Oddział 1 - Przepisy ogólne. - Okręgowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.39.231

Akt utracił moc
Wersja od: 10 sierpnia 1982 r.

Oddział  1

Przepisy ogólne.

§  1.
Odwołanie od orzeczeń organów orzekających wnosi się na piśmie do organu, który wydał zaskarżone orzeczenie, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie dwóch tygodni od doręczenia orzeczenia.
§  2.
Pracownik i osoba ubiegająca się o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego może również wnieść odwołanie do protokołu w okręgowym sądzie pracy i ubezpieczeń społecznych, właściwym do rozpoznania odwołania albo mającym swą siedzibę w mieście lub powiecie, w którym zamieszkuje odwołujący się. Jeżeli odwołujący się zamieszkuje w innej miejscowości, może wnieść odwołanie do protokołu we właściwym dla jego miejsca zamieszkania sądzie powiatowym.
§  3.
Sąd, do którego wniesiono odwołanie, niezwłocznie przekazuje protokół organowi, od którego pochodzi zaskarżone orzeczenie, chyba że sąd ten jest właściwy do jego rozpoznania. W takim wypadku przewodniczący niezwłocznie zażąda akt sprawy i nada odwołaniu właściwy bieg, przekazując odpis protokołu organowi, od którego pochodzi zaskarżone orzeczenie.
§  1.
Odwołanie powinno zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, określenie i zwięzłe uzasadnienie wniosków i zarzutów oraz podpis odwołującego się albo jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika.
§  2.
Odwołujący się może rozszerzyć lub w inny sposób zmienić żądanie, jeśli rozszerzone lub zmienione roszczenie jest oparte na tej samej podstawie faktycznej lub prawnej co żądanie pierwotne.
§  3.
Jeżeli odwołujący się zgłosił nowe żądanie, dotychczas nie rozpoznane przez organ orzekający i nie objęte § 2, sąd przyjmie to żądanie do protokołu, a protokół przekazuje właściwemu organowi orzekającemu lub organowi rentowemu do rozpoznania.
§  1.
Organ orzekający doręcza stronie przeciwnej odpis odwołania, po czym niezwłocznie przekazuje akta właściwemu sądowi, dołączając dowód doręczenia odpisu odwołania.
§  2.
Doręczenie zarządza przewodniczący organu orzekającego w sposób, jaki uzna za najbardziej celowy dla przyspieszenia dalszego biegu sprawy. Fakt doręczenia może być stwierdzony także notatką, w której doręczający poda datę, nazwisko i imię oraz stanowisko służbowe osoby, której doręczono odpis odwołania.
§  3.
Jeżeli odpis odwołania ma być doręczony przez zakładową komisję rozjemczą zakładowi pracy lub pracownikowi zatrudnionemu w tym zakładzie pracy, komisja rozjemcza przedstawia akta sądowi najdalej w ciągu trzech dni od daty złożenia odwołania.
§  4.
Strona przeciwna może, a jeżeli jest nią uspołeczniony zakład pracy - ma obowiązek w ciągu tygodnia od doręczenia jej odwołania wnieść na nie odpowiedź wprost do sądu.

Właściwy do rozpoznania odwołania jest sąd, w którego okręgu ma siedzibę organ orzekający, który wydał zaskarżone orzeczenie, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Sąd, na zgodny wniosek stron, może odwołanie przekazać do rozpoznania innemu okręgowemu sądowi pracy i ubezpieczeń społecznych, jeżeli przemawiają za tym względy celowości. Postanowienie w tym przedmiocie może zapaść na posiedzeniu niejawnym. Sąd, któremu sprawa została przekazana, jest związany postanowieniem sądu przekazującego.

§  1.
Odwołujący się może cofnąć odwołanie w każdym czasie, aż do zamknięcia rozprawy. W takim wypadku sąd umarza postępowanie w odpowiednim zakresie.
§  2.
W razie zawarcia ugody lub ograniczenia żądania po wydaniu orzeczenia przez organ orzekający, sąd uchyla zaskarżone orzeczenie i umarza postępowanie w odpowiednim zakresie.
§  3.
Sąd uzna za niedopuszczalne zawarcie ugody, cofnięcie odwołania lub ograniczenie żądania, jeżeli byłoby to niezgodne z prawem, zasadami współżycia społecznego albo jeżeli czynność taka naruszałaby słuszny interes pracownika.
§  4.
Postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym w składzie, w jakim sprawa byłaby rozpoznawana na rozprawie.

Zdolność sądową i procesową ma także zakład pracy, chociażby nie posiadał osobowości prawnej, a w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego zdolność tę ma organ rentowy.

§  1.
Postępowanie wolne jest od opłat sądowych.
§  2.
Wydatki związane z czynnościami podejmowanymi w toku postępowania ponosi tymczasowo Skarb Państwa. Sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie w instancji obciąża tymi wydatkami strony, stosując odpowiednio przepisy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
§  1.
Sąd uzasadnia wszelkie orzeczenia kończące postępowanie w instancji oraz postanowienia, o których mowa w art. 36.
§  2.
Orzeczenia kończące postępowanie, zapadłe na posiedzeniu niejawnym, sąd uzasadnia i doręcza bezzwłocznie stronom z urzędu wraz z uzasadnieniem.