Część 4 - - MONITOROWANIE I WSPÓŁPRACA - Konwencja ramowa Rady Europy o wartości dziedzictwa kulturowego dla społeczeństwa. Faro.2005.10.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.396

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 marca 2023 r.

CZĘŚĆ  IV

- MONITOROWANIE I WSPÓŁPRACA

Artykuł  15

- Zobowiązania Stron

Strony zobowiązują się:

a) rozwijać, poprzez Radę Europy, funkcję monitorowania ustawodawstwa, polityki praktyk dotyczących dziedzictwa kulturowego, w zgodzie z zasadami przyjętymi przez niniejszą Konwencję;

b) utrzymywać, rozwijać oraz dostarczać dane do wspólnego, ogólnodostępnego systemu informacyjnego, ułatwiającego ocenę poziomu realizacji zobowiązań Stron wynikających z niniejszej Konwencji.

Artykuł  16

- Mechanizm monitorowania

a) Komitet Ministrów, zgodnie z artykułem 17 Statutu Rady Europy, powołuje odpowiedni komitet lub wskazuje już istniejący komitet, do monitorowania realizacji Konwencji, który będzie upoważniony do określenia zasad prowadzenia swoich spraw;

b) Powołany komitet:

- ustanawia regulamin, jeżeli to konieczne;

- zarządza wspólnym systemem informacyjnym, o którym mowa w artykule 15, dokonując przeglądu sposobów wywiązania się z poszczególnych zobowiązań niniejszej Konwencji;

- na wniosek jednej lub większej liczby Stron, przedstawia opinię doradczą dotyczącą dowolnej kwestii związanej z interpretacją Konwencji, przy uwzględnieniu wszelkich dokumentów prawnych Rady Europy;

- z inicjatywy jednej lub większej liczby Stron, podejmuje się oceny jednego lub wielu aspektów wdrażania Konwencji;

- wspiera realizację postanowień niniejszej Konwencji w obszarze międzysektorowym, przez współpracę z innymi komitetami oraz uczestnictwo w innych inicjatywach Rady Europy;

- składa Komitetowi Ministrów sprawozdanie ze swoich działań.

Komitet może angażować do swoich prac ekspertów i obserwatorów.

Artykuł  17

- Współpraca w działaniach następczych

Strony zobowiązują się do podjęcia współpracy wzajemnej oraz w ramach Rady Europy, dążąc do osiągnięcia celów i zachowania zasad określonych w Konwencji, a w szczególności promując rozumienie wspólnego dziedzictwa Europy, przez:

a) wprowadzanie w życie strategii współpracy odnoszących się do priorytetów określonych w procesie monitorowania;

b) wspieranie działań wielostronnych i transgranicznych, a także rozwijanie sieci współpracy regionalnej w celu wdrożenia tych strategii;

c) wymianę, opracowywanie, kodyfikację i zapewnienie upowszechnienia dobrych praktyk;

d) informowanie opinii publicznej o celach i wdrażaniu niniejszej Konwencji.

Każda ze Stron może, w drodze wzajemnego porozumienia, dokonywać ustaleń finansowych w celu ułatwienia współpracy międzynarodowej.