Rozdział 1 - Wszczęcie postępowania antydumpingowego - Ochrona przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.123.1352

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2004 r.

Rozdział  1

Wszczęcie postępowania antydumpingowego

1.
Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna postępowanie antydumpingowe:
1)
na pisemny wniosek osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, złożony w imieniu lub na rzecz przemysłu krajowego,
2)
z urzędu - gdy zachodzą szczególne okoliczności, a posiadane dane i informacje wskazują na znaczne prawdopodobieństwo występowania dumpingu, szkody i związku przyczynowego między nimi.
2.
Wniosek uważa się za złożony zgodnie z ust. 1 pkt 1, jeżeli popierają go producenci krajowi produkujący nie mniej niż 25% całej produkcji krajowego towaru podobnego, przy czym ich produkcja stanowi ponad 50% produkcji krajowych producentów wyrażających pisemnie swoje stanowisko wobec wniosku, niezależnie od tego, czy stanowisko to wyraża poparcie czy sprzeciw.
3.
Wniosek o wszczęcie postępowania antydumpingowego powinien zawierać w szczególności informacje i dane dotyczące:
1)
wnioskodawcy,
2)
nazwy towaru, wobec którego wnioskowane jest postępowanie,
3)
producentów i eksporterów towaru,
4)
importerów,
5)
wielkości produkcji i sprzedaży krajowego towaru podobnego,
6)
wielkości importu ogółem - w podziale na kraje pochodzenia towaru podobnego i kraje wysyłki,
7)
wielkości importu z kraju, z którego przywozowi zarzuca się dumping,
8)
wartości normalnej i ceny eksportowej towaru,
9)
cenowego efektu dumpingu,
10)
sytuacji przemysłu krajowego,
11)
szkody wyrządzonej przez dumping przemysłowi krajowemu,
12)
związku przyczynowego między dumpingiem a szkodą.
4.
W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych w ust. 3 lub przedstawione dane okażą się niewystarczające, minister właściwy do spraw gospodarki, nie później niż w terminie 45 dni od dnia wpłynięcia wniosku, zawiadomi o tym wnioskodawcę i wezwie go, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, do usunięcia braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni od dnia wezwania.
5.
W przypadku nieusunięcia braków w terminie, o którym mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw gospodarki może, gdy uzasadniają to okoliczności sprawy, wyznaczyć dodatkowy termin do usunięcia braków.
6.
Za dzień wpłynięcia wniosku, o którym mowa w ust. 4 i 5, uznaje się dzień wpłynięcia wniosku, w którym usunięto braki.
7.
W przypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się.
8.
Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, umorzy postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny.
9. 4
(skreślony).
10. 5
Minister właściwy do spraw gospodarki, uwzględniając zakres danych niezbędnych do wszczęcia i prowadzenia postępowania antydumpingowego oraz przepisy dotyczące danych prawnie chronionych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane, jakie powinien zawierać wniosek o wszczęcie postępowania antydumpingowego, minimalny okres, z jakiego powinny pochodzić dane zawarte we wniosku, a także sposób przekazywania przez wnioskodawcę danych prawnie chronionych.
1.
Minister właściwy do spraw gospodarki, w terminie 45 dni od dnia wpłynięcia wniosku, wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania antydumpingowego, gdy:
1)
dane oraz inne informacje przedstawione przez wnioskodawcę:
a)
nie uprawdopodabniają w sposób wystarczający występowania przywozu na polski obszar celny towaru po cenach dumpingowych i wyrządzenia przez niego szkody przemysłowi krajowemu lub
b)
świadczą, że przywóz na polski obszar celny towaru objętego wnioskiem z kraju lub krajów w nim wskazanych jest nieznaczny, lub
c)
świadczą, że margines dumpingu jest mniejszy niż 2% ceny eksportowej, lub
