Rozdział 6 - Uznawanie i zezwalanie na wykonywanie orzeczeń. - Maroko-Polska. Umowa o pomocy prawnej w sprawach cywilnych i karnych. Warszawa.1979.05.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.14.69

Akt obowiązujący
Wersja od: 27 listopada 1982 r.

Rozdział  VI

Uznawanie i zezwalanie na wykonywanie orzeczeń.

1.
Każda z Umawiających się Stron uzna i zezwoli na wykonanie na swym terytorium następujących orzeczeń sądowych, wydanych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony:
a)
prawomocnych i wykonalnych orzeczeń sądowych wydanych w sprawach cywilnych oraz wykonalnych tymczasowo orzeczeń sądowych dotyczących zobowiązań alimentacyjnych i pieczy nad dzieckiem,
b)
prawomocnych i wykonalnych orzeczeń sądowych wydanych w sprawach karnych, a dotyczących naprawienia szkody.
2.
Za orzeczenia sądowe w rozumieniu ustępu 1 uważa się również ugody zawarte przed organami sądowymi w sprawach cywilnych oraz orzeczenia wydane w sprawach spadkowych przez organy Umawiających się Stron, które zgodnie ze swym prawem są właściwe do rozpoznawania tych spraw.

Orzeczenia sądowe wymienione w artykule 24 podlegają uznaniu i zezwala się na ich wykonanie, jeżeli spełniają następujące warunki:

a)
orzeczenie wydane zostało przez właściwy organ sądowy; nie uznaje się właściwości organów sądowych wzywającej Umawiającej się Strony, jeżeli według prawa Strony wezwanej wyłącznie właściwe są organy sądowe tej Strony;
b)
według prawa Strony wzywającej orzeczenie jest prawomocne i wykonalne, a w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych i pieczy nad dzieckiem - tymczasowo wykonalne,
c)
uznanie lub zezwolenie na wykonanie orzeczenia sądowego nie naruszy suwerenności, bezpieczeństwa, porządku publicznego lub podstawowych zasad prawa Strony wezwanej,
d)
nie zostało wcześniej wydane przez właściwy organ sądowy Strony wezwanej orzeczenie korzystające z powagi rzeczy osądzonej, jak również przed organem sądowym tej Strony nie toczy się postępowanie między tymi samymi stronami, na tej samej podstawie i o ten sam przedmiot, wszczęte wcześniej niż postępowanie przed organem sądowym, który wydał orzeczenie objęte wnioskiem o uznanie i zezwolenie na wykonanie,
e)
osoba, przeciwko której orzeczenie sądowe zostało wydane, brała udział w postępowaniu osobiście lub za pośrednictwem swego przedstawiciela albo nie stawiła się, mimo że była wezwana zgodnie z prawem; nie uwzględnia się wezwania dokonanego przez ogłoszenie.
1.
Wniosek o uznania lub o zezwolenie na wykonanie może być złożony przez zainteresowaną stronę bezpośrednio we właściwym organie sądowym wezwanej Umawiającej się Strony lub w organie sądowym, który rozpoznawał sprawę w pierwszej instancji. Organ ten przekaże wniosek właściwemu organowi sądowemu drugiej Strony.
2.
Do wniosku należy dołączyć:
a)
uwierzytelniony odpis orzeczenia sądowego wraz z zaświadczeniem stwierdzającym, że orzeczenie to jest prawomocne i wykonalne, a w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych lub pieczy nad dzieckiem - tymczasowo wykonalne, natomiast w wypadku ugody sądowej - uwierzytelniony odpis tej ugody wraz z zaświadczeniem stwierdzającym, że ugoda jest wykonalna,
b)
w wypadku orzeczenia sądowego - zaświadczenie stwierdzające, że strona, przeciwko której orzeczenie zostało wydane, była prawidłowo wezwana zgodnie z prawem wzywającej Umawiającej się Strony,
c)
uwierzytelnione tłumaczenie dokumentów wymienionych w punktach a) i b) oraz wniosku.
1.
W sprawach o uznanie lub zezwolenie na wykonanie organy sądowe wezwanej Umawiającej się Strony stosują własne prawo, jeśli postanowienia niniejszej umowy nie stanowią inaczej.
2.
Organ sądowy, przed którym toczy się postępowanie o uznanie lub zezwolenie na wykonanie, ogranicza się do zbadania, czy spełnione zostały warunki przewidziane w artykułach 25 i 26.

W przeciwieństwie do postanowień artykułów poprzedzających prawomocne orzeczenia sądowe jednej z Umawiających się Stron w sprawach dotyczących stanu cywilnego jej własnych obywateli uznaje się z mocy prawa na terytorium drugiej Umawiającej się Strony bez przeprowadzania postępowania o uznanie.

1.
Jeżeli na stronę zwolnioną z obowiązku zabezpieczenia kosztów procesu na podstawie artykułu 2 nałożony został prawomocnym orzeczeniem obowiązek zapłacenia tych kosztów, orzeczenie to wykonuje się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony bezpłatnie, na wniosek osoby zainteresowanej. Kwoty wyłożone przez państwo z tytułu kosztów oraz opłaty sądowe, z których strona została zwolniona, ściąga się i przekazuje przedstawicielstwu dyplomatycznemu lub urzędowi konsularnemu tego państwa.
2.
Do wniosku, o którym mowa w ustępie 1, dołącza się uwierzytelniony odpis części orzeczenia sądowego ustalającej wysokość kosztów, zaświadczenie stwierdzające, że orzeczenie to jest prawomocne, oraz uwierzytelnione tłumaczenie tych dokumentów.
3.
Organ sądowy, który zezwala na wykonanie, ogranicza się do sprawdzenia, czy spełnione zostały warunki przewidziane w niniejszym artykule.

Orzeczenia sądów polubownych są uznawane i wykonywane zgodnie z postanowieniami konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r.

Stosowanie przepisów o uznawaniu i zezwalaniu na wykonanie orzeczeń sądowych, orzeczeń sądów polubownych oraz ugód zawartych przed organami sądowymi w sprawach cywilnych nie narusza prawa Umawiających się Stron, dotyczącego przekazywania sum pieniężnych i wydawania przedmiotów.