Nałożenie na niektórych rzemieślników opłacających podatki obrotowy i dochodowy w formie ryczałtu obowiązku posiadania rachunków na zakupiony towar.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.66.322

Akt utracił moc

Wersja od: 12 listopada 1958 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 3 września 1958 r.

w sprawie nałożenia na niektórych rzemieślników opłacających podatki obrotowy i dochodowy w formie ryczałtu obowiązku posiadania rachunków na zakupiony towar.

Na podstawie art. 11 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452) oraz art. 3 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 25) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Podatnicy opłacający ryczałt na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1956 r. w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób prowadzących zakłady rzemieślnicze (Dz. U. z 1956 r. Nr 60, poz. 290 i z 1958 r. Nr 8, poz. 24), wykonujący rzemiosła:

1) betoniarstwo,

2) z zakresu blacharstwa: blacharstwo budowlane oraz wyrób i naprawa chłodnic,

3) z zakresu brązownictwa: brązownictwo i galwanizatorstwo,

4) z zakresu budownictwa: murarstwo, żelbetoniarstwo i izolatorstwo budowlane,

5) z zakresu elektromechaniki: elektromechanika dźwigowa, grzejnicza, kinowa, medyczna, samochodowa, silnikowa i elektromiernictwo,

6) z zakresu fotografowania: wyrób pocztówek fotograficznych,

7) instalatorstwo centralnego ogrzewania,

8) instalatorstwo chłodnicze,

9) z zakresu introligatorstwa: wyrób galanterii introligatorskiej, wyrób galanterii z papieru i wyrób opakowań kartonowych,

10) kotlarstwo w miedzi i w żelazie,

11) lakiernictwo,

12) mechanika gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych,

13) mechanika precyzyjna,

14) odlewnictwo,

15) pozłotnictwo,

16) rękawicznictwo,

17) z zakresu rymarstwa: kaletnictwo, wyrób galanterii ze skóry i surowców zastępczych,

18) z zakresu stolarstwa: stolarstwo budowlane i meblowe oraz posadzkarstwo i wyrób trumien,

19) z zakresu szewstwa: wyrób obuwia z materiałów własnych,

20) z zakresu szklarstwa: szklarstwo budowlane,

21) szkutnictwo,

22) z zakresu ślusarstwa: ślusarstwo budowlane, tokarstwo w metalu, wyrób narzędzi i wyrób wag,

23) tapicerstwo,

24) wyrób wiecznych piór i ołówków automatycznych,

25) wyrób broni i amunicji,

26) z zakresu zabawkarstwa: wyrób zabawek ze sztucznych tworzyw,

są obowiązani posiadać oraz przechowywać rachunki na zakupiony towar (surowiec), kolejno ponumerowane i wpisane do ewidencji w kolejności numerów. Ewidencja rachunków na zakupiony towar powinna być zbroszurowana i ponumerowana oraz zawierać: numer kolejny, imię i nazwisko (nazwę firmy) sprzedającego (dostawcy) i jego dokładny adres, oznaczenie rodzaju towaru, datę i numer rachunku dostawcy oraz ogólną sumę należności.

2. Jeżeli podatnik obok rzemiosła (specjalności) wymienionego w ust. 1 wykonuje inny rodzaj rzemiosła (specjalności), obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy całej działalności rzemieślniczej podatnika.

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1959 r.