§ 6. - Maszynowe wytłaczanie znaków stemplowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.33.349

Akt utracił moc

Wersja od: 20 kwietnia 1932 r.

§ 6. Każde zezwolenie na uiszczanie opłat stemplowych zapomocą maszynowego wytłaczania znaków stemplowych jest zaopatrzone w numer kolejny, zwany "numerem licencji", składający się "z dużej litery oraz z liczby, złożonej z jednej lub dwóch cyfr arabskich.

Ministerstwo Skarbu jednocześnie z doręczeniem zezwolenia płatnikowi (§ 5 ustęp 1) przesyła odpis Mennicy Państwowej, Urzędowi Opłat Stemplowych w Warszawie oraz temu urzędowi, powołanemu do wymierzania opłat stemplowych (urzędowi opłat stemplowych, względnie urzędowi skarbowemu), w którego okręgu petent ma mieszkanie, względnie siedzibę. Mennica Państwowa na wniosek sprzedawcy (§ 2) wydaja mu za potwierdzeniem odbioru sygnet (§ 3), zaopatrzony w numer licencji, wskazany w zezwoleniu i uwidocznia dzień i godzinę wydania sygnetu w "księdze sygnetów stemplowych", prowadzonej według załączonego wzoru 1.

Sprzedawca nastawia obydwa liczniki maszyny na zero, poczem wmontowuje sygnet w maszynę i unieruchamia jej pokrywę przez zamknięcie drzwiczek, zakrywających "zamek urzędowy" - po uprzedniem zasłonięciu okienka w drzwiczkach zapomocą wkładki z miękkiego papieru, zaopatrzonej w pieczęć firmową sprzedawcy (wkładki tymczasowej). Następnie sprzedawca przedstawia maszynę Urzędowi Opłat Stemplowych w Warszawie, składając temu Urzędowi zarazem klucz od zamka urzędowego. Na tym kluczu ma być wyryty numer fabryczny maszyny.

Sprzedawca ma przedstawić maszynę Urzędowi Opłat Stemplowych w Warszawie najpóźniej w ciągu 72 godzin od chwili otrzymania sygnetu. Koniec tego czasokresu, jeśli przypada na dzień wolny od zajęć urzędowych, przesuwa się na najbliższy dzień powszedni.