Rozdział 2 - POMOC PRAWNA W SPRAWACH KARNYCH - NRD-Polska. Umowa o obrocie prawnym w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1957.02.01.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.27.114

Akt utracił moc
Wersja od: 2 kwietnia 1976 r.

ROZDZIAŁ  2

POMOC PRAWNA W SPRAWACH KARNYCH

Przestępstwa uzasadniające wydanie

1.
Umawiające się Strony wydają sobie wzajemnie na żądanie stosownie do postanowień niniejszej Umowy osoby, przeciw którym ma być przeprowadzone postępowanie karne albo w stosunku do których ma być wykonana kara.
2.
Wydanie następuje tylko z powodu takiego czynu przestępnego, który według prawa obu Umawiających się Stron zagrożony jest karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej jeden rok, lub karą surowszą (przestępstwo ekstradycyjne).
3.
Umawiające się Strony nie będą sobie wydawały obywateli własnych.

Odmowa wydania

Wydanie nie nastąpi, jeżeli:

a)
czyn przestępny popełniony został na obszarze Strony wezwanej;
b)
postępowanie karne lub wykonanie kary jest niedopuszczalne według prawa Strony wezwanej z powodu przedawnienia albo z innej przyczyny;
c)
przeciw sprawcy z powodu tego samego czynu przestępnego wydany został wyrok przez sąd Strony wezwanej bądź inne orzeczenie kończące postępowanie wydane przez sąd lub inny organ tego państwa;
d)
czyn przestępny podlega według prawa obu Stron ściganiu w trybie oskarżenia prywatnego.

Przejęcie ścigania karnego

1.
Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się na wniosek drugiej Umawiającej się Strony do ścigania karnego według własnego prawa własnych obywateli podejrzanych o popełnienie przestępstwa na obszarze wzywającej Umawiającej się Strony.
2.
Obowiązek przejęcia ścigania rozciąga się również na takie naruszenie prawa, które według prawa wzywającej Umawiającej się Strony są przestępstwami, a według prawa wezwanej Umawiającej się Strony tylko wykroczeniami, i które podlegają ściganiu według prawa wezwanej Umawiającej się Strony.
3.
Wnioski o ściganie karne złożone zgodnie z prawem jednej z Umawiających się Stron przez pokrzywdzonych do właściwych organów Strony wzywającej w przepisanym terminie są skuteczne również na obszarze drugiej z Umawiających się Stron.
4.
Jeżeli z przestępstwa, którego dotyczy przejęte postępowanie, wynikają roszczenia odszkodowawcze osób pokrzywdzonych i złożone zostały odpowiednie wnioski o odszkodowanie, włącza się je na żądanie pokrzywdzonych do postępowania.
1.
Do wniosku o przejęcie ścigania karnego dołącza się:
a)
dane dotyczące osoby, włącznie z jej obywatelstwem,
b)
opis stanu faktycznego,
c)
środki dowodowe,
d)
oryginały akt lub ich uwierzytelnione odpisy,
e)
tekst przepisów mających zastosowanie do czynu według prawa obowiązującego w miejscu jego popełnienia,
f)
wnioski o ściganie karne i o odszkodowanie.
2.
Jeżeli podejrzany przebywa w chwili złożenia wniosku o przejęcie ścigania karnego w arszcie tymczasowym lub jest zatrzymany, należy spowodować jego odesłanie na obszar wezwanej Umawiającej się Strony.
3.
Wezwana Umawiająca się Strona jest zobowiązana do powiadomienia Strony wzywającej o orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. Na wniosek Strony wzywającej należy przesłać odpis tego orzeczenia.
1.
Wniosek o przejęcie ścigania karnego kieruje Minister Sprawiedliwości lub Prokurator Generalny jednej z Umawiających się Stron do Ministra Sprawiedliwości lub Prokuratora Generalnego drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Ministrowie Sprawiedliwości lub Prokuratorzy Generalni Umawiających się Stron mogą uzgodnić, że wnioski o przejęcie ścigania karnego będą kierowane bezpośrednio przez określone sądy lub prokuratorów jednej Umawiającej się Strony do określonych sądów lub prokuratorów drugiej Umawiającej się Strony.

Sposób porozumiewania się

W sprawach o wydanie Ministrowie Sprawiedliwości i Generalni Prokuratorzy porozumiewają się bezpośrednio w ramach swej właściwości.

Wnioski o wydanie

1.
Do wniosku o wydanie należy dołączyć:
a)
do wniosku o wydanie celem wykonania kary - odpis wyroku z uzasadnieniem zaopatrzony w zaświadczenie prawomocności;
b)
do innych wniosków - uwierzytelniony odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu oraz opis przestępstwa z przedstawieniem okoliczności faktycznych i przytoczeniem treści odpowiednich przepisów prawnych.

Przy przestępstwach przeciwko mieniu należy ponadto podać wysokość powstałej bądź mogącej powstać szkody spowodowanej czynem przestępnym.

