Tytuł 6 - Postanowienia końcowe. - Konwencja o wystawach międzynarodowych. Paryż 1928.11.22.
Dz.U.1932.84.728
Akt utracił mocTYTUŁ VI.
Postanowienia końcowe.
Postanowienia końcowe.
Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana:
a) Konwencja niniejsza ma zastosowanie w pełni tylko do terytoriów macierzystych układających się krajów.
b) Jeżeli kraj pragnie wejścia w życie niniejszej konwencji w swoich kolonjach, protektoratach, terytorjach zamorskich i terytorjach zostających pod zwierzchnictwem lub pod mandatem, o takim jego zamiarze winna być umieszczona wzmianka w samym dokumencie ratyfikacyjnym względnie Rząd Francuski ma być o tem powiadomiony oddzielnem zawiadomieniem, które zostanie złożone w archiwum tego Rządu.
Jeżeli ma miejsce taki sposób postępowania, Rząd Francuski doręczy Rządom krajów, które podpisały konwencję względnie do niej przystąpiły, uwierzytelniony odpis zawiadomienia, z podaniem daty jego otrzymania.
c) Wystawy, które obejmują wyłącznie wyroby metropolji i kolonji, protektoratów, terytorjów zamorskich i terytorjów pod zwierzchnictwem lub pod mandatem, są uważane za wystawy narodowe, a tem samem nie podlegające postanowieniom niniejszej konwencji, niezależnie od tego, czy ta konwencja została rozciągnięta na te terytorja.
a) Po wejściu w życie niniejszej konwencji, każdy kraj, który jej nie podpisał, będzie mógł w każdym czasie do niej przystąpić.
b) W tym celu winien on zawiadomić pisemnie i drogą dyplomatyczną Rząd Francuski o swem przystąpieniu. Zawiadomienie takie zostanie złożone w archiwum tego Rządu.
c) Rząd Francuski prześle niezwłocznie rządom krajów, które konwencję podpisały lub do niej przystąpiły, poświadczony za zgodność odpis zawiadomienia z podaniem daty jego otrzymania.
Konwencja niniejsza wywrze skutek dla umawiających się krajów, które wezmą udział w pierwszem złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, w miesiąc od daty protokółu. Dla krajów, które ratyfikują ją później, lub które do niej przystąpić, jak również dla kolonij, protektoratów, terytorjów zamorskich i terytorjów pod zwierzchnictwem lub pod mandatem niewymienionym w dokumentach ratyfikacyjnych, konwencja wywrze skutek w miesiąc po dacie przyjęcia zawiadomień, przewidzianych w artykułach: 33, ustęp d; 34 ustęp b i 35 ustęp b.
Umawiające się kraje nie mogą wypowiedzieć niniejszej konwencji przed upływem terminu pięcioletniego od dnia wejścia jej w życie.
Wypowiedzenie może być wówczas uskutecznione w każdym czasie przez zawiadomienie skierowane do Rządu Republiki Francuskiej. Wypowiedzenie takie wywrze skutki w rok od. daty odbioru tego zawiadomienia. Należycie uwierzytelniony za zgodność odpis zawiadomienia o wystąpieniu, z podaniem daty jego otrzymania, zostanie niezwłocznie doręczony przez Rząd Republiki Francuskiej rządom krajów, które konwencję podpisały względnie do niej przystąpiły.
Postanowienia niniejszego artykułu stosują się analogicznie do kolonij, protektoratów, terytorjów zamorskich, terytorjów pod zwierzchnictwem, lub pod mandatem.
O ile na skutek wypowiedzeń, ilość umawiających się krajów zmniejszy się co najmniej do siedmiu, Rząd Republiki Francuskiej zwoła niezwłocznie konferencję międzynarodową dla omówienia środków, jakie należy przedsięwziąć.
Rząd Republiki Francuskiej poda również do wiadomości biura międzynarodowego odpisy wszystkich dokumentów ratyfikacyjnych, przystąpień i wypowiedzeń.
