Art. 4. - Konwencja w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych. Helsinki.1992.03.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.129.1352

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 grudnia 2015 r.

Artykuł  4

Identyfikacja, konsultacje i opinie

1. W celu podjęcia działań zapobiegawczych i zapewnienia gotowości na wypadek awarii Strona zdarzenia podejmuje, w razie potrzeby, kroki zmierzające do zidentyfikowania niebezpiecznych rodzajów działalności w granicach swojej jurysdykcji i zapewnia powiadomienie Stron dotkniętych o planowanej bądź prowadzonej działalności tego rodzaju.

2. Strony zainteresowane, z inicjatywy którejkolwiek z nich, podejmują rozmowy w celu zidentyfikowania niebezpiecznych rodzajów działalności, w stosunku do których istnieją przesłanki, że mogą one spowodować skutki transgraniczne. Jeśli Strony zainteresowane nie osiągną porozumienia w sprawie, czy dana działalność jest działalnością niebezpieczną, to każda ze Stron może, jeśli tylko Strony zainteresowane nie uzgodniły innego sposobu rozwiązania tej sprawy, przekazać ją do komisji badawczej zgodnie z postanowieniami zawartymi w załączniku II do niniejszej konwencji, w celu uzyskania opinii w danej sprawie.

3. W związku z planowaną bądź prowadzoną działalnością niebezpieczną Strony stosują procedury zawarte w załączniku III do niniejszej konwencji.

4. Jeżeli działalność niebezpieczna podlega ocenie oddziaływania na środowisko zgodnie z Konwencją o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym i ocena taka obejmuje analizę transgranicznych skutków awarii przemysłowych zaistniałych w związku z działalnością niebezpieczną prowadzoną zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej konwencji, to ostateczna decyzja podejmowana dla potrzeb Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym powinna odpowiadać właściwym wymogom niniejszej konwencji.