Art. 10. - Król.SChiS-Polska. Konwencja konsularna. Belgrad.1927.03.06.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.109.845

Akt utracił moc

Wersja od: 22 grudnia 1931 r.

Artykuł  X.

Konsulowie i Agenci Konsularni każdej z Wysokich Umawiających się Stron, o ile zostali do tego upoważnieni przez władze Państwa wysyłającego, będą mieli prawo:

1) przyjmować bądź w swem biurze, bądź na pokładzie statków ich Państwa wszelkie oświadczenia, które mieliby do złożenia kapitanowie, członkowie załogi, pasażerowie, kupcy i wszyscy inni obywatele Państwa wysyłającego;

2) przyjmować w charakterze notarjuszów akty prawne jednostronne i dwustronne, jak również rozporządzenia ostatniej woli obywateli Państwa wysyłającego;

3) przyjmować w charakterze notarjuszów wszelkie akty niezależnie od obywatelstwa stron, pod warunkiem, aby odnosiły się one do dóbr znajdujących się na terytorjum Państwa wysyłającego, do czynności mających być dokonanemi, lub do wszelkich praw, mających mieć skutek na terytorjum Państwa wysyłającego;

4) uwierzytelniać podpisy obywateli Państwa wysyłającego;

5) uwierzytelniać lub tłumaczyć wszelkiego rodzaju akta i dokumenty, pochodzące od władz lub urzędników ich Państwa lub Państwa przyjmującego.

Akta i dokumenty wyżej wymienione, jak również tłumaczenia, odpisy i wyciągi, wystawione lub uwierzytelnione przez Konsula lub Agenta Konsularnego w formie wymaganej przez przepisy Państwa, od którego zależą wyżej wymienieni urzędnicy konsularni i zaopatrzone pieczęcią konsularną, będą Uznane w Państwie przyjmującem Konsula lub Agenta Konsularnego jako dokumenty, odpisy, wyciągi lub tłumaczenia autentyczne i będą miały to samo znaczenie prawne i tę samą moc dowodową, jak gdyby były wystawione, uwierzytelnione lub tłumaczone przez notarjuszów lub innych właściwych urzędników państwowych Państwa przyjmującego.

O ile akta te lub inne dokumenty dotyczą Spraw, mających być wykonanemi w Państwie przyjmującem Konsula lub Agenta Konsularnego, będą musiały podlegać opłatom stemplowym i innym opłatom wymaganym przez ustawy wymienionego Państwa, jak również podlegać będą wszystkim innym formalnościom obowiązującym w danej dziedzinie w tem Państwie.

Rozumie się, że powyższe postanowienia nie będą miały zastosowania do aktów prawnych dwustronnych, dotyczących przeniesienia prawa własności lub mających na celu obciążenie nieruchomości znajdujących się na terytorjum Państwa przyjmującego Konsula lub Agenta Konsularnego.