NRD-Polska. Umowa o obrocie prawnym w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1957.02.01.
Dz.U.1958.27.114
Akt utracił mocUMOWA
POMIĘDZY POLSKĄ RZECZĄPOSPOLITĄ LUDOWĄ A NIEMIECKĄ REPUBLIKĄ DEMOKRATYCZNĄ O OBROCIE PRAWNYM W SPRAWACH CYWILNYCH, RODZINNYCH I KARNYCH
podpisana w Warszawie dnia 1 lutego 1957 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 1 lutego 1957 roku podpisana została w Warszawie Umowa pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną o obrocie prawnym w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych o następującym brzmieniu dosłownym:
UMOWA POMIĘDZY POLSKĄ RZECZĄPOSPOLITĄ LUDOWĄ A NIEMIECKĄ REPUBLIKĄ DEMOKRATYCZNĄ O OBROCIE PRAWNYM W SPRAWACH CYWILNYCH, RODZINNYCH I KARNYCH.
Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Prezydent Niemieckiej Republiki Demokratycznej pragnąc, aby stosunki przyjaźni i współpracy istniejące pomiędzy obu Państwami i Narodami znalazły wyraz również we wzajemnym obrocie prawnym, postanowili zawrzeć Umowę o obrocie prawnym w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych i w tym celu wyznaczyli swych Pełnomocników: (pominięto),
którzy po wymianie pełnomocnictw uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie zgodzili się na następujące postanowienia:
Ochrona prawna
Zakres pomocy prawnej
Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej przez podejmowanie poszczególnych czynności procesowych, a w szczególności przez sporządzanie i przesyłanie akt i pism, dokonywanie rewizji i zajęcia, przesyłanie i wydawanie przedmiotów, przeprowadzanie czynności dowodowych w formie przesłuchiwania świadków, biegłych, stron procesowych, podejrzanych i innych uczestników postępowania, dokonywanie oględzin sądowych oraz załatwianie wniosków o doręczenie.
Pomoc prawna obejmuje również ustalenie na obszarze jednej z Umawiających się Stron miejsca pobytu osób, przeciwko którym osoby mające swoje miejsce zamieszkania lub pobytu na obszarze drugiej Umawiającej się Strony zgłaszają roszczenia z zakresu prawa cywilnego lub rodzinnego, a ponadto ustalenie miejsca pracy i wysokości dochodów osób, przeciwko którym zostaną zgłoszone roszczenia alimentacyjne. W celu ułatwienia załatwienia tego rodzaju wniosków wzywająca Umawiająca się Strona przekazuje wszystkie posiadane informacje.
Udzielanie pomocy prawnej
Zasady obrotu
Forma wniosku o udzielenie pomocy prawnej
w sprawach karnych - opis czynu przestępnego.
Sposób załatwienia
Zapewnienie swobodnego powrotu świadkom i biegłym
Forma pisma
Na pismach przesyłanych na podstawie niniejszej Umowy konieczne jest umieszczenie odcisku pieczęci.
Wniosek o doręczenie
Zawiadomienie o dokonaniu doręczenia
Doręczenie następuje według przepisów o doręczeniach Strony wezwanej. Organ wezwany zawiadamia organ wzywający o czasie i miejscu doręczenia.
Doręczanie własnym obywatelom
Uznawanie dokumentów
Koszty pomocy prawnej
Odmowa udzielenia pomocy prawnej
Pomocy prawnej można odmówić, jeżeli jej udzielenie mogłoby zagrozić suwerenności lub bezpieczeństwu Strony wezwanej. O zasadności odmowy decyduje Minister Sprawiedliwości lub Generalny Prokurator Strony wezwanej.
