Rozdział 1 - Postanowienia ogólne - Libia-Polska. Umowa o pomocy prawnej w sprawach cywilnych, handlowych, rodzinnych i karnych. Trypolis.1985.12.02.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.13.80

Akt obowiązujący
Wersja od: 3 marca 1987 r.

Rozdział  I

Postanowienia ogólne

1.
Obywatele jednej z Umawiających się Stron korzystają na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z takiej samej ochrony prawnej w zakresie praw osobistych i majątkowych, jaka przysługuje obywatelom tej Umawiającej się Strony.
2.
Obywatele jednej z Umawiających się Stron mają prawo swobodnego i nieskrępowanego zwracania się do sądów i innych organów drugiej Umawiającej się Strony, właściwych w sprawach cywilnych, handlowych, rodzinnych i karnych, zwanych dalej "organami wymiaru sprawiedliwości". Mogą oni występować przed nimi, składać wnioski i wytaczać powództwa na tych samych warunkach, co obywatele tej Umawiającej się Strony.
3.
Postanowienia powyższych ustępów stosuje się odpowiednio do osób prawnych.

Organy wymiaru sprawiedliwości obu Umawiających się Stron udzielają sobie wzajemnej pomocy prawnej w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

Pomoc prawna w sprawach cywilnych, handlowych i rodzinnych obejmuje doręczanie dokumentów i pism, przesłuchiwanie stron i świadków, opracowywanie opinii biegłych oraz inne czynności procesowe.

Wniosek, jaki organ wymiaru sprawiedliwości jednej Umawiającej się Strony kieruje do organu wymiaru sprawiedliwości drugiej Umawiającej się Strony, powinien być sporządzony w formie pisemnej i zawierać: oznaczenie organu wzywającego i wezwanego, określenie przedmiotu wniosku i rodzaju sprawy, w której prosi się o udzielenie pomocy prawnej, imiona, nazwiska, adresy i obywatelstwo stron oraz ich przedstawicieli, a także inne dane niezbędne do jego wykonania.

Wniosek o doręczenie dokumentów oprócz wyżej wymienionych danych powinien zawierać oznaczenie rodzaju doręczanych dokumentów oraz adres i charakter prawny zainteresowanej osoby. Wniosek o udzielenie pomocy prawnej dotyczący przesłuchania powinien zawierać pytania, według których dokonuje się przesłuchania. Wniosek o udzielenie pomocy prawnej powinien być podpisany i opatrzony pieczęcią właściwego organu Strony wzywającej.

W sprawach dotyczących udzielania pomocy prawnej organy wymiaru sprawiedliwości obu Umawiających się Stron porozumiewają się między sobą za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości lub Prokuratury Generalnej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Sekretariatu Sprawiedliwości Libijskiej Arabskiej Dżamahiriji Ludowo-Socjalistycznej.

Wszystkie dokumenty przesyłane w ramach udzielania pomocy prawnej będą sporządzone w języku Strony wzywającej, z załączonymi tłumaczeniami na język angielski, poświadczonymi przez organ wzywający lub przedstawicielstwo dyplomatyczne albo urząd konsularny Strony wzywającej na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony.

1.
Przy wykonywaniu wniosku o udzielenie pomocy prawnej organ stosuje prawo swego państwa.
2.
Jeżeli wniosek o udzielenie pomocy prawnej skierowany został do niewłaściwego organu, przekazuje się go organowi właściwemu, zawiadamiając o tym niezwłocznie organ wzywający.
3.
Jeżeli udzielenie pomocy prawnej nie jest możliwe, należy zawiadomić o tym Stronę wzywającą, wskazując przyczyny i zwracając dokumenty.

Organ wezwany powinien potwierdzić pisemnie, jakie dokumenty zostały doręczone, wskazując miejsce o datę doręczenia, imię i nazwisko oraz zawód osoby, której doręczono dokumenty.

Umawiające się Strony mają prawo doręczać pozwy, dokumenty i inne pisma własnym obywatelom przebywającym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony za pośrednictwem swych przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych.

Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej bezpłatnie. Jeżeli udzielenie pomocy prawnej związane jest z kosztami, ponosi je wezwana Umawiająca się Strona, zawiadamiając Stronę wzywającą o ich poniesieniu. Jeżeli Strona wzywająca pobierze te koszty od zobowiązanego, przypadają one tej Stronie, która je pobrała.

Pomoc prawna nie będzie udzielana, jeżeli jej udzielenie mogłoby zagrozić suwerenności lub bezpieczeństwu Strony wezwanej albo byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa tej Strony.

1.
Przeciwko świadkom lub biegłym, bez względu na ich obywatelstwo, którzy w wyniku wezwania stawili się przed organami wymiaru sprawiedliwości na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, nie może być prowadzone postępowanie karne; nie można też ich zatrzymać, aresztować ani zmuszać do odbycia kary za przestępstwo popełnione przed ich przybyciem na terytorium wzywającej Umawiającej się Strony.
2.
Świadkowie i biegli tracą ochronę przewidzianą w powyższym ustępie, jeżeli nie opuszczą terytorium wzywającej Umawiającej się Strony w terminie 15 dni od daty zawiadomienia, że ich obecność nie jest już niezbędna; nie podlegają ochronie również wówczas, gdy po opuszczeniu terytorium wzywającej Umawiającej się Strony ponownie tam powrócą.
3.
Z ochrony określonej w powyższych ustępach korzystają osoby aresztowane na terytorium jednej Umawiającej się Strony, jeżeli wezwane zostały do stawienia się przed organami wymiaru sprawiedliwości drugiej Umawiającej się Strony w charakterze świadka lub biegłego i jeżeli w tym charakterze zostały przekazane na terytorium Strony wzywającej.

Ministerstwo Sprawiedliwości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz Sekretariat Sprawiedliwości Libijskiej Arabskiej Dżamahiriji Ludowo-Socjalistycznej udzielają sobie wzajemnie informacji o prawie i praktyce sądowej ich państw.