Art. 50. - [Określanie wysokości bufora ryzyka systemowego] - Nadzór makroostrożnościowy nad systemem finansowym i zarządzanie kryzysowe w systemie finansowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.559 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 12 kwietnia 2024 r.
Art.  50.  [Określanie wysokości bufora ryzyka systemowego]
1. 
Bufor ryzyka systemowego jest obliczany w odniesieniu do kwoty ekspozycji na ryzyko instytucji, wobec których bufor ryzyka systemowego ma zastosowanie zgodnie z ust. 8, na zasadzie indywidualnej, skonsolidowanej lub subskonsolidowanej.
2. 
Instytucja oblicza bufor ryzyka systemowego według wzoru:

w którym poszczególne symbole oznaczają:

BSR - bufor ryzyka systemowego,

rT - wskaźnik bufora mający zastosowanie do łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko instytucji,

ET - łączną kwotę ekspozycji na ryzyko instytucji obliczoną zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia 575/2013, i - podzbiór ekspozycji, o którym mowa w ust. 3,

ri - wskaźnik bufora mający zastosowanie do kwoty ekspozycji na ryzyko podzbioru ekspozycji i,

Ei - kwotę ekspozycji na ryzyko instytucji w odniesieniu do podzbioru ekspozycji i obliczoną zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia 575/2013.

3. 
Bufor ryzyka systemowego może mieć zastosowanie do:
1)
wszystkich ekspozycji znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
ekspozycji sektorowych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
a)
ekspozycji detalicznych wobec osób fizycznych, zabezpieczonych przez ustanowienie hipoteki na nieruchomościach mieszkalnych,
b)
ekspozycji wobec osób prawnych, zabezpieczonych przez ustanowienie hipoteki na nieruchomościach komercyjnych,
c)
ekspozycji wobec osób prawnych, z wyłączeniem ekspozycji określonych w lit. b,
d)
ekspozycji wobec osób fizycznych, z wyłączeniem ekspozycji określonych w lit. a;
3)
wszystkich ekspozycji znajdujących się w państwach członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska;
4)
ekspozycji sektorowych określonych w pkt 2, znajdujących się w państwach członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska, wyłącznie w celu umożliwienia uznania wskaźnika bufora ustalonego przez to państwo zgodnie z art. 53;
5)
ekspozycji znajdujących się w państwach trzecich;
6)
podzbiorów dowolnej kategorii ekspozycji wskazanych w pkt 2.
4. 
Bufor ryzyka systemowego może być zmieniany o 0,5 punktu procentowego lub wielokrotność 0,5 punktu procentowego, z tym że w przypadku podwyższenia tego bufora o więcej niż 0,5 punktu procentowego określa się harmonogram, zgodnie z którym instytucje powinny osiągnąć podwyższony poziom tego bufora.
5. 
Wskaźnik bufora ryzyka systemowego może być zróżnicowany dla różnych podzbiorów instytucji i ekspozycji.
6. 
Wskaźnik bufora ryzyka systemowego nałożony na ekspozycje znajdujące się w państwach członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska jest określany w tej samej wysokości.
7. 
Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, co najmniej raz na 2 lata, ocenia adekwatność wysokości wskaźnika bufora ryzyka systemowego, w tym kategorie instytucji, rodzaje i podzbiory ekspozycji, do których ma on zastosowanie, nałożonego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ust. 8, biorąc pod uwagę rekomendację Komitetu w zakresie, o którym mowa w ust. 9 pkt 1.
8. 
Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia:
1)
wskaźnik lub wskaźniki bufora ryzyka systemowego;
2)
rodzaje ekspozycji, do których ma zastosowanie bufor ryzyka systemowego, oraz państwa, w których one się znajdują;
3)
kategorie instytucji, do których ma zastosowanie bufor ryzyka systemowego;
4)
dzień, od którego instytucje stosują bufor ryzyka systemowego;
5)
harmonogram, o którym mowa w ust. 4.
9. 
Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 8, minister właściwy do spraw instytucji finansowych uwzględnia:
1)
rekomendację Komitetu dotyczącą:
a)
wysokości wskaźnika bufora ryzyka systemowego,
b)
rodzajów ekspozycji, do których ma on być stosowany,
c)
kategorii instytucji, do których ma on być stosowany

- wydaną po przeprowadzonej przez Komitet analizie w zakresie wywierania przez bufor ryzyka systemowego nieproporcjonalnych i niekorzystnych skutków dla całości lub części systemu finansowego przez tworzenie przeszkód dla funkcjonowania rynku wewnętrznego Unii Europejskiej;

2)
opinię, zalecenie lub decyzję, o których mowa w art. 51 ust. 4 i 5;
3)
potrzebę zapobiegania ryzyku systemowemu nieobjętemu rozporządzeniem 575/2013, buforem antycyklicznym specyficznym dla instytucji, buforem globalnej instytucji o znaczeniu systemowym lub buforem innej instytucji o znaczeniu systemowym;
4)
wytyczne Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego wydane w porozumieniu z Europejską Radą do spraw Ryzyka Systemowego zgodnie z art. 16 rozporządzenia 1093/2010.