Udzielanie informacji
Język używany w obrocie prawnym
PRZEPISY SZCZEGÓLNE
PRZEPISY SZCZEGÓLNE
POMOC PRAWNA W SPRAWACH CYWILNYCH I RODZINNYCH
POMOC PRAWNA W SPRAWACH CYWILNYCH I RODZINNYCH
Na obywateli jednej z Umawiających się Stron występujących przed sądami drugiej Strony nie można nakładać obowiązku zabezpieczenia kosztów lub złożenia do depozytu tylko z tego powodu, że są cudzoziemcami lub że nie mają miejsca zamieszkania albo pobytu na obszarze drugiej Strony.
b) Przepisy szczególne dla spraw rodzinnych
Zawarcie małżeństwa
Stosunki osobiste i majątkowe małżonków
Właściwość w sprawach dotyczących stosunków osobistych i majątkowych małżonków
Rozwód
Istnienie, nieistnienie i nieważność małżeństwa
Uznanie za zmarłego
Stosunki prawne między rodzicami i dziećmi
W sprawach dotyczących stosunków prawnych wymienionych w artykułach 26 i 27 właściwe są zarówno organy tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest dziecko, jak i organy tej Umawiającej się Strony, na której obszarze dziecko ma miejsce zamieszkania.
Przysposobienie
Ubezwłasnowolnienie
Dla ubezwłasnowolnienia właściwe są prawo i sądy tej z Umawiających się Stron, której obywatelem jest osoba mająca być ubezwłasnowolnioną.
Jeżeli sąd jednej z Umawiających się Stron stwierdzi, że zachodzą przesłanki do ubezwłasnowolnienia obywatela drugiej Strony, który ma miejsce zamieszkania lub pobytu w okręgu tego sądu, wówczas zawiadomi o tym właściwy sąd drugiej Strony. Jeżeli sąd w ten sposób zawiadomiony oznajmi, że pozostawia dalsze czynności sądowi miejsca zamieszkania lub pobytu tej osoby, albo nie wypowie się w terminie trzech miesięcy, wówczas sąd miejsca zamieszkania lub pobytu może przeprowadzić postępowanie o ubezwłasnowolnienie według prawa swego państwa, o ile przyczynę ubezwłasnowolnienia przewiduje również prawo tej Umawiającej się Strony, której dana osoba jest obywatelem. Orzeczenie o ubezwłasnowolnieniu należy przesłać właściwemu sądowi drugiej Strony.
W przypadkach nie cierpiących zwłoki sąd miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, która powinna być ubezwłasnowolniona, a jest obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, może wydać lub spowodować wydanie tymczasowych zarządzeń potrzebnych dla ochrony tej osoby lub jej majątku. Zarządzenia te należy przesłać sądowi Umawiającej się Strony, której obywatelem jest ta osoba; podlegają one uchyleniu, jeżeli sąd tej Strony inaczej orzeknie.
Postanowienia artykułów 34 i 35 stosuje się odpowiednio do uchylenia ubezwłasnowolnienia.
c) Przesyłanie dokumentów stanu cywilnego
W przypadku dokonywania przez urzędy stanu cywilnego jednej ze stron późniejszych wzmianek bądź sprostowań, które dotyczą stanu cywilnego obywateli drugiej Strony, należy tej Stronie przesłać uwierzytelniony wyciąg z akt stanu cywilnego z dokonaną zmianą bądź sprostowaniem. Postanowienie artykułu 38 ust. 1 zdanie 2 stosuje się odpowiednio.
d) Postanowienia dotyczące prawa spadkowego
Zasada równouprawnienia
Prawo właściwe
Zdolność do dziedziczenia
Obywatele jednej z Umawiających się Stron, którzy na obszarze drugiej Strony zgłaszają roszczenia spadkowe, muszą mieć zdolność do dziedziczenia zarówno według prawa swego państwa, jak i według prawa drugiej Umawiającej się Strony.
Dziedziczenie państwa
Jeżeli według prawa jednej z Umawiających się Stron spadek przypada państwu, wówczas ruchomości przypadają Stronie, której obywatelem był spadkodawca w chwili śmierci, nieruchomości zaś - Stronie, na której obszarze są położone.
Rozporządzenia na wypadek śmierci
Właściwość w sprawach spadkowych
Zawiadamianie o wypadkach śmierci
Uprawnienia władz dyplomatycznych lub konsularnych do zastępstwa
Otwarcie testamentu
Do otwarcia i ogłoszenia rozporządzenia na wypadek śmierci właściwy jest organ spadkowy tej z Umawiających się Stron, w której posiadaniu to rozporządzenie się znajduje. Jeżeli spadkodawca zamieszkiwał na obszarze drugiej Strony, wówczas należy właściwemu organowi spadkowemu przesłać odpis rozporządzenia na wypadek śmierci oraz protokół o stanie tego rozporządzenia i jego treści, ewentualnie również o jego otwarciu i ogłoszeniu; na żądanie należy przesłać również oryginalny dokument.
