Część 5 - POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE - Mongolia-Polska. Konwencja konsularna. Ułan Bator.1973.05.31.
Dz.U.1974.3.22
Akt obowiązującyCZĘŚĆ V
POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE
POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE
Poza funkcjami określonymi w niniejszej Konwencji urzędnik konsularny może wykonywać inne funkcje, zlecone mu przez Państwo wysyłające, jeżeli nie są one sprzeczne z ustawami i przepisami Państwa przyjmującego.
Z chwilą wejścia w życie niniejszej Konwencji traci moc Konwencja konsularna między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Mongolską Republiką Ludową, podpisana w Warszawie dnia 28 października 1964 roku.
Na dowód czego upoważnieni Pełnomocnicy Wysokich Umawiających się Stron podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją pieczęciami.
Sporządzono w Ułan Bator dnia 31 maja 1973 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i mongolskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.
PROTOKÓŁ
do Konwencji konsularnej między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Mongolską Republiką Ludową
W chwili podpisania Konwencji konsularnej między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Mongolską Republiką Ludową z dnia dzisiejszego, niżej podpisani Pełnomocnicy, należycie upoważnieni, zgodzili się na następujące postanowienia:
Niniejszy Protokół stanowi integralną część wyżej wymienionej Konwencji konsularnej między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Mongolską Republiką Ludową.
Sporządzono w Ułan Bator dnia 31 maja 1973 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i mongolskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją, Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie dnia 25 października 1973 roku.