Rozdział 3 - Zasady i tryb postępowania przy wymierzaniu kar pieniężnych osobom odpowiedzialnym oraz pracownikom jednostek gospodarki uspołecznionej za naruszenie przepisów o gospodarce paliwowo-energetycznej. - Określenie osób odpowiedzialnych za gospodarkę paliwowo-energetyczną w jednostkach gospodarki uspołecznionej, zasad i trybu postępowania przy wymierzaniu i ściąganiu kar pieniężnych za naruszenie przez te osoby, jednostki oraz przez pracowników tych jednostek przepisów o gospodarce paliwowo-energetycznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.3.18

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lipca 1976 r.

3.

Zasady i tryb postępowania przy wymierzaniu kar pieniężnych osobom odpowiedzialnym oraz pracownikom jednostek gospodarki uspołecznionej za naruszenie przepisów o gospodarce paliwowo-energetycznej.

§  4.

1. W razie stwierdzenia wykroczeń określonych w art. 18 ust. 1 sporządza się protokół, zwany dalej "protokołem karnym".

2. Protokół karny powinien zawierać:

1) oznaczenie organu sporządzającego protokół, datę i miejsce sporządzania protokołu,

2) dane osobowe, określające tożsamość obwinionego (imię i nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia) oraz miejsce zamieszkania,

3) miejsce zatrudnienia obwinionego, z podaniem jego stanowiska służbowego i wykonywanej funkcji,

4) dokładne określenie zarzuconego obwinionemu czynu z podaniem czasu, miejsca i innych istotnych okoliczności,

5) wskazanie naruszonego przez obwinionego przepisu prawnego lub nakazu bądź zakazu wydanego na podstawie takiego przepisu,

6) wskazanie środków dowodowych,

7) pouczenie obwinionego o prawie złożenia wyjaśnień i przedstawienia środków dowodowych,

8) złożone do protokołu wyjaśnienia obwinionego i środki dowodowe,

9) wyszczególnienie załączników do protokołu,

10) wzmiankę o zapoznaniu obwinionego z treścią protokołu,

11) podpis sporządzającego protokół ze wskazaniem jego stanowiska służbowego oraz podpis obwinionego. W razie odmowy podpisania protokołu przez obwinionego lub w przypadku gdy obwiniony był nieobecny przy sporządzaniu protokołu należy o tym zamieścić wzmiankę w protokole z podaniem przyczyn.

3. Obwinionemu doręcza się - za potwierdzeniem odbioru - jeden egzemplarz protokołu.

§  5.

1. Obwinionemu przysługuje prawo - w terminie 7 dni od daty otrzymania protokołu (§ 4 ust. 3) - złożenia pisemnych wyjaśnień organowi, który sporządził protokół, ze wskazaniem środków dowodowych.

2. W razie złożenia przez obwinionego wyjaśnień, a także gdy okoliczności sprawy tego wymagają, organ, który sporządził protokół, przeprowadza postępowanie dowodowe w celu ustalenia stanu faktycznego sprawy.

3. Jeżeli obwiniony nie był obecny przy sporządzaniu protokołu równocześnie z doręczeniem protokołu należy go wezwać do złożenia wyjaśnień w terminie nie krótszym niż 7 dni.

4. W każdym stadium postępowania przysługuje obwinionemu prawo przeglądania akt sprawy oraz sporządzania z nich notatek i odpisów.

§  6.

1. Protokół karny i wyniki postępowania dowodowego stanowią podstawę do wydania orzeczenia w przedmiocie kary pieniężnej.

2. Orzeczenie powinno zawierać:

1) oznaczenie sprawy,

2) datę i miejsce wydania orzeczenia,

3) oznaczenie organu, który wydał orzeczenie,

4) oznaczenie ukaranego(ych) z podaniem imienia, nazwiska, stanowiska służbowego (zawodu), miejsca zamieszkania oraz nazwy i siedziby zakładu pracy,

5) dokładne określenie czynu zarzucanego obwinionemu z podaniem czasu i miejsca jego popełnienia,

6) wskazanie naruszonego przepisu prawnego lub nakazu bądź zakazu wydanego na podstawie takiego przepisu,

7) rozstrzygnięcie, z powołaniem podstawy prawnej,

8) wymiar kary pieniężnej,

9) uzasadnienie orzeczenia,

10) podpis odręczny z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego orzekającego.

3. Orzeczenie doręcza się osobie, przeciwko której toczyło się postępowanie.

§ 7. Przy wymierzaniu kar pieniężnych należy wszechstronnie rozważyć okoliczności i warunki, w jakich czyn został popełniony, oraz dotychczasową działalność obwinionego w zakresie racjonalnej gospodarki paliwowo-energetycznej, a przede wszystkim ocenić społeczną i gospodarczą szkodliwość czynu obwinionego i spowodowanych strat dla gospodarki narodowej.

§ 8. 1 W razie przekazania przez Ministra Gospodarki Materiałowej, w trybie art. 18 ust. 2 i art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej i § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1976 r. w sprawie określenia zadań wynikających z ustawy o gospodarce paliwowo-energetycznej, które przechodzą do zakresu działania Ministrów Energetyki i Energii Atomowej, Górnictwa oraz Gospodarki Materiałowej (Dz. U. Nr 27, poz. 155), uprawnień do nakładania kar pieniężnych innym organom, od orzeczeń tych organów przysługuje odwołanie do Ministra Gospodarki Materiałowej.

§  9.

1. Kary pieniężne wymierzone na podstawie art. 18 ust. 1 podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych.

2. Orzeczenie o karze pieniężnej zaopatrzone w klauzulę wykonalności stanowi tytuł wykonawczy.

¹ § 8 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 9 lipca 1976 r. (Dz.U.76.27.156) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lipca 1976 r.