Zarządzenia dotyczące zabezpieczenia spadku
Wydanie spadku
e) Uznawanie orzeczeń i egzekucja
Uznawanie orzeczeń w sprawach niemajątkowych
Wydane przez organy jednej z Umawiających się Stron prawomocne orzeczenia w sprawach niemajątkowych cywilnych i rodzinnych są skuteczne na obszarze drugiej Umawiającej się Strony bez przeprowadzania postępowania o uznanie, jeżeli organ, który wydał orzeczenie, był właściwy stosownie do postanowień Umowy, a żaden organ tej drugiej Strony nie wydał wcześniej prawomocnego orzeczenia w tej samej sprawie między tymi samymi uczestnikami.
Uznawanie orzeczeń w sprawach majątkowych
Wydane na obszarze jednej z Umawiających się Stron prawomocne orzeczenia w sprawach cywilnych i rodzinnych odnoszące się do roszczeń majątkowych będą uznawane na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, jeżeli wydane zostały po wejściu w życie niniejszej Umowy.
Wykonanie orzeczeń
Zarzuty dłużnika
Do sądu, który orzeka w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności, dłużnik może zgłosić zarzuty przeciwko dopuszczalności jej nadania i przeciw roszczeniu stwierdzonemu orzeczeniem, jeżeli to jest dopuszczalne według prawa Umawiającej się Strony, na której obszarze orzeczenie zostało wydane.
Odmowa nadania klauzuli wykonalności
Poza przypadkami wymienionymi w artykule 14 należy odmówić nadania klauzuli wykonalności, jeżeli:
Wykonywanie orzeczeń o kosztach
Wydanie rzeczy
Wydanie rzeczy wierzycielowi, który ma miejsce zamieszkania na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi wywozu rzeczy lub przekazywania sum pieniężnych.
Koszty egzekucji
Do ustalenia i ściągnięcia kosztów związanych z egzekucją stosuje się przepisy, które obowiązują przy wykonywaniu orzeczeń sądów krajowych.
f) Zawisłość 13
Jeżeli przed sądami obu Umawiających się Stron zostanie wszczęte postępowanie w tej samej sprawie między tymi samymi uczestnikami, sąd, przed którym postępowanie zostało wszczęte później, uzna się niewłaściwym.
POMOC PRAWNA W SPRAWACH KARNYCH
POMOC PRAWNA W SPRAWACH KARNYCH
Przestępstwa uzasadniające wydanie
Odmowa wydania
Wydanie nie nastąpi, jeżeli:
Przejęcie ścigania karnego
Sposób porozumiewania się
W sprawach o wydanie Ministrowie Sprawiedliwości i Generalni Prokuratorzy porozumiewają się bezpośrednio w ramach swej właściwości.
Wnioski o wydanie
Przy przestępstwach przeciwko mieniu należy ponadto podać wysokość powstałej bądź mogącej powstać szkody spowodowanej czynem przestępnym.
Uzupełnienie wniosku o wydanie
Areszt ekstradycyjny
Po otrzymaniu wniosku o wydanie Strona wezwana niezwłocznie podejmie środki celem aresztowania osoby, której dotyczy wniosek o wydanie.
Odroczenie wydania
Jeżeli osoba, której dotyczy wniosek o wydanie, jest ścigana przez sąd lub prokuraturę Strony wezwanej z powodu innego czynu przestępnego albo została przez sąd tej Strony skazana za inny czyn przestępny, wówczas przy rozstrzyganiu wniosku o wydanie można postanowić, że wydanie nastąpi dopiero po ukończeniu postępowania bądź po odbyciu lub darowaniu kary.
Wydanie czasowe
Zbieg wniosków o wydanie
W przypadku zgłoszenia wniosków o wydanie przez kilka państw Strona wezwana rozstrzygnie, który z tych wniosków należy uwzględnić.
