Rozdział 4 - Przepisy przechodnie. - Najwyższy Trybunał Administracyjny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.68.400 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 kwietnia 1932 r.

IV.

Przepisy przechodnie.

Trybunał rozpoczyna swe czynności w dwa miesiące po ogłoszeniu ustawy z dnia 3 sierpnia 1922 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (Dz. U. R. P. № 67 poz. 600).

Przepis, zawarty w ustępie 2 art. 6, o ile dotyczy pierwszego prezesa i prezesów, stosowany będzie dopiero po upływie dwóch lat, licząc od dnia ogłoszenia ustawy z dnia 3 sierpnia 1922 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym. Jednak i w tym okresie przejściowym pierwszym prezesem i prezesami mogą być mianowani tylko czynni sędziowie Sądu Najwyższego, albo Najwyższego Trybunału Administracyjnego lub Senatu Administracyjnego Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. Mianowanie pierwszego składu Najwyższego Trybunału Administracyjnego nastąpi na wniosek pierwszego prezesa, przedstawiony Radzie Ministrów.

Aż cło utworzenia sądownictwa administracyjnego niższego stopnia na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, istniejące w b. dzielnicy pruskiej sądownictwo administracyjne (orzecznictwo w postępowaniu sporno-administracyjnem) pozostawia się nienaruszone z tą zmianą, że kompetencje Senatu Administracyjnego Sądu Apelacyjnego w Poznaniu przechodzą na Najwyższy Trybunał Administracyjny. Na Trybunał przechodzą również kompetencje Krajowego Urzędu Wodnego, ustanowionego ustawą wodną z dnia 7 kwietnia 1913 r. (Zb. Ust. pruskich strona 53) i rozporządzeniem królewskiem o krajowym urzędzie wodnym z dnia 18 marca 1914 r. (Zb. Ust. pruskich strona 55). Tryb postępowania w powyższych sprawach w Trybunale zachowuje się wedle dotychczasowych ustaw, obowiązujących w b. dzielnicy pruskiej.

Do spraw, nieobjętych właściwością istniejącego w b. dzielnicy pruskiej sądownictwa administracyjnego, stosują się przepisy niniejszej ustawy, o ile sprawy nie są załatwiane w pierwszej instancji przez organy kolegjalne Zarządu ogólnego poza postępowaniem uchwałowem (ustawa z dnia 30 lipca 1883 r. Zb. Ust. pruskich str. 591).

Sprawy, przekazane Trybunałowi Rzeszy dla spraw finansowych ustawą z dnia 26 lipca 1918 r. (Dz. Ust. Rzeszy str. 959), przechodzą do właściwości Najwyższego Trybunału Administracyjnego. W sprawach tych obowiązują również przepisy ustawy niniejszej.

Art. 13 ust. 3 ustawy o uproszczeniu administracji z dnia 13 maja 1918 r. (Zb. Ust. pruskich str. 153) uchyla się.

Sprawy, które wedle ustaw obowiązujących do dnia wejścia w życie ustawy z 3 sierpnia 1922 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym należały do właściwości Sądu Najwyższego, a w myśl postanowień tejże ustawy należą do właściwości Trybunału - przekazuje się temu Trybunałowi.

O ile sprawy takie są w toku w Sądzie Najwyższym lub u innej władzy - mają być odstąpione Trybunałowi.

Wyłącza się z pod orzecznictwa Najwyższego Trybunału Administracyjnego:

  1)
sprawy wymiarów podatków bezpośrednich, opartych na ustawodawstwach okupacyjnych:

A) w b. okupacji niemieckiej - na:

