Obowiązek społecznego oszczędzania oraz ustalenie stawki oszczędnościowej dla uczestników funduszu B Społecznego Funduszu Oszczędnościowego na rok 1949.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.21.137

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 18 marca 1949 r.

w sprawie obowiązku społecznego oszczędzania oraz ustalenia stawki oszczędnościowej dla uczestników funduszu B Społecznego Funduszu Oszczędnościowego na rok 1949.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 30 stycznia 1948 r. o obowiązku społecznego oszczędzania (Dz. U. R. P. z 1948 r. Nr 10, poz. 74, Nr 36, poz. 256 i Nr 52, poz. 415 oraz z 1949 r. Nr 7, poz. 42 i Nr 21, poz. 136) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Obowiązkowi społecznego oszczędzania podlegają podatnicy podatku gruntowego, opłacający podatek od podstawy opodatkowania przekraczającej równowartość 80 kwintali żyta w stosunku rocznym.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy podatników podatku gruntowego, którzy w roku 1948 opłacali podatek od podstawy opodatkowania niższej od równowartości 60 kwintali żyta i nie byli uczestnikami funduszu B Społecznego Funduszu Oszczędnościowego.

§ 2. Stawki oszczędnościowe dla uczestników funduszu B Społecznego Funduszu Oszczędnościowego wynoszą w roku 1949 dla podatników podatku gruntowego, opłacających podatek od podstawy opodatkowania, stanowiącej w stosunku rocznym równowartość:

1) ponad 80 do 100 kwintali żyta - 70% wymiaru podatku gruntowego za rok 1949,

2) ponad 100 do 150 kwintali żyta - 80% wymiaru podatku gruntowego za rok 1949,

3) ponad 150 do 180 kwintali żyta - 90% wymiaru podatku gruntowego za rok 1949,

4) ponad 180 do 250 kwintali żyta - 130% wymiaru podatku gruntowego za rok 1949,

5) ponad 250 kwintali żyta - 140% wymiaru podatku gruntowego za rok 1949.

§ 3. Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1949 r.