§ 7. - Maszynowe wytłaczanie znaków stemplowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.33.349

Akt utracił moc

Wersja od: 20 kwietnia 1932 r.

§ 7. Naczelnik Urzędu Opłat Stemplowych w Warszawie lub funkcjonarjusz, przez niego upoważniony, sprawdza, czy stan maszyny i klucza odpowiada przepisom, zawartym w ustępie przedostatnim § 6 oraz czy na taśmie kontrolnej niema żadnych znaków stemplowych, a w razie zadowalającego wyniku tego badania, otwiera zamek urzędowy i zastąpiwszy wkładkę tymczasową (§ 6 ustęp przedostatni) wkładką z miękkiego papieru, zaopatrzoną w pieczęć urzędową, unieruchamia ponownie pokrywę maszyny. Następnie Urząd Opłat Stemplowych sporządza próbne znaki stemplowe, celem stwierdzenia, czy maszyna działa prawidłowo, a w szczególności, czy znaki stemplowe są wyraźne i ściśle zgodne z wzorem, opisanym w § 9; w tym celu Urząd zużywa całkowicie jedną kartę stemplową (§ 8), którą otrzymuje bezpłatnie na podstawie odpowiedniej deklaracji.

Wykonanie powyższych czynności i ich wynik Urząd stwierdza protokólarnie. W protokóle mają być w szczególności wymienione: dzień i godzina przedstawienia maszyny Urzędowi, seria i numer karty stemplowej, użytej do stemplowania próbnego, oraz stan obu liczników po dokonaniu stemplowania próbnego. Próbne znaki należy skasować przez przekreślenie atramentem nakrzyż i załączyć do protokółu. Kartę stemplową Urząd Opłat Stemplowych zaopatruje w adnotację, składającą się z wyrazów: "Próbne stemplowanie" i z numeru licencji, oraz w podpis i pieczęć urzędową i załącza ją do protokółu.