Zm.: ustawa z dnia 3 sierpnia 1922 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.37.237

Akt jednorazowy

Wersja od: 27 kwietnia 1926 r.

USTAWA

z dnia 25 marca 1926 r.

o zmianie niektórych przepisów ustawy z dnia 3 sierpnia 1922 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1.

Ust. 1 art. 4 ustawy z dnia 3 sierpnia 1922 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (Dz. U. R. P. № 67, poz. 600) otrzymuje brzmienie następujące:

"Skarga do Trybunału nie wstrzymuje sama przez się wykonania zaskarżonego zarządzenia lub orzeczenia. Jeżeli jednak skarżący po wniesieniu skargi do Trybunału zażąda od władzy administracyjnej wstrzymania wykonania, władza winna żądaniu temu zadość uczynić, o ile wzglądy publiczne nie stoją na przeszkodzie, a skarżący mógłby w razie wykonania ponieść szkodą niepowetowaną".

Art.  2.

Artykuł 5 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Władza, której zarządzenie lub orzeczenie zostało uchylone przez Trybunał, obowiązana jest w ciągu dni 30 od doręczenia jej wyroku wydać nowe zarządzenie lub orzeczenie w tej sprawie. W tym wypadku jest ona związana zapatrywaniami, zawartemi w wyroku Trybunału".

Art.  3.

Do art. 12 wymienionej ustawy dodaje się ustęp:

"Skarga musi być podpisana przez adwokata, chyba, że skarżący posiada wyższe wykształcenie prawnicze".

Art.  4.

Artykuł 13 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Do skargi należy dołączyć:

1) pełnomocnictwo, o ile skarżący występuje przez zastępcę prawnego, lub świadectwo, stwierdzające jego wyższe wykształcenie prawnicze, w oryginale lub odpisie wierzytelnym, o ile przysługuje mu prawo wniesienia skargi bez podpisu adwokata (art. 12 ust. 2);

2) odpisy skargi i załączników w tylu egzemplarzach, ile jest stron pozwanych i przypozwanych;

3) opłatę w kwocie 30 złotych w znaczkach stemplowych lub pokwitowanie kasy skarbowej na dowód, że opłata w tej wysokości została uiszczona w gotówce.

Władze i urzędy państwowe i samorządowe są wolne od opłaty.

Trybunał może zwolnić skarżącego od przedstawienia odpisu".

Art.  5.

Ustęp 3 artykułu 14 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"W razie pozostawienia skargi bez rozpoznania z innych przyczyn, aniżeli z powodu niedołączenia opłaty od skargi, może Trybunał wedle swego uznania, stosownie do rodzaju i rozmiarów sprawy, zarządzić zwrot części opłaty w kwocie, nie wyższej atoli niż 15 złotych".

Do artykułu tego dodaje się następujący ustąp czwarty:

"O pozostawieniu skargi bez rozpoznania Trybunał zawiadamia skarżącego, zaś władzą administracyjną, przeciw której zarządzeniu lub orzeczeniu skargę wniesiono, o ile wykonanie zaskarżonego zarządzenia lub orzeczenia zostało wstrzymane, lub jeżeli decyzja o pozostawieniu skargi bez rozpoznania zapadła dopiero po wdrożeniu postępowania wstępnego (art. 15)".

Art.  6.

Artykuł 18 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Trybunał rozstrzyga sprawę po przeprowadzeniu rozprawy. Jeżeli jednak strona w skardze zrzeknie się rozprawy, a ani władza pozwana, ani osoba trzecia zainteresowana rozprawy nie żądają, rozstrzygnięcie może według uznania Trybunału nastąpić i bez rozprawy.

Komplet orzekający na rozprawie składa się z trzech, względnie pięciu sędziów, włączając w tę liczbę i przewodniczącego. O ilości sędziów kompletu orzekającego decyduje na posiedzeniu niejawnem komplet, przekazujący skargę do rozprawy, po wysłuchaniu wniosku sędziego-referenta, przyczem dla przekazania sprawy kompletowi z trzech sędziów konieczna jest jednomyślność kompletu przekazującego.

W sprawach, wymienionych w art. 4, 14, 19, 27, 30 i 31, Trybunał orzeka na posiedzeniu niejawnem, w miarę jednak uznania może Trybunał i w tych sprawach, z wyjątkiem spraw z art. 4, zarządzić rozprawę.

Wyznaczenie terminu do usunięcia braków skargi (art. 14 ust. 2), doręczenie odpisów skargi pozwanej (art. 15 ust. 1), wreszcie przydanie zastępcy z urzędu, jak również przyznanie całkowicie lub częściowo zwolnienia od opłat (art. 20 ust. 3) zarządza przewodniczący własną władzą.

Posiedzenia niejawne odbywają się z reguły w składzie trzech sędziów, wliczając w tę liczbę i przewodniczącego. W wyjątkowych wypadkach, w miarę uznania kompletu, rozpoznającego sprawę, posiedzenia niejawne mogą się odbywać i w składzie pięciu sędziów, wliczając w tę liczbę i przewodniczącego.

Komplet może przekazać rozstrzygnięcie kwestji prawnej bądź kompletowi wzmocnionemu do liczby 5 lub 9 sędziów, łącznie z przewodniczącym, bądź ogólnemu zgromadzeniu Trybunału.