Zasada specjalności
Wydanie
Strona wezwana obowiązana jest zawiadomić Stronę wzywającą o czasie i miejscu wydania. Osobę, która ma być wydana, można zwolnić z aresztu, jeżeli Strona wzywająca nie przejmie jej w ciągu miesiąca od wysłania tego zawiadomienia.
Ponowne wydanie
Jeżeli osoba wydana uchyli się od postępowania karnego i powróci na obszar Strony wezwanej, należy ją na wniosek ponownie aresztować i wydać, przy czym zbędne jest dołączenie do takiego wniosku dalszych materiałów dowodowych.
Tranzyt
Zawiadomienie o wynikach postępowania karnego
Strona wzywająca zawiadamia Stronę wezwaną o wyniku postępowania karnego przeprowadzonego przeciwko osobie wydanej. Jeżeli przeciwko tej osobie zapadł prawomocny wyrok, należy przesłać jego odpis. Dotyczy to również przypadków określonych w artykule 76 niniejszej Umowy.
Wyjątki od obowiązku udzielenia pomocy prawnej
Poza przypadkami przewidzianymi w artykule 14 nie ma obowiązku udzielenia pomocy prawnej w sprawach karnych również wówczas, gdy:
Czasowe przekazanie osób pozbawionych wolności
Wydawanie przedmiotów
Zawiadomienie o skazaniach
Informacje z rejestru skazanych
Na bezpośrednie zapytania sądów i prokuratur drugiej Strony należy udzielać wolnych od opłat informacji z rejestru skazanych.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w możliwie najkrótszym czasie w Berlinie.
Umowa niniejsza zawarta jest na okres pięciu lat, licząc od dnia jej wejścia w życie. Ulega ona przedłużeniu na dalsze pięcioletnie okresy, o ile żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej na sześć miesięcy przed upływem tego okresu.
Umowę niniejszą sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc obowiązującą.
Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Umowę i zaopatrzyli ją pieczęciami.
Sporządzono w Warszawie dnia 1 lutego 1957 roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY
do Umowy o obrocie prawnym w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych z dnia 1 lutego 1957 roku pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną.
Przy podpisaniu w dniu dzisiejszym Umowy o obrocie prawnym w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych Pełnomocnicy Umawiających się Stron stwierdzają, co następuje:
I
Zagadnienia wykładni niniejszej Umowy, zwłaszcza pozostające w związku ze zmianami ustawodawstwa Umawiających się Stron, będą wyjaśniane w drodze porozumienia między Ministrami Sprawiedliwości obu Stron.
II
Dla ułatwienia obrotu prawnego Ministrowie Sprawiedliwości oraz Generalni Prokuratorzy Umawiających się Stron przekażą sobie wzajemnie spisy sądów, prokuratur i państwowych biur notarialnych oraz będą informować się o ich zmianach.
III
Umawiające się Strony stwierdzają zgodnie, że przez "sprawy cywilne" należy również rozumieć spory przed sądami pracy oraz że sądy pracy Niemieckiej Republiki Demokratycznej są zrównane z organami wymienionymi w artykule 3 ust. 1.
Niniejszy Protokół Końcowy stanowiący integralną część wyżej wymienionej Umowy został sporządzony w dwóch egzemplarzach w języku polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc obowiązującą.
Warszawa, dnia 1 lutego 1957 roku.
Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną, oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 18 kwietnia 1957 roku.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (2)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (1)
Orzeczenia i pisma urzędowe liczba obiektów na liście: (7)
Orzeczenia sądów liczba obiektów na liście: (7)
- IV CZ 36/88, Zarzut nieotrzymania w języku polskim odpisu pozwu jako podstawa odmowy nadania klauzuli wykonalności w świetle art. 58 umowy pomiędzy Polską Rzeczpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną o obrocie prawnym w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych z dnia 1 lutego 1957 r. (Dz. U. z 1958 r. Nr 27, poz. 114). Kwestionowanie zasądzonego odszkodowania jako przedmiot oceny w postępowaniu o uznanie orzeczenia. - Postanowienie Sądu Najwyższego
- III CRN 284/78 - Postanowienie Sądu Najwyższego
- III CRN 284/76 - Postanowienie Sądu Najwyższego