2)
wymaga tego interes publiczny.
2. 6
(skreślony).
3.
Przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania antydumpingowego informacje w sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej.
4.
Jeżeli z umów międzynarodowych wynika obowiązek zawiadomienia władz kraju eksportu o zamiarze wszczęcia postępowania antydumpingowego, minister właściwy do spraw gospodarki powiadomi o tym właściwe władze.
1.
Minister właściwy do spraw gospodarki, po stwierdzeniu, że zgromadzone dane i informacje uprawdopodobniają przywóz na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych i wyrządzenie przez ten przywóz szkody, wydaje, w terminie 45 dni od dnia wpłynięcia kompletnego wniosku, postanowienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego.
2.
Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać istotne informacje, które uzasadniają podejrzenie występowania dumpingu, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi. Powinno ono określać:
1)
datę wszczęcia postępowania antydumpingowego,
2)
dane dotyczące wnioskodawcy,
3)
nazwę towaru, którego postępowanie dotyczy, i jego opis, w tym jego charakterystykę techniczną i sposoby wykorzystania oraz kod taryfy celnej,
4)
kraj eksportu towaru objętego postępowaniem,
5)
szacunkowy margines zarzucanego dumpingu,
6)
czynniki, które stanowią podstawę ustaleń dotyczących szkody oraz związku przyczynowego,
7)
okres badany dla potrzeb ustalenia dumpingu oraz szkody,
8)
harmonogram postępowania, a w szczególności:
a)
termin, w którym strony mogą zgłosić swój udział w postępowaniu antydumpingowym,
b)
termin składania pisemnych wyjaśnień, informacji oraz opinii przez strony w sprawach, które uznają za istotne dla postępowania antydumpingowego,
c)
przewidywane terminy, do których powinno nastąpić dokonanie wstępnych i ostatecznych ustaleń dotyczących stanu faktycznego oraz prawnego.
3.
Minister właściwy do spraw gospodarki doręcza postanowienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego znanym mu zagranicznym producentom i eksporterom, których postępowanie dotyczy, oraz władzom kraju eksportu, a także wnioskodawcy.
4.
Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje znanym mu zagranicznym producentom i eksporterom oraz władzom kraju eksportu wniosek, na podstawie którego wszczęto postępowanie. W przypadku gdy liczba zagranicznych eksporterów jest szczególnie duża, wniosek przekazuje się wyłącznie władzom kraju eksportu bądź właściwej organizacji lub zrzeszeniu eksporterów, a także wniosek przekazuje się, na ich prośbę, innym stronom.
5.
Strony mające siedzibę za granicą, niemające adresu do doręczeń w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli nie ustanowiły pełnomocnika w Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązane są wskazać adres lub pełnomocnika w Rzeczypospolitej Polskiej do doręczeń dla celów postępowania antydumpingowego. W uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw gospodarki może stronę od tego obowiązku zwolnić, jeżeli nie przedłuży to postępowania.
6.
Minister właściwy do spraw gospodarki dopuszcza do udziału w postępowaniu antydumpingowym stronę, która uprawdopodobni, że niedotrzymanie terminu określonego w ust. 2 pkt 8 lit. a) nastąpiło z przyczyn od niej niezależnych.
1.
Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje kwestionariusz postępowania antydumpingowego tym spośród stron, które w jego opinii mogą posiadać informacje istotne dla toczącego się postępowania.
2.
Udzielenie przez strony odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, o którym mowa w ust. 1, powinno nastąpić w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni, z tym że dla zagranicznych producentów oraz eksporterów termin ten rozpoczyna bieg po upływie 7 dni od dnia wysłania im kwestionariusza lub przekazania go przedstawicielstwu dyplomatycznemu kraju eksportu.