Konwencja niniejsza może być podpisana w Paryżu do dnia 30 kwietnia 1929 r.
Na dowód czego poniżej wyszczególnieni pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję.
Sporządzono w Paryżu, dnia dwudziestego drugiego listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego ósmego roku w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwum Rządu Republiki Francuskiej i którego odpisy należycie uwierzytelnione za zgodność zostaną doręczone w drodze dyplomatycznej wszystkim rządom krajów, reprezentowanych na konferencji paryskiej.
ZA ALBANJĘ:
Dr. Staυro Staυri
ZA NIEMCY:
Dr. Peter Mathies
Emil Wiehl
Dr. Hanns Heiman
ZA AUSTRALJĘ:
F. C. Faraker,
ZA AUSTRJĘ:
Grunberger
ZA BELGJĘ:
E. de Gaiffier
ZA BR AZYLJĘ:
F. Guimaraes
ZA KANADĘ:
Philippe Roy
ZA KOLUMBJĘ:
José de la Vega
ZA KUBĘ:
Hernandez Portela
ZA DANJĘ:
H. A. Bernhoft
ZA REPUBLIKĘ DOMINIKAŃSKĄ:
Dr. T. Franco Franco
ZA HISZPANJĘ:
Carlos de Goyoneche
ZA FRANCJĘ:
P. Chapsal
Charmeil
R. Coulondre
J. Lesoufache
G. Roger Sandoz
Baron Thénard
ZA WIELKĄ BRYTANJĘ I PÓŁNOCNĄ IRLANDJĘ:
E. Crowe
J. R. Cahill
R. W. C. Cole
ZA GRECJĘ:
N. Politis
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA HAITI:
Nemours
ZA WĘGRY:
Frédéric Villani
ZA WŁOCHY:
Gioυanni Belli
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
ZA MAROKKO:
J. Naciυet
ZA HOLANDJĘ:
E. H. Krelage
ZA PERU:
M. H. Cornejo
ZA POLSKĘ:
Otton Wecławowicz
ZA PORTUGALJĘ:
A. da Gama Ochoa
ZA RUMUNJĘ:
Const. Diamandy
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
Miliυoj Pilya
ZA SZWECJĘ:
Z zastrzeżeniem ratyfikacji przez Jego Królewską Mość z aprobatą Parlamentu.
Albert Ehrensυard
Joseph Sachs
S. Berjius
ZA SZWAJCARJĘ:
Dunant
Dr. M. G. Liénert
Gustaυυ Brandt
ZA TUNIS:
H. Geoffroy-Saint-Hilaire
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
M. Toumanoff
G. Lachkeυitch
M. Rafaloff
PROTOKÓŁ PODPISANIA.
Podpisani pełnomocnicy zebrali się w dniu dzisiejszym celem podpisania konwencji o wystawach międzynarodowych.
Delegacja belgijska stwierdza, że mniejsza konwencja nie ma zastosowania do tych wystaw, na które oficjalne zaproszenie już zostało przesłane krajom zagranicznym drogą dyplomatyczną, a zwłaszcza wystawy międzynarodowej, organizowanej w Brukseli w 1935 r.
Delegacja Rządów Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Północnej Irlandji, Kanady, Australji, Nowej Zelandji i Wolnego Państwa Irlandji, oświadczają, że uważają, iż konwencja o uregulowaniu wystaw międzynarodowych, nie dotyczy wystaw, które mogą być urządzone przez jednego z członków Brytyjskiego Związku Narodów i w których udział mogą wziąć tylko inni członkowie tego Związku.
W chwili podpisania konwencji o wystawach międzynarodowych, delegacja włoska pragnie zaznaczyć że kładzie swój podpis ad referendum i z zastrzeżeniem ewentualnego zawiadomienia ze strony jej Rządu, szczególnie co się tyczy podporządkowania postanowieniom konwencji wystaw naukowych, trwających ponad trzy tygodnie i urządzanych z okazji kongresów międzynarodowych.
