Rozdział 6 - Mianowanie żołnierzy pełniących zawodową służbę wojskową - Mianowanie na stopnie wojskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.2113

Akt obowiązujący

Wersja od: 3 października 2023 r.

Rozdział  6

Mianowanie żołnierzy pełniących zawodową służbę wojskową

§  27.  [Mianowanie na wyższy stopień w korpusie szeregowych]

1. Na wyższy stopień w korpusie szeregowych może być mianowany żołnierz zawodowy, który osiągnął bardzo dobre wyniki w wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej i ukończył odpowiednie szkolenie wojskowe.

2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, następuje wraz z wyznaczeniem na nowe stanowisko służbowe i z objęciem obowiązków na tym stanowisku, a w pozostałych przypadkach wraz ze zmianą zaszeregowania na zajmowanym stanowisku, w drodze rozkazu personalnego organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe.

3. Szczegółowe warunki mianowania, o którym mowa w ust. 1, stanowią: brak skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo karne lub karno-skarbowe, w tym warunkowego umorzenia postępowania na okres próby, albo ukarania dyscyplinarnego, a także brak prowadzonego postępowania karnego, karno-skarbowego lub dyscyplinarnego.

§  28.  [Mianowanie na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów]

1. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów może być mianowany żołnierz zawodowy, który ukończył kurs podoficerski w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej.

2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, następuje wraz z wyznaczeniem żołnierza na nowe stanowisko służbowe i objęciem obowiązków na tym stanowisku, w drodze rozkazu personalnego organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe.

3. Z wnioskiem o mianowanie występuje się w przypadku spełnienia następujących warunków mianowania: brak skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo karne lub karno-skarbowe, w tym warunkowego umorzenia postępowania na okres próby, albo ukarania dyscyplinarnego, a także brak prowadzonego postępowania karnego, karno-skarbowego lub dyscyplinarnego.

§  29.  [Mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie podoficerów]

1. Na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie podoficerów może być mianowany podoficer zawodowy, jeżeli pełnił zawodową służbę wojskową przez okres co najmniej 2 lat.

2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, następuje wraz z wyznaczeniem na nowe stanowisko służbowe i objęciem obowiązków na tym stanowisku, a w pozostałych przypadkach wraz ze zmianą zaszeregowania na zajmowanym stanowisku, w drodze rozkazu personalnego organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe.

3. Z wnioskiem o mianowanie występuje się w przypadku spełnienia następujących szczegółowych warunków mianowania: brak skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo karne lub karno-skarbowe, w tym warunkowego umorzenia postępowania na okres próby, albo ukarania dyscyplinarnego, a także brak prowadzonego postępowania karnego, karno--skarbowego lub dyscyplinarnego.

4. Jeżeli mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy ma związek z jednoczesnym wyznaczeniem żołnierza na wyższe lub równorzędne stanowisko służbowe, przy podejmowaniu decyzji o mianowaniu uwzględnia się również warunki przewidziane do wyznaczenia żołnierza na stanowisko służbowe.

§  30.  [Mianowanie na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów]

1. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany żołnierz zawodowy, który ukończył kurs oficerski w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej.

2. Rektor-komendant uczelni wojskowej występuje do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o mianowanie żołnierzy na pierwszy stopień w korpusie oficerów.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, przesyła się za pośrednictwem kierownika komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw kadr w terminie nie później niż na 35 dni przed dniem promocji.

4. Z wnioskiem o mianowanie występuje się w przypadku spełnienia następujących szczegółowych warunków mianowania: pozytywne zaliczenie egzaminów objętych regulaminem nauki, uzyskanie pozytywnej opinii służbowej oraz brak skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo karne lub karno-skarbowe, w tym warunkowego umorzenia postępowania na okres próby, albo ukarania dyscyplinarnego, a także brak prowadzonego postępowania karnego, karno-skarbowego lub dyscyplinarnego.

§  31.  [Mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów]

1. Na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany oficer zawodowy, jeżeli pełnił zawodową służbę wojskową przez okres co najmniej 2 lat.

2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, następuje, z wyjątkiem stopni generalskich i admiralskich, wraz z wyznaczeniem na nowe stanowisko służbowe, a w pozostałych przypadkach wraz ze zmianą zaszeregowania na zajmowanym stanowisku.

3. Z wnioskiem o mianowanie występuje się w przypadku spełnienia następujących szczegółowych warunków mianowania: brak skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo karne lub karno-skarbowe, w tym warunkowego umorzenia postępowania na okres próby, albo ukarania dyscyplinarnego, a także brak prowadzonego postępowania karnego, karno-skarbowego lub dyscyplinarnego.

4. Jeżeli mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy ma związek z jednoczesnym wyznaczeniem żołnierza na wyższe lub równorzędne stanowisko służbowe, przy mianowaniu tym uwzględnia się również warunki niezbędne do wyznaczenia żołnierza na stanowisko służbowe.