3.
Terminy, o których mowa w ust. 2, mogą być przedłużone nie więcej jednak niż o 30 dni, o ile strona przedstawi argumenty, mające dla niej istotne znaczenie w toczącym się postępowaniu, uzasadniające przedłużenie terminu.
4.
Niezachowanie przez stronę terminów określonych w ust. 2 lub 3 spowoduje skutki, o których mowa w art. 29 ust. 2-4.
5. 7
(skreślony).
1.
Minister właściwy do spraw gospodarki zapewnia stronom czynny udział w postępowaniu, a przed zakończeniem postępowania umożliwia tym stronom wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i informacji oraz zgłoszonych w nich wniosków.
2.
Stronie przysługuje, na jej pisemny wniosek, prawo przeglądania akt sprawy, z wyłączeniem dokumentów zawierających informacje niejawne oraz materiałów objętych tajemnicą służbową.
3.
Wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów, o których mowa w ust. 1, może nastąpić także w formie ustnej, o ile zostanie przez stronę potwierdzone w formie pisemnej, pod rygorem pominięcia.
1.
Minister właściwy do spraw gospodarki, w przypadku gdy jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania, może zwrócić się do stron o dostarczenie wszelkich informacji i opinii.
2.
Jeżeli strona nie udzieli informacji, nie przekaże wypełnionego kwestionariusza lub w inny sposób będzie utrudniać prowadzenie postępowania antydumpingowego, ustaleń dokonuje się na podstawie dostępnych ministrowi właściwemu do spraw gospodarki danych i informacji.
3.
Jeżeli strona przedstawiła mylące lub nieprawdziwe informacje, minister właściwy do spraw gospodarki pomija je przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy.
4.
Stronę informuje się o skutkach braku współpracy.
5.
W przypadku gdy ustalenia, w szczególności dotyczące wartości normalnej, zostały dokonane na podstawie informacji zawartych w kwestionariuszu postępowania antydumpingowego, podlegają one łącznemu sprawdzeniu z informacjami dostarczonymi przez wnioskodawcę przez porównanie z informacjami pochodzącymi z innych niezależnych źródeł, takich jak publikowane cenniki, urzędowe statystyki dotyczące przywozu towarów na polski obszar celny, lub z informacjami uzyskanymi w toku postępowania antydumpingowego.
1.
Minister właściwy do spraw gospodarki, w celu weryfikacji informacji i materiałów przedłożonych przez strony, może przeprowadzić niezbędną kontrolę w ich siedzibie lub miejscu prowadzenia działalności.
2.
W przypadku zagranicznych eksporterów i producentów kontrola, o której mowa w ust. 1, może zostać przeprowadzona, o ile zainteresowane zagraniczne podmioty wyrażą zgodę, a władze danego kraju zostały o tym oficjalnie powiadomione i nie zgłaszają sprzeciwu.
3.
W przypadku dużej liczby wnioskodawców, zagranicznych producentów, eksporterów, krajowych importerów, typów towaru objętego postępowaniem antydumpingowym lub transakcji, minister właściwy do spraw gospodarki może wydać postanowienie o ograniczeniu badania do reprezentantów wybranych w ramach próby statystycznej lub do reprezentanta mającego największy udział w produkcji, sprzedaży lub eksporcie (kontrola wyrywkowa).
4.
W przypadku gdy po wydaniu postanowienia o kontroli wyrywkowej wybrane podmioty nie dostarczą niezbędnych informacji, w ich miejsce wybiera się nowych reprezentantów, chyba że nie miałoby to istotnego wpływu na wynik kontroli.
5.
W przypadku zastosowania kontroli wyrywkowej, dla każdego zagranicznego eksportera lub producenta, który w terminie udzielił odpowiedzi na pytania kwestionariusza antydumpingowego, lecz nie został wybrany na reprezentanta, ustala się indywidualne marginesy dumpingu, chyba że liczba zagranicznych eksporterów lub producentów jest tak duża, że uniemożliwi to terminowe zakończenie postępowania.