2.
Do wniosku o wydanie należy w miarę możności dołączyć opis osoby, która ma być wydana, dane o jej stosunkach osobistych i obywatelstwie oraz o miejscu pobytu, jak również fotografię i odciski palców.
3.
Strona wzywająca nie ma obowiązku przedłożenia Stronie wezwanej łącznie z wnioskiem dowodów winy osoby, której wydania się domaga.

Uzupełnienie wniosku o wydanie

1.
Strona wezwana może żądać uzupełnień, jeżeli nadesłany materiał dowodowy nie jest wystarczający do zbadania zasadności wniosku o wydanie. W tym celu może ona wyznaczyć Stronie wzywającej odpowiedni termin nie dłuższy niż dwa miesiące. Na uzasadniony wniosek termin ten może być przedłużony.
2.
Jeżeli Strona wzywająca nie nadeśle w wyznaczonym terminie wyjaśnień koniecznych do uzupełnienia wniosku, Strona wezwana może zwolnić z aresztu osobę, której wniosek o wydanie dotyczy.

Areszt ekstradycyjny

Po otrzymaniu wniosku o wydanie Strona wezwana niezwłocznie podejmie środki celem aresztowania osoby, której dotyczy wniosek o wydanie.

1.
Jeszcze przed wpłynięciem wniosku o wydanie należy zastosować tymczasowy areszt wobec osoby, o której aresztowanie z powołaniem się na nakaz aresztowania, prawomocny wyrok albo inne sądowe orzeczenie wystąpiono, zapowiadając jednocześnie nadesłanie wniosku o wydanie. Właściwe sądy lub inne organy mogą zgłaszać wnioski o tymczasowe aresztowanie bezpośrednio przez pocztę, telegraficznie, telefonicznie albo drogą radiową.
2.
Osoba, co do której isnieje poważne podejrzenie, że popełniła na obszarze drugiej Strony czyn przestępny uzasadniający jej wydanie, może być aresztowana również bez wystąpienia o aresztowanie, o którym mowa w ust. 1.
3.
O aresztowaniu (ust. 1 i 2) należy niezwłocznie powiadomić drugą Umawiającą się Stronę.
1.
W przypadku określonym w artykule 71 ust. 1 może nastąpić zwolnienie z aresztu, jeżeli w okresie dwóch miesięcy od wysłania zawiadomienia nie wpłynie wniosek o wydanie.
2.
W przypadku przewidzianym w artykule 71 ust. 2 może nastąpić uchylenie aresztu tymczasowego, jeżeli w ciągu jednego miesiąca od wysłania zawiadomienia o aresztowaniu nie wpłynie wniosek określony w artykule 71 ust. 1.

Odroczenie wydania

Jeżeli osoba, której dotyczy wniosek o wydanie, jest ścigana przez sąd lub prokuraturę Strony wezwanej z powodu innego czynu przestępnego albo została przez sąd tej Strony skazana za inny czyn przestępny, wówczas przy rozstrzyganiu wniosku o wydanie można postanowić, że wydanie nastąpi dopiero po ukończeniu postępowania bądź po odbyciu lub darowaniu kary.

Wydanie czasowe

1.
W przypadku określonym w artykule 73 może na wniosek nastąpić czasowe wydanie, jeżeli z powodu odroczenia wydania nastąpiłoby przedawnienie lub zachodziłoby niebezpieczeństwo, że przeprowadzenie postępowania karnego będzie poważnie utrudnione.
2.
Osoba wydana czasowo zostanie przekazana z powrotem Stronie wezwanej po przeprowadzeniu postępowania karnego, które stanowiło podstawę czasowego wydania.

Zbieg wniosków o wydanie

W przypadku zgłoszenia wniosków o wydanie przez kilka państw Strona wezwana rozstrzygnie, który z tych wniosków należy uwzględnić.

Zasada specjalności

1.
Osoba wydana nie może być bez zgody Strony wezwanej ścigana, skazana albo wydana trzeciemu państwu w związku z innym czynem przestępnym popełnionym przed wydaniem, jeżeli ono nie nastąpiło z powodu tego czynu. Nie można odmówić zgody, jeżeli Strona wezwana byłaby z powodu tego czynu przestępnego obowiązana do wydania na podstawie niniejszej Umowy.
2.
Zgoda określona w ust. 1 jest zbędna, jeżeli osoba wydana nie opuści obszaru Strony wzywającej lub na obszar ten powróci w ciągu miesiąca od ukończenia postępowania karnego, a w przypadku skazania - w ciągu miesiąca od odbycia lub darowania kary. Do okresu tego nie wlicza się czasu, w którym osoba wydana bez swej winy nie mogła opuścić obszaru Strony wzywającej.
3.
Zgoda Strony wezwanej nie jest wymagana, gdy osoba wydana złoży przed sądem oświadczenie, że zgadza się na przeprowadzenie postępowania karnego. Należy wówczas przesłać Stronie wezwanej wierzytelny odpis protokołu zawierającego to oświadczenie.

