlegają takim samym opłatom stemplowym, jak weskle. Czeki Pocztowej Kasy Oszczędności są od opłaty stemplowej wolne.

3 Art. 17 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 24 marca 1922 r. (Dz.U.22.38.314) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 maja 1922 r.