Nadzwyczajny dodatek do rent inwalidów z Wojska Polskiego na obszarze b. dzielnicy pruskiej, oraz do rent inwalidów z b. armji niemieckiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.99.662

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA B. DZIELNICY PRUSKIEJ W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAW WOJSKOWYCH I MINISTREM SKARBU

z dnia 12 października 1920 r.

w przedmiocie nadzwyczajnego dodatku do rent inwalidów z Wojska Polskiego na obszarze b. dzielnicy pruskiej, oraz do rent inwalidów z b. armji niemieckiej.

Aż do czasu wydania jednolitej ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej zarządza się na zasadzie art. 6 p. d. ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 (Dz. P. Nr 64, poz. 385), co następuje:

§ 1. Inwalidzi z Wojska Polskiego, mieszkający na obszarze b. dzielnicy pruskiej, tudzież inwalidzi z b. armji niemieckiej, przynależni do b. dzielnicy pruskiej, otrzymują - o ile są w niedostatku - jako nadzwyczajny dodatek drożyźniany, różnicę między dotychczas pobieranemi rentami wraz ze wszystkiemi dodatkami, a zasiłkami inwalidzkiemi wraz z dodatkami sejmowemi, obowiązującemi na innych obszarach Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 2. Suma poborów rentowych wraz z dodatkiem nadzwyczajnym, wymienionym w § 1, wynosi miesięcznie:

dla

inwalidów

przy

utracie

zdolności

zarobkowej

od

15%

do

25%

-

140

mk.

"

"

"

"

"

"

"

26%

"

40%

-

200

"

"

"

"

"

"

"

"

41%

"

60%

-

350

"

"

"

"

"

"

"

"

61%

"

80%

-

660

"

"

"

"

"

"

"

"

81%

"

100%

-

1000

"

Ponadto inwalidzi dwu najwyższych kategorji (od 61% - 100%), będący w niedostatku, otrzymują dla swych rodzin następujące dodatki:

a) na żonę 80 mk.

b) na każde dziecko 40 mk, najwyżej 200 mk. miesięcznie.

§ 3. Ciężar finansowy, wynikający z płacenia dodatków myśl § 1, ponosi budżet Ministerstwa Spraw Wojskowych (dział 9, § 6).

§ 4. Nadzwyczajne dodatki, należne w myśl niniejszego rozporządzenia, wypłaca się za czas od dnia 1 lipca 1920 roku.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.