§ 12. - Lotnicza służba radjoelektryczna oraz używanie aparatów radjotechnicznych na pokładzie statków powietrznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.59.460

Akt utracił moc

Wersja od: 12 października 1961 r.

§ 12. Statki powietrzne mogą przy wywołaniu stacyj radioelektrycznych używać znaków pełnych lub skróconych.

1) Pełny znak wywoławczy statku powietrznego, który winien być zawsze używany przy rozpoczynaniu nawiązywania łączności radjoelektrycznej, w zależności od sposobu porozumiewania się, winien być następujący:

a) w radjotelegrafji składa się on z pięciu liter, tworzących znak przynależności państwowej i znak rejestracyjny statku,

b) w radjotelefonji składa się z tych samych liter co w punkcie a), jednakże winien on być zawsze poprzedzony nazwiskiem właściciela statku (towarzystwa lub osoby).

2) Skrócony znak wywoławczy statku powietrznego może być używany tylko w czasie nawiązanej już łączności ze statkiem powietrznym i w zależności od sposobu porozumiewania się winien być następujący:

a) w radjotelegrafji - składa się on z pierwszej i ostatniej litery pełnego znaku wywoławczego, przewidzianego w ust. 1 a) niniejszego paragrafu,

b) w radjotelefonji - składa się on z całego lub części nazwiska właściciela statku powietrznego (osoby fizycznej lub prawnej) oraz z dwóch ostatnich liter znaku rejestracyjnego.