Nie później niż 15 dni przed wyznaczoną datą dokonania wstępnych ustaleń, strony mogą zgłaszać na piśmie wyjaśnienia, informacje oraz opinie, pod rygorem pominięcia przy dokonywaniu ustaleń.

1.
Na podstawie materiałów dowodowych zgromadzonych w toku postępowania minister właściwy do spraw gospodarki dokona, nie wcześniej niż na 2 miesiące i nie później niż na 6 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania antydumpingowego, w drodze postanowienia, wstępnych ustaleń co do występowania dumpingu, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi.
2.
Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać wstępne ustalenia dotyczące stanu faktycznego oraz prawnego, istotne dla prowadzonego postępowania, a w szczególności:
1)
określenie towaru objętego postępowaniem w sposób wystarczający dla potrzeb postępowania przed organami celnymi, w tym nazwę towaru i kod taryfy celnej,
2)
wykaz ustalonych eksporterów oraz producentów towaru objętego postępowaniem,
3)
określenie marginesu dumpingu, o ile ustalono istnienie dumpingu oraz podstawę, na jakiej oparto ustalenia, w tym opis metody zastosowanej przy określaniu wartości normalnej, ceny eksportowej oraz dostosowań, jeśli takich dokonano przy ich porównywaniu,
4)
w przypadku zastosowania metody, o której mowa w art. 15 ust. 2 - uzasadnienie dla posłużenia się tą metodą,
5)
w przypadku odmowy ustalenia indywidualnych marginesów dumpingu, w sytuacji, o której mowa w art. 30 ust. 4 - uzasadnienie przyczyny odmowy,
6)
wskazanie okoliczności, na których oparto ustalenia co do występowania szkody spowodowanej stwierdzonym dumpingiem oraz innych okoliczności, z wyłączeniem dumpingu, które wzięto pod uwagę,
7)
określenie, w przypadku gdy istnieje potrzeba ich zastosowania, wysokości niezbędnych środków tymczasowych, okresu ich stosowania oraz przesłanek uzasadniających ich stosowanie.
3.
Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie doręcza władzom kraju eksportu oraz innym stronom, które zgłosiły swój udział w postępowaniu.
4.
Stronom, o których mowa w ust. 3, przysługuje prawo do wniesienia zastrzeżeń co do wstępnych ustaleń w terminie 15 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zastrzeżenia powinny zawierać uzasadnienie wraz z danymi i informacjami na ich poparcie.
5.
Składając zastrzeżenia, o których mowa w ust. 4, producenci lub eksporterzy biorący udział w postępowaniu mogą złożyć wniosek o przeprowadzenie z nimi odrębnego posiedzenia wyjaśniającego w sprawie zastosowanej wobec nich metody ustalenia dumpingu.
6. 8
(skreślony).
1.
Na wniosek strony złożony nie później niż w terminie miesiąca od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w art. 32 ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wyznacza datę posiedzenia wyjaśniającego, na którym strony mogą przedstawiać informacje, wyjaśnienia oraz opinie, w szczególności dotyczące wstępnych ustaleń. Posiedzenie wyjaśniające powinno odbyć się nie później niż na 2 miesiące przed wyznaczoną datą dokonania ustaleń ostatecznych.
2.
Strona nie ma obowiązku uczestniczenia w posiedzeniu, o którym mowa w ust. 1, a nieobecność w trakcie posiedzenia nie może powodować dla niej niekorzystnych skutków z tego powodu.
3.
Termin posiedzenia powinien być tak wyznaczony, aby informacja o jego zwołaniu umożliwiła stronom przygotowanie się do udziału w posiedzeniu.
4. 9
Posiedzeniu wyjaśniającemu przewodniczy wyznaczony przez ministra właściwego do spraw gospodarki pracownik ministerstwa obsługującego ministra właściwego do spraw gospodarki. Ustala on porządek posiedzenia, kieruje jego przebiegiem oraz utrwala na piśmie przebieg posiedzenia, a w szczególności przedmiot posiedzenia, wykaz osób, które brały w nim udział, i treść zgłoszonych przez nie uwag.
5-7. 10
(skreślone).

