Art. 9. - Ochrona lokatorów w byłej Dzielnicy Pruskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.98.516

Akt utracił moc

Wersja od: 12 stycznia 1921 r.

Art.  9.

Zamiast art. 13 wprowadza się następujące przepisy:

Jako art. 13.

Urząd rozjemczy dla spraw najmu

1) wydaje orzeczenia na wniosek biorącego w najem:

a) o ważności wypowiedzenia ze strony wypuszczającego w najem i dalszem trwaniu wypowiedzianego stosunku najmu każdorazowo najwyżej na rok;

b) o przedłużeniu stosunku najmu każdorazowo najwyżej na rok, skoro stosunek ten kończy się bez wypowiedzenia.

W razie sporu wypuszczający w najem ma wykazać, że istnieje ważna przyczyna rozwiązania najmu;

2) uchyla na wniosek wypuszczającego w najem z działaniem wstecz umowę najmu, zawartą z innym biorącym w najem, jeżeli wskutek orzeczenia w myśl punktu 1 lub też wskutek ugody, zawartej przed urzędem rozjemczym dla spraw najmu, wypełnić umowy nie można.

W razie, jeżeli urząd rozjemczy dla spraw najmu orzeknie w myśl punktu 1, iż stosunek najmu trwa dalej lub się przedłuża, wówczas może on nałożyć na biorącego w najem nowe zobowiązania, jak również podwyższyć komorne stosownie do przepisów art. 2-7.

Jako art. 13 a.

Biorący w najem winien wystąpić z wnioskiem;

a) o wydanie orzeczenia w sprawie ważności wypowiedzenia ze strony wypuszczającego w najem bezzwłocznie po wypowiedzeniu,

b) o przedłużenie stosunku najmu (art. 13 punkt 1 lit. b) - w terminie, jakiego żądać można od biorącego w najem przy uwzględnieniu dobra wypuszczającego w najem.

Wniosków powyższych stawiać nie wolno po upływie czasu najmu lub po zawarciu umowy, stanowiącej, że stosunek najmu ma trwać nadal.

Jako art. 13 b.

Jeżeli wypuszczający w najem nie zgadza się na odstąpienie używania rzeczy najętej trzeciej osobie (§ 549 niem. kodeksu cywilnego), wówczas urząd rozjemczy dla spraw najmu może udzielić na to zezwolenia.

Urząd rozjemczy dla spraw najmu winien zezwolenia odmówić, jeżeli, wypuszczający w najem odmówił swej zgody z przyczyn ważnych.