§  32.  [Wystąpienie z wnioskiem o mianowanie na wyższy stopień wojskowy]

1. Z wnioskiem o mianowanie na wyższy stopień wojskowy, o ile sami nie są organem uprawnionym do mianowania, występują:

1) przełożony żołnierza zawodowego zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii lub inne stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego porucznika/kapitana (porucznika marynarki / kapitana marynarki) - na stopnie wojskowe w korpusie szeregowych i podoficerów;

2) dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni zawodową służbę wojskową, lub przełożony tego dowódcy - na stopnie wojskowe w korpusie oficerów do stopnia pułkownika (komandora) włącznie;

3) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - na stopnie wojskowe w korpusie oficerów generalskie i admiralskie w podległych strukturach;

4) kierownik komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw kadr - na stopnie wojskowe w korpusie oficerów, w tym wymienione w pkt 3;

5) Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Szef Służby Wywiadu Wojskowego odpowiednio w stosunku do podległych żołnierzy zawodowych - do stopnia pułkownika (komandora) włącznie.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy.

3. Wnioski kierowane do Ministra Obrony Narodowej przesyła się za pośrednictwem kierownika komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw kadr.

§  33.  [Mianowanie na stopień wojskowy funkcjonariusza przenoszonego do pełnienia do zawodowej służby wojskowej posiadającego stopień w innej służbie]

1. Funkcjonariusza powoływanego do zawodowej służby wojskowej posiadającego stopień w odpowiedniej służbie, o którym mowa w art. 137 ust. 1 ustawy, mianuje się na stopień wojskowy równorzędny posiadanemu stopniowi w danej służbie z dniem powołania i po stawieniu się tego funkcjonariusza do pełnienia zawodowej służby wojskowej.

2. Organem właściwym do mianowania funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, na stopień wojskowy równorzędny do posiadanego przez niego stopnia w danej służbie jest Minister Obrony Narodowej, z wyłączeniem pierwszego stopnia oficerskiego oraz stopni generalskich i admiralskich w korpusie oficerów.

3. W przypadku funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, którego mianowanie dotyczy pierwszego stopnia oficerskiego albo stopnia wojskowego generalskiego lub admiralskiego w korpusie oficerów, Minister Obrony Narodowej, przed powołaniem funkcjonariusza do zawodowej służby wojskowej, przesyła wniosek o mianowanie do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

§  34.  [Mianowanie na stopień wojskowy osoby powoływanej do zawodowej służby wojskowej posiadającej stopień w innej służbie]

1. Osobę powoływaną do zawodowej służby wojskowej posiadającą stopień w odpowiedniej służbie, o której mowa w art. 138 ustawy, mianuje się na stopień wojskowy równorzędny posiadanemu stopniowi w danej służbie z dniem powołania i po stawieniu się tej osoby do pełnienia zawodowej służby wojskowej i objęcia obowiązków na stanowisku służbowym.

2. Z wnioskiem o mianowanie osoby, o której mowa w ust. 1, występuje, przed jej powołaniem do zawodowej służby wojskowej, szef wojskowego centrum rekrutacji:

1) do organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe - w przypadku mianowania na stopnie wojskowe w korpusie szeregowych lub stopnie wojskowe w korpusie podoficerów;

2) do Ministra Obrony Narodowej, po uprzednim uzgodnieniu z dowódcą jednostki wojskowej, do której ma nastąpić powołanie, możliwości wyznaczenia tej osoby na stanowisko służbowe po jej mianowaniu, za pośrednictwem kierownika komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw kadr - w przypadku mianowania na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerskim lub na wyższy stopień wojskowy w tym korpusie.

3. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, z wyłączeniem pierwszego stopnia oficerskiego oraz stopni generalskich i admiralskich w korpusie oficerów, następuje odpowiednio: w drodze rozkazu personalnego organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe lub decyzji Ministra Obrony Narodowej. Przepis § 33 ust. 3 stosuje się.

4. Szczegółowe warunki mianowania, o którym mowa w ust. 3, lub wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, stanowią: posiadanie stopnia w danej służbie, wolne stanowisko służbowe zaszeregowane do właściwego stopnia wojskowego w jednostce wojskowej, w której pełniona jest lub będzie pełniona służba, oraz brak skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo karne lub karno-skarbowe, w tym warunkowego umorzenia postępowania na okres próby, albo ukarania dyscyplinarnego, a także brak prowadzonego postępowania karnego, karno-skarbowego lub dyscyplinarnego.

5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do żołnierzy pełniących zawodową służbę wojskową posiadających stopień w odpowiedniej służbie, o której mowa w art. 138 ustawy, wyższy niż posiadany stopień wojskowy.

6. Warunkiem mianowania żołnierzy, o których mowa w ust. 5, na stopień wojskowy równorzędny posiadanemu stopniowi w danej służbie lub wystąpienia z wnioskiem o to mianowanie jest również pełnienie zawodowej służby wojskowej przez tych żołnierzy co najmniej przez 2 lata. Przy mianowaniu tych żołnierzy uwzględnia się również warunki wymagane do ich wyznaczenia na stanowisko służbowe w związku z tym mianowaniem.