W przypadku gdy nie złożono wniosku o zwołanie posiedzenia wyjaśniającego, strony mogą składać na piśmie wyjaśnienia, informacje oraz opinie, nie później niż w terminie 45 dni przed wyznaczoną datą dokonania ustaleń ostatecznych, pod rygorem pominięcia przy dokonywaniu ustaleń.

W trakcie postępowania antydumpingowego przedstawiciele krajowych organizacji konsumenckich lub przemysłu przetwarzającego towar objęty postępowaniem mogą przedstawiać informacje oraz opinie w sprawach istotnych dla toczącego się postępowania, w tym na temat interesu publicznego, któremu miałoby służyć zastosowanie środków antydumpingowych.

1.
Na podstawie materiałów dowodowych zgromadzonych w toku postępowania minister właściwy do spraw gospodarki dokonuje, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia wstępnych ustaleń, w drodze postanowienia, ostatecznych ustaleń co do występowania dumpingu, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi.
2.
Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera ostateczne ustalenia dotyczące stanu faktycznego oraz prawnego, istotne dla prowadzonego postępowania, oraz powody dla ich przyjęcia, a w szczególności:
1)
informacje, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1-6,
2)
powody, dla których odrzucono lub zaakceptowano argumenty, wnioski lub żądania eksporterów lub producentów,
3)
wysokość proponowanego cła antydumpingowego, biorąc pod uwagę interes publiczny związany z jego nałożeniem oraz po rozważeniu, czy cło mniejsze niż margines dumpingu wystarczyłoby do zlikwidowania szkody wyrządzonej przemysłowi krajowemu,
4)
uzasadnienie proponowanej wysokości cła antydumpingowego.
3.
Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie doręcza władzom kraju lub krajów eksportu oraz innym stronom biorącym udział w postępowaniu.
4.
Na wniosek zainteresowanych producentów lub eksporterów w okresie 25 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się z nimi odrębne posiedzenia wyjaśniające w sprawie ostatecznie zastosowanej wobec każdego z nich metody ustalenia dumpingu.
5. 11
Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje stronie skarga do sądu administracyjnego w przypadku jego niezgodności z prawem. Przepisu art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) nie stosuje się.

 

1.
Po wszczęciu postępowania antydumpingowego minister właściwy do spraw gospodarki może wystąpić z wnioskiem do ministra właściwego do spraw finansów publicznych o zobowiązanie organów celnych do prowadzenia ewidencji przywożonych na polski obszar celny towarów objętych postępowaniem antydumpingowym.
2.
Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się przez okres nie dłuższy niż 9 miesięcy, a dla towarów rolnych - przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób prowadzenia przez organy celne ewidencji na potrzeby postępowania antydumpingowego,
2)
dane, które umieszcza się w ewidencji prowadzonej na potrzeby postępowania antydumpingowego,
3)
sposób powiadamiania przez organy celne zgłaszającego o dokonaniu wpisu do ewidencji prowadzonej na potrzeby postępowania antydumpingowego,
4)
rodzaje dokumentów, na podstawie których dokonuje się wpisów do ewidencji prowadzonej na potrzeby postępowania antydumpingowego

- mając na względzie potrzeby postępowania antydumpingowego.

4 Art. 24 ust. 9 skreślony przez art. 76 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.
5 Art. 24 ust. 10 zmieniony przez art. 76 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.
6 Art. 25 ust. 2 skreślony przez art. 76 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.
7 Art. 27 ust. 5 skreślony przez art. 76 pkt 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.
8 Art. 32 ust. 6 skreślony przez art. 76 pkt 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.
9 Art. 33 ust. 4 zmieniony przez art. 76 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.
10 Art. 33 ust. 5-7 skreślone przez art. 76 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.
11 Art. 36 ust. 5:

- zmieniony przez art. 76 pkt 8 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.

- zmieniony przez art. 81 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.02.153.1271) z dniem 1 stycznia 2004 r.

12 Art. 37 zmieniony przez art. 76 pkt 9 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U.02.125.1063) z dniem 7 listopada 2002 r.