Posiedzenia wzmocnionego kompletu i ogólne zgromadzenia Trybunału są niejawne.

Do ważności uchwał ogólnego zgromadzenia Trybunału wymagana jest obecność ²/₃ liczby członków.

Narady i głosowania Trybunału są tajne, rozstrzygnięcia Trybunału zapadają większością głosów".

Art.  7.

Używane w poszczególnych artykułach ustawy o Najwyższym Trybunale Administracyjnym określenie "rozprawa główna" zastępuje się określeniem "rozprawa".

Art.  8.

Do art. 19 ustawy dodaje się następujący ustęp drugi:

"Zarazem zarządzi Trybunał zwrot wniesionej opłaty".

Art.  9.

Ustęp 1 artykułu 23 ustawy otrzymuje następujące brzmienie:

"Rozprawą kieruje przewodniczący, którego rzeczą jest również utrzymywać należny spokój. Przewodniczący może osoby, zakłócające porządek, o ile nie są posłuszne jego upomnieniom, wydalić z sali rozpraw, a w razie cięższego wykroczenia skazać nadto na karę pieniężną do wysokości 500 zł., którą ściąga się w drodze administracyjnej na rzecz Skarbu Państwa".

Art.  10.

Artykuł 26 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Jeżeli Trybunał uzna skargę za uzasadnioną, uchyli zaskarżone orzeczenie lub zarządzenie, oraz orzeknie o opłacie w myśl art. 19 ustęp 2.

W razie oddalenia skargi Trybunał może podwyższyć opłatę nie wyżej jednak niż do kwoty 300 złotych.

Podwyższoną opłatę, w razie nieuiszczenia jej do dni czternastu od dnia doręczenia odnośnej decyzji, ściąga się w drodze administracyjnej".

Art.  11.

Artykuł 27 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Trybunał umorzy postępowanie w razie cofnięcia skargi przez skarżącego przed zamknięciem rozprawy, lub przed rozstrzygnięciem sprawy na posiedzeniu niejawnem.

Jeżeli władza pozwana przed rozstrzygnięciem sprawy cofnie zaskarżone orzeczenie lub zarządzenie i zawiadomi o tem Trybunał, należy zażądać od skarżącego oświadczenia w wyznaczonym terminie, czy skargę swą cofa. Brak odpowiedzi w terminie oznaczonym powoduje umorzenie postępowania.

W razie śmierci skarżącego, względnie zgaśnięcia skarżącej osoby prawnej, Trybunał zawiesza postępowanie do czasu zgłoszenia się prawnych następców strony skarżącej. Niezgłoszenie się prawnych następców strony skarżącej w ciągu trzech lat pociąga za sobą umorzenie postępowania z urzędu. O ile w sprawie zawieszonej zarządzone było wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia, Trybunał, zawieszając postępowanie, poweźmie decyzję co do dalszego trwania wstrzymania.

W wypadkach umorzenia postępowania Trybunał orzeknie o opłacie w myśl art. 19 ustęp 2, jeżeli umorzenie nastąpiło na zasadzie ustępu 2 niniejszego artykułu. W razie cofnięcia skargi może Najwyższy Trybunał Administracyjny zarządzić zwrot części opłaty w kwocie, nie przenoszącej 15 złotych.

Sprawa, raz umorzona, nie może być ponownie przez Trybunał rozpatrywana".

Art.  12.

Art. 28 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Podania, wnoszone do Najwyższego Trybunału Administracyjnego, z wyjątkiem skargi, jej odpisów i jej uzupełnienia w terminie przepisanym, oraz z wyjątkiem tych podań, które strona skarżąca wnosi na skutek zarządzenia Trybunału, lub które dotyczą cofnięcia skargi, a wreszcie podań o przyznanie prawa ubogich (art. 20 ust. 3 ustawy o Najwyższym Trybunale Administracyjnym) podlegają opłatom stemplowym, obowiązującym dla podań, wnoszonych do Sądu Najwyższego poza postępowaniem sądowem.

Takież same opłaty należą się od załączników, jak również od świadectw i odpisów, wydawanych przez Najwyższy Trybunał Administracyjny poza postępowaniem.

Art.  13.

Rada Ministrów może czasowo zawiesić stosowanie postanowienia art. 12 ustęp 2 na pewnych obszarach Państwa.

Art.  14.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Prezesowi Rady Ministrów, a o ile chodzi o postanowienia o opłatach i karach pieniężnych - w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Upoważnia się Prezesa Rady Ministrów do ogłoszenia w drodze obwieszczenia rządowego w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolitego tekstu ustawy o Najwyższym Trybunale Administracyjnym po uwzględnieniu zmian, wprowadzonych niniejszą ustawą.

Art.  15.

Ustawa niniejsza uzyskuje moc obowiązującą czternastego dnia po ogłoszeniu z tem, że wprowadzone w niej nowe postanowienia o opłatach nie stosują się do skarg, wniesionych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, o ile do skargi dołączono opłaty w przepisanej dotychczas wysokości, w którym to przypadku mają zastosowanie dotychczasowe przepisy.

Z chwilą wejścia w życie ustawy niniejszej traci moc obowiązującą ustawa z dnia 22 września 1922 r. o kosztach postępowania przed Najwyższym Trybunałem Administracyjnym (Dz. U. R. P. № 89, poz. 800) z zastrzeżeniem, zawartem w ustępie poprzednim.