Ochrona lokatorów w byłej Dzielnicy Pruskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.98.516

Akt utracił moc

Wersja od: 12 stycznia 1921 r.

USTAWA

z dnia 18 grudnia 1919 r.

o ochronie lokatorów w byłej Dzielnicy Pruskiej.

Art.  1.

W byłej dzielnicy pruskiej, w obrębie obecnej linji demarkacyjnej, stosują się do najmu mieszkań, poszczególnych części mieszkań, lokali przemysłowych i handlowych, pracowni i sklepów przepisy ustawy z dnia 28 czerwca 1919 r. o ochronie lokatorów (Dziennik Praw P. P. № 52 poz. 335), ze zmianami, poniżej wskazanemi.

Art.  2. ¹

(uchylony).

Art.  3. ²

(uchylony).

Art.  4. ³

(uchylony).

Art.  5. ⁴

(uchylony).

Art.  6. ⁵

(uchylony).

Art.  7. ⁶

(uchylony).

Art.  8. ⁷

(uchylony).

Art.  9.

Zamiast art. 13 wprowadza się następujące przepisy:

Jako art. 13.

Urząd rozjemczy dla spraw najmu

1) wydaje orzeczenia na wniosek biorącego w najem:

a) o ważności wypowiedzenia ze strony wypuszczającego w najem i dalszem trwaniu wypowiedzianego stosunku najmu każdorazowo najwyżej na rok;

b) o przedłużeniu stosunku najmu każdorazowo najwyżej na rok, skoro stosunek ten kończy się bez wypowiedzenia.

W razie sporu wypuszczający w najem ma wykazać, że istnieje ważna przyczyna rozwiązania najmu;

2) uchyla na wniosek wypuszczającego w najem z działaniem wstecz umowę najmu, zawartą z innym biorącym w najem, jeżeli wskutek orzeczenia w myśl punktu 1 lub też wskutek ugody, zawartej przed urzędem rozjemczym dla spraw najmu, wypełnić umowy nie można.

W razie, jeżeli urząd rozjemczy dla spraw najmu orzeknie w myśl punktu 1, iż stosunek najmu trwa dalej lub się przedłuża, wówczas może on nałożyć na biorącego w najem nowe zobowiązania, jak również podwyższyć komorne stosownie do przepisów art. 2-7.

Jako art. 13 a.

Biorący w najem winien wystąpić z wnioskiem;

a) o wydanie orzeczenia w sprawie ważności wypowiedzenia ze strony wypuszczającego w najem bezzwłocznie po wypowiedzeniu,

b) o przedłużenie stosunku najmu (art. 13 punkt 1 lit. b) - w terminie, jakiego żądać można od biorącego w najem przy uwzględnieniu dobra wypuszczającego w najem.

Wniosków powyższych stawiać nie wolno po upływie czasu najmu lub po zawarciu umowy, stanowiącej, że stosunek najmu ma trwać nadal.

Jako art. 13 b.

Jeżeli wypuszczający w najem nie zgadza się na odstąpienie używania rzeczy najętej trzeciej osobie (§ 549 niem. kodeksu cywilnego), wówczas urząd rozjemczy dla spraw najmu może udzielić na to zezwolenia.

Urząd rozjemczy dla spraw najmu winien zezwolenia odmówić, jeżeli, wypuszczający w najem odmówił swej zgody z przyczyn ważnych.

Art.  10. ⁸

(uchylony).

Art.  11.

Uchyla się postanowienia art. 15-24, zamiast których wprowadza się następujące przepisy:

Jako art. 15.

Sprawy, poruczone na mocy niniejszej ustawy urzędom rozjemczym dla spraw najmu, załatwiają, po zmianie nazwy, "mieszkaniowe urzędy rozjemcze", utworzone na podstawie rozporządzenia Komisarjatu NRL. z 31.V. 1919 o zapobieżeniu brakowi mieszkań i o zmianach co do mieszkaniowych urzędów rozjemczych (Tyg. Urząd. str. 65).

W sprawach, toczących się przed urzędami rozjemczemi dla spraw najmu, obowiązują dotychczasowe przepisy postępowania przed mieszkaniowemi urzędami rozjemczemi (Dziennik Ustaw Rzeszy, roczn. 1918, str. 1146).

Jako art. 15 a.

W razie, jeżeli rozstrzygnięcie sporu w całości lub częściowo jest zależne od orzeczenia urzędu rozjemczego dla spraw najmu, wówczas sąd na wniosek strony winien zawiesić postępowanie aż do wydania orzeczenia przez urząd rozjemczy dla spraw najmu.

Jako art. 15 b.

Wszelkie umowy, uchylające lub ograniczające zastosowanie ustawy niniejszej, są nieważne.

Art.  12.

W ustępie 1 art. 25 skreśla się wyrazy: "przez administracyjną władzę powiatową, a tam gdzie istnieje rządowa władza policyjna, przez tę władzę", oraz wyrazy: "lub 15.000 koron". Zamiast wyrazu: "aresztem", wstawia się wyraz: "więzieniem".

Art.  13.

Art. 27 otrzymuje brzmienie następujące:

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Równocześnie tracą moc:

1) obwieszczenie kanclerza Rzeszy Niemieckiej o ochronie lokatorów z dnia 23 września 1918 r. (Dziennik Ustaw Rzeszy, rocznik 1918, str. 1140),

2) rozporządzenie Rady Związkowej, dotyczące centralnego ogrzewania i zaopatrywania w ciepłą wodę z dnia 2 listopada 1917 r. (Dziennik Ustaw Rzeszy, rocznik 1917, str. 989).

Art.  14. ⁹

(uchylony).

Art.  15.

W art. 30 zmienia się wyrazy: "art. 13" na wyrazy: "art. 13, 13 a, 13 b".

Art.  16.

Uchyla się art. 31.

Art.  17.

Art. 32 otrzymuje brzmienie następujące:

Wykonanie tej ustawy porucza się Ministrowi b. Dzielnicy Pruskiej w porozumieniu z Ministrami Sprawiedliwości i Zdrowia Publicznego.

Z chwilą objęcia władzy przez Państwo Polskie nad dalszemi częściami b. Dzielnicy Pruskiej przysługuje Ministrowi tej dzielnicy prawo wprowadzenia ustawy niniejszej także w tych częściach oraz poczynienia odpowiednich zmian.

Minister b. Dzielnicy Pruskiej ogłosi ustawę w redakcji, uwzględniającej powyższe zmiany ustawy z dnia 28 czerwca 1919 r. (Dz. Pr. P. P. № 52, poz. 335).

¹ Art. 2 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.

² Art. 3 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.

³ Art. 4 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.

⁴ Art. 5 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.

⁵ Art. 6 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.

⁶ Art. 7 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.

⁷ Art. 8 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.

⁸ Art. 10 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.

⁹ Art. 14 uchylony przez art. 29 ustawy z dnia 18 grudnia 1920 r. (Dz.U.21.4.19) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 stycznia 1921 r.