W chwili podpisania protokółu, załączonego do konwencji o wystawach międzynarodowych, delegacja włoska oświadcza, że jest dla niej niemożliwe przyłączyć się do czwartego życzenia, wyrażonego w tym protokóle, gdyż Włochy nie przystąpiły do konwencji madryckiej z dnia 14 kwietnia 1891 r., przejrzanej w Waszyngtonie w dniu 2 czerwca 1911 r. w sprawie ścigania fałszywych oznaczeń pochodzenia.
Delegacja Japońska wyraża życzenie, aby zaproszenia dyplomatyczne, kierowane przez kraj, który urządza wystawę specjalną, było wysyłane do Japonji co najmniej półtora roku przed terminem wystawy ze względu na jej położenie geograficzne.
Delegacja Związku Socjalistycznych Republik Rad oświadcza, że przy stosowaniu postanowienia art. 4 konwencji, według którego okres czasu co najmniej pięcioletni powinien dzielić dwie specjalne wystawy tego samego rodzaju, urządzane w tym samym kraju, Rząd Związku Socjalistycznych Republik Rad zastrzega sobie prawo brania w rachubę oddzielnie każdej z sześciu Republik, będących członkami Związku, a mianowicie: Rosji, Ukrainy, Federacji Zakaukaskiej, Białej Rusi, Turkiestanu i Uzbekistanu.
Na dowód czego pełnomocnicy podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w Paryżu dnia dwudziestego drugiego listopada 1928 roku.
ZA ALBANJĘ:
Dr. Staυro Staυri
ZA NIEMCY:
Dr. Peter Mathies
Emil Wiehl
Dr. Hanns Heiman
ZA AUSTRALJĘ:
F. C. Faraker
ZA BELGJĘ:
E. de Gaiffier
ZA BRAZYLJĘ:
F. Guimaraes
ZA KANADĘ:
Philippe Roy
ZA KOLUMBJĘ:
José de la Vega
ZA KUBĘ:
R. Hernandez Portela
ZA DANJĘ:
H. A. Bernhoft
ZA REPUBLIKĘ DOMINIKAŃSKĄ:
Dr. T. Franco Franco
ZA HISZPANJĘ:
Carlos de Goyoneche
ZA FRANCJĘ:
P. Chapsal
Charmeil
R. Coulondre
J. Lesoufache
G. Roger Sandoz
Baron Thénard
ZA WIELKĄ BRYTANJĘ I PÓŁNOCNĄ IRLANDJĘ:
E. Crowe
J. R. Cahill
R. W. C. Cole
ZA GRECJĘ:
N. Politis
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA HAITI:
Nemours
ZA WĘGRY:
Frédéric Villani
ZA WŁOCHY:
Gioυanni Belli
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
ZA MAROKKO:
J. Naciυet
ZA HOLANDJĘ:
E. H. Krelage
ZA PERU:
M. H. Cornejo
ZA POLSKĘ:
Delegacja Polska, podpisując niniejszą konwencję, zawiadamia, że Rząd Polski ma zamiar zorganizować Powszechną Wystawę Międzynarodową w Warszawie w 1943 r. i uważa, że ta deklaracja nie jest sprzeczną z zobowiązaniami, które bierze na siebie podpisując niniejszą konwencję.
Otton Wecławowicz
ZA PORTUGALJĘ:
A. da Gama Ochoa
ZA RUMUNJĘ:
Const. Diamandy
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
Miliυoj Pilya
ZA SZWECJĘ:
Z zastrzeżeniem ratyfikacji przez Jego Królewską Mość z aprobatą Parlamentu.
Albert Ehrensυard
Joseph Sachs
S. Berjius
ZA SZWAJCARJĘ:
Dunant
Dr. M. G. Liénert
Gustaυυ Brandt
ZA TUNIS:
H. Geoffroy-Saint-Hilaire
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
M. Toumanoff
G. Lachkeυitch
M. Rafaloff
Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.
NA DOWÓD CZEGO wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 12 maja 1931 r.