Rozdział 8 - Polityka współpracy gospodarczej z zagranicą. - Narodowy plan społeczno-gospodarczy na lata 1986-1990.
Dz.U.1986.45.224
Akt utracił mocRozdział 8 6
Polityka współpracy gospodarczej z zagranicą.
Polityka współpracy gospodarczej z zagranicą.
W szczególności chodzi o:
1) zapewnienie dopływu do gospodarki krajowej innowacji technicznych i technologicznych umożliwiających unowocześnienie potencjału gospodarczego PRL,
2) zapewnienie zaopatrzenia kraju w podstawowe surowce i paliwa z importu,
3) uzyskanie środków dewizowych na obsługę zadłużenia zagranicznego na warunkach umożliwiających utrzymanie w latach 1986-1990 tendencji wzrostowych w gospodarce narodowej,
4) wzrost produkcji krajowej i obniżenie jej kosztów własnych poprzez korzyści wynikające z międzynarodowego podziału pracy, przy tym zwłaszcza w wyniku wydłużenia serii produkcyjnych,
5) poprawę nowoczesności i jakości produkowanych towarów zgodnie z wymogami rynków zagranicznych, ze skutkiem pozytywnym zarówno dla potrzeb eksportu, jak i rynku krajowego,
6) wzrost w pięcioleciu eksportu o około 32% i importu o około 38%.
1. Kraje socjalistyczne
W latach 1986-1990 nastąpi zwiększenie udziału naszego kraju w międzynarodowym socjalistycznym podziale pracy. Polska będzie w latach 1986-1990 aktywnie działać na rzecz umacniania socjalistycznej integracji gospodarczej, zmniejszania zależności naukowo-technicznej i technologicznej od krajów kapitalistycznych, zgodnie z ustaleniami przyjętymi na naradzie gospodarczej krajów RWPG na najwyższym szczeblu w czerwcu 1984 r. w Moskwie oraz XLI sesji RWPG.
Podstawowym instrumentem kształtowania współpracy gospodarczej z państwami RWPG w latach 1986-1990 jest koordynacja pięcioletnich planów społeczno-gospodarczych, będąca procesem ciągłym.
W wyniku przeprowadzonych konsultacji koordynacyjnych nad planami pięcioletnimi na lata 1986-1990 uzyskano korzystną dla Polski makrostrukturę obrotów, tzn. szybszy od ogólnego tempa wymiany wzrost eksportu maszyn i urządzeń oraz wysokie, dodatnie dla PRL saldo obrotów w tej grupie towarowej, pozwalające równoważyć ujemne saldo w grupie paliw, surowców i materiałów. Zapewniono utrzymanie dostaw podstawowych paliw, surowców i materiałów na poziomie końcowych lat ubiegłej pięciolatki. Uzgodniono nowe formy współpracy prowadzące do pogłębienia integracji gospodarczej, polegającej m.in. na powoływaniu wspólnych przedsiębiorstw oraz podejmowaniu wieloletniej bezpośredniej współpracy między przedsiębiorstwami oraz jednostkami naukowo-badawczymi i konstrukcyjnymi.
W pracach koordynacyjnych stworzono przesłanki dalszego istotnego pogłębienia i poszerzenia powiązań ekonomicznych z głównym partnerem PRL - Związkiem Radzieckim.
Uzgodnienia dokonane w toku koordynacji planów, obok umacniania socjalistycznej integracji ekonomicznej, prowadzą do umacniania potencjału gospodarczego Polski, a tym samym również do ułatwienia procesu normalizacji stosunków ekonomicznych z wysoko rozwiniętymi krajami kapitalistycznymi.
Długofalowe kierunki rozwijania współpracy ze Związkiem Radzieckim i innymi krajami socjalistycznymi są określone w podpisanych przez Polskę z większością krajów wspólnoty socjalistycznej programach kształtowania współpracy naukowej, technicznej, produkcyjnej i przemysłowej do 2000 roku.
2. Kraje kapitalistyczne
We współpracy gospodarczej z krajami kapitalistycznymi dążyć się będzie do normalizacji stosunków na zasadach równouprawnienia i wzajemnych korzyści. Zakłada się stopniowe umacnianie zdolności gospodarki PRL do obsługi zadłużenia na warunkach umożliwiających wzrost gospodarczy kraju i niezbędny po temu import inwestycyjny i zaopatrzeniowy.
W stosunkach z rozwiniętymi krajami kapitalistycznymi w latach 1986-1990 będzie się dążyć do pełnej normalizacji współpracy finansowo-kredytowej. Będą podejmowane działania zmierzające do odbudowania i rozwinięcia przedsięwzięć kooperacyjnych z partnerami przemysłowymi. Nastąpi zintensyfikowanie przedsięwzięć handlowych i przemysłowych zmierzających do oparcia współpracy na zasadach kontraktów i porozumień wieloletnich. Zakłada się dalsze możliwości aktywizowania stosunków z firmami państw kapitalistycznych w wyniku wprowadzenia przepisów prawnych, umożliwiających tworzenie na terenie PRL przedsiębiorstw mieszanych z udziałem kapitału zagranicznego.
W stosunkach z krajami rozwijającymi się głównym celem będzie rozszerzanie zakresu i form współpracy, zwiększanie na warunkach handlowych udziału PRL w ich procesach rozwojowych, z uwzględnieniem postępujących procesów industrializacji tych krajów. Będzie się dążyć do rozszerzenia możliwości współpracy w zwiększaniu produkcji ich przemysłów wydobywczych oraz w rozwijaniu przetwórstwa surowców i materiałów, w powiązaniu z naszym udziałem inwestycyjnym (również kapitałowym), głównie w postaci dostaw maszyn, urządzeń i wyposażenia, know-how, dokumentacji projektowej, jak również świadczenia usług budowlano-montażowych.