Wydanie

Strona wezwana obowiązana jest zawiadomić Stronę wzywającą o czasie i miejscu wydania. Osobę, która ma być wydana, można zwolnić z aresztu, jeżeli Strona wzywająca nie przejmie jej w ciągu miesiąca od wysłania tego zawiadomienia.

Ponowne wydanie

Jeżeli osoba wydana uchyli się od postępowania karnego i powróci na obszar Strony wezwanej, należy ją na wniosek ponownie aresztować i wydać, przy czym zbędne jest dołączenie do takiego wniosku dalszych materiałów dowodowych.

Tranzyt

1.
Każda z Umawiających się Stron powinna na wniosek drugiej Umawiającej się Strony dokonać przewozu przez swój obszar tych osób, które inne państwo zamierza wydać drugiej Stronie. Zasada ta nie ma zastosowania, jeżeli według postanowień niniejszej Umowy nie powstałby obowiązek wydania.
2.
Wniosek określony w ust. 1 należy zgłosić i załatwić na zasadach przewidzianych dla wniosków o wydanie.

Zawiadomienie o wynikach postępowania karnego

Strona wzywająca zawiadamia Stronę wezwaną o wyniku postępowania karnego przeprowadzonego przeciwko osobie wydanej. Jeżeli przeciwko tej osobie zapadł prawomocny wyrok, należy przesłać jego odpis. Dotyczy to również przypadków określonych w artykule 76 niniejszej Umowy.

Wyjątki od obowiązku udzielenia pomocy prawnej

Poza przypadkami przewidzianymi w artykule 14 nie ma obowiązku udzielenia pomocy prawnej w sprawach karnych również wówczas, gdy:

a)
przedmiotem postępowania karnego jest czyn przestępny nie uzasadniający obowiązku wydania;
b)
załatwienie wniosku nie należy do właściwości sądu lub prokuratury Strony wezwanej.

Czasowe przekazanie osób pozbawionych wolności

1.
W przypadku wezwania świadków lub biegłych, pozbawionych wolności na obszarze Strony wezwanej, Minister Sprawiedliwości lub Generalny Prokurator tej Strony może zarządzić przewiezienie tych osób na obszar Strony wzywającej pod warunkiem, że będą one nadal pozbawione wolności i po przesłuchaniu niezwłocznie zostaną z powrotem przekazane.
2.
Jeżeli zachodzi potrzeba przesłuchania przez organy Strony wzywającej w charakterze świadków lub biegłych osób pozbawionych wolności na obszarze innego państwa, Minister Sprawiedliwości albo Generalny Prokurator Strony wezwanej udzieli zezwolenia na przewóz tych osób tam i z powrotem przez obszar państwa wezwanego, jeżeli udzielone zostało zapewnienie określone w artykule 7.

Wydawanie przedmiotów

1.
Obie Umawiające się Strony wydają sobie na wniosek:
a)
przedmioty uzyskane przez przestępstwo, które uzasadnia wydanie;
b)
przedmioty, przeciwko którym skierowane było przestępstwo uzasadniające wydanie;
c)
przedmioty, które mogą służyć jako dowody w postępowaniu karnym, z tym że wydanie tych przedmiotów następuje także i wtedy, gdy wydanie sprawcy nie może nastąpić z powodu śmierci, ucieczki lub z innych przyczyn.
2.
Jeżeli przedmioty, o których wydanie zwrócono się, potrzebne są jako środki dowodowe w postępowaniu karnym również sądom lub prokuratorom Strony wezwanej, można odroczyć wydanie tych przedmiotów aż do ukończenia tego postępowania.
3.
Prawa osób trzecich do przedmiotów, które należy wydać, pozostają nie naruszone. Przedmioty, co do których prawa takie istnieją, należy po ukończeniu postępowania zwrócić Stronie wezwanej celem wydania ich osobom uprawnionym.

Zawiadomienie o skazaniach

1.
Strony zawiadamiają się wzajemnie o prawomocnych skazaniach, które sądy jednej Strony orzekły przeciwko obywatelom drugiej Strony.
2.
W tym celu Ministrowie Sprawiedliwości lub Generalni Prokuratorzy obu Stron przesyłają sobie kwartalne wyciągi z rejestrów skazanych. Równocześnie należy w miarę możności przesyłać odciski palców.

Informacje z rejestru skazanych

Na bezpośrednie zapytania sądów i prokuratur drugiej Strony należy udzielać wolnych od opłat informacji z rejestru skazanych.

14 Art. 66 zmieniony przez art. 1 ust. 12 Protokołu z dnia 18 kwietnia 1975 r. (Dz.U.76.14.80) zmieniającego nin. Umowę z dniem 2 kwietnia 1976 r.
15 Art. 66A dodany przez art. 1 ust. 13 Protokołu z dnia 18 kwietnia 1975 r. (Dz.U.76.14.80) zmieniającego nin. Umowę z dniem 2 kwietnia 1976 r.
16 Art. 66B dodany przez art. 1 ust. 13 Protokołu z dnia 18 kwietnia 1975 r. (Dz.U.76.14.80) zmieniającego nin. Umowę z dniem 2 kwietnia 1976 r.