Nadzwyczajny dodatek do tymczasowych zasiłków dla inwalidów wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.31.182

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1920 r.

USTAWA

z dnia 26 marca 1920 r.

w przedmiocie nadzwyczajnego dodatku do tymczasowych zasiłków dla inwalidów wojskowych.

Art.  1. ¹

Inwalidom wojskowym i ich rodzinom do otrzymywanych obecnie zasiłków tymczasowych przyznaje się następujące dodatki nadzwyczajne:

a) inwalidom stosownie do ich procentowej niezdolności do zawodu lub pracy:

niezdolny	od	15%	do	25%	włącznie	75	mk.
"	"	26%	"	40%	"	105	"
"	"	41%	"	60%	"	150	"
"	"	61%	"	80%	"	195	"
"	"	81%	"	100%	"	240	"

b) rodzinom inwalidów - na żonę 60 mk., na każde zaś dziecko 30 mk.

Suma dodatków na dzieci, pobierana przez jednego inwalidę, nie może przekraczać 150 mk.

Inwalidzi, będący w niedostatku, otrzymują ponadto następujące dodatki miesięczne, stosownie do ich procentowej niezdolności zarobkowej, a mianowicie:

niezdolni od 15 do 25% - 40 mk.

niezdolni od 26 do 40% - 60 mk.

niezdolni od 41 do 60% - 150 mk.

niezdolni od 61 do 80% - 400 mk.

niezdolni od 81 do 100% - 680 mk

Art.  2.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, a obowiązuje od dnia 1 stycznia 1920 r.

Art.  3.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 9 lipca 1920 r. (Dz.U.20.61.385) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 1920 r.