a)
rozporządzeniu z dnia 15 sierpnia 1917 r. poz. 367 Dz. Rozp. № 86, dotyczącem podatku od majątku (przepis wykonawczy z dnia 22.VIII.1917 r. poz. 368 Dz. Rozp. № 86),
b)
rozporządzeniu z dnia 5.VII.1917 r., dotyczącem poboru podatku od handlu i przemysłu poz. 109 Dz. Rozp. Na 38 (przepis wykonawczy z dnia 7.VIII.1916 r. poz. 125 Dz. Rozp. № 40),
c)
rozporządzeniu z dnia 19.IV.1916 r., dotyczącem poboru podatku hipotecznego poz. 81 Dz. Rozp. № 31 (przepis wykonawczy z dnia 26.VI.1916 r. poz. 105 Dz. Rozp. № 37),
d)
rozporządzeniu z dnia 19.IV.1916 r., dotyczącem poboru podatku dochodowego od kapitałów poz. 82 Dz. Rozp. № 31 (przepis wykonawczy z dnia 5.VII.1916 r. Dz. Rozp. № 38 str. 21),
e)
rozporządzeniu z dnia 19.IV.1916 r., dotyczącem poboru podatku mieszkaniowego poz. 83 Dz. Rozp. № 31 (przepis wykonawczy z dnia 29.V.1916 r. poz. 94 Dz. Rozp. Na 35);

B) w b. okupacji austrjackiej - na:

a)
rozporządzeniu z dnia 27.VIII.1918 r., dotyczącem ustanowienia państwowych podatków, innych opłat i kar w walucie koronowej Dz. Rozp. c. i k. Zarz. Wojsk. w Polsce № 53 z dnia 31.VIII.1918 r. (przepis wykonawczy z dnia 10.IX.1918 r. F. A. № 309303/18),
b)
rozporządzeniu z dnia 3.III.1918 r. F. A. № 300014/B o podatku repartycyjnym;
  2)
sprawy, oparte na dekretach:
a)
w przedmiocie poboru jednorazowej państwowej daniny od nieruchomości i majątku w kapitale (dekret z dnia 29.I.1919 roku Dz. P. P. P. № 11 z dnia 4.II.1919 r. poz. 128) (rozporządzenie wykonawcze z dnia 13.V.1919 r. Dz. Urz. M. Sk. № 12 1919 r. poz. 180),
b)
w przedmiocie podatku majątkowego z dnia 5.II.1919 r. Dz. P. P. P. № 12 z dnia 6.II.1919 r. poz. 135 (rozporządzenie wykonawcze z dnia 26.V.1919 r. Dz. Urz. M. Sk. № 17 z dnia 15.VII.1919 r. poz. 237),
c)
w przedmiocie wprowadzenia podatków od zysków wojennych z dnia 5.II.1919 r. (Dz. P. P. P. № 12 z dnia 6.II.1919 r. poz. 136) (rozporządzenie wykonawcze z dn. 12.V.1919 r. Dz. Urz. M. Sk. № 15 z dnia 3.VII.1919 r. poz. 215);
  3)
sprawy wymiaru podatków bezpośrednich za lata, poprzedzające rok podatkowy 1921, o ile chodzi o b. zabór rosyjski.

Ustawa z dnia 3 sierpnia 1922 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (Dz. U. R. P. № 67 poz. 600) wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma także zastosowanie do tych wypadków, w których od dnia doręczenia orzeczenia ostatniej instancji, zapadłego przed jej wejściem w życie, termin 2 miesięczny, zakreślony w art. 10, jeszcze nie upłynął.

Równocześnie z ogłoszeniem powołanej w poprzednim ustąpię ustawy tracą moc obowiązujące przed jej ogłoszeniem ustawy i przepisy, wydane w przedmiotach, unormowanych tą ustawą.

Ustawa z dnia 25 marca 1926 r. o zmianie niektórych przepisów ustawy z dnia 3 sierpnia 1922 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (Dz. U. R. P. Na 37, poz. 237) uzyskuje moc obowiązującą czternastego dnia po ogłoszeniu z tem, że wprowadzone w niej nowe postanowienia o opłatach nie stosują się do skarg, wniesionych przed jej wejściem w życie, o ile do skargi dołączono opłaty w przepisanej dotychczas wysokości, w którym to przypadku mają zastosowanie dotychczasowe przepisy.

Z chwilą wejścia w życie wymienionej w poprzednim ustępie ustawy z dnia 25 marca 1926 r. traci moc obowiązująca, ustawa z dnia 22 września 1922 r. o kosztach postępowania przed Najwyższym Trybunałem Administracyjnym (Dz. U. R. P. № 89, poz. 800) z zastrzeżeniem, zawartem w ustępie poprzednim.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Prezesowi Rady Ministrów, a o ile chodzi o postanowienia o opłatach i karach pieniężnych - w porozumienu z Ministrem Skarbu.