Art. 8. - Niektóre podatki i opłaty terenowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.16.87 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

Art.  8.

1. Podstawę opodatkowania stanowi:

1) dla budynków wynajętych lub wydzierżawionych - czynsz za rok podatkowy z tytułu najmu lub dzierżawy;

2) dla budynków nie wynajętych lub nie wydzierżawionych, a z natury swej przeznaczonych na cele użytkowe i pozostających w użytkowaniu podmiotów gospodarki uspołecznionej - pełna wartość będąca podstawą amortyzacji, chociażby budynek był całkowicie zamortyzowany; budynek uważa się za przeznaczony na cele użytkowe także w tym przypadku, gdy część lokali budynku zajęta na cele mieszkalne nie przekracza 20% ogólnej powierzchni całego budynku; jeżeli część budynku zajęta na cele mieszkalne przekracza 20% ogólnej powierzchni całego budynku, podstawę opodatkowania stanowi dla części użytkowej budynku pełna wartość będąca podstawą amortyzacji, odpowiadająca procentowemu stosunkowi powierzchni zajętej na cele użytkowe do ogólnej powierzchni całego budynku, dla części zaś mieszkalnej podstawę opodatkowania stanowi czynsz lub wartość czynszowa;

3) dla pozostałych budynków nie wynajętych i nie wydzierżawionych - wartość czynszowa ustalona za rok podatkowy;

4) dla gruntów wymienionych w art. 5 - powierzchnia w m² tych gruntów, a dla gruntów wydzierżawionych - czynsz; gdyby jednak podatek obliczony od czynszu był niższy, niż obliczony od powierzchni w m² - podstawę opodatkowania tych gruntów wydzierżawionych stanowi powierzchnia w m².

2. Przepisy ust. 1 pkt 1-3 stosuje się odpowiednio do części budynków oraz do należących do nich zabudowań ubocznych.

3. W miejscowościach uzdrowiskowych i letniskowych za podstawę opodatkowania przyjmuje się:

1) czynsz w roku podatkowym za okres, na jaki budynek został wynajęty,

2) jeżeli budynek nie został wynajęty - czynsz, jaki zostałby uzyskany za czas, na który budynek mógł być wynajęty.

4. Za podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części zajętych na hotele, pensjonaty, pokoje umeblowane itp., prowadzone przez właściciela budynku, przyjmuje się wartość czynszową w wysokości czynszu, jaki zostałby uzyskany w razie wynajęcia części lub całości budynku w roku podatkowym.

5. Jeżeli wynajmujący, będący osobą fizyczną lub podmiotem gospodarki nie uspołecznionej, pobiera czynsz od osób fizycznych lub podmiotów gospodarki nie uspołecznionej w kwocie niższej od wynikającej z przepisów o najmie lokali albo oddaje tym osobom budynek lub jego część w bezpłatne używanie, podstawę opodatkowania przyjmuje się w wysokości wynikającej z przepisów o najmie lokali.

6. Przy ustalaniu wartości budynków fabrycznych (ust. 1 pkt 2) nie dolicza się wartości maszyn, jak również urządzeń technicznych, stanowiących przynależność tych budynków, a w szczególności: pieców hutniczych, kominów fabrycznych, linii kolejowych, przewodów telegraficznych, jezdni, chodników i innych nadziemnych i podziemnych urządzeń.

7. 1 Na obszarze gromad przy ustalaniu podstawy opodatkowania dla budynków, wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 3 i 4, przyjmuje się czynsz (wartość czynszową) z roku poprzedzającego rok podatkowy; jeżeli jednak obowiązek podatkowy powstał w ciągu roku podatkowego, za podstawę opodatkowania przyjmuje się czynsz (wartość czynszową) z tego roku, obliczony za okres od dnia powstania obowiązku podatkowego do końca roku.

8. 2 Minister Finansów określi zasady i sposób ustalania wartości czynszowej jednolicie dla wszystkich podatników lub odmiennie dla poszczególnych grup na całym obszarze Państwa lub jego części.

¹ Art. 8 ust. 7 dodany przez art. 9 ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 listopada 1965 r. o rozszerzeniu uprawnień gromadzkich rad narodowych w zakresie podatkowym oraz o usprawnieniu w gromadach wymiaru i poboru podatków i innych należności pieniężnych (Dz.U.65.46.288) z dniem 1 stycznia 1966 r.

² Art. 8 ust. 8 według numeracji ustalonej przez art. 9 ust. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 11 listopada 1965 r. o rozszerzeniu uprawnień gromadzkich rad narodowych w zakresie podatkowym oraz o usprawnieniu w gromadach wymiaru i poboru podatków i innych należności pieniężnych (Dz.U.65.46.288) z dniem 1 stycznia 1966 r.